تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833205638
آفتاب‌یزد: مدیران فعلی تفاوتی با مدیران گذشته ندارند/ سهم ایران در اقتصاد جهانی تقریبا«هیچ» است
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: آفتاب‌یزد:مدیران فعلی تفاوتی با مدیران گذشته ندارند/ سهم ایران در اقتصاد جهانی تقریبا«هیچ» است
روزنامه آفتاب‌یزد نوشت:مدیران فعلی در حوزه ورزش توفیری نسبت به مدیران گذشته ندارند و دقیقا روی ریلی حرکت می‌نمایند که مدیران قبلی نیز.
به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، سردبیر روزنامه آفتاب یزد امروز سه‌شنبه ۹۵/۶/۲ طی یادداشتی در این روزنامه نوشت: بزرگترین رویداد ورزشی جهان به پایان رسید و کاروان ایران تنها 8 مدال از این فستیوال مهم سهم داشت. قطعا اکنون زمان تحلیل و بررسی است. بایستی مسئولان و مدیران «به اصطلاح» ورزشی وارد گود شوند و به ابهامات و سوالات پاسخ دهند. فی‌المثل بگویند چرا نسبت به المپیک لندن، کشورمان نتایج ضعیف‌تری را کسب کرد؟ و یا چرا وزیر ورزش معتقد است که حد ما همان 4 مدال است؟ این سوالات به علاوه ابهامات دیگری که در طول برگزاری المپیک ریو مطرح شده است نیازمند کارشناسی فوق‌العاده بوده و در آن تردیدی نیست. اما نکته‌ای که در این میان حائز اهمیت است موضوعی می‌باشد که غالب کارشناسان هنگام بررسی نتایج کاروان ایران به آن اشاره می‌نمایند. ایشان معتقدند که واقعیت ارزش ما فارغ از شعارهای پرطمطراقی که مطرح می‌شود همین است. به عبارت ساده اگر ما تعارف‌ها و رودربایستی را به کناری بنهیم با توجه به بودجه، امکانات و نوع مدیریت مدیران،سهم ما از ورزش دنیا علی‌رغم تمام پتانسیل‌ها، ظرفیت‌ها و شایستگی‌ها، همین 8 مدال است ولاغیر. حال شاید در مجالی و میدانی ورزشکاران ایرانی موفق‌تر عمل نمایند اما باز هم در اصل موضوع نمی‌توان تشکیک نمود و بایستی آن را اتفاقی و جزو حوادث نامید. یعنی اینکه ما در المپیک لندن 4 مدال بیشتر کسب نمودیم صرفا از روی اتفاق، مهارت و استعدادهای فردی بوده و نه شق‌القمر مدیران و برنامه‌ریزی‌های خاص و بلندمدت ایشان! بر همین اساس می‌توان گفت مدیران فعلی در حوزه ورزش توفیری نسبت به مدیران گذشته ندارند و دقیقا روی ریلی حرکت می‌نمایند که مدیران قبلی نیز. اما به نظر می‌رسد اگر دقیق‌تر به اطراف خود بنگریم و حوزه‌های غیر ورزشی را بررسی نماییم درمی‌یابیم که وضعیت و شرایط در حوزه‌های دیگر نیز چندان تعریفی ندارد و آنجا هم حرف چندانی برای گفتن نداریم. یعنی اگر شعارها را منها نماییم و صرفا عمل‌ها را بنگریم اوضاع مثل نتایج المپیک است و بهره ما در حد همان 8 مدال است. هدف سیاه‌نمایی نیست بلکه واقع‌نگری است. مثال ساده در این باره حوزه اخلاق است که تقریبا همه ما با آن درگیریم. حتما تاکنون ملاحظه فرمودید که مجری‌های تلویزیونی چگونه در مورد اخلاق و منش مردم ایران زمین سخن می‌گویند. طبق گفته این افراد ملت ما در حوزه اخلاق بری از هرگونه مشکل و ایرادی هستند و به قول معروف «نامبروان» هستیم. اما آیا در واقعیت نیز همین گونه است؟ قطعا خیر. برای رسیدن به صحت این پاسخ به شبکه‌های اجتماعی رجوع کنید. فقط کافی است کمترین شایعه و حاشیه‌ای در مورد شخصیتی آغاز شود و پس از آن شاهد سیل انواع و اقسام واژه‌های ناپسند در صفحات مجازی آن شخص هستیم. این یک واقعیت است که نشان می‌دهد همانطور که ما در ورزش حرف چندانی برای گفتن در میدان‌های جهانی نداریم در حوزه اخلاق هم گاهی در شرایط مناسبی نیستیم. حوزه دیگری که در این مجال کوتاه می‌توان به آن اشاره کرد، حوزه اقتصاد است. آیا اقتصاد ایران سهم بسزایی در اقتصاد جهانی دارد؟ شاید به جرأت بتوان گفت تقریبا هیچ! یعنی به نسبت سرمایه، منابع، وسعت و جمعیت ایران حرف چندانی برای گفتن در این حوزه مهم نداریم. اگر غیر از این بود قدرت‌های جهانی نمی‌توانستند به همین سادگی کشورمان را زیر بار سنگین تحریم ببرند و مردم را تحت فشار قرار دهند. شاید این سخن کلیشه و تکرار مکررات به نظر برسد اما تا وقتی اقتصاد ایران از لوث حضور برخی ساختارهای غلط، خصولتی‌ها و مدیران کم‌بهره و بی‌بهره خلاص نشود راه به جایی نمی‌بریم. آری در شعار و حرف اقتصاد ما مشکل چندانی ندارد و کمپانی‌های بزرگ دنیا چشم به دستان ما دارند اما واقعیت چیز دیگری است. در برخی حوزه‌های دیگر هم شرایط به همین منوال است. یعنی غلبه شعار بر واقعیت و مشتبه شدن توهم «خوب بودن ما در همه عرصه‌ها» بر مدیران. همیشه می‌گویند حقیقت تلخ است و پذیرش آن تلخ‌تر. اما برای گذر از این شرایط عبور از مرحله شعار و حرف درمانی چاره‌ای جز پذیرش واقعیت نیست. خطابه‌های زیبا و خطبای خوش‌سخن، دیگر برای مردم جذابیتی ندارند. مردم تشنه عمل هستند. عمل و فعلی که ظهور و بروز روشن داشته باشد. متأسفانه آنقدر در سال‌های اخیر شعار داده شده که مردم را کم‌طاقت و کم‌صبر نموده است. برای آنان دیگر برنامه کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت معنایی ندارد. برای همین است که ملت انتظار دارد برجام در روزی که اجرا می‌شود نتایجش نیز مشخص شود. یعنی حوصله ندارد تا نهال برجام کمی قد بکشد و میوه دهد. معتقد است اجرای توافق هسته‌‌ای باید برابر باشد با یارانه چند برابر، سرریز شدن حساب‌های بانکی و ریشه‌کن شدن یک شبه بیکاری! مطلب فوق مربوط به سایر رسانه‌ها می‌باشد و خبرگزاری فارس صرفا آن را بازنشر کرده است. بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
1395/06/02 :: 12:51
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]
-
گوناگون
پربازدیدترینها