محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829522431
حضور مراقبان سلامت در مدارس، اصلی که در فرع مانده است - الهام تدین**
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: حضور مراقبان سلامت در مدارس، اصلی که در فرع مانده است - الهام تدین** مراقبان سلامت به عنوان حلقه میان سلامت جسم و روان دانش آموزان با علم آموزی و پرورش استعدادهای آنان عمل می کنند و حضور آنها در مدارس ضرورتی انکار ناپذیر است که به دلیل مشکلاتی از جمله کمبود نیروی متخصص به اصلی تبدیل شده که در فرع مانده است.
سلامت و بهداشت از جمله معیارهای پویایی و ارتقای سطح کیفی هر جامعه است و اساسی ترین اقدام کشورهای توسعه یافته در حوزه آموزش و پرورش، توجه به سلامتی و تندرستی دانش آموزان است لذا هر کشوری که می‌خواهد توسعه داشته باشد باید به 2 مقوله آموزش و پرورش توام با سلامت دانش آموزان توجه ویژه داشته باشد . نظر به اینکه حفظ سلامت دانش‌آموزان زیر شاخه ای از مقوله پرورش است باید در خلال برنامه‌های فرهنگی و آموزشی به عنوان مهم ترین دغدغه مسئولان آموزش و پرورش مورد توجه جدی قرار گیرد اما آنچه که پیداست در حوزه آموزش و پرورش بیشتر توجه متولیان به خروجی آموزشی است تا پرورشی. خط کشی های سنجش عملکردی در حوزه مدارس موجب شده که بسیاری از متولیان امر آموزش از جمله مدیران و معلمان تمام همت خود را صرف برجسته سازی خروجی آموزشی کنند و قوانین ترسیم شده در این زمینه نیز ناخواسته سیستم مدارس را به سمت و سوی آموزش معطوف کرده و در این بین مقوله پرورش و به تبع آن حوزه سلامت در جایگاه ثانویه قرار گرفته است. از آنجا که معتقدیم "عقل سالم در بدن سالم است" و تا زمانی که یک دانش آموز سالم و تندرست و با نشاط نباشد بدون شک امر یادگیری به درستی اتفاق نمی افتد و حتی اگر فردی تحصیل کرده باشد اما از سلامت جسم و روان برخوردار نباشد در زندگی دچار مشکلات فراوانی خواهد شد لذا در طول دوره آموزش عمومی در مدارس باید به درستی دانش، مهارت و باورها در حوزه سلامت را به دانش‌آموزان منتقل کنیم و فضایی را پدید آوریم که کودکان و نوجوانان ما در شرایط روحی ، روانی و جسمی مطلوب به فراگیری سایر آموزش ها بپردازند و به نوعی پرورش و به تبع آن سلامت را مقدم بر آموزش بدانیم. این ضرورت با آغاز فصل پاییز و بازگشایی مدارس که آغازی بر شیوع انواع بیماری های واگیردار همچون عارضه شپش (پدیکلوز) سر و آنفلوآنزای فصلی در مدارس است دوچندان می شود و از آنجا که دانش‌آموزان به عنوان بخش مهمی از جامعه ناقل بیماری هستند و از طرفی ابتلا به بیماری، تاثیر بسزایی در اختلال روانی، طرد اجتماعی و افت تحصیلی آنان دارد لذا باید مقوله بهداشت و سلامت دانش آموزان به طور جد در الویت قرار گیرد. مسئله بهداشت در مدارس استان همدان نیز به تبع دیگر مناطق کشور دغدغه اصلی همه والدینی است که به امید آموزش فرزندانشان را روانه مدارس می کنند و اگرچه متولیان حوزه تعلیم و تربیت سعی کرده اند توجه به سلامت جسم و روان دانش آموزان را در اولویت امور قرار دهند و در این رابطه هم سیاست ها و برنامه های مختلفی از جمله طرح های سفیران سلامت و آموزش به اولیای دانش آموزان تدوین کرده اند اما هیچ یک از این طرح ها نمی تواند جایگزین وجود مراقبان سلامت در مدارس به عنوان نیروهای خبره و کارشناس در امر سلامت دانش آموزان و آموزش های بهداشتی باشد. دغدغه والدین دانش آموزان زمانی به نگرانی تبدیل می شود که کمبود نیروهای مراقبان سلامت موجب شود برخی مدارس شهری استان از وجود مراقبان سلامت بی بهره بمانند و این وظیفه خطیر بر عهده مدیر یا معاونین مدرسه به عنوان رابط بهداشتی گذاشته شده باشد. اگر چه متولیان حوزه تعلیم وتربیت برای رفع این فقدان حوزه بهداشت و سلامت مدارس روستایی را بر عهده بهورزان و شبکه های بهداشت روستاها قرار داده اند و از ظرفیت دیگر نیروهای آموزش و پرورش برای رفع کمبود مراقبان سلامت در مدارس شهری استفاده می کنند اما سوال اینجاست که آیا این نیروها به دلیل نداشتن تخصص لازم در حوزه سلامت حتی اگر دوره های آموزشی لازم را نیز بگذرانند می توانند به عنوان یک فرد کارشناس و خبره در حوزه بهداشت دغدغه های والدین دانش آموزان را رفع کنند. آیا 220 مراقب سلامت در مدارس شهری استانی با آب و هوای سرد و خشک همچون همدان و در شرایطی که تنها 40 درصد این افراد از بین افراد کارشناس و تحصیل کرده حوزه بهداشت انتخاب شده اند و مابقی از نیروهای علاقه مند و مرتبط آموزش و پرورش که در حوزه رسمی خود با کسری ساعت موظفی مواجه هستند انتخاب شده اند و هر کدام از این مراقبان، سلامت 750 دانش آموز را مورد پیگیری بهداشتی قرار می دهد می توانند وضعیت بهداشتی دانش آموزان مدارس این استان را پیگیری کرده و تمامی مسائل حوزه سلامت و بهداشت این دانش آموزان را رصد و معاینات غربالگری را به موقع برای این دانش آموزان اعمال کنند و آن بازخورد و کیفیت لازم را که مورد نظر مسئولین آموزش و پرورش و هم رفع کننده دغدغه والدین باشد در حوزه سلامت بدست آورند. این امر تلنگری است بر اینکه مسئولان در حوزه پرورش دقت نظر بیشتر و تجدید نظر جدی تری داشته باشند و در صورت نیاز قانونگذاران آموزش و پرورش برای سنوات آتی در قانونگذاری وزارتخانه ای که دانش آموزان رکن اصلی و اساسی آن را تشکیل می دهند بازنگری و سهمیه ای را به استخدام مراقبان سلامت برای رفع فقدان کارشناسان حوزه بهداشت و سلامت دانش آموزان اختصاص دهند چرا که اگر دانش آموزان ما از نظر سلامت در معرض آسیب باشند آموزش آنها هم کیفیت لازم را نخواهد داشت و این مغایر با اهداف متعالی آموزش و پرورش است. خبرنگار ایرنا در همدان1042**انتشار دهنده: فاطمه نوری جهانگرد
30/09/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها