چالش های نظام آموزش و پرورش از نگاه مجریان -1

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: چالش های نظام آموزش و پرورش از نگاه مجریان -1 تهران- ایرنا- معلمان معتقدند: نوع نگاه مجریان قانون به آموزش و پرورش بسیار مهم است. هرگاه موضوع آموزش به آینده سازان ایران از دیدگاه نظام اولویت پیدا کند شاهد تحول بنیادین در آموزش خواهیم بود.

چالش های نظام آموزش و پرورش از نگاه مجریان -1

به گزارش گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا ، معلمان اساسی ترین بخش از آموزش و پرورش کودکان ایران را برعهده دارند. به طور میانگین در هر روز هر دانش آموز حداقل نزدیک به 6 ساعت از بهترین زمان روز خود را در مدرسه و کلاس درس می گذراند.از این رو معلمان که در این ساعات از نزدیک با دانش آموزان تعامل مستقیم دارند و موظف به آموزش نکات درسی و رفتاری هستند به خوبی با مشکلات دانش آموزان، فضای آموزشی و همچنین فرایندها و قوانینی که در امر آموزش با آن سرو کار دارند دست و پنجه نرم می کنند. گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا با حضور در جمع گروهی از دبیران چند مدرسه در تهران دیدگاه های آن ها را در زمینه کمبودهای نرم افزاری جویا شد ، آنها خواستند تا نام آنها دراین گفت وگو فاش نشود .به طور تقریبی بیشتر معلمان شاغل در مدرسه ها (در تهران) بیش از 15 سال تجربه تدریس را دارند و به همین دلیل می توان گفت انتقادها و نکته های مورد توجه آنان سخن بیشتر معلمان کشور است. البته وضعیت معیشتی و حس نادیده گرفته شدن آنها نسبت به سایر کارکنان دولت از دیگران انتقاد این معلمان نیز بود که در گزارش پیشین به آن پرداخته شد. ** تاکنون برای دولت ها آموزش و پرورش اولویت نبوده است از مهمترین نکات در مباحث قانونی نوع نگاه به آموزش و پرورش است. برخی این وزارتخانه را هزینه بر و غیر مولد می دانند و موفقیت در گرو آینده ساز دانستن این نهاد است. دبیر عربی یکی از مدرسه های تهران در این پژوهش میدانی پیش از همه رشته سخن را به دست گرفت و نکته ای را بیان کرد که همه جمع حاضر بر آن صحه گذاشتند. وی گفت: آموزش و پرورش به عنوان اولویت دولت ها در ایران مطرح نیست. در بسیاری از دولت ها شاهد هستیم که این نهاد و رسیدگی به مشکل های آن حتی در میان 10 اولویت مورد توجه دولتمردان وجود ندارد. وی گفت : در چند دهه گذشته این جریان وجود داشت. برخی موقعیت ها، کارهایی انجام شد که آن هم به دلیل تلاش های فردی به ویژه از سوی وزیران آموزش و پرورش بوده است. به طور کلی برای دولت ها مسایل اقتصادی، سیاسی همچون موضوع نفت، ارز، بانک ها و ... دارای اهمیت بالایی است و به مسایل آن ها پرداخته می شود. حال آنکه آموزش و پرورش آینده انسانی و اجتماعی کشور را شکل می دهد. دبیر علوم این جمع با 25 سال سابقه تدریس، محتوای آموزشی را یکی از موانع مهم در امر آموزش دانست و خاطرنشان کرد: بیشتر کتاب ها بی محتوا بوده و اگر هم محتوایی دارند بسیار سنگین و پرحجم هستند. وی تاکید کرد: بسیاری از مواردی که معلم ها مجبور به تدریس آن در کلاس های درس هستند کاربردی نیست و در آینده زندگی و شغلی آن ها تاثیر چندانی ندارند. به جای آنکه به صورت نظری و تئوریک مواردی آموزش داده شوند، در تدوین کتاب ها باید تلاش کرد تا آموزش را وارد زندگی افراد کرد. نباید مطالب گسترده ای را به دانش آموزان عرضه کرد بلکه باید به صورت برنامه ریزی شده درس های مفید و کاربردی ارائه شود. دبیر درس کار و فناوری (حرفه و فن پیشین) به تغییر مثبت کتاب های درسی و به روز شدن آن ها اشاره کرد و گفت: کتاب ها نسبت به گذشته بهتر شده اند. محتوای آن ها به روز و کارآمدتر از قبل شده است اما کمبود امکانات فراوان است. به عنوان نمونه آموزش رایانه و برنامه نویسی ساده وارد کتاب دانش آموزان شده است اما امکانات درون مدرسه ها برای آن کفایت نمی کند. سایت های مدارس به تعداد کافی سیستم رایانه ای نداشته و بسیاری از دانش آموزان به ویژه در مناطق جنوبی شهر فاقد رایانه در منزل هستند به همین دلیل نمی توان انتظار نتیجه عالی را داشت زیرا محتوا با امکانات همخوانی ندارد. در این جمع دبیر زبان انگلیسی و ریاضی بر این موضوع تاکید کردند که ضعف در استعدادیابی مهمترین چالش برای نظام، خانواده ها و معلمان است. در برخی درس های عملی همچون ورزش و کاروفناوری باید استعداد دانش آموزان هرچه زودتر کشف شود تا بتوان استفاده بهینه ای از آن داشت.فقدان نظام استعدادیابی مناسبی از دیگر موضوعاتی است که دبیران زبان انگلیسی و ریاضی به آن اشاره کردند و افزود: حتی در خصوص هدایت تحصیلی خانواده و مدرسه مشکل های فراوانی دارند که نمونه هایی از آن را تابستان سال گذشته شاهد بودیم. دبیر دینی و قرآن در این جمع چالش نبود قانون مناسب را بسیار تاثیرگذار دانست و گفت: به عنوان نمونه در مورد دانش آموزان خاطی قانون مناسبی که کارساز باشد نداریم. شاید گفته شود قوانین مشخصی وجود دارند اما این قوانین نتوانسته اند از دردسرهای معلم در کلاس درس کم کنند. برخورد با دانش آموز چه از سوی معلم و چه از سوی مدرسه سخت شده است. منظور از برخورد، تنبیه بدنی نیست بلکه اتخاذ رویه ای است که قادر به اصلاح عمل خطای دانش آموز در حیطه های درسی و انضباطی باشد. برخی از معلمان نیز نسبت به نگاه رسانه ها به آموزش و پرورش گلایه داشتند. آنها می گویند: هراز گاهی در رسانه ها از تنبیه بدنی دانش آموزان به وسیله معلمان سخن گفته می شود. این درحالی است که از نگاه معلمان تنبیه بدنی بزرگترین لطمه روحی و جسمی را به معلم وارد می کند. اما معلمان وقوع این اتفاق را نشانه ای از نبود نظام مناسب برای اصلاح رفتار دانش آموز ارزیابی کردند. به همین دلیل و با توجه به بی اهمیت شدن بحث نمره، شاهد بی تفاوتی دانش آموزان به آموزش هستیم. اکنون در بسیاری از مدارس دولتی نقش معلمان از سطح آموزش دهنده به مجری و برقرارکننده نظم در کلاس کاهش یافته است. غیرتخصصی بودن دبیران از جمله دیگر دغدغه های اعلام شده از طرف این معلمان بود. دبیری با اشاره به موضوع مدیریت درست منابع گفت: مشکلی که در بسیاری از مدرسه ها وجود دارد غیرتخصصی بودن است. به عنوان نمونه دبیر ورزش مجبور می شود در دبیرستان شیمی تدریس کند. در همین ارتباط یکی از دبیران متوسطه عنوان کرد: معلمی را با داشتن مدرک کارشناسی ارشد فیزیک یا کارشناسی زبان عربی، به دلیل کمبود نیرو مجبور می کنند در مقطع ابتدایی تدریس کند. وی اصرار داشت: در مدت 10 سال گذشته در این مدرسه هیچ دبیر هنری که در این درس متخصص باشد برای مدرسه فرستاد نشده است. فکر می کنم در منطقه ما که یکی از بزرگترین و پردانش آموزترین منطقه های تهران است تعداد معلم های هنر که در این زمینه تخصص دارند به اندازه انگشتان دو دست نباشد. یک معلم مقطع ابتدایی که از نزدیک با این چالش دست به گریبان بود در گفت وگو با پژوهشگر ایرنا این گونه توضیح داد که تنها به علت همراهی با همسرش از شهرستان های تهران به داخل شهر آمده است. وی به علت کمبود معلم مجبور شد تعهدی برای تدریس در مقطع ابتدایی بدهد. آموزش و پرورش برای آماده سازی این معلم تنها چند کلاس یکی دو روزه را برگزار کرد و وی را با مدرک کارشناسی رشته عربی به دبستان فرستاد. حال که دوره تعهد وی روبه اتمام است آموزش و پرورش به وی اجازه نمی دهد تا به همان مقطعی که در آن تجربه و تخصص دارد بازگردد. این بانوی معلم در ادامه گفت: امسال مرا را اجبار کردند که پایه چهارم دبستان را تدریس کنم اما جالب اینجاست که حتی 2 هفته هم به من اجازه تدریس در پایه داده نشد و با نخستین اعتراض خانواده ها به اداره آموزش و پرورش، از تدریس این معلم جلوگیری کردند. مشکلات فوق در کنار اجبار برای تدریس معلمان غیر متخصص در دوره ابتدایی بر روند آموزشی کودکان در سال های نخستین آموزش تاثیر منفی داشته است. تاوان این بی برنامگی در مدیریت منابع را نخست معلمان با فشار روانی بر خود تحمل می کنند. در مرحله بعد همین امر موجب دردسرهای زیادی برای خانواده ها می شود ضمن اینکه عامل مهمی در ضعف دانش آموزان در دوره های تحصیلی بعدی نیز است. ادامه دارد پژوهشم**9130**1601**خبرنگار:حسین عباسی نسب** انتشاردهنده : شهناز حسنی

20/01/1396

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]