واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران: مافیای پسماند، بزرگ ترین مانع بر سر راه حل مشکل زباله در مازندران است ساری - ایرنا - یک عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران گفت: متاسفانه مافیای پسماند در مازندران اجازه نمی دهد مشکل زباله به صورت علمی و ریشه ای حل شود و بزرگ ترین مانع حل این بحران محسوب می شود.
ذبیح الله یوسفی روز سه شنبه در همایشی با عنوان "محیط زیست و بحران های پیش رو" در دانشگاه علوم پزشکی بابل، افزود: این افراد به دنبال منافع شخصی هستند و هم اکنون شیرابه زباله برای عده ای به اندازه گنج ارزش دارد.براساس آمارهای رسمی، میانگین تولید زباله در روزهای عادی و غیر گردشگری در مازندران حدود سه هزار تن است که در روزهای تعطیل و ایام گردشگری روزانه بیش از پنج هزار و 500 تن افزایش می یابد.این استاد دانشگاه گفت : برخی در استان مازندران نظر علمی و کارشناسی را از ما می خواهند و ما نیز نظرات را بیان می کنیم، اما در اجرای آن، تصمیمات دیگری اتخاذ می شود و نظر علمی و کارشناسی لحاظ نمی شود.این استاد دانشگاه توضیح داد: در یکی از شهرهای مازندران اکنون 140 میلیارد تومان هزینه احداث یک کارخانه زباله سوز آن هم در مکانی کردند که زمین کشاورزی و یک منطقه گردشگری است .وی افزود : در اجرای این طرح به هیچ عنوان مکان یابی نشده و نظرات چهره های دانشگاهی نیز نادیده گرفته شده است، حال آن که بعد از افتتاح این کارخانه هزاران جلسه سخنرانی باید گذاشت تا در باره مضرات دی اکسید کربنی که از آن خارج می شود ، برای مردم آن شهر و منطقه توضیح داد .این استاد دانشگاه در ادامه گفت : برای اجرایی شدن کارخانه های زباله سوز شرط شرکت های خارجی این است که زباله ها باید خشک باشد که آنان بتوانند با سوزاندن زباله ، 2 مگابایت برق تولید کنند .وی افزود : این در حالی است که زباله های مازندران 80 درصد رطوبت دارد که باید با مصرف پنج مگابایت برق آنها خشک و تحویل شرکت های خارجی داد تا آنان 2 مگابایت برق تحویل ما دهند.یوسفی گفت : از سوی دیگر، برخی از شهرداری ها با شرکت هایی قرارداد منعقد می کنند که یک میلیارد و 300 میلیون تومان هزینه می کنند تا 30 هزار لیتر شیرابه را به نانو غشاء تبدیل کنند که این امر به هیچ عنوان صرفه اقتصادی ندارد.وی افزود : حتی در آلمان نیز این روش انجام نمی شود، برای این که هر شش ماه باید غشاء این دستگاهها با هزینه 600 میلیون تومان تعویض شود و از سوی دیگر ماهانه 50 میلیون تومان هزینه تامین و نگهداری است که باید شهرداری ها پرداخت کنند.این استاد دانشگاه گفت : متاسفانه این روش را که در ساری اجرا شده، شهرداری بابل نیز برای تبدیل غشاء به شیرابه با آن شرکت قرارداد بسته است که این پول های هنگفت از مردم است که به هدر می رود.عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران افزود : اگر به جای هزینه 140 میلیارد تومانی برای احداث کارخانه زباله سوز ، پنج میلیارد تومان برای فرهنگ سازی طرح تفکیک زباله از مبداء هزینه می کردیم ، بسیار مثمر ثمرتر بود.یوسفی گفت : انجام کارهای فرهنگی در حل مشکل زباله بسیار حائز اهمیت است و همه رسانه ها باید نسبت به این امر اهتمام جدی داشته باشند.وی افزود : اگر ما بخواهیم مشکل زباله مازندران را حل کنیم باید به صورت پایلوت در شهری کوچک یک روش را امتحان کنیم، اگر جواب مثبت داد آن را در یک شهر بزرگ تر بنا به شرایط مکانی انجام دهیم.این استاد دانشگاه تاکید کرد : زباله می تواند برای استان مازندران یک فرصت محسوب شود و نباید آن را به یک تهدید تبدیل کنیم.* خبرنگار: فریبرز سیفی ** انتشار دهنده : مجید ملازاده 7343/1654/1772
23/09/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]