حذف مصوبه بازنشستگی زود هنگام زنان - پایگاه خبری تحلیلی اعتدال

واضح آرشیو وب فارسی:اعتدال: روزنامه شرق در گزارشی به قلم شهرزاد همتی می نویسد: زنان در ایران در مواجهه با باورهای سنتی راه بسیاری را در پیش دارند. در شرایطی که بسیاری از زنان جزء نیروی کار محسوب می شوند و در نان آوری خانه نیز سهم بسزایی دارند، اما هنوز سهم کار خانگی آنها کم نشده است.در ادامه این گزارش می خوانیم: آنها بلافاصله بعد از اتمام کار، لباس مادربودن و همسربودن را به تن می کنند، کارهای خانه را انجام می دهند و عملا فرصتی برای رسیدگی به مسائل شخصی خود ندارند. تغییر این باور که کار خانه صرفا برعهده زن است نیز زمان زیادی را می طلبد. شاید همین مسئله بود که نمایندگان مجلس را به این فکر انداخت که طرح اختیاری انتخاب بازنشستگی پس از ٢٠ سال برای زنان را در مجلس پیشنهاد دهند؛ طرحی که پس از حرف وحدیث های فراوان رأی نیاورد و از دستور کار مجلس خارج شد. نمایندگان مجلس در جهت تأمین نظر شورای نگهبان در لایحه برنامه ششم توسعه مصوبه قبلی خود درخصوص بازنشستگی زنان با 20 سال سابقه کار را حذف کردند. نمایندگان مجلس در مصوبه خود در برنامه ششم توسعه که با 103 رأی موافق، 38 رأی مخالف و پنج رأی ممتنع از مجموع 200 نماینده حاضر در صحن به تصویب رسید، تمام دستگاه ها، سازمان ها، شرکت های دولتی و نهادهای عمومی غیردولتی تابع صندوق های بازنشستگی اعم از کشوری یا تأمین اجتماعی را موظف کرده بودند، با درخواست بازنشستگی بانوان شاغل که دارای حداقل 20 سال سابقه خدمت هستند، بدون محدودیت سنی موافقت کنند که میزان محاسبه حقوق آنها براساس تعداد سال های کارکرد و پرداخت حق بیمه آنها محسوب می شود. این مصوبه مورد ایراد مجمع تشخیص مصلحت نظام قرار گرفت، بنابراین شورای نگهبان در مرحله دوم به این مصوبه ایراد گرفت. ماجرای جالب تر تغییر مرخصی زایمان برای مردان از ١٥ روز به سه روز بود که در هیاهوی رأی نیاوردن بازنشستگی زودتر از موعد گم شد. هرچند دو هفته مرخصی هم برای یک پدر کافی نیست، اما تبدیل این مرخصی به سه روز سؤال های زیادی را به ذهن متبادر می کرد. پروانه سلحشوری، رئیس فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی که پیشنهاددهنده این طرح بود، در گفت وگو با «شرق» درباره رأی نیاوردن این طرح به «شرق» گفت: «مسئله این است که صندوق های بیمه و بازنشستگی به شدت تلاش کردند که نگذارند این طرح تصویب شود و در آخر کار هم موفق شدند. ما دو گروه داشتیم که به شدت با ما مخالفت کردند؛ یک گروه فعالان زن بودند و گروه دیگر صندوق های بیمه. فعالان حوزه زنان زحمات ما را خیلی زیر سؤال بردند و اتهام ضدزن بودن به ما زدند. درحالی که این طرح نه تنها ضدزن نبود، بلکه به نظرم کمک کننده بود. صندوق های بیمه و بازنشستگی هم که طبیعی بود با این طرح مخالف باشند، آنها پول مردم را می گیرند و ترجیح می دهند تا سال های سال آن را در دست داشته باشند و دیرتر از دست بدهند. درنهایت روز رأی گیری برای بار دوم همه چیز برعکس شد. آن روز این طرح برگشت و نمایندگان گفتند سن بازنشستگی زنان را بین ٥٥ تا ٦٠ سال بگذاریم. خب در حالت عادی زنان در ٥٥ سالگی بازنشسته می شوند و این پیشنهاد اصلا قابلیت اجرا نداشت. در کمیسیون تلفیق هم پیشنهاد داده شد که زنان در ٥٠ سالگی بازنشسته شوند، این سن هم زیاد است. از طرفی تبصره ٤ ماده ٧٦ اصلاحیه سال ١٣٧٦ می گوید زنان کارگر با ٤٢ سال سن و ٢٠ سال سابقه کار می توانند بازنشسته شوند. اگر این مصوب می شد، در حق زنان کارگر اجحاف می شد». وی تصریح کرد: «به خاطر همین ما خودمان پیشنهاد حذف این طرح را دادیم که بعد بتوانیم پیشنهاد جدیدی ارائه دهیم و با پیشنهاد جدید بتوانیم کار را پیش ببریم که متأسفانه هیچ کدام از پیشنهادهای ما قبول نشد. البته برای رأی گیری هم صبر نشد. حتی خود من و چهار، پنج نفر از خانم ها که با ایشان بحث می کردیم به رأی دادن نرسیدیم. فکر کنم با اختلاف ١٠ رأی هم طرح ما رأی نیاورد». وی همچنین با اشاره به تغییر دو هفته مرخصی زایمان مردان به سه روز نیز تصریح کرد: «من خیلی در جریان نبودم و این اواخر کمیسیون تلفیق نمی رفتم. مثل اینکه طرح دو هفته مرخصی رد شده بود و یک مرتبه به این نتیجه رسیدند که مرخصی مردان سه روزه شود. این پیشنهاد ما زنان نبود و نماینده دیگری پیشنهاد داده بود که قبول هم شد». مریم محمدی، ١٨ سال است که معلم است. او علاوه بر اینکه در تمام این ١٨ سال کار کرده، مادر سه فرزند نیز هست. او که از موافقان این طرح بود، به «شرق» می گوید: «من فکر می کردم بعد از سال ها مادر نیمه وقت بودن، می توانم دو سال دیگر تجربه زندگی به عنوان یک مادر تمام وقت را هم داشته باشم. به هرحال من به عنوان زنی که کار در محیط اجتماع را انتخاب کرده ام در سوئیس زندگی نمی کنم، در تمام این سال ها برای تغییر نگاه عموم مردم نسبت به کار خانگی و اشتراک در کار بین مرد و زن کار نشد، چه اشکالی داشت من می توانستم خودم انتخاب کنم که چه زمانی بازنشسته شوم. من به عنوان یک آدم معمولی به این بازنشستگی نیاز داشتم چون می دیدم تلاشی در راستای تغییر نگاه به کار خانه انجام نمی شود. حداقل می توانستم از بقیه عمرم به نحوی که دوست دارم استفاده کنم». نگاه کارشناسان اما به این مقوله با افراد عادی متفاوت است. فریبا آباقری، فعال حوزه زنان، در گفت وگو با «شرق» در رابطه با بازنشستگی پیش از موعد زنان می گوید: «چیزی که برای استخدام مهم است و کارفرما نسبت به آن هزینه، فایده می کند و اگر بداند این نیرو بازدهی اش در مقایسه با یک مرد کمتر و در تصمیمش اثر می گذارد، در طولانی مدت به نفع زنان نخواهد بود». وی افزود: «به هرحال کارفرما به نیرو آموزش می دهد و برای آن هزینه می کند و ممکن است هزینه کرد برای نیرویی را که بازدهی کمتری خواهد داشت به ضرر خود بداند. این بازنشستگی زودتر از موعد منجر به کم شدن به کارگیری زنان در سیستم های کاری می شود. این در حالی است که ما روی توانمندسازی زنان کار می کنیم و معتقدیم باید روی بازدهی کاری زنان کار بشود، آنها در این سال ها هنوز موفق به کسب شغل ها در جایگاهی که سزاوار آن هستند، نشده اند و حالا بحث ٢٠ سال بازنشستگی می تواند اثری منفی روی همه تلاش ها بگذارد. با این حساب است که می بینم بازنشستگی پیش از موعد زنان نه تنها با هدفمان که حضور بیشتر زنان در بازار کار که برایش مبارزه می کنند تا بتوانند موقعیت های بهتری داشته باشند، مغایرت دارد؛ بلکه به ضرر ما نیز خواهد بود. درست است این کار در حمایت از زنان انجام می شود؛ ولی اگر با واقعیات جامعه در نظر گرفته شود و الزامات قانونی یک کارگر و کارفرما را بررسی کنیم، می بینیم این دو موضع با هم همخوانی ندارد و منجر به کاهش حضور زنان در بازار در بلند مدت خواهد شد.» همچنین فرنگیس بیات فارغ التحصیل رشته علوم سیاسی و فعال حوزه زنان در گفت وگو با «شرق» درباره این طرح می گوید: «هر قانونی که درباره صندوق های بازنشستگی تصویب می شود، به واسطه کارکرد حمایتی و پیامدهای وسیع اجتماعی که به دنبال می آورد، بسیار حساس است. تصویب بازنشستگی زنان با بیست سال سابقه، باید نگاهی به وضعیت کلی صندوق های بازنشستگی در کشور داشته باشد و نباید تعهد جدید و سنگینی بر این صندوق ها بار کرد. اساسا قانون گذاری در این حوزه باید با توجه به وضعیت کلی اقتصاد کشور باشد. قانون گذاری های جزیره ای کمکی به درد بی کاری نمی کند». وی اظهار کرد: «تجربه سایر کشورها نشان می دهد که سن بازنشستگی تدریجا به سمت برابری میان زنان و مردان پیش می رود؛ اما بازنشستگی های پیش از موعد بدون توجه به بار مالی است که می تواند به صندوق ها وارد آید؛ صندوق هایی که همین امروز هم صحبت از فروپاشی پایداری مالی آنهاست. سن بازنشستگی پیش از موعد برای زنان می تواند زمینه ساز تشدید فقر برای گروه زنانی باشد که پرداخت مناسبی برای بازنشستگی در انتظارشان نیست. شعار ورود نیروی جدید کار به بازار با حذف زنان از بازار کار محقق نمی شود. درک نمی کنم چرا باید زنان را با وعده ورود نیروی کار تشویق به ترک بازار کار کرد. دوسوم فقرا و عمده سالمندان فقیر را زنان تشکیل می دهند. چنین طرح هایی کمکی به موفقیت و تثبیت اقتصادی زنان نمی کند؛ حتی اگر ظاهر زن باورانه ای داشته باشد». نگاه به حذف مرخصی مردان و آب رفتن آن از ١٥ روز به ٣ روز نشان می دهد جامعه ما با آن نگاه آرمانی که در نگاه روشنفکران حوزه زنان وجود دارد، فاصله زیادی دارد. در جامعه ای که هنوز تربیت فرزندان و کار خانه را وظیفه اصلی زنان می دانند و مردان تنها وظیفه شان چرخاندن چرخ اقتصاد است، این مسئله به ذهن متبادر می شود که زنان شاغل برای رسیدن به شرایطی که بتوانند از کار خود در کنار زندگی شان لذت ببرند و آرامش خاطر داشته باشند، راه زیادی دارند. زن شاغل باید تنها مرخصی زایمان بگیرد و فرزندش را بزرگ کند و درصورتی که شانس برگشتن به کار قبلش را داشته باشد، پس از اتمام کار به تنهایی باید به وظایف مادری و تدبیر منزل بپردازد. ما در جامعه ای زندگی می کنیم که مردانش هم پذیرفته اند که چرخاندن چرخ لنگ اقتصاد خانواده بدون حضور زنان غیرممکن است؛ اما هنوز یاد نگرفته اند که زنان ماشین نیستند و باید برای چرخاندن یک خانه به کمک آنها شتافت و حالا باید دید زنانی که در جست وجوی تغییر هستند، در یک دوره ٣٠ ساله کار بیرون از منزل و رسیدن به خانه و همسر و فرزند چقدر موفق خواهند شد.

چهارشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اعتدال]

[مشاهده در: www.etedaal.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]