واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > آموزش - با بالاگرفتن دمای انتخاباتی در فضای جامعه، درجه میزانالحراره فعالیتهای دانشگاهی و دانشجویی هم بالا کشیده است. هادی نیلی: دانشگاههای ایران از ابتدای تأسیسشان سیاسی بودهاند و در هر واقعه تاریخی معاصر هم نقش داشتهاند؛ از ملیشدن صنعت نفت گرفته تا انقلاب اسلامی و پس از آن در دوران هشتساله دفاعمقدس و انتخابات ریاستجمهوری سال 76 و شاید چشمگیرتر از همه در 18 تیر سال 78. امسال هم با بالاگرفتن دمای انتخاباتی در فضای جامعه، درجه میزانالحراره فعالیتهای دانشگاهی و دانشجویی هم بالا کشیده است. از یک سو دانشجوها فضای آسودهتری برای فعالیتها و اعتراضهای سیاسیشان حس میکنند و از سوی دیگر سیاستمداران و جریانهای سیاسی، علاقه بیشتری به دانشگاهها و دانشجوها در خود میبینند. این دو خصوصیت، به سیاسیترشدن فضای دانشگاهها کمک میکند. سیاستهای دولت نهم؛ مشوق حضورگذشته از این، برخی سیاستهای دولت احمدینژاد در قبال دانشگاه و دانشجویان باعث شده آنان هرچه بیشتر نسبت به فضای انتخاباتی کشور حساس شوند و حتی شماری از دانشجویان و گروههایی از آنان که در دورههای قبلی انتخابات ریاستجمهوری بر طبل تحریم میکوبیدند، این بار ترجیح دادهاند در این انتخابات صدایی داشته باشند. از جمله سیاستهای همچون طرح سهمیهبندی جنسیتی پذیرش داوطلبان در آزمون سراسری دانشگاهها، ستارهدارکردن دانشجویان سیاسی و منتقدان دولت، بازنشستهکردن استادان قدیمی که دولت آنها را یا تکذیب میکند یا ریشهاش را به دولت قبلی و دوره وزارت علوم مصطفی معین بازمیگرداند. طیفبندی سیاسی شبیه جامعهنسبت حضور نامزدهای انتخاباتی در حوزههای دانشگاهی و آکادمیک را میتوان مشابه نسبت حضور و بروز آنان در تمامی جامعه تلقی کرد. میرحسین موسوی و مهدی کروبی و محمود احمدینژاد و محسن رضایی، هر چهار نفر کسانی را دارند که در میان دانشجویان آنان را نمایندگی میکنند. طیف علامه دفتر تحکیم وحدت (اتحادیه انجمنهای اسلامی) و چهرههای شاخص این گروه از دانشجویان، مهدی کروبی را نامزد برگزیده خود دانستهاند؛ در حالی که در دوره پیشین انتخابات یا تحریم کرده بودند یا مصطفی معین را انتخاب کرده بودند. اما حامیان احمدینژاد و از جمله جامعه اسلامی دانشجویان و بخشهایی از بسیج دانشجویی او را دوره پیش نیز برگزیده بودند. حامیان کروبی بیشتر بر شعارهای آزادی و حقوق شهروندی تأکید میکنند و از سوی دیگر حامیان احمدینژاد تأکید بیشتری بر گفتمان عدالتخواهی و مبارزه با فساد دارند. فتح امیرکبیر به دست کروبیاز ابتدای آغاز فعالیتهای انتخاباتی نامزدها که خیلی پیش از تأیید صلاحیت آنان از سوی شورای نگهبان و اعلام نام آنان کلید خورده بود، مشکلاتی در برگزاری نشستهای دانشجویی با نامزدها و اطرافیان آنان وجود داشت که به هیچیک از نامزدها محدود نشد؛ هم دامان میرحسین را گرفت، هم کروبی و هم محسن رضایی. البته محمود احمدینژاد به این علت که شخصاً در دانشگاهها حاضر نشد، از این مشکل رها بود. هوادارانش هم با توجه به جایگاههای سیاسی و سازمانیشان، عجیب نبود که مشکلی در این زمینه نداشته باشند. یکی از چشمگیرترین مشکلات در این باره، صبح نخستین روز هفته گذشته اتفاق افتاد؛ زمانی که مهدی کروبی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری و دانشجویان هوادارش در ورودی دانشگاه صنعتی امیرکبیر را شکستند و وارد این دانشگاه شدند. مسئولان دانشگاه امیرکبیر، مجوز حضور و سخنرانی مهدی کروبی را برای روز چهارشنبه صادر کرده بودند اما او ترجیح داد که برنامهریزی حضور خود در دانشگاه و سفرهای استانی را براساس برنامهریزی همکاران ستاد انتخاباتیاش تنظیم کند و نه آنچه که مسئولان دولتی یک دانشگاه بر آن تأکید دارند . این حضور خشن روز شنبه، در تیتر یک روزنامه اعتمادملی، ارگان رسمی هواداران کروبی با عنوان «فتح پلیتکنیک به دست حامیان کروبی» انعکاس پیدا کرد. فرار از روز نحس مجوز سخنرانی کروبی برای روز 13 خرداد صادر شد اما او سخنرانی در 9 خرداد را ترجیح داد. اسماعیل گرامیمقدم سخنگوی ستاد انتخاباتی او در توصیف این وضعیت میگوید: «در ابتدا از ورود هواداران آقای کروبی به دانشگاه ممانعت میشد اما فشار جمعیت، باعث شکسته شدن در دانشگاه شد.»مسئولان دانشگاه در روز شنبه با نصب اطلاعیهای به امضای علیرضا رهایی رئیس دانشگاه، مخالفت خود با این سخنرانی را اعلام کرده بودند. در این اطلاعیه آمده است: «برنامه سخنرانی روز شنبه مهدی کروبی در این دانشگاه، فاقد مجوز قانونی بوده و مجوز سخنرانی او برای روز چهارشنبه 13 خرداد صادر شده است. این موضوع به ستاد آقای کروبی نیز اعلام شده است. . . تمامی فعالیتهای عادی دانشگاه برقرار بوده و هیچ برنامه رسمی و قانونی توسط کاندیداهای محترم امروز در دانشگاه برگزار نمیشود.» اما مهدی کروبی در مورد تصمیم خود برای سخنرانی در 9 خرداد به جای 13 خرداد گفت: «من در روزهای بعدی به سفرهای مختلف میروم و برنامه فشردهای دارم.»کارکنان حراست دربهای ورودی دانشگاه امیرکبیر، در آغاز فقط به دانشجویان این دانشگاه اجازه ورود میدادند. هرچند پس از شکسته شدن درب و حضور کروبی و حامیان انتخاباتی او در کنار مسجد، میکروفون دانشگاه در اختیار او قرار گرفت تا سخنان خود را بیان کند. سخنانی که بخشی از آن به تأکید بر رعایت قانون اختصاص داشت و میتوان آن را انتقاد از حوادث آن روز دانشگاه به شمار آورد. بازار داغ انتخاباتهای نمادیندر این هفتههای مانده به روز رأیگیری، تعدادی از دانشگاهها و دانشکدههای آنها انتخاباتی نمادین و شبیهسازیشده برگزار کردند تا مظنهای از رأی همدانشگاهیهایشان داشته باشند و کمی هم بتوانند نبض عموم جامعه را درباره نامزدهای مختلف بسنجند. با توجه به شمار زیاد این انتخابات نمادین در دانشگاههای مختلف، هر یک از نامزدها و هوادارانشان میتوانند نتیجه مورد علاقه خود را در بین نتایج پیدا کنند. هرچند چون برگزارکننده این قبیل انتخابات، بههرحال یکی از گروهها و تشکلهای دانشجویی است که گرایش خودش را دارد و به همین دلیل نمیتوان اساساً حساب چندانی روی این نتایج باز کرد. چه محمود احمدینژاد بر صندلی ریاستجمهوریاش تثبیت شود و چه کسی از میان سه نامزد دیگر به ساختمان ریاستجمهوری خیابان پاستور برسد، بعید به نظر میرسد دولت دهم بتواند به شیوه دولت نهم با دانشگاه و دانشجویان تعامل داشته باشد. دانشجویان بهخصوص با ابزارهای ارتباطی و اطلاعرسانی تازهای که در دست دارند - از جمله وب - میتوانند حرفشان را بیش از پیش جلو ببرند. با توجه به آنچه در سالهای گذشته تجربه شده، دولت دهم به ریاست هر یک از نامزدها که تشکیل شود، روزهای آسانی با دانشجویان در پیش ندارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 448]