نکات مهم و کلیدی در ایمپلنت دندان و دیابت

روش ایمپلنت دندان یک جراحی ایمن، قابل پیش بینی است که به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. روند انجام ایمپلنت به این صورت است که پایه ی ایمپلنت را  درون استخوان فک  بیمار قرار می دهند این پایه از جنس فلزی به نام تیتانیوم است که این فلز سازگاری بالایی با ساختار بدن انسان دارد. بافت استخوان ها به مرور رشد می کنند و پایه ی ایمپلنت را احاطه می کنند و این باعث می شود که پایه ایمپلنت درون استخوان فک ثابت و محکم شود و بافت استخوان با ایمپلنت ادغام می شود و پایه ی ایمپلنت نقش ریشه را برای روکش  ایفا می کند. روی این پایه های فلزی می توان روکش ، بریج و دندان مصنوعی قرار داد. میزان فشاری که روی فیکسچر ایمپلنت وارد می شود باید ارزیابی شود. بعضی از بیماری ها و دارو ها ممکن است ایمپلنت دندان را تحت تاثیر قرار دهند که بیماری دیابت شیرین را می توان به عنوان یکی از این عوامل معرفی کرد. دیابت شیرین نوعی اختلال متابولیکی است که سطح گلوکز خون در این بیماران افزایش می یابد. این افزایش قند خون می تواند نتیجه ی نقص  ترشح انسولین یا عملکرد آن و یا هردو مورد باشد. بیماری دیابت به یک عامل بزرگ مرگ و میر در جوامع مدرن تبدیل شده است. این بیماری همچنین به عنوان یکی از عوامل منع انجام ایمپلنت دندان شناخته شده است. درصورتی که بیماری دیابت کنترل نشود احتمال شکست ایمپلنت دندان افزایش می یابد. دیابت یک سندروم  پیچیده است  که عوارض زیادی دارد و تمام بخش های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. بیماران دیابتی با خشکی دهان، افزایش گلوکز بزاق دهان و تورم غده پاراتیرویید مواجه می شوند. بیماران دیابتی 

2.8 تا 3.4 برابر بیشتر نسبت به افراد سالم در معرض بیماری های لثه ای قرار می گیرند. علاوه بر این موضوع بیماران مبتلا به دیابت بیشتر از افراد سالم در معرض عفونت قرار می گیرند. ترمیم بافت ها بعد از انجام جراحی ایمپلنت در بین این بیماران روند کندی دارد. 

افزایش قند خون مزمن بر روی ساختار بافت های مختلف بدن تأثیر می گذارد، یک اثر التهابی ایجاد می کند و باعث تحلیل بافت استخوان ها می شود. دیابت تجمع، چسبندگی و رشد بافت استخوان ها را تحت تاثیر قرار می دهد. یافته های متناقضی در مورد رابطه تراکم استخوان و بیماری دیابت وجوددارد. در سال 1978 ، یک مطالعه ای انجام شد که در آن 109 بیمار را مورد بررسی قرار دادند ، 46 نفر با دیابت نوع I و 63 نفر با دیابت نوع II، تقریباً 12 سال بعد ،

35 نفر از 66 بیمار زنده مانده مجدد مورد مطالعه قرار گرفتند. مطالعات نشان داده که رشد و تجمع بافت استخوان در بیماران دیابتی کند است. میزان شکست ایمپلنت در بین بیماران دیابتی نسبت به افراد سالم بیشتر دیده می شود. طی بررسی روند استخوان سازی در بیماران دیابتی مشخص شد که تعداد 214 نفر از 227 نفر مبتلا به دیابت روند استخوان سازی مطلوبی داشتند که موفقیت 94.3% را در پی داشت.

• ترمیم بافت های بدن و خطر عفونت بعد از عمل جراحی 

 مدت زمان لازم برای ترمیم زخم بیماران مبتلا به دیابت نسبت به افراد سالم طولانی تر است و احتمال اینکه زخم ها دچار عفونت شوند بسیار زیاداست. به همین دلیل پزشک قبل از انجام ایمپلنت دندان برای بیماران دیابتی حتما باید به این موضوع توجه کند. عوارض ناشی از دیابت بر ترمیم بافت های بدن به سطح قند خون بیمار قبل از انجام جراحی ایمپلنت وابسته است.در مطالعات انجام شده برای ارزیابی میزان موفقیت کاشت ایمپلنت دندانی در بیماران دیابتی نشان داده شد که احتمال موفقیت انجام ایمپلنت دندانی در طول دوره ی بهبودی 96.3 درصد و یک سال بعد از جراحی این عدد به 94.1 می رسد.در بین این بیماران عوارض خاصی نیز مشاهده نشد.

• سیستم ایمنی ضعیف:

سیستم ایمنی بدن افراد مبتلا به دیابت که سطح قند خون انها بالا است بسیار ضعیف می شود. هرچه سطح قند خون بیمار کمتر باشد بدن بیمار بهتر می تواند با عفونت ها مقابله کند.

سطح بالای گلوکز در پلاسمای خون تاثیر منفی بر ترمیم بافت های بدن و فرآیند بازسازی استخوان ها دارد. برای اطمینان از ترمیم بافت استخوانی و پیوند بافت استخوان با پایه ی ایمپلنت ها و همچنین برای جلوگیری از به تاخیر افتادن ترمیم بافت لثه باید سطح قند خون بیماران دیابتی بررسی شود و قبل و بعد از جراحی در سطح قابل قبولی باشد و بیماری این افراد کنترل شده باشد. برای انجام ایمپلنت دندان باید سطح قند خون بیمار از 6 تا 7 هفته قبل از جراحی، اندازه گیری و ثبت شود. اگرچه در مورد استفاده ی افراد سالم از آنتی بیوتیک ها اختلاف نظر وجود دارد ولی بعضی از این داروها برای انجام ایمپلنت دندانی به بیماران دیابتی تجویز می شود. علاوه بر استفاده از داروهای آنتی بیوتیک طبق تجویز پزشک، استفاده از دهان شویه های کلرهگزیدین به بیماران دیابتی پیشنهاد می شود. استفاده از این دهان شویه ها احتمال شکسست ایمپلنت را از 13.5 درصد به 4.4 درصد کاهش می دهد. 

نتایج حاصل از مطالعات نشان می دهد که سطح بالای قند خون فرد تاثیر منفی در بازسازی استخوان ها و تحلیل بافت استخوانی می شود. ترمیم بافت ها و زخم های بدن در بین بیماران دیابتی بسیار کند پیش می رود و این سطح بالای قند خون عوارضی از جمله آسیب به بافت های نرم بدن را نیز در پی دارد. افراد دیابتی نسبت به افراد سالم سیستم ایمنی ضعیف تری دارند و بیشتر در معرض عفونت ها قرار می گیرند. این موارد باعث افزایش احتمال شکست ایمپلنت دندانی می شوند. ولی در صورتی که قبل از انجام ایمپلنت و بعد از آن سطح قند خون بیمار دقیق بررسی شود و بیماری فرد به صورت کنترل شده باشد احتمال شکست ایمپلنت دندانی در این افراد به صورت چشمگیری کاهش می یابد.  

ما در کلینیک دندان پزشکی دایادنت آماده ی ارایه خدمات به عزیزان مبتلا به دیابت با در نظر گرفتن شرایط دقیق بیمار هستیم. برای مشاوره و بررسی دقیق می توانید به وب سایت ما مراجعه کنید و یا با شماره های ما تماس بگیرید تا مشاوران ما شما را راهنمایی کنند. 

77978249 – 021  |   6468 577 0990

065 75 75 0990