واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: حضرت به معاویه نوشت، کاروانی از اینجا عبور می کرد که حاصل اموال و پارچه ها و عطریاتی برای تو بود تا به خویشانت که تا کنون شکم ها و جیب های خود را از بیت المال پر کرده اند، ببخشی...
به گزارش تراز ،یکی از اهداف بزرگ امام حسین (ع) در قیام خود ایجاد اصلاح در ساختار اقتصادی جامعه بود. مساله ای که شاید کمتر بدان توجه شده باشد. حضرت همچون پدر بزرگوار حضرت علی (ع) و جد گرامی شان رسول اکرم (ص) ساده زیست و زاهد بودند و هدفشان مبارزه با اشرافی گری و تجمل گرایی علی الخصوص در میان مسئولان و حاکمان بود.حضرت نسبت به اقتصاد سالم توجه جدی داشتند لذا وقتی در روز عاشورا در مورد عدم پذیرش حقانیت امام از جانب دشمنانش از ایشان سؤال میشود امام حسین (ع) پاسخ می دهند:«مُلِئَتْ بُطُونُکُمْ مِنَ الْحَرامِ؛ شکمهای آنها از حرام پر شده است.»
در حقیقت امام رابطه بین فساد و انحراف موجود در جامعه را با اقتصاد یک رابطه مستقیم می دانند. یعنی در میان همه عوامل سیاسی و اجتماعی و غیره این عامل اقتصادی و فساد مالی است که بیشترین تاثیر را بر انحراف جامعه از مسیر مستقیم دارد. از طرفی روشن است شکمی که به فرموده امام مملوّ از حرام است ره آورد فعالیت ناسالم اقتصادی است. آن چنان اقتصادی که پی آمدش شخص را وادار می کند در برابر ولی خدا قد علم کند و در نهایت وی را به سوی ناانسانی ترین اقدامات سوق دهد.
در نقطه مقابل سیره و رفتار سالم امام از تمامی جوانب بود. یعنی حضرت از سویی بیشترین انفاق و صدقات و دستگیری از نیازمندان را داشتند، از دیگر سو به دور از تکبر و خودپسندی در میان مردم حاضر بودند و از مال دنیا چیزی برای خود نمی اندوختند. همین موارد بود که موجب احترام ویژه حضرت بین دوست و دمشن می شد. زمانی که ایشان با امام حسن (ع) برادر گرامیشان پیاده به حج می رفتند، تمام رجال و شیوخ صحابه که با آنها بودند به احترامشان از مراکب پیاده می شدند و پیاده می رفتند. این احترام امام در نفوس نه برای آن بود که کاخ مجلل داشت یا مرکبهای سواری او گران قیمت بود یا غلامان و سربازان پیشاپیش یا دنبال مرکب او می رفتند یا اینکه مسجد پیامبر را برای او خلوت می نمودند و راه ها را در مواقع آمد و شد او بر مردم می بستند، نه! برای هیچ یک از این ها نبود، حسین با مردم زندگی میکرد و از مردم جدا نبود. در نهایت سادگی و تواضع بود. با مردم نشست و برخاست و آمدو شد داشت و با فقرا معاشرت می کرد.
نقل می کنند در زمان حکومت معاویه، کاروانی از یمن که حاصل مقدادی از بیت المال بود، از حرایق مدینه رهسپار دمشق بود. امام آن را ضبط و در میان مستمندان بنی هاشم و دیگران تقسیم کرد. آن گاه به معاویه نوشت، کاروانی از اینجا عبور می کرد که حاصل اموال و پارچه ها و عطریاتی برای تو بود تا آنها را به خزانه دمشق سرازیر کنی و به برخی خواص و دوستان و خویشانت که تا کنون شکم ها و جیب های خود را از بیت المال پر کرده اند، ببخشی من نیاز به آن اموال داشتم و آنها را ضبط کردم. حضرت با این اقدام، خود را ولی امور و صاحب اختیار بیت المال دانست.


زمانبندی انتشار: 10 ارديبهشت 1396 - 05:01
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]