محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829712289
نقد و بررسی PES 2018
واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
نقد و بررسی Pro Evolution Soccer 2018 "به قلم سینا ربیعی" PES طی نسل گذشته و دوران 360/PS3 هم در ساختار و کلیات، و هم در جزئیات و درون‌مایه ضعیف و متناقض بود، اما برای اصلاح خودش ابتدا به یک ساختار منسجم نیاز داشت تا آنرا در نسخه‌های بعدی توأمان با جزئیات قوی بسط دهد. این ساختار در نسخه 15 ایجاد شد، PES 15 با اینکه بازی عمیقی نبود و کم هم مشکل نداشت، اما ساختاری را در گیم‌پلی پدید آورد که به مثابه فرمول و سرلوحه‌ای برای نُسَخ آینده‌اش کار می‌کرد. بعد از آن نسخه 16 عرضه شد و یک پیشرفت بزرگ در جزئیات بود، نسخه 17 هم منتشر گشت و از نظر من بهترین نسخه PES طی دهه گذشته بود، اما یک نکته مهم در این بین وجود داشت، با اینکه PES 17 از لحاظ گیم‌پلی بازی بسیار خوب و شبیه‌ساز قابل احترامی بود، اما اگر از گیم‌پلی خارج شویم و به سراغ بخش‌ها و مدهای مختلف برویم، قطعا فرسنگ‌ها پایین‌تر از رقیب خود قرار می‌گرفت. سرنخ اصلی رویکرد توسعه PES 18 هم دقیقا در این نکته پنهان است، در PES 18 دیگری خبری از آن پیشرفت‌های گیم‌پلی که طی سه سال اخیر دیدیم نیست، PES 18 عنوانیست که سعی کرده با حفظ قالب قبلی، جزئیات و بخش‌های مختلف بازی را بهبود دهد. اما آیا در این زمینه موفق بوده؟ اولین تجربهی ما از بازی حسی آشنا را داشت، کلیت گیم‌پلی مشابه نسخه 17 است اما چند عنصر کوچک موجب تغییر تجربه آن گردیده که مهم‌ترین آن سرعت بازی است. سرعت بازی نسبت به نسخه قبل کاهش چشمگیری داشته و اکنون باید با تومانینه بیشتری بازی کنید. این کاهش سرعت فقط در کم شدن سرعت پاس‌ها خلاصه نمی‌شود و حتی انیمیشن‌های بازیکنان هم تاخیر بالاتری نسبت به نسخه گذشته دارند. اما سوال این است، چنین تغییری بازی را به واقعیت نزدیک کرده یا آنرا از آدرنالینی که باید داشته باشد دور کرده؟ به نظر من کفه ترازو به سمت واقع‌گرایانه بودن سنگینی می‌کند. همینکه یک بازی ورزشی جسارت این را دارد که برخلاف اثار برخی شبیه‌ساز دیگر به طرفدارانش باج ندهد و بازی را دشوار کند، جای تحسین دارد اما این کم شدن سرعت مشکلاتی را هم به بار آورده.
مثلا در بخش آنلاین بازی، کند بودن انیمیشن‌های دفاعی باعث می‌شود که بسیاری از مواقع، توپ را براحتی از دست دهید و به طور کلی سرعت پرس کردن بازیکنان و هجوم آن‌ها، در مقایسه با سرعت انیمیشن‌های دفاع کردن آن‌ها و دفع توپ بیشتر است و این عدمِ تعادلِ بدی را در بازی ایجاد کرده که در بخش آنلاین و بازی با گیمرهای حرفه‌ای دردسرساز می‌شود. نکته دیگری که بشدت در اولین نگاه ما را سورپرایز می‌کند، بهبود هوش مصنوعی حریفان است. اگر با کامپیوتر بازی کنید، مجازات از دست دادن توپ و دادن فرصت ضدحمله به حریف بسیار چشم‌گیرتر از گذشته شده است. بازی بشدت این حس را به شما می‌دهد که در طراحی هوش‌مصنوعی خود تا حدی وامدار تاکتیک تیم‌هایی مثل اتلتیکومادرید بوده و با اشتباهات در میانه زمین به سرعت شما را مجازات می‌کند و البته در هنگام حمله معمولا چندین بازیکن را برای جلوگیری از ضدحمله شما عقب زمین نگه می‌دارد! این نکته را هم باید اذعان کرد که درجه سختی بازی در این نسخه بهبود بسیار خوبی داشته. در PES 17 اگر شما با ساختار گیم‌پلی آشنا می‌شدید، براحتی می‌توانستید حتی در حالت Superstar حریفان را شکست دهید اما اکنون درجه سختی ارتقا پیدا کرده و پشت سر گذاشتن رقبا، سخت‌تر از پیش شده و این موضوع در بلندمدت ارزش تکرار بازی را بالا می‌برد. این را در نقد PES 17 هم گفتم، PES اگر قرار باشد در یک بخش از رقیب خود بهتر باشد، مقوله Player ID و Team ID است. درون‌مایه این موارد ارائه‌ی هوش‌مصنوعی مشابه با واقعیت و ترسیم انیمیشن‌هایی مشابه با عملکرد بازیکنان در فوتبال واقعی است. ماحصل این دو مقوله این است که اگر شما با بارسلونا بازی می‌کنید، واقعا تک تک حرکات و انیمیشن‌های بازیکنان برای شما تداعی کننده کنش آن‌ها در واقعیت است و واقعا حس می‌کنید که با تیم "بارسلونا" در حال تجربه بازی هستید، یا اصلا بلعکس، اگر شما با اتلتیکو مادرید یا اینتر یا یوونتوس بازی می‌کنید، کاملا می‌توانید همان سبک و سیاق اصلی خودشان یعنی فوتبال درگیرانه، تاکتیکی و ضدحملات برق آسا را در بازی خود پیاده کنید.
از طرفی رسالت اصلی بازی‌هایی نظیر PES شبیه‌سازی است و وقتی یک بازی توانایی انجام چنین کاری دارد، قطعا شبیه‌ساز و بازی خوبی است. در کنار این تجربهی مثبت، بازی توانسته که برخی از مشکلات قدیمی و کوچک PES 17 را بهبود ببخشد. مثلا عملکرد دروازبان‌ها در PES 17 یکی از نقاط آزاردهنده بازی بود، اما PES 18 توانسته با افزودن انیمیشن‌های جدید و البته پایین آوردن دقت شوت‌ها، عملکرد دروازبان‌ها بهبود داده و پروسه گل زدن را سخت‌تر از پیش کند. در مورد انیمیشن‌ها، واقعا از دیدن برخی رفلکس‌ها و واکنش‌های دروازبانانی نظیر هندانوویچ، دوناروما و ترشتگن و البته اوبلاک شگفت‌زده شدم! هر چند باز هم در مواقعی شاهد گل خوردن‌های عجیب و غریب بخصوص روی ضربات سر هستیم اما به طور کلی این بخش واقعا بهتر از نسخه 17 شده است. نکته مثبت دیگر، بهبود هوش‌مصنوعی بازیکنان برای شرکت در کار تیمی است. قبلا در PES چنین رویکرد مثبتی را صرفا در بخش هجومی می‌دیدیم، مثلا وقتی با بارسلونا بازی می‌کردیم، تک تک بازیکن‌ها هنگام حمله در جایگاه درستی قرار داشتند و در حمله مشارکت می‌کردند اما در دفاع این دقت و انسجام وجود نداشت و این در بخش آنلاین بازی نمود بیشتری پیدا می‌کرد. اما خوشبختانه هوش‌مصنوعی بازیکنان در پروسه دفاعی بهبود پیدا کرده و اکنون در جایگاه بهتری از دفاع حاضر شده و بهتر تمام طول زمین را پوشش می‌دهند. مضاف بر این موارد، باید افزودن چند الگوی هوش مصنوعی جدید برای دفاع کردن را هم یاد کرد که توانسته پروسه دفاع را بهتر و منطقی‌تر از گذشته کند. همچنین یکی از نقاط مثبت این نسخه افزودن چند تاکتیک جدید است که شما پیش از شروع بازی می‌توانید آن‌ها را انتخاب کنید. تاکتیک‌هایی که مثلا از طریق آن‌ها می‌توان نفوذ مدافعین کناری را مختل کرد و یا مثلا کاری کرد که وینگرها به عمق نفوذ کرده و نقش مهاجم کاذب را بازی کنند. این تغییرات در زمانی که بازی گره می‌خورد، بشدت به کمک شما می‌آید. نکته دیگری که در همان تجربهی اول نمایان می‌شود، بهبود پروسه کنترل و استپ توپ بازیکنان است. اکنون دیگر بازیکنان بصورت طبیعی‌تر و منطقی‌تر توپ‌ها را کنترل می‌کنند و از سوی دیگر انیمیشن‌های آن‌ها در زمان زدن ضربات محکم، آهسته و حرکات منعطف بسیار نرم‌تر و واقع‌گرایانه‌تر از نسخه پیش شده است.
اما همانطور که گفته شد PES 18 بیشتر از ارتقای گیم‌پلی، سعی کرده تا تجربیات جدیدی را برای مخاطبش رقم بزند. یکی از ویژگی‌های جدیدی که در این نسخه بکار گرفته شده، حالت Co-op است که به شما اجازه می‌دهد بازی‌ها را بصورت 3V3 تجربه کنید. این بخش طبیعتا وجودش کاملا لازم است و انصافا هم تجربه آن واقعا جالب شده، به طوری که حس تعامل با سایر بازیکنان و دفاع کردن در کنار آن‌ها بسیار لذت‌بخش در آمده. اما متاسفانه هر ویژگی جدید باید تحت یک بستر مستحکم ارائه شود و این بستر در مورد PES 18 کماکان وجود ندارد. سرورهای بازی نه تنها در قیاس با نسخه قبل پیشرفتی نداشته بلکه حتی گاهی اوقات ضعیف‌تر نیز عمل می‌کند. مثلا در همین بخش Co-op بارها پیش می‌آید که تیم‌ها از لحاظ تعداد بدون تعادل و بالانس به زمین می‌روند و یا در بخش دیویژن که انصافا هم بسیار لذت‌بخش است و من سال قبل بیشتر وقتم در آن گذشت، باز هم مشکلات آنلاین نمایان است و نمی‌توان تمام این مشکلات را بر گردن شرایط نامساعد اینترنت کشورمان انداخت. در ابتدای نقد گفتم که نسخه‌های گذشته PES گیم‌پلی خوبی داشتند اما در زمینه سرگرم‌کننده بودن مدها و حالت‌های بازی بشدت نسبت به رقیب خود ضعیف‌تر عمل کردند. PES در این نسل حالت MyClub را برای رقابت با FIFA Ultimate Team راه‌اندازی کرد و البته بخش Master League هم کماکان حالت رقیب Career Node را دارد. تاکید اصلی سازنده‌ها در این نسخه بسط دادن حالت MyClub بوده و انصافا هم به عنوان کسی که از همان ابتدا ساعت‌ها از زندگی‌ام را پای بخش FIFA Ultimate Team گذاشتم، می‌توانم اعتراف کنم که از لحاظ عمیق نقش‌آفرینی MyClub در این نسخه واقعا عالی عمل کرده اما چیزی که باعث می‌شود کماکان پایین‌تر از رقیب خودش قرار گیرد، متاسفانه محدودبودن آیتم‌ها و بازیکنان بخاطر همان بحث لایسنس است.
اما هر چقدر که بخش MyClub بهتر شده، منسوخ شده بودن و ظاهر قدیمی و کهنه Master League شما را آزار می‌دهد. با اینکه این بخش بخصوص در حوزه نقل و انتقالات و قیمت بازیکن‌ها بهبود نسبی داشته و البته رویکردش به درآمدزایی باشگاه بسیار واقع‌گرایانه‌تر شده، اما مشکل اصلی Master League ارائه و نحوه پردازش آن است. حتی فقط فرم طراحی منوها، جملاتی که مسئولین باشگاه به شما می‌گویند و نحوه طراحی بخش‌های آنرا ببینیم بیشتر حس یک بازی نسل هفتمی یا ششمی به شما دست می‌دهد و این در بلندمدت واقعا تجربه بصری این بخش را آزاردهنده می‌کند. فارغ از این کماکان مسترلیگ دلایل منطقی زیادی به شما نمی‌دهد که ساعت‌ها از وقتتان را پای آن بگذارید. نقص لایسنس لیگ‌ها و باشگاه‌ها هنوز هم آزاردهنده است و البته منطقِ نقل و انتقالات در مسترلیگ هنوز فاصله زیادی با استانداردهای کریر مود دارد. (حالا بگذریم از اینکه خود کریر مود هم ده‌ها مشکل ریز و درشت در بخش نقل و انتقالاتش دارد!) به طور کلی واقعا برایم قابل درک نیست که چرا یک بازی باید بارها از یک سوراخ گزیده شود. سرورهای PES کماکان متزلزل و ضعیف هستند، بخش‌ها و مدهای افلاین بازی هنوز کهنه و منسوخ‌شده به نظر می‌رسند و چیزی که باعث افسوس من می‌شود این است که گیم‌پلی PES واقعا از لحاظ شبیه‌سازی سطح خوبی دارد و حیف است که بخاطر این مشکلات، به حداکثر پتانسیل خود نرسد. در انتها حیف است در حوزه گرافیک حرفی نزنیم چون اتفاقا حرف برای گفتن زیاد هست. گرافیک کلی بازی بهبود خوبی داشته، نماهای زیبا و هیجان‌انگیز تونل استادیوم‌ها، آیین‌های پیش از مسابقه و البته بهبود کیفیت تماشاگرها، موجب گشته که تجربه بصری بزای ارتقا خوبی پیدا کند. مورد دیگری که در این نسخه به چشم آمد، تخریب بهتر زمین چمن در حین بازی است، چیزی که FIFA در نسحه 15 بدان دست یافت و PES هم با افزودن این قابلیت، تجربه بازی روی چمن را متنوع‌تر و واقع‌گرایانه‌تر کرده است. در حوزه شنیداری نیز، جو استادیوم‌ها خوب در آمده و خوشبختانه برخلاف FIFA عدالت هم برقرار شده و فقط تشویق‌های تیم‌های یک لیگ خاص هر سال آپدیت نمی‌شود و اکثر لیگ‌های بازی چندین الگو تشویق مختلف دارند. گزارشگر بازی هم از لحاظ فرم گزارش از نظر من بهتر از نسخه قبل شده اما شکی نیست که هنوز برای رسیدن به استانداردهای موجود، باید بیشتر پیشرفت کند. بازبینی تصویری:
Se queda در PES به حقیقت پیوسته
بعید است به عنوان یک عاشق فوتبال، هوس بازی در این استادیوم را نکرده باشید! با PES 18 به آرزوی خود می‌رسید!
وندا متروپولیتانو! یکی از استادیوم‌های جدید PES و البته یکی از زیباترین استادیوم‌های جهان
در بازی قابلیت‌های تاکتیکی جدیدی ایجاد شده، نظیر False Winger که باعث عمق بخشیدن به بازه حرکتی وینگرهای شما و باز شدن فضا برای نفوذ مدافین می‌شود.
یکی از تغییرات ظاهری PES 18، اضافه شدن عکس بازیکنان است که حس مدرن و واقع‌گرایانه‌ای را به بازی تزریق کرده
با تحولی که FIFA 17 در حوزه پنالتی زدن ایجاد کرد، لذت بردن از سیستم پنالتی‌زنی PES واقعا سخت است
اولین مشکل مسترلیگ ظاهر و رابط کاربرش کهنه و منسوخ شده‌اش است، حالا مشکلات مهم‌تر بماند ...
یکی از معدود قسمت‌های خوب مسترلیگ، بخش تعادل مالی باشگاه است که بسیار نزدیک به واقعیتِ دخل و خرج‌ها محاسبه شده است.
مقایسه گرافیکی PES 17 و PES 18 در دربی دلامدونینا در نمای روز (سمت چپ 17 و سمت راست 18)؛ با اینکه پیشرفت‌های گرافیکی PES 18 غیرقابل انکار است، اما رنگ‌بندی چمن PES 17 از نظر من بیشتر به واقعیت نزدیک بود. برای تماشا در سایز اصلی روی تصویر کلیک کنید.
مقایسه گرافیکی PES 17 و PES 18 در دربی دلامدونینا در نمای شب (سمت چپ 17 و سمت راست 18) برای تماشا در سایز اصلی روی تصویر کلیک کنید. نکات مثبت رویکرد جسورانه سازندگان در کاهش سرعت بازی و دشوار کردن تجربهی آن Player ID و Team ID کماکان عامل تمایز PES محسوب می‌شوند بهبود هوش مصنوعی تیم در سازماندهی دفاعی بهبود بخش Myclub بحش Co-op نکات منفی سرورهای بازی کماکان افتضاح است ... عدم تعادل بین سرعت انیمیشن‌های بازیکنان در حالت تهاجمی و تدافعی مدها و حالت‌های افلاین فاقد جذابیت لازم هستند ایرادی که هر سال به بازی می‌گیرم! تعداد بسیارکم ترک‌های موسیقی ... سخن آخر در آخر PES 18 را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد. بخش اول، در درون بازی و گیم‌پلی قرار دارد، جایی که کنترل بازیکنان را در اختیار می‌گیرید و بازی را اغاز می‌کنید. در این بخش بازی نمایی فوق‌العاده از یک شبیه‌ساز فوتبالی را به شما ارائه می‌دهد. اما بخش دوم در بیرون از مستطیل سبز است، جایی که باید با مدها و حالت‌هایی سر و کار داشته باشید که شما را سرگرم کند. اما سرورهای ضعیف، منسوخ شده بودن بخش‌های آفلاین و مشکلات تکراری مربوط به لایسنس‌ها موجب گشته که PES 18 به پتانسیلی که دارد، نزدیک هم نشود. حتی اگر مواردی مثل لایسنس‌ها را نیز اجتناب ناپذیر بدانیم، سرگرم‌کننده نبودن مدهای بازی نابخشودنیست. Verdict To sum up, PES 2018 is divided into 2 sections. The first one, is related to the matches and the gameplay, where you take control of the players and start the game. In this part you"ll face a magnificent aspect of a football simulation. On the other hand, the second part, which is out of the field, is where you"re supposed to be amused by the modes and cases like this. But weak servers, outdated offline parts and the same old issues about the licenses has caused PES 18, not to reach it"s full potential. Even by ignoring the inevitable license problem, the modes being not so amusing at all is an unforgivable matter. Score: 8.5 - PS4 Version
6 ساعت پيش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[مشاهده در: www.pardisgame.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 239]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها