محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829530296
با «ماجان» سينماي ملودرام تکان نمي‌خورد
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: با «ماجان» سينماي ملودرام تکان نمي‌خورد
خيلي‌ها اين روزها در اين سينما از هر دري وارد مي‌شوند تا فيلم بسازند و شايد هم دستي توي نقد ببرند. بالاخره انگار از نوشتن تا ساختن و جلوي دوربين بردن، کار شاقي هم نيست!
نویسنده : محسن غلامي (قلعه‌سيدي)
اين را هم قبول داريم که نمي‌شود بيرون گود نشست و به فيلم‌ها، بد و بي‌راه گفت، مثلاً به اين بهانه که نقدش کنيم، ولي خب فيلم واقعاً اگر فيلم باشد؛ هم مخاطب را سرجايش مي‌نشاند و هم منتقد را. البته که فيلمساز داخلي‌ساز بايد دست روي حس و حال ايراني‌جماعت بگذارد. براي همين خيلي‌ها براي شروع، سراغ درام و ملودرام مي‌روند. عجب فيلم هندي‌هايي نيز از توي اينها که درنمي‌آيد. توي سينماي ما فت و فراوان از اين جنس آثار بي‌حال و بي‌رمق است.
بس است و بروم کمي از «ماجان» حرف بزنم؛ با همين حال و هوايي که گفتم. قصه‌اي که خير سرش دوست دارد با روان آدمي بازي کند، ولي تو فکر کن که بتواند! خانواده‌اي که فرزند معلول و به قول خودشان افليج دارند و يکي اين وسط او را پس مي‌زند و ديگري قربان صدقه‌اش مي‌رود و قس‌علي‌هذا.
از اين دست فيلم‌ها در بساط فيلمسازي خودمان کم نداريم و هر کسي جوري روي آن مانور داده است. بد نيست البته به شرطي که درست بنويسند و درست نيز بسازند. نه اينکه هي دنبال درآوردن اشک و آه مخاطب باشيم؛ سينما و از اين کارها؟ تا يک جايي شايد بشود اين نوع ساخت و پاخت را تحمل کرد، ولي کم‌کم مي‌رسيم به ترکيدن از خنده!
نظر با خودتان است اينکه در «ماجان»، چقدر نقش‌پردازي فرهاد اصلاني و مهتاب کرامتي خوب از کار درآمده؟ به گمان من اصلاني ابداً خوبي هميشگياش را ندارد و کرامتي نيز انگار بازي‌اش براي نقشش زيادي‌است، چقدر حس دروني؟ بدبختي پشت بدبختي از سر و روي اين کاراکترها که نمي‌بارد آن هم صرفاً براي اينکه حس مخاطب را تحريک کند. سکانس فينالش نيز که اصلاً حالي به آدم تزريق نمي‌کند، يخ‌يخ است. پرت کردن کودک در دل آب و بعد تعليق از آب درآوردن او را مي‌گويم. دوز اينجور فضاهاي مثلاً دپرس‌کننده زيادي بالاست و افراطي. پس قبول کنيد که مخاطب ديگر ماجرا را باور نمي‌کند. داستان خيلي مصنوعي مي‌شود؛ شخصيت‌هاي فيلم شايد جز بچه‌ها، بقيه به دل نمي‌نشينند. روابطي که توي فيلم «ماجان» توسط نويسنده شکل مي‌گيرد، اتفاقاً نتيجه عکس مي‌دهد؛ حتي ضدخانواده هست. روابط مادر با سه فرزندش را دقت کنيد يا رفتار شوهر با برادر، زن و بچه‌ها گرفته تا سکانس ته فيلم که شور قضيه را درمي‌آورد. احساس مخاطب نسبت به موضوع کن‌فيکون مي‌شود و دم‌دستي ول مي‌شود. موسيقي هم که روي مخ است!
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۳۹۵ - ۲۱:۳۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 101]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها