واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در گفتوگوي فارس با رييس مركز توسعه مكانيزاسيون تشريح شد: آخرين وضعيت مكانيزاسيون فرسوده با فناوري قديمي كشاورزي در ايران
خبرگزاري فارس: رييس مركز توسعه مكانيزاسيون وزارت جهاد كشاورزي آخرين وضعيت حضور ماشين آلات و ادوات و برنامه توسعه مكانيزاسيون در عرصه كشاورزي كشور را تشريح كرد.
عباسعلي پاكنژاد در گفتوگو با خبرنگار اقتصادي خبرگزاري فارس، افزود: 300 هزار دستگاه انواع تراكتور در بخش كشاورزي كشور به اندازه 10درصد تعداد خودروهاي تهران موجود است كه كل توليد محصولات زراعي و باغي به كمك آنها انجام ميشود.
وي افزود: نيمي از تراكتورهاي كشور حدود 150 هزار دستگاه داراي عمر بالاي 13 سال و از رده خارج است.
پاكنژاد با اشاره به اين كه يك تراكتور به طور متوسط 1200ساعت در سال كار مي كند گفت: در مورد تراكتورهاي سبك و باغي اين كاركرد كمتر و در مورد تراكتورهاي سنگين اين كاركرد بيشتر است.
رييس مركز توسعه مكانيزاسيون وزارت جهادكشاورزي بيان داشت: 80 درصد تراكتورهاي موجود كشور با توان متوسط حدود 80- 60 اسب بخار است، كه نشان ميدهد، قدرت تنوع عمليات مختلف را در كشور وجود ندارد و عموم عمليات مختلف مورد نياز در كشور توسط تراكتور متوسط انجام ميشود.
وي افزود: با وجود تراكتورهاي موجود، عمليات سبك با هدر رفت انرژي صورت ميگيرد و عمليات سنگين با كيفيت پايين صورت ميپذيرد. هر تراكتور متوسط در شرايطي كه در محدوده عمر مفيد باشد، حدود 12 تا 13 ليتر گازوئيل در ساعت مصرف ميكند و اگر بالاي عمر مفيد 13سال باشد، حداقل ساعتي 3 ليتر هدر رفت گازوئيل يعني مصرفي بين 15 تا 16 ليتر گاوزوئيل در ساعت مصرف دارد.
پاكنژاد افزود: اگر 150 هزار دستگاه تراكتور بالاي عمر 13 سال كشور كه حداقل سالي 1000 ساعت كاركرد دارند و حدود 3 ليتر در هر ساعت اضافه مصرف سوخت داشته باشند، گازوئيل هدر رفته در قبال هر سال باقيماندن آنها در بخش كشاورزي 450 ميليون ليتر در سال است.
رييس مركز توسعه مكانيزاسيون جهادكشاورزي تصريح كرد: از مجموع 300 هزار دستگاه تراكتور كشور فقط 1درصد تراكتور سنگين در محدوده بالاي 110 اسب بخار است ، بنابراين در عمليات برداشت و عمليات سنگين در كشور چه در كميت و چه در كيفيت مشكل وجود دارد، به عنوان مثال در برداشت چغندرقند، سيبزميني و ذرت به كارگيري و استفاده از ماشينهاي چند كاره كمبينات و استفاده از خاكورزهاي حفاظتي نيز رايج است.
مديركل دفتر توسعه مكانيزاسيون وزارت جهاد كشاورزي افزود: انحصار در توليد تراكتور در سالهاي گذشته باعث ايجاد تركيب نامناسب تراكتور در كشور شده كه طي سالهاي اخير با رفع انحصار و فراخوانهاي سراسري و سياستهاي حمايتي مانند تسهيلات يارانهدار و كاهش تعرفه گمركي، تركيب تواني تراكتورهاي كشور به سمت اصلاح پيش ميرود.
پاك نژاد بيان داشت: از مجموع تراكتورهاي كشور كمتر از 1000 دستگاه ويژه زراعت برنج هستند، در حالي كه براي زراعتي مانند برنج براي هر 25 هكتار يك تراكتور شاليزاري نياز است، پس اگز الزامات توسعه مكانيزاسيون در 50 درصد اراضي شاليزاري فراهم و هدفگذاري شود، سطحي معادل 300 هزار هكتار است، به 12 هزار دستگاه تراكتور ويژه شاليزاري نياز خواهد بود.
وي افزود: با اصلاح تركيب توان تراكتورهاي كشور ميتوان به سمت مديريت مصرف انرژي در انجام عمليات كشاورزي حركت كرد.
پاكنژاد با اشاره به استاندارد جهاني عمر مفيد يك تراكتور را 10 هزار ساعت اعلام كرد و گفت: اين زمان بر اساس قرار سالي 1000 ساعت و در نهايت 10 سال است، در حالي كه بيش از نيمي از تراكتورهاي كشور داراي عمر چندين برابر عمر مفيد در حال كار هستند.
وي ادامه داد: اگر يك تراكتور سنگين از انجام عمليات نوين نظير كمبينات زني به ازاء هر ساعت 40 هزار تومان به طور متوسط و حداقل ممكن دريافت نمايد و با كاركرد سالانه حدود 1400 ساعت شامل 500 ساعت كمبينات زني، درآمدي حدود 2 ميليون تومان خواهد داشت، بنابراين اگر كار با بهرهوري خوب انجام شود، درآمدي حتي بيشتر از سرمايهگذاري در بخش مسكن براي كشاورز خواهد داشت.
پاكنژاد با بيان اين كه قيمت يك تراكتور سنگين 60 تا 70 ميليون تومان است، گفت: با كاركردن مناسب اين ادوات در كمتر از 3سال برگشت سرمايه و سود كافي به دست مي آيد.
وي افزود: مشكل در عدم بهرهوري مناسب از ماشين است پس اگر با كاركرد ساليانه مناسب و تكنولوژي روز انجام عمليات بدهيم يك تراكتور سنگين و حتي با يك دنبال بند نوين نظير كمبينات درآمدزا است.
وي با اشاره به هزينه فرصت معطلي كار كشاورزي گفت: مثلا يك روز ديركاشت محصول به هر دليلي موجب 1 درصد كاهش در توليد ميشود كه اين موضوع پس از 7 تا 10 روز تصاعدي بالا ميرود ،يعني تاخير به ازاء هر روز بيش از يك درصد خواهد شد.
پاكنژاد تصريح كرد: تمامي تراكتورهاي كشور ( 99 درصد) داراي ادوات خاك ورزي اوليه هستند و با توجه به اين كه از لحاظ كمي وضعيت خوبي در ساخت و توليد ادوات خاكورزي مانند گاوآهن برگرداندار در كشور وجود دارد، ولي به لحاظ كيفي و تكنيكهاي جديدي نظير خاك ورزيهاي حفاظتي نياز به كار بيشتري است.
وي بيان داشت: بين 8 تا 10درصد تراكتورهاي كشور مجهز و داراي دنباله بندهاي مراحل تسطيح نسبي و كاشت هستند، يعني عملا در بحث ساخت و توليد لولرها و بذركارها در كشور نياز ارتقاء كمي و كيفي توليد مشاهده ميشود.
پاكنژاد اذعان داشت: از سطح حدود 8 ميليون و 200 هزار هكتار مزرعه گندم و جو آبي و ديم كشور بيش از90 درصد با كمباين برداشت ميشود.
وي گفت: بزرگترينترين عمليات منسجم كشاورزي كشور در بخش غلات نيازمند مديريت فني و تخصصي برداشت است.
رييس مركز توسعه مكانيزاسيون، ضايعات برداشت غلات در كشور را حدود 6 درصد اعلام كرد و گفت: اين ميانگين طي سه سال اخير به دست آمده زيرا پيش از اين در محدوده 5/7 درصد و فراتر قرار داشته است. بخشي از اين ضايعات ،در محدوده يك سوم آن و كمتر به خاطر دير برداشت محصول بوده كه به دليل كمبود ماشين و دير رسيدن كمباين به مزرعه است.
پاكنژاد گفت: هر دستگاه كمباين در يك برنامه مطلوب در كشور، بايد 400هكتار را با كيفيت مناسب و در موعد مناسب برداشت نمايد، ولي به دليل كمبود كمباني اين رقم فراتر رفته است.
وي با بيان اين كه عمر يك كمباين در استانداردهاي جهاني كمتر از يك تراكتور حدود 2500 ساعت ( يك چهارم عمر تراكتور) به حساب ميآيد، گفت: كمباين وسيلهاي است كه اگر به شكل مستهلك به كار گرفته شود، تاثير نامطلوبي در كميت و كيفيت محصول دارد، ضمن آن كه كمباين قطعات متحرك فراوان دارد و زودتر مستهلك ميشود.
پاكنژاد گفت: عمر مفيد كمباينها در كشور بسيار فراتر از عمر استاندارد بوده، هر چند تعميرات اساسي نيز بر روي آنها صورت ميپذيرد، ولي بايد نسبت به جايگزيني و نوسازي آنها اقدام شود.
رييس مركز توسعه مكانيزاسيون وزارت جهاد كشاورزي بيان داشت: از حدود 10 هزار دستگاه كمباين موجود در كشور حدود 4 هزار دستگاه بالاي عمر 13سال بوده و بايد از عرصه مزارع برچيده و با كمباين نو جايگزين شوند.
انتهاي پيام/
سه شنبه 14 آبان 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]