محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831904378
دانستنی‌هایی درباره سندرم تونل کارپ
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: دانستنی‌هایی درباره سندرم تونل کارپ
اگرچه کارشناسان تاکنون به یک دلیل واحد که زمینه ساز سندرم تونل کارپ می شود، اشاره نداشته اند، عوامل خطرآفرین مختلفی در این زمینه وجود دارند.
سندرم تونل کارپ می تواند موجب بی حسی، سوزن سوزن شدن، و سوزش در انگشتان، مچ دست ها، و حتی بازوها شود.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "سلف"، درمان سندرم تونل کارپ به اندازه کافی موثر است تا به طور بالقوه مشکلی که زمینه ساز این سندرم می شود را بهبود ببخشد. در ادامه هر آن چه باید درباره سندرم تونل کارپ بدانید از جمله چگونگی درمان آن ارائه شده است. سندرم تونل کارپ با یک عصب در ارتباط است. عصب میانی (مدیان)، که از ساعد تا انگشتان شست، اشاره، وسط، و بخشی از انگشت حلقه ادامه دارد، درون کانالی که به نام تونل کارپ شناخته می شود قرار دارد. هنگامی که جریان خون کافی به عصب میانی نمی رسد، احساس درد در دست و سوزن سوزن شدن و بی حسی شکل می گیرد. به طور خاص، زمانی که از دست های خود برای کارهایی مانند رانندگی و صحبت کردن با تلفن استفاده می کنید، احتمال شکل گیری این علائم بیشتر می شود و برای خلاص شدن از احساس ایجاد شده ممکن است به تکان دادن غیر ارادی دست وادار شوید. علائم سندرم تونل کارپ ممکن است به طور خاص هنگام شب موجب آزار شما شده و از خواب بیدارتان کنند. تایپ کردن مداوم مقصر اصلی ابتلا به سندرم تونل کارپ نیست. اگرچه کارشناسان تاکنون به یک دلیل واحد که زمینه ساز سندرم تونل کارپ می شود، اشاره نداشته اند، عوامل خطرآفرین مختلفی در این زمینه وجود دارند. یکی از آنها تنگی تونل کارپ هنگام تولد است، که به طور بالقوه ژنتیک در آن نقش دارد. ایجاد تورم و اعمال فشار بر تونل کارپ به دلایل مختلف مانند افزایش وزن، احتباس مایع، التهاب یا مکانیزم های دیگر به واسطه شرایط سلامت مانند بارداری، یائسگی، دیابت، چاقی، و آرتریت روماتوئید نیز می توانند به سندرم تونل کارپ منجر شوند. به نظر نمی رسد انجام کارهای تکراری مانند تایپ کردن دلیل اصلی ابتلا به این سندرم باشند، اما اگر مستعد ابتلا باشید ممکن است در شکل گیری آن نقش داشته باشند. در صورت کنترل نکردن پیشرفت سندرم تونل کارپ، این شرایط می تواند به آسیب عصبی دائمی منجر شود. اما در صورت رسیدگی به موقع، قابل درمان است. علائم سندرم تونل کارپ ممکن است ظاهر شده و از بین بروند، یا در زمان هایی مشخص شما را بیشتر آزار دهند، اما این شرایط با گذشت زمان و در صورت عدم درمان مناسب وضعیت وخیم‌تری به خود خواهد گرفت. در موارد استثنا اگر موضوعی خاص موجب سندرم تونل کارپ شده و سپس این شرایط برطرف شود، سندرم بهبود می یابد مانند زمانی که سندرم تونل کارپ به واسطه افزایش وزن طی دوران بارداری شکل گرفته و پس از تولد نوزاد و کاهش وزن بهبود می یابد. اگر فکر می کنید به سندرم تونل کارپ مبتلا هستید به پزشک مراجعه کنید تا بررسی دقیقی در این زمینه صورت بگیرد. پس از تشخیص بیماری و بر اساس شدت علائم، برنامه درمانی مناسب شما توسط پزشک ارائه خواهد شد. نخستین خط دفاعی به طور معمول استفاده از داروهای ضد درد، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی است. اساسا دو گزینه برای درمان سندرم تونل کارپ وجود دارند. شما می تواند تورم اطراف عصب میانیرا کاهش دهید یا می توانید کانال اطراف آن را بزرگتر کنید. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) می توانند تورمی که بر عصب میانی فشار وارد می کند را کاهش دهند. البته این گزینه ای موقتی است و راه حلی بلند مدت محسوب نمی شود. شما می توانید استفاده از کمپرس سرد برای تسکین شرایط را مد نظر قرار دهید. دمای سرد می تواند به کاهش التهاب اطراف عصب میانی و تسکین درد مرتبط با سندرم تونل کارپ کمک کند. بر همین اساس، استفاده از کمپرس سرد برای 10 تا 15 دقیقه، برداشتن کمپرس سرد برای 30 تا 40 دقیقه و استفاده مجدد از آن برای 10 تا 15 دیگر توصیه می شود. استفاده طولانی مدت از کمپرس سرد می تواند به پوست آسیب زده و جریان خون را کاهش دهد. سطح بعدی درمان شامل استفاده از آتل مچ دست هنگام شب می شود. آتل به ثابت نگه داشتن دست و حصول اطمینان از خم نکردن مچ دست هنگام خواب کمک می کند. هنگام روز و زمانی که آگاه هستید نیازی به استفاده از آتل برای بی حرکت کردن مچ دست نیست، اما هنگام خواب این احتمال افزایش می یابد. این شرایط می تواند سندرم تونل کارپ را شعله ور کرده و موجب بیدار شدن شما از خواب شود. اگر به سندرم تونل کارپ مبتلا هستید با پزشک خود درباره نیاز به استفاده از آتل صحبت کنید. اگر پس از شش تا هشت هفته استفاده از آتل علائم سندرم تونل کارپ تسکین نیافتند زمان مد نظر قرار دادن اقداماتی تهاجمی‌تر فرا رسیده است. پزشک شما ممکن است درمان با کورتیکواستروئید را توصیه کند، که می تواند در تسکین التهاب بسیار موثر باشد. تزریق مقدار اندکی از یک کورتیکواستروئید ضد التهاب اطراف تونل کارپ می تواند به بهبود علائم کمک کند. از این طریق دارو مستقیم در اطراف عصب تزریق می شود و روشی فوق العاده موثر است. در موارد کمتر پیشرفته سندرم تونل کارپ، تزریق کورتیکواستروئید می تواند اغلب موجب درمان این شرایط شود. در موارد پیشرفته‌تر نیز این کار می تواند مفید باشد، زیرا تسکین علائم برای چند ماه را به همراه دارد. در صورتی که عمل جراحی گزینه مورد علاقه شما نیست یا توانایی انجام آن را ندارید و علائم بیماری با روش هایی مانند استفاده از آتل بهبود نمی یابند، تزریق کورتیکواستروئید می تواند مفید باشد. عمل جراحی آخرین گزینه برای درمان سندرم تونل کارپ است و می تواند بسیار موفق باشد. عمل جراحی به منظور ایجاد فضای بیشتر در اطراف عصب میانی از طریق برش رباطی که بر عصب فشار وارد می کند، صورت می گیرد. عمل جراحی می تواند آندوسکوپی باشد، که طی آن برش کوچکی ایجاد می شود تا ابزاری به نام آندوسکوپ برای انجام عمل جراحی استفاده شود و یا عمل جراحی باز باشد که شامل برش های بزرگتر در حدود دو اینچ (پنج سانتیمتر) می شود. عمل جراحی به طور معمول زیر بیهوشی سبک یا بی حسی انجام می شود و حدود 20 دقیقه زمان می برد. پس از عمل جراحی علائم سندرم تونل کارپ می توانند به طور کامل از بین بروند، اما ممکن است درد خفیف را برای چند ماه احساس کنید. همچنین، شما ممکن است کاهش در قدرت پنجه خود را تجربه کنید که به طور معمول با گذشت زمان بهبود می یابد. بیشتر افراد پس از گذشت یک یا دو روز می توانند رانندگی کنند، اگرچه ممکن است نیاز داشته باشید روتین های کاری و سبک زندگی خود را برای چند هفته بر اساس روند بهبودی تنظیم کنید. راهبردهای کمی برای پیشگیری از سندرم تونل کارپ وجود دارند و هیچ کدام شامل کنار گذاشتن صفحه کلید نمی شوند. اگر برای چند ساعت در روز مجبور هستید تا کارهای تکراری را با دست های خود انجام دهید، وقت های استراحت کوتاه می توانند به پیشگیری از فرسودگی مچ و درد دست کمک کنند. پس از هر یک یا دو ساعت کار یک استراحت 5 تا 10 دقیقه ای به خود بدهید. اگر به طور مداوم از دست های خود استفاده می کنید، همانند هر بخش دیگر بدن به آنها فرصت استراحت بدهید. طی این وقت های استراحت می توانید انجام چند حرکت کششی سبک برای پیشگیری از تحت فشار قرار گرفتن انگشتان، دست ها و مچ ها را نیز انجام دهید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 145]
-
پزشکی و سلامت
پربازدیدترینها