واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: «ميرزا جواد آقاى تهرانى» زاهد بيريا خبرگزاري فارس: مرحوم حاج ميرزا جواد آقاى تهرانى، انسان وارستهاي بود كه حتي دانش بالايش را عاملي براي جدا دانستن خود از شاگردانش نميدانست؛ به همين علت در جلسات تدريس همسطح با شاگردانش مينشست. به گزارش خبرنگار آيين و انديشه فارس، مقام معظم رهبري در سخنراني خود در جمع دهها هزار تن از طلاب، اساتيد و فضلاي حوزه علميه قم كه در تاريخ 29 مهر در جوار حرم حضرت معصومه (س) انجام دادند، تعدادي از اساتيد حوزه علميه قم در سالهاي گذشته را با عنوان قلههاي تهذيب معرفي كردند. به دليل اهميت موضوع و اينكه طلاب و روحانيون بايد چه كساني را به عنوان الگوهاي اخلاقي خود انتخاب كنند، باعث شد تا در سلسله مطالبي به معرفي اجمالي اين بزرگان علم و دين بپردازيم؛ هر چند بيان مقام علمي و جايگاه مذهبي آنها قابل بيان در چند سطر نيست و نيازمند نگارش چندين كتاب است. * حاج ميرزا جواد آقاى تهرانى حاج ميرزا جواد آقاى تهرانى، يكي از بزرگترين مفسران قرآن در تاريخ علمي تشيع است كه در فقه و اصول نيز از جايگاهي فرهيخته برخوردار است. اين سالك وارسته و عالم رباني در سال1283 شمسي در تهران متولد شد. * تحصيل و تدريس ميرزا جواد آقا، تحصيل خود را در تهران آغاز كرد و بعد از دريافت گواهي سيكل، براي فراگيري علوم ديني رهسپار قم و حضور در حوزه علميه آن شد. پس از چند سال سكونت و گذراندن مقدمات و بخشي از دروس سطح علوم حوزوي، عازم نجف شد و به مدت دو سال به كسب معارف در محضر اساتيد بزرگ آن دوره پرداخت. پس از اين مدت به توصيه مادرش به تهران بازگشت و تشكيل خانواده داد. در همان ايام به مشهد عزيمت كرد و در جوار حرم رضوي اقامت گزيد. در مدت 56 سال اقامت در مشهد مقدّس در بين سالهاي 1312 تا 1368 شمسي و بهرهمندي از كلاسهاي درس اساتيد، عهدهدار كرسي تدريس در زمينه فقه، اصول، معارف و تفسير به مدت 45 سال شد. * اساتيد حضرات آيات حاج شيخ مرتضي طالقاني، حاج شيخ محمدتقي آملي، حاج شيخ هاشم قزويني، ميرزا مهدي غروي اصفهاني، ميرزاى نايينى، ميرزا مهدى و سيد شهابالدين مرعشي نجفي را ميتوان از اساتيد صاحبنام آن فقيه وارسته و مجاهد خستگيناپذير دانست. * تأليفات ميرزا جواد آقا تهراني كه در تحصيل و تدريس علوم ديني جديت و كوشش بينظيري از خود نشان ميداد، اقدام به تأليف كتابهايي با موضوعات اخلاق، عرفان، فلسفه و نقد افكار اديان دروغين كرد. از جمله ميتوان به «درسهاي اخلاق اسلامي»، «عارف و صوفي چه ميگويند؟»، «بحثي در فلسفه بشري و اسلامي»، «ميزان الطلاب» و «بهائي چه ميگويد؟» اشاره كرد. * ويژگيها انساني وارستهاي بود كه حتي دانش بالايش را عاملي براي جدا دانستن خود از شاگردانش نميدانست؛ به همين علت در جلسات تدريس همسطح با شاگردانش مينشست. هيچگاه به كسى، حتى به فرزندانش دستور نمىداد. از اين كه او را با عنوان «آيتالله» خطاب كنند، پرهيز ميكرد. حتي روزى به خانه واعظى كه در منبر از ايشان تجليل كرده و از او به عنوان آيتالله نام برده بود رفت و از وى خواست كه ديگر در منبر از ايشان نام نبرد. اجازه دستبوسي به كسي نميداد و اگر كسى بىاطلاع از اين روحيه و يا ناگهانى دستش را مىبوسيد، سخت آزرده مىشد. مهربان و خوشرفتار بود و هرگز كسي را آزرده نكرد. هرگز از كسى به بدى ياد نكرد و به هيچ شخصي رخصت غيبت نمىداد. حتىالامكان همرديف شاگردان بر زمين مىنشست و براى خود جاى مخصوص و ممتازى درنظر نمىگرفت. همچنين ميتوان به 4 بار حضور در جبهههاي نبرد حق عليه باطل در دوران 8 سال دفاع مقدس در دوران كهولت ميرزا جواد آقا، درحالي كه از اندامي نحيف و خميده برخوردار بود، اشاره كرد. * در محضر ميرزا ميرزا جواد آقاي تهراني از عالمان بزرگي است كه به حق ميتوان او را «فقيه عارف» ناميد. مرحوم ميرزا جواد آقا گرچه از نظر فلسفي و عرفاني مشرب خاصي داشت و به حكمت متعاليه و عرفان ابن عربي نقدهايي وارد ميدانست و حتي در كتاب «عارف و صوفي چه ميگويند؟» به نقد آراي فيلسوفاني مثل ملاصدرا پرداخت، ولي هيچگاه از كار فلسفيدن و تفكر فلسفي و بهره بردن از استدلال عقلي فاصله نگرفت. آيتالله حاج ميرزا جواد آقاى تهراني، روز شنبه 2 آبان 1368 چهره بر نقاب خاك كشيد و دوستداران و ارادتمندان اولياي الهي را در ماتمي عظيم فرو برد. قبرستان بهشت رضاي مشهد، مدفن اين عالم برجسته فقه و اصول شيعي است. انتهاي پيام/ك/7
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 294]