واضح آرشیو وب فارسی:آخرین خبر: خبرآنلاین/ پژمان جمشیدی ؛ او را دیگر می شود یک هنرپیشه حرفه ای هم لقب داد. البته هنوز فوتبال را خوب پیگیری می کند. بازی پژمان در نقش خودش در فیلم «خوب، بد، جلف» پیمان قاسمخانی به قدری خوب بود که خیلی از بزرگان سینمای ایران لب به ستایشش گشودند. حتی سیروس الوند، خالق فیلم «علف های هرز» که سال ها قبل مرحوم محراب شاهرخی را جلوی دوربین فیلمش برده بود، درباره پژمان گفت: «راستش اگر من در جمع داوران بودم و قرار بود یک هنرپیشه برای سیمرغ از فیلم پیمان نامزد کنم، پژمان را انتخاب می کردم، نه فرخ نژاد را.» پژمانی که در این دو سه سال خیلی از بزرگان سینمای ایران به حضورش در تئاتر و سینما معترض بودند، با این بازی و اولین حضورش در جشنواره توانست خود را اثبات کند. با او دقایقی از فیلم جدیدش و البته دربی پیش رو حرف زدیم. *بالاخره خودت را در سینما هم ثابت کردی و شاید دیگر کمتر با انتقاد روبه رو شوی؟ راستش خیلی خوشحالم. شکر خدا بعد از نمایش «خوب بد جلف» خیلی واکنش های خوبی گرفتم. حتی خیلی از دوستان اعتقاد داشتند اتفاق های بهتری هم می شد بیفتد ولی من به این چیزی که رخ داده، افتخار می کنم. راستش در یک سال گذشته، هر بار بچه ها فیلم را دیدند، من ندیدم، چون استرس داشتم و خواستم یک دفعه آن را روی پرده ببینم، اما در همان اولین نمایش فیلم خیالم راحت شد. شکر خدا خیلی فیلم خوبی شده و من هم شرمنده بچه ها نشدم. *دیگر، طرفداران فیلم هایت از سطح علی پروین فراتر رفته. آره خدایی. علی آقا که همیشه به من لطف دارد اما در طول جشنواره از بزرگان زیادی پالس های مثبتی گرفتم. هرچند هنوز هم در خیلی از کانال های سینمایی، حتی بسیاری از بزرگان به من انتقاد دارند اما امیدوارم روزبه روز به قدری بهتر باشم که دیگر این شرایط عوض شود. *برسیم به دربی. واقعاً دربی قشنگی می شود. راستش به نظرم دربی را بازیکنان تاکتیکی نمی سازند. دربی ستاره می خواهد و بازیکن خلاق. فکر کن فوتبالی که پژمان جمشیدی داشته باشد قشنگ تر است یا علی کریمی و خداداد؟ قطعاً با این دو نفر به خاطر کارهای انفجاری شان قشنگ تر می شود. الان دو تا تیم، از این ستاره ها دارند. ستاره هایی که می توانند سرنوشت بازی را عوض کنند. *کلا از آنهایی هستی که به بازیکن دربی باز، اعتقاد داری؟ دقیقاً. ببین یک سری از بازیکن ها، مثل خود من در زمان فوتبالم یا ماهینی و سید جلال و کامیابی نیا تمام توان شان صرف بازی در تاکتیک تیم می شود. اما بازیکنانی هستند مثل مسلمان، طارمی، رضاییان یا سروش رفیعی که این توان را دارند هر لحظه ریتم بازی را عوض کنند. در استقلال هم الان منصوریان یک سری جوان دارد که می توانند نتیجه بازی را در یک لحظه عوض کنند. برای همین من خیلی امید دارم دربی قشنگی بشود. *الان بزرگترین دغدغه برانکو احتمالاً نبود کامیابی نیا باشد. دقیقاً همین طوراست. او واقعاً نقش مهمی در گل نخوردن پرسپولیس دارد. چیزی شبیه به نقشی که آقا کریم در تیم ما بازی می کرد. البته دیدم برانکو گفته برای دربی سورپرایز دارد. ولی بعید است که شهاب کرمی را از راه نرسیده فیکس بگذارد. امیدوارم این خلا باعث نشود که سروش و مسلمان ناچار به دفاع بشوند. *این برانکو نسبت به برانکوی دوران شما عوض نشده؟ نه. چطور؟ *هجومی شده و کمتر احتیاط می کند. ببین مربی بر اساس داشته هایش مربیگری می کند. آن وقت ها به نظرم ابزارش همان بود. البته تیم بوسانش اصلاً دفاعی نبود اما الان بخشی از بازی هجومی پرسپولیس به برانکو هم برنمی گردد. تو هر کاری بکنی وقتی احمدزاده دفاع چپت است، رامین رضاییان سمت راست و طارمی و مسلمان و سروش را داری یا وحید امیری، ناخودآگاه نمی توانی اصلاً دفاع کنی! ولی برای دربی باید خیلی مراقب باشند. استقلال هم خیلی خطرناک است. الان با بردشان جلوی السد، طرفداران منصوریان دوباره به او و تیمش امیدوار شده اند و شرایط روحی استقلال هم خیلی خوب شده. *اما خیلی از جوان های استقلال تجربه دربی ندارند. ما خودمان چوب این اتفاق را خورده ایم. یک بار یادم است که تیم ما غیر از ساشا ایلیچ و ترائوره همه بازیکنانش ملی پوش بودند اما تیم جوان قلعه نویی نصف شان اولین دربی را تجربه می کردند. همین بازیکنانی مثل طالب لو، صادقی، قربانی و... ما آن بازی را 2 بر یک باختیم و گل های آنها را فکری و سامره زدند. الان هم تیم منصوریان جوان های خوب و خوش تکنیکی دارند که انگیزه بالایی دارند. *تازه می گویند بازیکنی دارند که فصل قبل پرسپولیس را کشته و قهرمانی را از آنها گرفته. کی؟ حق دوست؟ ببین دربی این طوری نیست که یک دکمه بزنی بگویی پرسپولیس را کشتی یا مثلاً بگویی نریمان جهان قاتل آبی هاست چون جلوی آنها هت تریک کرده. این بازی همه اش روحی است. هر کسی اعتماد به نفسش بالا باشد و از جو نترسد، بهتر بازی می کند. *البته استقلال نسبت به پرسپولیس خیلی خسته است. دقیقاً. این مشکل بزرگ دوست خوبم علیرضا منصوریان است. آنها 120 دقیقه کُشنده بازی کردند اما شکر خدا علیمنصور استاد فِرِشینگ است (لبخندی می زند و می گوید ما را با رفیق مان بد نکنی!) او در این مدت یکی از ابزارهای قدرت مربیگری اش را در ریکاوری تیمش دانسته. به نظرم اینجا خیلی مهم است که او بتواند تیمش را برای بازی مهم دربی از نظر بدنی آماده کند تا روز بازی خسته نباشند.
چهارشنبه ، ۳خرداد۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]