آشنايي با صفات ظاهري و باطني امام موسي كاظم(ع)

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: آشنايي با صفات ظاهري و باطني امام موسي كاظم(ع)
گروه خبرنگاران افتخاري / جمشيد غضنفري: نام امام هفتم ما، موسي و لقب آن حضرت كاظم (عليه‌السلام) كنيه آن امام «ابوالحسن» و «ابوابراهيم» است. شيعيان و دوستداران لقب «باب‌الحوائج» به آن حضرت داده‌اند. تولد امام موسي كاظم (عليه‌السلام) روز يكشنبه هفتم ماه صفر سال 128 هجري در ابوأ اتفاق افتاد.
دوران امامت امام هفتم حضرت موسي بن جعفر (عليهما‌السلام) مقارن بود با سال‌هاي آخر خلافت منصور عباسي و در دوره خلافت هادي و سيزده سال از دوران خلافت هارون كه سخت‌ترين دوران عمر آن حضرت به شمار است. امام موسي كاظم (عليه‌السلام) از حدود 21 سالگي بر اثر وصيت پدر بزرگوار و به امر خداوند متعال به مقام بلند امامت رسيد و زمان امامت آن حضرت سي و پنج سال و اندكي بود كه مدت امامت آن حضرت از همه ائمه بيشتر بوده است، البته غير از حضرت ولي عصر (عج).

حضرت كاظم (عليه‌السلام) داراي قامتي معتدل بود. صورتش نوراني و گندمگون و رنگ مويش سياه و انبوه بود. بدن شريفش از زيادي عبادت ضعيف شده بود، ولي همچنان روحي قوي و قلبي تابناك داشت. امام كاظم عليه السلام به تصديق همه مورخان، به زهد و عبادت بسيار معروف بوده است. حضرت موسي بن جعفر (عليهماالسلام) از عبادت و سخت‌كوشي به "عبد صالح" معروف و در سخاوت و بخشندگي مانند نياكان بزرگوار خود بود.

كاظم يعني: نگهدارنده و فروخورنده خشم. اين رفتار در برابر كسي يا كساني بوده كه از راه جهالت و ناداني يا به تحريك دشمنان به اين كارهاي زشت و دور از ادب دست مي‌زدند.

امام كاظم(عليه السلام) كيسه‌هاي سيصد ديناري و چهارصد ديناري و دو هزار ديناري مي‌آورد و بر ناتوانان و نيازمندان تقسيم مي‌كرد. از حضرت موسي كاظم عليه السلام روايت شده است كه فرمود: پدرم (امام صادق عليه‌السلام) پيوسته مرا به سخاوت داشتن و كرم كردن سفارش مي‌كرد.

امام (عليه‌السلام) با آن كرم و بزرگواري و بخشندگي خود لباس خشن بر تن مي‌كرد، چنانكه نقل كرده‌اند: امام بسيار خشن‌پوش و روستايي لباس بود و اين خود نشان ديگري است از بلندي روح و صفاي باطن و بي اعتنايي آن امام به زرق و برق‌هاي گول زننده دنيا.

امام موسي كاظم (عليه‌السلام) نسبت به زن و فرزندان و زيردستان بسيار با عاطفه و مهربان بود. هميشه در انديشه فقرا و بيچارگان بود، و پنهان و آشكار به آنها كمك مي‌كرد. برخي از فقراي مدينه او را شناخته بودند اما بعضي - پس از تبعيد حضرت از مدينه به بغداد - به كرم و بزرگواريش پي بردند و آن وجود عزيز را شناختند. امام كاظم (عليه‌السلام) به تلاوت قرآن مجيد انس زيادي داشت. قرآن را با صدايي حزين و خوش تلاوت مي‌كرد. آن چنان كه مردم در اطراف خانه آن حضرت گرد مي‌آمدند و از روي شوق و رقت گريه مي‌كردند. بدخواهاني بودند كه آن حضرت و اجداد گراميش را - روي در روي - بد مي‌گفتند و سخناني دور از ادب به زبان مي‌راندند، ولي آن حضرت با بردباري و شكيبايي با آنها روبرو مي‌شد، و حتي گاهي با احسان آنها را به صلاح مي‌آورد، و تنبيه مي‌فرمود.

تاريخ، برخي از اين صحنه‌ها را در خود نگهداشته است. لقب كاظم از همين جا پيدا شد. كاظم يعني: نگهدارنده و فروخورنده خشم. اين رفتار در برابر كسي يا كساني بوده كه از راه جهالت و ناداني يا به تحريك دشمنان به اين كارهاي زشت و دور از ادب دست مي‌زدند.

امام كاظم عليه السلام به تصديق همه مورخان، به زهد و عبادت بسيار معروف بوده است. حضرت موسي بن جعفر (عليهماالسلام) از عبادت و سخت‌كوشي به عبد صالح معروف و در سخاوت و بخشندگي مانند نياكان بزرگوار خود بود.

رفتار حكيمانه و صبورانه آن حضرت (عليه‌السلام) كم كم، بر آنان حقانيت خاندان عصمت و اهل بيت (عليهم ‌السلام) را روشن مي‌ساخت، اما آنجا كه پاي گفتن كلمه حق - در برابر سلطان و خليفه ستمگري - پيش مي‌آمد، امام كاظم (عليه‌السلام) مي‌فرمود: قل الحق و لو كان فيه هلاكك يعني: حق را بگو اگرچه آن حقگويي موجب هلاك تو باشد.

ارزش والاي حق به اندازه‌اي است كه بايد افراد در مقابل حفظ آن نابود شوند. در فروتني - مانند صفات شايسته ديگر خود - نمونه بود. با فقرا مي‌نشست و از بينوايان دلجويي مي‌كرد. بنده را با آزاد مساوي مي‌دانست و مي‌فرمود همه، فرزندان آدم و آفريده‌هاي خدائيم.

از ابوحنيفه نقل شده است كه گفت: او را در كودكي ديدم و از او پرسش‌هايي كردم چنان پاسخ داد كه گويي از سرچشمه ولايت سيراب شده است. به راستي امام موسي بن جعفر (عليهما‌السلام) فقيهي دانا و توانا و متكلمي مقتدر و زبردست بود.

محمد بن نعمان نيز مي‌گويد: موسي بن جعفر را دريايي بي پايان ديدم كه مي‌جوشيد و مي‌خروشيد و بذرهاي دانش به هر سو مي‌پراكند. ********************************************************************منبع: سايت امام كاظم عليه السلام
يکشنبه 6 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 87]