تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817622498
خاطره سینمایی فریدون جیرانی از پلاسکو
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: خاطره سینمایی فریدون جیرانی از پلاسکو
نویسنده و کارگردان سینما گفت: هفته پیش که از مکان فیلمبرداری فیلم در خیابان سخایی بالا می‌آمدیم، ناخودگاه ساختمان فرسوده پلاسکو را دیدیم و نمی‌دانیم چرا جمعی که در ماشین بودیم، قدیمی بودن ساختمان و فرسودگی آن مورد توجه ما قرار گرفت.
به گزارش جام جم آنلاین، فریدون جیرانی گفت که «همه ما در غم از دست دادن آتش‌نشان‌ها و مردمی که زیر ساختمان ریخته شده پلاسکو مانده‌اند با خانواده داغدار آن ها شریک هستیم. همه ما نمی‌توانیم این حادثه تلخ را فراموش کنیم و همه نمی‌توانیم باور کنیم که در این سال‌ها فرسودگی ساختمانی که از سال ۴۱ برپا شده بود، مورد توجه قرار نگرفته باشد. نمی‌توانیم از کنار آن بی‌توجه بگذریم.
وقتی دو سینمای قدیمی (ایران) و (متروپل) در لاله‌زار و لاله‌زارنو تعطیل شدند، ناراحت شدیم ولی بعد فهمیدیم که این ناراحتی ما بی‌مورد بوده است و ساختمان‌های این دو سینما فرسوده بودند و باید تعطیل می‌شدند. چرا ساختمانی که بالای ۵۰ سال عمر داشته تا چند روز پیش مرکز فعالیت بوده است؟ و برای تعطیلی یا تخریب آن اقدام نشده است؟
نگارنده از این ساختمان از سال ۴۹ خاطره دارد. سالی که هنوز سردر سوخته سینما (تهران) بود، سینمای قدیمی که سال ۴۸ سوخته بود. ساختمان ۱۷ طبقه‌ای که بالایش رستورانی داشت با غذاهای خوشمزه و در همکف ساختمان قهوه‌خانه‌ای بود، تمیز با غذاهای ارزان، قهوه‌خانه‌ای که پاتوق خیلی‌ها بود، خیلی‌ها که شعر می‌نوشتند، قصه می‌نوشتند که من اولین فیلمنامه‌ام را در سال ۵۳ در این قهوخانه نوشتم. ساختمانی که داخلش پخش فیلم‌ها بودند که حسام فیلم معروف‌ترین آنها بود. ساختمانی که که از دو طرف خیابان جمهوری و شاه‌آباد سابق قابل دیدن بود، آن هم با نیون شیشه نوشابه‌ای که پر و خالی می‌شد. ساختمانی که محل تفریح بود، تفریح شهرستانی‌هایی که به تهران می‌آمدند.
بعد از انقلاب موقعیت ساختمان فرق کرد که با تعطیل شدن سینماها و رستوران‌های خیابان‌های لاله‌زار و استانبول دیگر ساختمان محل تفریح نبود. تهران بزرگ شده بود و محل‌های تفریح جابجا شده بود. دیگر معلوم بود این ساختمان مثل ساختمان سینما ارم (سهیلای سابق) فرسوده است و باید تعطیل شود.
هفته پیش که از مکان فیلمبرداری فیلم در خیابان سخایی بالا می‌آمدیم، ناخودگاه ساختمان فرسوده پلاسکو را دیدیم و نمی‌دانیم چرا جمعی که در ماشین بودیم، قدیمی بودن ساختمان و فرسودگی آن مورد توجه ما قرار گرفت. در آن روز نمی‌دانستیم که هفته بعد این ساختمان فرو می‌ریزد. از این ساختمان‌های قدیمی باز هم در شهر هست. این ساختمان‌های قدیمی باید تعطیل شوند و در اختیار میراث فرهنگی قرار گیرند که معماری قدیمی تهران باقی بماند و دیگر مردمی زیر آوار نمانند.
در عزای عمومی ما عزا داریم برای آتش‌نشان‌هایی که در بین ما نیستند.»
تاریخ انتشار: ۰۹:۰۸ - ۰۳ بهمن ۱۳۹۵ - 22 January 2017
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها