واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: پيشگيري از اعتياد با آموزش مهارتهاي زندگي
اعتياد حالت وابستگي يا عادت بيمارگونه در به كار بردن مواد سمي تحريك كننده است، اين مواد موجب تغيير در حس دروني و وضع عاطفي مصرفكننده ميشود.
نویسنده : سرگرد علي صباحي فرد*
اعتياد حالت وابستگي يا عادت بيمارگونه در به كار بردن مواد سمي تحريك كننده است، اين مواد موجب تغيير در حس دروني و وضع عاطفي مصرفكننده ميشود. اعتياد را به عادت كردن، خو گرفتن و خود را وقف عادتي زشت و نكوهيده كردن معني كردهاند. اعتياد نوعي وابستگي رواني و جسماني به يك ماده و دارو ميباشد. سازمان جهاني آن را مسموميت حاد يا مزمن كه مضر به حال شخص و اجتماع است، تعريف كرده است. معضل اعتياد، همواره پيچيدهتر، مرموزتر و خطرناكتر از گذشته و به اشكال مختلف نمود پيدا ميكند كه مشكلات بسياري را در جوامع مختلف با خود به همراه دارد، تا بدانجا كه موادمخدر را در كنار نابودي محيط زيست، فقر و تهديد اتمي، يكي از چهار بحران اصلي جهان معرفي كردهاند كه عوارض و مصائب بسياري را با خود به همراه داشته و دارد.
اعتياد علت بسياري از مشكلات اجتماعي است؛ بيماريهاي واگيردار و خطرناكي چون ايدز و هپاتيت، طلاق، فقر، خودكشي، فحشا، سرقت، فرار از منزل، افسردگي، انزوا و سرخوردگي است كه اينها تنها بخشي از تبعات شوم اعتياد است. لذا به درستي اعتياد را مادر بسياري از آسيبهاي اجتماعي دانستهاند؛ چراكه اين معضل بر بسياري از مسائل زندگي شخصي و اجتماعي فرد معتاد سايه ميافكند و شخص معتاد و خانواده و اطرافيان او را از زواياي مختلف دچار گرفتاريهاي بسياري ميكند.
خداوند متعال در آيه 195 سوره بقره قرآن كريم هرگونه عامل را كه انسان به هلاكت و آسيب و گرفتاري بكشاند، ممنوع ساخته است، موادمخدر از جمله مصداقهاي اين آيه شريفه است؛ چراكه موادمخدر به فردمعتاد، خانواده، فرزندان و جامعه او آسيب ميرساند و او را به تباهي ميكشاند، همچنين «خداوند شراب را تنها به جهت اسمش حرام نساخته، بلكه ممنوعيت آن به جهت عوارض و مستي آن است، پس هر چيز ديگري مثل شراب كه عقل را از كار مياندازد، حكم شراب دارد.» همواره اين موضوع مطرح شده است كه كشور ما در مسير ترانزيت موادمخدر و در همسايگي بزرگترين كشور توليدكننده موادمخدر جهان قرار دارد كه اين موضوع موجب تشديد ظهور و بروز معضل اعتياد در كشور ما شده و با توجه به جوان بودن جمعيت كشور، مشكلات بيشتر و عميقتري را متوجه كشور ما ساخته است؛ چراكه جوانان بزرگترين و مهمترين سرمايه هر كشوري محسوب ميشوند و از قضا موادمخدر بيشترين تخريب خود را متوجه آنان ميكند.
تجربه نشان ميدهد غالباً جوانان اولين تجربه خود را در زمينه موادمخدر به صورت تفريحي و در دوران نوجواني، كسب ميكنند كه به تدريج از حالت تفريحي به عادت و اعتياد تبديل شده است، از اين رو ميتوان گفت كه دوستان لاقيد و ناباب مهمترين علت گرايش نوجوانان و جوانان به معضل اعتياد هستند. از سوي ديگر تحصيلات هم در نوع خود در موضوع اعتياد و ابتلا به آن تأثيرگذار است تا بدانجا كه تحقيقات صورت گرفته مؤيد اين مهم است كه افراد با سواد و با تحصيلات بالا نسبت به افراد بيسواد و كمسواد كمتر گرفتار اين معضل شوم شدهاند كه اين موضوع دلايل و توجيهات خاص خود را دارد.
اختلافات خانوادگي هم در نوع خود تأثيرات خاصي را بر معتاد شدن افراد برجاي ميگذارد، از اين رو افرادي كه داراي والدين معتاد هستند يا داراي خانوادههاي به هم ريخته و متشنج ميباشند، بيشتر در معرض گرفتار شدن در دام اعتياد هستند. نبايد فراموش كرد كه اعتياد به موادمخدر بلايي خانمانسوز است كه در بسياري موارد تر و خشك را با هم ميسوزاند. يعني در خانهاي كه پدر معتاد است؛ زن و فرزندانش نيز به آتش اعتياد او خواهند سوخت و عوارض شوم اعتياد چه بهصورت مستقيم و چه بهصورت غيرمستقيم گريبانگير ديگر اعضاي خانواده نيز ميشود. لذا براي پيشگيري از اين بلاي خانمانسوز و واكسينه كردن فرزندانمان كه بالطبع بزرگترين و برترين سرمايه زندگي ما هستند، بايد شرايطي را فراهم كنيم كه فرزندانمان، ما را محرم اسرار خود بدانند و به راحتي مسائل و مشكلات خود را با ما در ميان بگذارند و به سادگي دست دوستي به سوي هر كسي دراز نكنند. از سوي ديگر بايد تلاش كنيم كه الگويي خوب و موجهي براي فرزندانمان باشيم يا الگوهاي مناسبي را به آنان معرفي كنيم تا آنان هر كسي را الگوي خود نكنند. بايد اعتماد به نفس فرزندانمان را افزايش دهيم و آنان را مسئوليتپذير و نسبت به مسائل و مشكلات روز آگاه كنيم تا خود متوجه خوب و بدمسائلي همچون مختلف زندگي و پيرامون خود از جمله اعتياد باشند. نه گفتن را به فرزندانمان آموزش دهيم و به آنان بياموزيم كه قدرت مقابله و معارضه با مشكلات و انحرافات را داشته باشند و به راحتي اسير مشكلات خود نشوند و از نه گفتن نهراسند. آموزش مهارتهاي زندگي از مهمترين موضوعاتي است كه ميتواند در پيشگيري از گرفتار شدن افراد به دام اعتياد كارساز باشد. نبايد فراموش كرد كه دوستان بيشترين تأثير را در دوران نوجواني از خود بر جاي ميگذارند از اين رو بايد دوستان فرزندانمان را بشناسيم و در فرصت مناسب آنها را ملاقات كنيم و به فرزندانمان در انجام فعاليتهاي منطقي آزادي عمل و استقلال بدهيم و در عين حال به صورت نامحسوس آنها را زيرنظر داشته باشيم.
* كارشناس اداره آموزش همگاني
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۳۹۵ - ۲۲:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]