محبوبيت و احترام در سايه تشكر شكر نعمت، نعمتت افزون كند

واضح آرشیو وب فارسی:ایران اسپورت: محبوبيت و احترام در سايه تشكر شكر نعمت، نعمتت افزون كند
مريم دليرانبسيارند كسانى كه هنوز علت نيروى جاذبه زمين را نمى دانند و كم هم نيستند افرادى كه دليل تشكر كردن را نمى دانند! شايد خود شما يكى از آنها باشيد! خجالت نكشيد، قرار نيست كسى بفهمد كافى است چند خط زير را بى سر و صدا بخوانيد تا موضوع دستگيرتان شود چرا كه عادت به تشكر كردن نداريد اما بهتر است خيلى زود به آن عادت كنيد.شكر نعمت، نعمتت افزون كند: ما نگفته ايم و حرف ديروز و امروز هم نيست و از قديم گفته اند. رابطه شكر و نعمت مثل رابطه نور و ديدن است كه اگر نور نباشد!در لغت نامه دهخدا مقابل نعمت، نوشته شده: احسان، نيكى، آنچه از نيكويى كه در حق كسى كرده شود. اين را نوشتيم تا نعمت را يك واژه خاص يا لغتى كه براى چيزهاى خاصى به كار مى رود، ندانيم. هر كارى كه ديگران به لطف در حق ما كنند، نعمت است حتى گاهى كه كيسه و نايلكس ميوه پاره مى شود و چند نفرى خم مى شوند و مثلا گوجه فرنگى هايى كه به هر قسمتى قل مى خورد را برايمان جمع مى كنند. تشكر كنيد تا انسانيت تان ثابت شود. معلوم است كه نمى شود رويمان را بكنيم آن طرف و انگار نه انگار! تشكر گاه واجب است و يكى از واضح ترين علامت ها براى تشخيص انسان بودن فرد است. تشكر كنيد تا محترم و محبوب باشيد. چه كسى لذت مى برد از ديدن آدميزاد طلبكارى كه هر چه برايش بكنى، برنمى گردد يك خيلى ممنون، خفيف بگويد؟ شكر كنيد تا بهترين عبادت را كرده باشيد. شكر بهترين عبادت خداست.ظاهرا ما آدميزادها طايفه فراموشكارى هستيم. حواسمان به آنچه داريم، اصلا نيست و خيلى وقت ها يادمان مى رود از سوى كسى و توسط چه كسانى داراى اين دارايى ها شده ايم. دقيقا به خاطر همين است كه خداوند مى فرمايد: بنده هاى شكر گويم بسيار اندك اند.شكر كنيم تا در امتحان خدا كم نياوريم. اگر قرار بود خدا امتحانمان كند، اصلا چرا ما را آدم خلق كرد. فرشته خلقمان مى كرد كه نه شهوتى دارد و نه امتحانى پس مى دهد. اما ما انسانيم و بى ترديد دو وقت امتحان خواهيم شد؛ يكى زمان هايى كه همه چيزمان جور است و در رفاهيم و يكى هم وقت هايى كه اوضاع مان بدجور لنگ است و گرفتاريم. در اين دومى نبايد بناى آه و زارى و بى صبرى گذاشت و در اولى هم نبايد باد به غبغب بيندازيم و شكر نعمت ها را بى خيال شويم. ما به استاد خياطى كه مى دانيم و همه هم مى گويند كارش حرف ندارد بى خودى مزد نمى دهيم، زمانى پولش را مى دهيم كه لباس خوش قواره اى برايمان بدوزد. خدا هم قرار نيست بى امتحان و محك، صندلى كسى را بردارد و وسط بهشت بگذارد! … راستى الان در رفاهيد يا گرفتارى؟ حواستان كه هست شكر كنيد تا در استدراج نمايند.استدراج مانند سرطان است و سال ها در تن كسى جا خوش مى كند و به يكباره خودش را نشان مى دهد. استدراج هم همين طور است و هيچ علامتى كه به نابودى ذره ذره ايمان طرف دلالت كند، ندارد. خدا بنده اى را كه استدراج كند به حال خودش رها مى كند. آن بخت برگشته از شدت دورى از خدا به حال خودش رها شده، فقط زمانى پى مى برد قضيه از چه قرار است كه ديگر خيلى دير شده است.
پنجشنبه 7 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایران اسپورت]

[مشاهده در: www.iransport.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 132]