تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817777635
دانش آموزان بی‌آلایش منتظر کمک مدیران و خَیران برای تهیه وسایل گرمایشی
واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه/ آدینه صالح نژاد:اینجا مدرسه استثنایی رضوان (مقطع ابتدایی) شهر کومله، در شهرستان لنگرود است. مدرسه‌ای متفاوت که در سال ۸۴ تأسیس شد و در سال تحصیلی( ۹۶-۹۷) ۲۲ دانش‌آموز دختر و پسر در آن تحصیل می‌کنند.فضای این مدرسه متفاوت از مدارس عادی است؛ نقش تعریف‌شده و رسمی معلمی و دانش‌آموزی در آن کمرنگ شده و همگی مانند یک خانواده در کنار هم زندگی می‌کنند. بچه‌ها گاهی شاد و خندان هستند و گاهی گریان و بی‌تاب می‌شوند و معلم‌ها نقشی مانند یک مادر واقعی برای دانش‌آموزان دارند.اما خنده‌های صادقانه و بی‌آلایش بچه‌ها تنها بخشی از مسائل این مدرسه است. نکته‌ای که باید موردتوجه قرار بگیرد، فضای نامناسب کلاس‌ها و نبود امکانات سرمایشی و گرمایشی در مدرسه است. عدم وجود بخاری در آموزشگاه در حالی است که هوا رو به سردی گذاشته و نگهداری از ۲۲ کودک بدون وسایل گرمایشی در محیطی که از نظر شرایط فیزیکی هم استاندارد نیست کاری دشوار است.این در حالی است که فرودین ماه امسال در مراسم کلنگ زنی ساخت مدرسه استثنایی رضوان بخش کومله که با حضور جوادپور فرماندار،لاهوتی نماینده لنگرود در مجلس،علی اوسط اکبری مقدم مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان گیلان و حجت‌الاسلام‌والمسلمین علیرضا محیطی سورکوهی امام‌جمعه بخش کومله برگزار شد وعده داده شد که مدرسه استثنایی چهار کلاسه رضوان بخش کومله با زیربنای ۳۷۰ مترمربع بااعتبار ۳۵۰ میلیون تومان در مدت هشت ماه ساخته می‌شود.(اینجا بخوانید) اگر این وعده عملی می‌شد دانش آموزان حالا باید در کلاس‌های جدید خود می‌نشستند اما ساخت این مدرسه به دلیل مشکلات مالی به نیمه راه نرسیده متوقف شد و حیاط این مکان به دلیل انباشته شدن انواع مصالح ساخت‌وساز و نخاله ساختمانی، برای کودکان با شرایط خاص، غیر ایمن شده است.گیل نگاه امیدوار است بعد از انتشار این گزارش خیران عزیز و سازمان نوسازی مدارس، تا قبل از سردتر شدن هوا نسبت به تهیه بخاری برای آموزشگاه استثنایی رضوان کومله لنگرود اقدامات فوری انجام دهند تا در آینده ساختمان نیمه‌کاره این مکان هم به اتمام برسد. چون این کودکان مانند همه دانش آموزان ایران حق‌دارند از محیط آموزشی مناسب بهره‌مند شوند. در ادامه پرتره تعدادی از دانش‌آموزان این مدرسه را به همراه معرفی کوتاهی از آن‌ها مشاهده می‌کنید.
مهروز کوچک‌ترین دانش‌آموز مدرسه و سندروم داونی است. دختری آرام با شیطنتهای خاص خودش که به‌واسطه مراقبت‌های مادرش پیشرفت خوبی داشته است.
مهديس سندروم داون است و نکات تربیتی را به‌راحتی یاد می‌گیرد.
محمدصادق مشکل گفتاری دارد و سندروم داونی است. به‌واسطه پدر مداحش اون نیز نقش مداح را در مدرسه ایفا می‌کند. پسری آرام با ظاهری آراسته و به قولی بچه مثبت کلاس است.
خدیجه سندروم داونی است و دیرتر از همسالانش در این مدرسه حضور پیدا کرده است او خودش را مدیر مدرسه معرفی می‌کند.
فاطمه در زمره دانش آموزان کم‌توان ذهنی مدرسه دسته بندی شده است. ظاهر فاطمه برایش خیلی اهمیت دارد و همیشه تمیز و مرتب است.
آرمین که در ۲ سالگي تشنج کرده و دچار معلولیت شده است محبت را به‌خوبی درک می‌کند و تلاش می کند پاسخی درخور به لطف اطرافیانش داشته باشد.
مليکا دختر اوتيسمی و آرام مدرسه است. ملیکا عاشق آرمین است و به نوعی در مدرسه نقش مادر را برای او ایفا می‌کند.
زهرا دیگر دانش آموز کلاس در زمره کودکان کم‌توان ذهنی دسته بندی شده است او تنها فرزند خانواده و پر از انرژی و شیطنتهای دخترانه است.
محمد پسری بیش‌فعال و در عین حال سرشار از آرامش و محبت است و کمک زیادی به معلم‌ها در مدرسه می‌کند.
فاطمه هم جز دانش آموزان کم‌توان ذهنی است. معلمش می‌گوید روزهای اولی که به مدرسه آمده بود به‌شدت بی‌تاب بود و سر جایش نمی‌نشست. اما حالا در گفتار و رفتار تغییر زیادی کرده است و بسیار مرتب‌شده و همیشه لبخند بر لب دارد.
۱۴ آبان ۱۳۹۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[مشاهده در: www.gilnegah.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]
-
گوناگون
پربازدیدترینها