تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833214045
چالش یک تریلیون دلاری - منشور خبری تحلیلی اقتصاد ایران
واضح آرشیو وب فارسی:اقتصاد آنلاین: شرکت مکنزی به عنوان شرکتی جهانی که دارای 109دفتر در 61 کشور جهان است و با تیم هایی از سطوح مختلف توانسته است در طول 5 سال گذشته به بیش از 2000مشتری شامل 93 شرکت از فهرست جهانی 100شرکت برتر خدمات ارائه کند، چندی پیش طی گزارشی اعلام کرده است که ایران با توجه به قابلیت ها و منابعی که در اختیار دارد، می تواند تا سال 2035 یک تریلیون دلار رشد در GDP (تولید ناخالص داخلی) خود تجربه کند.موسسه جهانی مکنزی به عنوان اتاق فکر و بازوی تحقیقاتی شرکت مکنزی، در این گزارش آورده است که عصری جدید برای اقتصاد ایران در پی کاهش تحریم های بین المللی پس از توافق هسته یی آغاز شده و این کشور می تواند بار دیگر پیوندهای خود با اقتصاد جهانی را تجدید کند. این گزارش می افزاید: انتظار رشد سریع اقتصادی در بین دولت ایران، افراد عادی و جوامع تجاری داخلی و بین المللی در حال افزایش است. با خروج از تحریم ها ایران قادر خواهد بود، رشد آینده خود را بر مبنای شش توانمندی اصلی پایه ریزی کند. اقتصاد متنوع، سطح بالای تحصیلات، طبقه مصرف کننده در حال رشد، درجه بالای شهرنشینی، فرهنگ ریشه دار کارآفرینی و موقعیت جغرافیایی ایران بین شرق و غرب می تواند به ارتباط مجدد این کشور با اقتصاد جهانی و چشم انداز آینده مثبت آن کمک کند. به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تعادل ، مکنزی از عوامل یاد شده به عنوان شش نقطه قوت اصلی که ایران می تواند رشد آتی خود را بر آنها بنا نهد نام برده و می افزاید: ذخایر عظیم نفت و گاز ایران، محرک های اساسی برای رشد اقتصادی هستند، اما این کشور دارای بخش های متعدد دیگری نیز هست که پتانسیل کمک به رشد تولید ناخالص داخلی و اشتغال را دارند. علاوه بر اینها سایر صنایع مبتنی بر منابع، همچون پتروشیمی و معدن؛ بخش هایی همچون خودروسازی، کالاهای مصرفی روزانه و گردشگری که توانایی رقابت بین المللی را دارند؛ فناوری اطلاعات و ارتباطات، بانکداری، بیمه و خدمات حرفه یی که برای تبدیل ایران به یک اقتصاد دانش بنیان، ضروری هستند و صنایع مرتبط با زیرساخت همچون حمل و نقل، خدمات عمومی و ساختمان که زمینه ساز رشد هستند را شامل می شوند. این موسسه بین المللی در ادامه آورده است: بر اساس رویکرد خرد به کلان ما که تصویری جامع از تحلیل بخش به بخش ایجاد می کند، ایران پتانسیل رشد یک تریلیون دلاری تولید ناخالص داخلی و ایجاد 9میلیون شغل را تا سال 2035 دارد. این امر معادل نرخ رشد اقتصادی سالانه ۶/۳درصدی بر مبنای نرخ ارز حقیقی است که پیش بینی شده این نرخ طی دو دهه آینده به تدریج افزایش یابد. چنین رشدی مستلزم سرمایه گذاری حدود ۳/۵تریلیون دلاری است و تولید ناخالص داخلی جهان را بیش از یک درصد افزایش می دهد. برای تحقق این فرصت ها، ایران نیاز به این موارد دارد: بهبود بهره وری و ارتقای زیرساخت های صنعتی به گونه یی که اقتصاد بهتر بتواند سرمایه گذاری های داخلی و خارجی، فناوری های نو و روش های نوین مدیریت را جلب و جذب کند، یک نظام مالی که بطور کارا، پس اندازها را به سمت سرمایه گذاری مولد هدایت کند و به خوبی با نظام های بین المللی ارتباط برقرار کند، یک بازار نیروی کار با انعطاف پذیری بیشتر و مهارت های کاری و مشارکت بالاتر نیروی کار و یک محیط کسب و کار که مشوق رقابت و نوآوری پویاتر باشد. شفافیت، حاکمیت قانون، حاکمیت شرکتی و سرعت اصلاحات نیز نیاز به بهبود دارد. همچنین در کنار بنگاه های ایرانی، شرکت های بین المللی هم نقش مهمی در تقویت و ایجاد رقابت پذیری جهانی در اقتصاد ایران دارند. سرمایه گذاری مستقیم خارجی در دوره تحریم ها وجود نداشت، اما در حال حاضر جریان آن مجدداً در حال آغاز است. از زمان اجرای توافق هسته یی در ژانویه 2016، بسیاری از نمایندگان شرکت های خارجی برای شروع مذاکرات به ایران سفر کرده و در برخی موارد، توافقات تجاری نیز امضا کرده اند. تحقق فرصت های ایران برای رشد و ارتباط مجدد کامل آن با اقتصاد جهانی، مستلزم زمان و تلاش چشم گیر است. تمام تحریم های بین المللی لغو نشده اند و دولت ایران در حالی که قصد خود برای اصلاحات گسترده را بیان می کند، باید به این اصلاحات سرعت بخشد. اگر ایران بخواهد آرزوهای مردم خود را برای یک اقتصاد شکوفا در دو دهه پیش رو محقق کند، ثبات در کشور و در روابط بین المللی ضروری خواهد بود. با توجه به مقدمه ذکر شده از گزارش 200 صفحه یی موسسه مکنزی، سوال اصلی مطرح شده این است که گزارش این موسسه به عنوان یکی از معتبرترین شرکت های جهان در خصوص رشد یک تریلیون دلاری ایران در سال 2035 تا چه میزان با واقعیت های اقتصادی ایران تطابق داشته و این موسسه بر چه مبنا و اصولی چنین پیش بینی روشنی از اقتصاد ایران داشته است. در همین زمینه مرکز بررسی های راهبردی ریاست جمهوری در سی و پنجمین جلسه گفت وگوی راهبردی خود با دعوت از کارشناسان و فعالان حوزه اقتصادی کشور درصدد پاسخگویی به این سوال بود. این نشست با سخنرانی مرتضی الله داد معاون اقتصادی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران آغاز شد و پس از آن حضار شرکت کننده به ارائه نظرات خود در خصوص این گزارش پرداختند. آمارها چه می گویند؟ الله داد در سخنان خود ضمن بیان مشروحی از برآورد مکنزی اظهار داشت که برای تحقق چنین رشد اقتصادی در بازه زمانی کمتر از 20 سال ایران باید 3.5تریلیون دلار منابع خارجی را جذب کند و اصلاحاتی باید صورت بگیرد که در کوتاه ترین زمان بیشترین بازده را برای ایران به همراه داشته باشد. در این خصوص مکنزی تاکید دارد که بنگاه های جهانی باید روش تعامل خود با ایران تغییر دهند. این موسسه اشاره کرده که از سال 2005 تا 2014 وابستگی ایران به شدت نسبت به نفت کاهش پیدا کرده است. مکنزی همچنین سطح بالای مشارکت در آموزش عالی ایران را با کشوری همچون امریکا سنجیده و آورده است که دو سوم کابینه دولت در ایران دارای مدرک PHD هستند. اما در ادامه این اشکال را مطرح می کند که چون قابلیت جذب این تعداد تحصیلکرده در کشور وجود ندارد، ناچارا آنها جذب سایر نقاط دنیا می شوند. در ادامه این گزارش آمده است که در بخش معدن ایران سرمایه گذاری های کافی صورت نگرفته و توصیه می کند که این بخش باید مورد توجه جدی قرار بگیرد. همچنین در بخش کشاورزی ایران تولید کننده برزگی قلمداد شده و سطح زیر کشت در ایران را از اسپانیا هم بالاتر قرار داده است، اما در این قسمت به مساله آب اشاره نکرده و از آن به صورت گذرا عبور می کند. از سوی دیگر در این گزارش ایران جزو معدود کشورهایی عنوان شده که صنعت سیمان در آن از پتانسیل بالایی برای صادرات برخوردار است. در بخش گردشگری نیز نکات خوبی را مطرح کرده و زیر ساخت های ایران در این بخش مورد بررسی دقیق قرار گرفته به طوری که می تواند گفت مطالب اشاره شده در این قسمت نسبت به سایر بخش ها به واقعیت نزدیک تر است. از سوی دیگر مکنزی برای تحقق رشد یک تریلیون دلاری گذار به سوی اقتصاد دانش بنیان و توسعه خدمات مالی را توصیه کرده که باید در این قسمت رشدی معادل 9 درصد صورت بگیرد. الله داد با بیان این مطالب گفت: حال زمان آن رسیده که ببینیم این گزارش تا چه حد در کشور ما به واقعیت نزدیک است؟ واقعیت این است که نظام مالی ایران به یک بازبینی کامل نیاز دارد که در این گزارش باید مجددا مورد بررسی قرار بگیرد. در واقع نگاهی به شاخص های جهانی اقتصادی برای درک درست از شرایط ما بسیار می تواند راهگشا باشد. به عنوان نمونه نخستین شاخص در رتبه کسب و کار مربوط به سهولت کسب و کار است که رتبه ما 120 از 190 است. شاخص رقابت پذیری جهانی نیز توسط اتاق بازرگانی مورد مطالعه قرار گرفته و در گفت وگوهایی که با دارندگان مشاغل داشتیم مشخص شد که رتبه ما از 74 در سال 2016 به 76 در 2017 تنزل کرده است. شاخص ادراک فساد در کشور ما بسیار خطرناک است به طوری که از 176 کشور در رتبه 171 قرار داریم. همچنین در شاخص آزادی اقتصادی نیز از 178 کشور در رتبه 170 هستیم. بنابراین شاهد هستیم که برآوردهای مکنزی تا اینجا هیچ گونه همخوانی با شرایط واقعی کشور ندارد. وی ادامه داد: تنها ما در شاخص حقوق مالکیت بین المللی هفت رتبه صعود داشته ایم که از 121 به 128 رسیده ایم که این هم از نظر من نمره مردودی محسوب می شود. رتبه ما حتی در شاخص حکمرانی خوب نیز متاسفانه جالب نبوده و طبق آمار منفی است. یکی از مسائل مهمی که در گزارش مکنزی به آن توجه نشده و از آن عبور شده، مساله سیاسی است. در این گزارش مشاهده می کنیم که به هیچ عنوان به مسائل سیاسی پرداخته نشده است. به اعتقاد من مکنزی با این کار خواسته بگوید که تمام صدمات ما در اقتصاد محصول دخالت های سیاسی است و اگر این دخالت ها نباشد شاید پیش بینی این موسسه معتبر محقق شود. حلقه مفقوده در گزارش مکنزی معاون اقتصادی اتاق بازرگانی در ادامه صحبت های خود اشاره کرد: این شرکت پیش بینی کرده است که رشد اقتصاد جهانی روندی کاهنده را تجربه می کند اما در عین حال رشد 6.3 درصدی را برای ما پیش بینی می کند که این مساله بسیار جای سوال دارد که چگونه وقتی روند رشد اقتصاد جهانی کاهنده باشد ما می توانیم به چنین رشدی دست پیدا کنیم. از سوی دیگر در این گزارش شهرنشینی ایران را با امریکا و اروپا مقایسه کرده است. در واقعیت شهرنشینی ما حاصل چه فرآیندی است؟ حقیقت این است که شهرنشینی در کشور ما مربوط به عدم اشتغال و توسعه ناموزون بوده و از این جهت به هیچ وجه قابل قیاس با امریکا نیست. یکی دیگر از ضعف های این گزارش عدم توجه کافی به شکاف طبقاتی در ایران است. بیش از 200 هیات خارجی در این مدت به اتاق بازرگانی آمده اند. آنها ابتدا با علاقه مندی وارد شدند اما چه تعداد از این دیدارها منجر به قرارداد و عملیاتی شده است؟ در حقیقت تعداد کمی که عملیاتی شده است، می بینیم که سهم بخش خصوصی بسیار ناچیز و حتی در مواردی نادر است. البته که در بخش های دولتی قراردادهایی اجرایی شده ولی سهم بخش های کوچک اقتصاد کشور در این قسمت بسیار کم است. در نتیجه باید قبول کنیم که وقتی در این گزارش از اشتیاق بی چون و چرای سرمایه گذاران خارجی در ایران صحبت می شود، عملا دور از واقعیت است. من خود در سفر اسکاندیناوی همراه دکتر ظریف بودم. علاقه مندی و استقبال در این سفرها بسیار زیاد بود ولی عملا شاهد بودیم که سیستم بانکی آنجا هیچ علاقه یی برای کار کردن با ایران نداشت. یعنی اگر بخشی از اقتصاد جهانی حاضر به همکاری با ما باشد، اما می بینیم که بخش های مهمی همچون بانک ها مایل به این همکاری نیستند. الله داد در ادامه صحبت های خود با اشاره به گزارش مکنزی در خصوص صنعت نفت و گاز کشور و اینکه بهای نفت تمام شده در ایران از سایر نقاط جهان کمتر است، گفت: واقعیت این است که ما برای فروش نفت خود در یک دست انداز سیاسی قرار داریم. ما حتی قادر به گرفتن سهم خود در بازار جهانی نیستیم و باید با تلاش مضاعف این کار را انجام دهیم. هر چند در این میان نباید از ابتکار عمل فوق العاده وزارت نفت غافل نشد، اما سوال اساسی این است که آیا اگر نفت بیشتری تولید کنیم، قادر به فروش آن در بازار جهانی خواهیم بود؟ شرکت مکنزی اشاره می کند که بیشتر برندهای دنیا در ایران دفتر دارند، اما سوال این است که چه مقدار از مردم ما به این برندها مراجعه می کنند، حتی برندهای درجه دو؟ در این گزارش گفته شده که تعداد پورشه های فروخته شده در ایران از فرانسه بیشتر است، اما حلقه مفقوده در این میان این است که چه مقدار از مردم این سطح از قدرت خرید را دارا هستند؟ واقعیت این است که این مساله متعلق به قشر معدودی از جامعه ایران بوده و تعمیم آن به کل جامعه ایران نادرست است. شاخص های بین المللی گزارش را تایید نمی کند الله داد خاطرنشان کرد: در بخشی از این گزارش اشاره شده که بانک های ایران با ضوابط یک اداره می شوند که همان طور که اشاره کردم اصلا این گونه نیست. نسبت کفایت سرمایه بانک های غیردولتی و دولتی در کشور نشان می دهد که کفایت سرمایه این بانک ها از عدد 8 کمتر است و تا سال 2018 هم برآوردها نشان می دهد که به طور کلی وضع ما منفی خواهد شد و این بسیار برای کشور زیان آور است. از سوی دیگر در این گزارش درآمد خانوارهای ایرانی 20هزار دلار عنوان شده و که متوسط آن 24میلیون تومان است. سوال من این است که این رقم با چه دلاری محاسبه شده است؟ طبق آمارها می بینیم که فاصله میان دو دهک بالایی بیش از دو برابر است و اگر بخواهیم دقیق تر دهک های دیگر را نیز مورد بررسی قرار دهیم به یک رقم نجومی خواهیم رسید. در سال 95 اعلام شد که رشد اقتصادی 7درصد است، باید بگویم که همه اتفاق نظر دارند که این رشد حاصل فروش یک میلیون بشکه نفت است. اگر دقت کنیم درمی یابیم که صادرات کالا که کارآفرینی و شغل ایجاد می کند از یک عدد 15میلیاردی به 16 میلیارد رسیده و این نشان می دهد که رشد ضعیفی داشته ایم. در اینجا می توان نتیجه گرفت این شاخص های بین المللی ورود موفق به کسب و کار را تایید نمی کند و با این وضعیت تحقق چنین رشدی از سوی مکنزی امکان پذیر نیست. ما شاهد هستیم که شرکت مکنزی در گزارش خود به بخش آموزش خیلی بها داده است. اگر به آمارها دقت کنیم، می بینیم که نرخ کمیت ما در نظام آموزشی 33 است اما در کیفیت 97. پس ما با سطح اول جهانی بسیار فاصله داریم. میزان هزینه کردن بنگاه های ما در تحقیق توسعه در رتبه 89 قرار دارد که همین امر نشان می دهد که اعتقادی به این مساله در کشور ما وجود ندارد. همچنین ایران در همکاری میان صنعت و دانشگاه از 138 کشور در رتبه 105 قرار دارد که بسیار رتبه بدی است. الله داد با بیان اینکه در سایر کشورها به این مساله اهمیت فراوانی داده می شود، گفت: به عنوان نمونه اتاق بازرگانی ترکیه یک دانشکده دارد که از نظر کیفی تقریبا در سطح دانشگاه شریف ما قرار دارد. از 100نفر اول کنکور سراسری تقریبا بین 16 تا 20 نفر جذب این دانشکده می شوند. روش آموزشی نیز به این منوال است که دانشجویان دو ترم سرکلاس می روند و یک ترم در بنگاه ها و کارخانجات و شرکت ها کارآموزی می کنند. یعنی در طول چهار سال 4 ترم کارورزی دارند و پس از فارغ التحصیلی دقیقا می دانند که چه کاری باید انجام دهند. خب این سیستم قطعا با دانشگاه های علمی کاربردی ما تفاوت چشم گیری دارد و در گزارش مکنزی به این جزییات توجهی نشده است. مکنزی می گوید که شریف بهترین دانشگاه دنیاست، در صورتی که اگر بخواهیم بر اساس نظام رتبه بندی QS رتبه دانشگاه شریف و تهران را ارزیابی کنیم، می بینیم که دانشگاه تهران در رتبه 551 الی 556 قرار گرفته و دانشگاه شریف نیز رتبه اش بین 471 تا 480 است. شاخص نظام بندی QS مستقیما از مخاطبان خود اطلاعات را کسب می کند و بیش از 70 نمونه گیری را نیز در ارزشیابی خود مد نظر قرار می دهد. این گزارش چه سودی برای ایران دارد؟ وی در ادامه تصریح کرد: فکر می کنم گزارش مکنزی در شرایط فعلی قطعا به نفع ماست و می تواند برای ما شرایطی تسهیل کننده ایجاد کند. وظیفه ما در اینجا این است که توصیه های داده شده را با دل و جان پذیرا باشیم. باید بدانیم که یکی از مشکلات ما قانون است. در کشور ما 12هزار قانون و 180هزار مقررات وجود دارد که عاملی مهم و مشکل ساز محسوب می شود. در مجلس انگلستان یک گروه توانمند حقوق دان هستند که قانون را می نویسند یا در کره جنوبی برای تصویب یک قانون باید سه ویژگی تحقق یابد تا آن قانون به صحن مجلس برود. این سه ویژگی عبارتند از 10میلیون دلار به اقتصاد سود برساند، یک میلیون کره یی را تحت تاثیر قرار دهد یا به صورت خیلی مشخص ضد رقابتی باشد. بر همین اساس است که قانون در این کشور، بازبینی، اصلاح، ابقاء یا برداشته می شود. اما در کشور ما هیات مقررات زدایی ترکیب ده نفره یی دارد که اکثریت اعضای آن را دولتی ها تشکیل می دهند و این نگاه، نگاهی نیست که از فعالان تولیدی و تجاری نظرخواهی بکند. از خیال تا واقعیت! پس از پایان بخش اول صحبت های الله داد، حاضران جلسه به طرح نظرات خود در خصوص گزارش موسسه مکنزی پرداختند که اغلب نظرات هم به صورت انتقادی مطرح شد به طوری که حاضران و کارشناسان جلسه تاکید داشتند که این گزارش مطابق با واقعیت های اقتصادی کشور ما نیست. به عنوان نمونه دکتر علی سرزعیم مشاور اقتصادی مرکز بررسی های راهبردی ریاست جمهوری که مدیریت نشست را هم بر عهده داشت در خصوص این گزارش گفت: احساس من بر این است که این گزارش قصد دارد بگوید که ایران چه پتانسیل هایی دارد و اگر می خواهید این قابلیت ها عملیاتی شود به ما سفارش بدهید تا ما به شما راهکار بدهیم. واقعیت این است که ما در کمیت ها پیشرفت های خوبی داشته ایم، اما متاسفانه در زمینه کیفیت در همه ابعاد آن دچار مشکل هستیم. در ادامه مجیدرضا حریری نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین نیز با انتقاد از گزارش موسسه مکنزی گفت: معتقدم که این گزارش بیشتر جنبه سفارشی دارد وحرف های جدیدی در آن مطرح نشده است. بیش از 55درصد صادرات غیر نفتی که ادعا می کنیم، مربوط به نفت، گاز و پتروشیمی است. انسان فکر می کند که انگار معاون اول رییس جمهوری این گزارش را داده و بیشتر رنگ و بوی سیاسی از آن استشمام می شود تا اقتصادی و به نوعی تبرئه کاهلی، تنبلی و بی عملی اقتصادی دولت را نشان می دهد. همچنین صادقی مدیرکل اسبق سرمایه گذاری خارجی وزارت اقتصاد نیز در این جلسه با بیان اینکه من 27سال در زمینه جذب منابع خارجی تجربه دارم گفت: به شما قول می دهم که اگر بانک های خارجی پول بیاورند لب مرز و بگویند که شما تنها این پول ها را به داخل کشور حمل کنید، ما توان جذب سالی 50 میلیارد دلار سرمایه خارجی را نخواهیم داشت. در ادامه الله داد به عنوان سخنران اصلی این نشست در پاسخ به اظهارنظرهای حضار در جلسه اظهار داشت: برای خود من هم جای سوال دارد که موسسه یی با این اعتبار بخواهد سفارشی گزارش بدهد. البته انگلیسی این متن را که من مطالعه کردم نشان می دهد که در ترجمه فارسی آن یک مقدار جنبه های مثبت آن بیشتر نمایان شده است. مکنزی در این گزارش با زیرکی بسیاری از افعال را شرطی آورده است. وی گفت: در بخش کشاورزی که در گزارش این موسسه به آن خیلی بها داده شده است باید بگویم ما هندوانه را 23سنت فروخته ایم در حالی که هزینه آب آن 80سنت بوده است. بخش بزرگی از کشاورزی ما را هنوز سیستم غرق آبی تشکیل می دهد و ما 800 لیتر آب مصرف می کنیم تا یک کیلو میوه یا صیفی جات به عمل آوریم در حالی که میانگین جهانی 25 لیتر آب است. وقتی نگاه می کنیم می بینیم یک عمدی در خشک شدن چاه های کشور ما وجود دارد. مکنزی اصلا به این بخش وارد نشده است. در گزارش این موسسه روی بخش پسته در ایران بسیار مانور داده شده اما همه می دانند که در 15سال گذشته صادرات پسته ما به اروپا به یک سوم کاهش پیدا کرده است که نشانگر این مساله است که خیلی عمیق در این تحقیقات اعمال نظر نشده است. الله داد در بخش دیگری از سخنان خود توضیح داد: بانک مرکزی در سال گذشته سیستم IFIS را اجرایی کرد و در مجمع عمومی بانک نیز مردم انتظار داشتند که از این سیستم سود بگیرند ولی یک باره شاهد هستیم که با زیان عمده یی مواجه شده اند. یعنی در حقیقت یک بخش از IFIS اجرایی شد و فقط لرزه اش برای ما باقی ماند. در حالی که بزرگ ترین دغدغه فعالان بخش تولیدی کشور تامین مالی است ولی شاهد هستیم که دولت بازار بدهی را برای بخش خصوصی نابود کرده زیرا می خواهد عدم تامین هزینه های جاری را نیز از این طریق حل کند. در اینجا وقتی بخش خصوصی می خواهد وارد بازار بدهی شود باید 26درصد پرداخت کند. سوال من این است که بخش خصوصی چگونه می تواند از این بازار تامین مالی کند؟ وقتی روش ها را نگاه می کنیم متوجه می شویم که فاقد کارکرد است. یعنی اول اجبار در کار است و بعد که مشکل ایجاد شد به سراغ صندوق ذخیره ملی می رویم. من معتقدم که این گزارش برای کشور ما شدنی نیست. شاید وقتی می گوید که در این گزارش به سیاست توجهی نمی کنیم، خواسته به ما بگوید که اقتصاد ایران سیاست زده است و همین سیاست است که اقتصاد را به چالش کشیده است. هر چند این گزارش در اجرا خیلی نامحتمل به نظر نرسد اما شرط آن است که حاکمیت و دولت ما هم دل و هم جهت به سمت این رشد حرکت کنند. الله داد اشاره کرد: وقتی که سیاست های ابلاغی اصل 44صادر شد مشاهده کردیم که سهم بخش خصوصی کمتر از 13درصد شد. سوال من این است که چگونه در چنین شرایطی رقابت ایجاد خواهد شد؟ مشکل بزرگ دیگری که ما داریم عدم عضویت در سازمان تجارت جهانی (WTO) است. ما بزرگ ترین اقتصاد خارج از WTO هستیم. آیا این به نظر شما افتخار است؟ امروز سرمایه گذار خارجی وارد می شود. قانون ما می گوید که نرخ ارز اگر دو نرخی بود، نرخ آزاد را بانک مرکزی تعیین می کند. این دارای چه مفهومی است؟ پس مشکلات ما ریشه یی بوده و شرایط ما انطباقی با شرایط رقابتی بازار ندارد. در چنین شرایطی اگر یک خارجی مطالعه کند هند را به ایران ترجیح خواهد داد. وی در پایان این نشست گفت: البته این گزارش می تواند در سطح بین المللی برای ما یک مزیت و امتیاز مثبت باشد. یعنی مجموع این جریان ها به ما می گوید، اگر تصمیمات خوب اتخاذ شود و شرایط رقابتی و بازاری فراهم باشد، قطعا بخشی این تحولات پیش بینی شده محقق خواهد شد.
پنجشنبه ، ۱۴بهمن۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اقتصاد آنلاین]
[مشاهده در: www.eghtesadonline.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 135]
-
گوناگون
پربازدیدترینها