صفت طبیعت گرایی ایرانی

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: صفت طبیعت گرایی ایرانی شهرکرد-ایرنا- سیزده بدر ، روز طبیعت یا هر چه اسمش هست ، بدون شک روز رسیدن به طبیعت است، طبیعتی که بی هیچ چشمداشتی میزبان مردم است.

طبیعت به منزله خرمی جاودان زمین است، آنجا که آب است آبادانی نیز وجود دارد و آنجا که آب نیست نیز طبعیت به شکلی دگرگون شدن حیات دارد.ایرانیان و مردم پارسی زبان جهان بر اساس یک سنت دیرین در سیزدهم نوروز به دامان طبیعت می روند تا در کنار سبزه و گل جشن نوروزی برپا کنند و عده ای نیز گره به کار طبیعت اندازند.اینکه عده ای عدد13را نحس بدانند و سیزدهم فروردین را بدر کردن 13عنوان کند هیچ مبنای تبارشناسی ندارد و کسی نمی داند این عدد در تاریخ ایران زمین چگونه نحس قلمداد شده است.هیچ عددی در بین اعداد، چه از نظر علم نجوم و چه از نظر باستان شناسی و دیرینه شناسی، نحس و بد یمن نبوده، بلکه حتی این اعداد نیز گاهی خوش قدم بوده اند. ایرانیان هیچگاه در گاهشمار خویش روز نحس نداشته اند، حتی چهارشنبه سوری، بلکه روز سیزدهم فروردین، روز شکرگزاری سال نو در دل طبیعت و همراه شدن با این نعمت خدادادی است. برپایی جشن ها و آیین های روز سیزدهم نوروز، ریشه باستان شناختی دارد و مردم ایران در دوره های مختلف تاریخی، نوروز را جشن آفرینش و آغاز هستی و زایش دانسته و پایان آن را روز 13 فروردین می پنداشته اند. مردم ایران عدد 12 را به عنوان یک عددی مقدس پذیرفته و از همین رو عمر جهان مادی را 12 هزار سال دانسته و از عدد 12 در تعداد ماهها 12 برج نیز اعتقاد داشته و جشن های فروردین را در 12 روز برگزار می کرده اند. روزگاری مردم معتقد بودند، در این ایام ارواح با انسان ها زندگی می کنند و روز دوازدهم فروردین نیز پایان جهان رخ می دهد و مردم روز سیزدهم را سرآغاز زندگی بهشتی پنداشته و برای جلوگیری از فروپاشی جهان و پایداری آن در روز 13 فروردین جشن برپا می داشتند. مردم سیزدهم هر ماه را ' تیرروز' نامیده و آن روز طلب باران از ایزد آب یا ' آناهیتا ' عنوان می کردند و مردم در روز سیزدهم فروردین سبزه هایی را که در ابتدای نوروز کاشتند به دل طبیعت باز می گردانند و از این رو در سیزدهم فروردین به طبیعت احترام می گذاشتند.در این بین عده ای روز سیزده فروردین را روز جشن پایان جهان می دانستند به همین دلیل دل به طبیعت می دانسته اند و در برخی از مناطق مانند تاجیکستان نیز در روز 13 نوروز دختران و پسران جوان و مجرد برای پیروزی در زندگی و پیوند، اقدام به گره زدن سبزه می کردند. کشت سبزه در نوروز تفال به سبزینگی سال است و بازگرداندن آن به دامن طبیعت برکت از طبیعت است. به گزارش ایرنا، مردم ایران در روز سیزدهم نوروز با رفتن به دامن طبیعت شکرگزار نعمت های خداوندگار هستند. خبرنگار و انتشار دهنده: محمود رئیسی2097

13/01/1396

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]