واضح آرشیو وب فارسی:الف: ضرورت حمايت از كودكان حاشيه نشین
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۶ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۰۹:۴۰
سيدحسن موسوي چلك؛ رييس انجمن مددكاري ايران در روزنامه اعتماد نوشت: يكي از موضوعاتي كه در سالهاي اخير در كشور ما مورد توجه قرار گرفته و به عنوان يكي از اولويتها مطرح شده است، موضوع محلات ناكارآمد شهري است كه سكونتگاههاي غيررسمي هم يكي از بخشهاي آن است. بر اساس آماري كه وزارت راه و شهرسازي به عنوان دبير خانه بازآفريني محلات شهري اعلام كرده است، ١٥ ميليون نفر از جمعيت كشور در اين محلات ناكارآمد شهري شامل سكونتگاههاي غيررسمي، بافتهاي فرسوده، بافتهاي تاريخي و روستاهاي الحاقي به مناطق شهري زندگي ميكنند. از جمله ويژگيهاي اين مناطق به ويژه سكونتگاههاي غيررسمي كه جمعيتي بين ١٠ تا ١١ ميليون نفر را در خودشان جا دادهاند، اين است كه حداقل خدمات عمومي را مردم در اختيار ندارند و به عبارت بهتر دسترسي به حداقل خدمات عمومي در اين مناطق وجود ندارد و به همين دليل هم با عنوان «حاشيه» شناخته ميشود. يكي از ويژگيهاي اين مناطق به دليل محروم بودن و گسترش آسيبهاي اجتماعي و تضادهاي فرهنگي و غيره در اين مناطق موضوع شاخصهاي رفاه اجتماعي است كه طبيعي است كه در اين بين در ميان مردم به تناسب شرايط جنسي و سني ميزان آسيبپذيري متفاوت است. يكي از گروههايي كه در اين مناطق بيش از ديگران نيازمند حمايتهاي همهجانبه هستند، هم به لحاظ زيستي و هم رواني و هم اجتماعي، كودكان هستند چرا كه ميزان آسيبپذيري كودكان بيشتر از ساير افراد است، به همين دليل اتخاذ تدابير لازم براي حمايتهاي همهجانبه از اين گروه از كودكان براي اينكه بتوانند هم به حداقل خدمات دسترسي داشته باشند و حتي حد متوسط خدمات عمومي را دريافت كنند، اين راهكارها بايد اتخاذ شود. فراموش نكنيم كه به دليل شرايط خاص زندگي در اين مناطق حمايتهايي كه ارايه ميشود بايد متناسب با نياز كودكان در هر منطقه و مشكلات و خواستههايشان باشد. طبيعي است كه اين نيازها و مشكلات از قبيل آموزش، بهداشت و امنيت ميتواند در همه مناطق مشابه هم باشد اما الزاما همه نيازها و مشكلات در همه مناطق يكسان نيست. لذا نيازسنجي مستمر از اين نيازها و مشكلات كودكان كمك ميكند تا برنامهريزيهاي بومي و منطقهاي متناسب با اين اولويتها تدوين و در نهايت اجرا شود. براي اينكه اين حمايتها از كودكان صورت بگيرد، چند نكته بايد مد نظر قرار بگيرد، اول اينكه علاوه بر نيازسنجي از ظرفيتهاي محلي و منطقهاي براي انجام اين حمايتها استفاده شود. دوم اينكه سازمانهاي غيردولتي و تشكلهاي محلي در اين زمينه فعال شوند و اگر وجود دارند از ظرفيت آنها هم استفاده شود. برنامههايي كه ارايه ميشود متناسب با فرهنگ مردم ساكن در اين مناطق باشد، به دليل اينكه عموما در اين مناطق با تركيب اقوام مختلف سكونت دارند. سوم اينكه تمركز خدمات در اين مناطق بايد براساس اولويتها صورت بگيرد. نكته بعدي اين است كه سازمانهاي مرتبط اين حوزه هم بايد در اين مناطق حضور پررنگتري داشته باشند. يكي از اشكالات اين سكونتگاهها اين است كه اين تصور وجود دارد كه اگر به اين مناطق خدمات ارايه شود مهاجرپذير ميشود، لذا خدمات اجتماعي و فرهنگي كمتر ارايه ميشود. ممكن است ما آب و برق و گاز را در اين مناطق ارايه كنيم، اما مدرسه نداريم، درمانگاه نداريم، مراكز بهزيستي و كميته امداد ممكن است خيلي فعال نباشند. در صورتي كه از ظرفيت اين سازمانها بايد استفاده شود. تشويق شركتها و بنگاهها به ايفاي مسووليت اجتماعي در اين مناطق نكته بعدي است كه بهتر است به آن توجه شود. طبيعي است كه فعالتر كردن برخي خدمات اجتماعي از قبيل پايگاه خدمات اجتماعي كه با رويكرد اجتماع محور و بر اساس مددكاري اجتماعي كار با جامعه، خدمات را ارايه ميكنند و اين پايگاهها ميتوانند مديريت اجتماعي مناسبي در منطقه با مشاركت خود مردم ارايه كنند و مديريت خوبي داشته باشند تا بتوانند دسترسي مردم به خدمات موردنياز را بيشتر كنند. با توجه به ويژگي اين مناطق و شيوع آسيبهاي اجتماعي، كودكان هم درگير اين آسيبهاي اجتماعي خواهند شد و طبيعي است كه عوارض اين آسيبها روي كودكان ماندگاري بيشتري خواهد داشت. لذا ضروري است كه آسيبهاي اجتماعي در تمامي سطوح پيشگيري اعم از پيشگيري اوليه (اطلاعرساني و آگاهسازي) پيشگيري ثانويه (مداخله و ارايه خدمات) و پيشگيري ثالثيه (بازتواني اين افراد) در اين مناطق جديتر گرفته شود. آموزش مهارتهاي اجتماعي و زندگي براي كودكان و كساني كه در اين مناطق با كودكان سرو كار دارند و همين طور آموزش حقوق كودك لازم است كه مد نظر قرار گيرد چرا كه در برخي موارد عدم توجه به حقوق كودك ناشي از عدم اطلاع ديگراني است كه با كودكان سروكار دارند. اعم از والدين يا ساير گروههايي كه در ارتباط با كودكان هستند. ضروري است كه برنامه ارتقاي سلامت اجتماعي و رواني در كنار موضوع سلامت جسمي در اين مناطق مورد توجه قرار گيرد. اين كمك ميكند تا گروههاي مختلف مردم از جمله كودكان، ضمن اينكه كمتر درگير آسيبهاي اجتماعي ميشوند، بتوانند ياد بگيرند كه زندگي باكيفيتتري داشته باشند. يكي ديگر از حقوق كودكان در هر جامعهاي دسترسي به خدمات بهداشتي و درماني است و يكي از موضوعاتي كه لازم است در اين مناطق مورد توجه قرار بگيرد، تسهيل دسترسي به خدمات بهداشتي و درماني است. با اين توضيح كه به دليل ويژگيهاي منطقه عموما بيماريهايي از قبيل سوءتغذيه، بيماريهاي پوستي و گوارشي شيوع بيشتري دارد، طبيعي است كه دسترسي ايشان به اين خدمات ميتواند كمك كند كه هم از بروز برخي بيماريها پيشگيري و هم به موقع بيماريها شناسايي و درمان شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]