تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817222482
مهارت‌های کنترل خشم را بیاموزیم
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: مهارت‌های کنترل خشم را بیاموزیم تهران- ایرنا- روزنامه اطلاعات در گزارشی نوشت: خشم و عصبانیت در جوامع انسانی همواره نکوهش شده است، زیرا پایه‌های تفکر و تعقل را از میان می‌برد و افراد را وادار به واکنش‌هایی می‌کند که حاصل آن، به جز پشیمانی نیست.
فاطمه یارمحمدی در ادامه این گزارش آورد: پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: بدانید که بهترین انسان‌ها کسانی هستند که دیر به خشم آیند و زود راضی شوند. امام علی(ع) هم فرموده‌اند: خشم هم نشین بسیار بدی است؛ عیب‌ها را آشکار، بدی‌ها را نزدیک و خوبی‌ها را دور می کند. امام کاظم(ع) که معنای نامشان فروبرنده خشم است نیز می‌فرمایند:هر که خشم خود را از مردم باز دارد، خداوند عذاب روز قیامت را از او باز می‌دارد.**خشونت‌های برنامه‌ریزی نشدهسردار دکتر سعید منتظرالمهدی، معاون اجتماعی نیروی انتظامی درباره چرایی ابتلای افراد به خشم می‌گوید: از شواهد و اسناد چنین پیداست که در شماری از افراد جامعه پیوند هیجان، خشم و وقوع پدیده مکدر ساز روحیه جامعه، یعنی قتل، نیرومندتر است. این افراد را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد؛ گروهی از آنان کسانی هستند که به سبب ترکیب عوامل زیستی، روانی و اجتماعی و به ویژه عوامل درون خانوادگی، دچار نشانگان بالینی به نام «اختلال شخصیت مرزی» شده‌اند. اینان همان‌هایی هستند که دچار نوسانات شدید خلقی‌اند و با ویژگی‌هایی نظیر «پیش‌بینی ناپذیر بودن»، بی‌ثباتی و کنش‌های خود تخریب گرانه، از افراد طبیعی جامعه متمایز می‌شوند.معاون اجتماعی ناجا می‌افزاید: حجم انبوهی از شواهد آماری و یافته‌های تحقیقاتی نشان می‌دهد بسیاری ازخشونت‌ها وقتل‌های صورت گرفته، خواه در خانواده و یا در محیط بزرگتر (جامعه ) از پیش برنامه‌ریزی شده نبوده است و عاملان آن به ویژه آنانی که سن‌شان از دوره جوانی فراتر نرفته است، قصدنداشته‌اند که آسیبی به قربانی خویش برسانند. آنان در دام هیجان‌های رام نشده و به انقیاد درنیامده، در خشم و عصبانیت خویش فرو غلتیده‌اند و به ناگاه مرتکب رفتاری شده‌اند که جامعه، آن را «تبهکاری» نام می‌نهد و لاجرم مستوجب مجازات‌های شدیدی همچون ستاندن جان قاتل یا حبس‌هایی می‌شوند که عمر را به فنا و نیستی می‌برد.سردارمنتظرالمهدی معتقداست: با کاهش صمیمیت، خشونت زاده می‌شود و خشونت، نزاع و درگیری‌ها واعتیاد، از مهم‌ترین دغدغه‌های مردم است.این کارشناس مسایل اجتماعی پلیس می‌افزاید:تجارب انبوه بالینی نشان داده است که برخی افراد در خانواده‌هایی پرورش یافته‌اند که مشخصه بارز آن‌ها «آشفتگی مزمن» است، در چنین خانواده‌هایی خشونت، تحقیر و توهین امری عادی است و بی‌تعهدی، بی‌وفایی و کژکارکردی رفتاری رایج است.سردار منتظر المهدی ادامه می‌دهد: گروه دیگری که غضبناکی و خشونت ورزی‌شان گاهی از قتل سر بر می‌آورد، آنهایی‌اند که «جامعه ستیز» یا به تعبیر تلطیف شده‌تر، «روان دردمند»، نام گرفته‌اند، که شدت ستیز و ستمگری این گروه علیه جامعه و افراد آن، بسی فزون‌تر از گروه نخست است.**پیامدهای خشونت در خانواده و جامعهمعاون اجتماعی ناجا اظهار می‌دارد: میزان شیوع و نرخ وقوع خشونت، اعم از خشونت‌های فردی و نزاع‌های جمعی و درگیری‌های درون خانوادگی، در جامعه ما کمی نگران کننده به نظر می‌رسد.این نگرانی به گونه‌ای است که سالانه شماری از شهروندان ایرانی را به صورت مستقیم و جمعیتی انبوه‌تر را غیرمستقیم درگیر رنج، درد و محنت‌های حاد و مزمن حاصل از خود می‌کند. به ویژه رنج و درد حاصل از این پدیده «پیش تمدنی» بر کودکان و نوجوانان آن چنان ژرف و هولناک است که رد پای آن را تا پایان عمر آنان، می‌توان نشان کرد.این کارشناس پلیس با بیان اینکه آثار و پیامدهای خشونت از چنان شمول و وسعتی برخوردار است که می‌توان از «نشانگان»(سندرم) خشونت سخن گفت می‌افزاید: چنین عارضه‌ای با نشانه‌هایی همچون برافروختگی، تکانشگری، نفرت‌افکنی، آزارگری، کینه‌جویی و انتقام‌گیری خود را بروز می‌دهد.هریک از این نشانه‌ها آن چنان در نظام روانی «پرخاشگر» مستقر می‌شود که از میان راندن آن‌ها به جز با مداخلات روان درمانگرانه و شفابخش، بسیار دشوار است. سردار منتظرالمهدی اضافه می‌کند: سندرم خشونت در اشکال گوناگونی خود را می‌نمایاند که حمله‌ورشدن‌های جسمانی و ایجاد دردهای فیزیکی از جمله اشکال ملموس آن است.این نوع خشونت که ابتدایی‌ترین نوع پرخاشجویی است، گذشته از آثار جسمانی، قادر است «زخمهای روانی» علاج ناپذیری نیز در روان قربانی پدید آورد و بهداشت روانی او را دستخوش آسیب سازد. هرزه‌نگاری نیز شکل نوینی از عارضه خشونت است که افراد جامعه را از کودکی تا سالمندی، درگیر خود می‌کند. عاملان این نوع خشونت ضمن آن که روان افراد را مجروح می‌کنند، روان کل جامعه را نیز مسموم و مصدوم می‌سازند و حتی می‌توان گفت که پورتوگراف‌ها روان تاریخ و فرهنگ جامعه را نیز دستخوش آسیب می‌کنند.معاون اجتماعی ناجا ادامه می‌دهد: تهیه و تولید و توزیع مواد افیونی در جامعه نیز شکل دیگری از نشانگان خشونت است.عاملان این نوع خشونت مغز و ذهن و روان شهروندان را مستقیماً آماج یورش قرار می‌دهند و زندگی معنادار و اصیل را از آنان می‌ستانند و آنان را از زندگی تهی می‌کنند.این کارشناس اجتماعی پلیس، نزاع و درگیری‌های درون خانوادگی را نیز نوع رنج‌آور دیگر عارضه خشونت می‌داند که شادابی و سلامت و احساس خوشبختی را از یکایک اعضای خانواده می‌ستاند.**ناتوانی در پیوندهای دوستیسردار منتظرالمهدی درباره عامل «بی احساسی روانی»(apathy) می‌گوید: شواهد بالینی متقنی نشان می‌دهد که افراد فاقد احساس صمیمیت و افراد نابرخوردار از عواطف مثبت، استعداد و آمادگی بیشتری برای دست یازیدن به کُنش‌های خشونت‌آمیز دارند. این افراد به سبب ناتوانی در ایجاد پیوندهای دوستانه و صمیمی با دیگران، به درون خویش عقب نشینی می‌کنند و به تدریج در شمار افراد اسکیزویید(گریزنده از روابط صمیمی) جای می‌گیرند.معاون اجتماعی ناجا تاکید می‌کند: اینان به سبب ناتوانی در شکل‌دهی و استمرار پیوندهای دوستی، هر انتقادی را تهدید و تحقیر معنا می‌کنند و لاجرم به انتقاد کننده می‌تازند.همچنین آنان نیاز به رابطه و پیوند خود را با روش‌های خشونت‌آمیز و ایجاد درد و رنج و تحقیر در دیگری برآورده می‌کنند. خلاصه آن که فرد بی‌احساس، به خشونت روی می‌آورد، چون همزمان احساس «تنهایی» و «گمنامی» می‌کند و خشونت ورزی و ایجاد درد و رنج در دیگران را نوعی خلاصی موقت از رنج حاصل از تنهایی خود می‌داند.سردار منتظرالمهدی معتقداست: نشانگان خشونت، همچون سایر بیماری‌ها، نیازمند درمان است. باید به مبتلایان به بیماری خشونت یاد دهیم که چگونه با دیگران به گونه‌ای سالم و سودمند و صمیمانه ارتباط برقرار کنند. همچنین لازم است فرصت‌هایی برای آنان فراهم شود که به طریقی جامعه‌پسند، هیجانات مثبت را تجربه کنند. چرا که آنان از نوعی فقر هیجانی شدید رنج می‌برند. در هر حال نباید فراموش کرد که خانه و مدرسه سهم و نقش بی‌بدیلی در پیشگیری از شکل‌گیری عارضه خشونت و مداخله درمانگرانه در آن دارند. چون این 2 نهاد بهتر و بیشتر قادرند فرصت‌های شکل‌گیری روابط دوستانه و تجربه‌های هیجانی را برای کودکان و نوجوانان، فراهم کنند.**افزایش تاب آوری افراد در جامعهدکتر عبدالله ناصری، استاد دانشگاه معتقداست: اصل اول برای افزایش تاب‌آوری جامعه این است که حکومت، اعتماد را در جامعه افزایش دهد ونکته دوم اینکه، مسئولان در هر حوزه و رده‌ای که هستند، به هر عرصه از امور اجتماعی مردم ورود نکنند، چراکه بسیاری از حوزه‌های اجتماعی توسط خود مردم مدیریت می‌شود و این تجربه تاریخی بشریت است. مثال بارز این موضوع، جنجالی است که درباره بازی فوتبال ایران و کره جنوبی در روز تاسوعا ایجاد شد که هزینه‌های فکری، فرهنگی و اخلاقی زیادی بر کشور تحمیل کرد، در حالی که بازی برگزار شد و به گفته مسئولان، هیچ اتفاقی هم روی نداد. این استاددانشگاه درباره اینکه چه دلایل دیگری موجب کاهش تاب آوری جامعه می‌شود، می‌افزاید: بخش قابل توجهی از این نقیصه، ریشه در نظام تعلیم و تربیت دارد. باید بسیاری از دغدغه‌هایی که وجود دارد، به نقطه آغاز تعلیم و تربیت باز گردد که البته در نظام آموزش و پرورش خلاصه نمی‌شود و به هر دستگاهی که نقش آموزش دهنده دارد، مانند صدا و سیما و یا حتی خطبه‌های نماز جمعه مربوط است. دکتر ناصری ادامه می‌دهد: اگر به کودکی که وارد کلاس اول دبستان می‌شود، از همان ابتدا فرهنگ رواداری و افزایش آستانه تحمل آموزش داده شود، به دلیل آنکه قدرت فراگیری وی بالا است، می‌تواند از همان کودکی عدم پرخاشگری و آستانه تحمل بالا را تمرین کند، در حالی که در نظام تعلیم و تربیت ما، چنین چیزی وجود ندارد. این استاد دانشگاه تاکید می‌کند: دیگر موضوع قابل اهمیت، گفتگو است. باید گفتگوی میان انسان‌ها در درون جامعه، اداره و مهم‌تر از همه در درون خانواده نهادینه شود، چراکه نسل فردا قطعاً از درون همین خانواده‌ها و نظام تعلیم و تربیت بیرون می‌آید.دکترناصری در پاسخ به اینکه آیا گرفتاری‌های معیشتی و اقتصادی نیز می‌تواند در کاهش تاب آوری جامعه نقش داشته باشد، اظهار می‌دارد: حتما نقش دارد. اقتصاد که در پارادایم دینی از آن به عنوان عدالت اجتماعی نام برده می‌شود، نقش مهمی در سازندگی تعادل روحی و اجتماعی بشر دارد. به همین دلیل گفته می‌شود وقتی فقر از دری وارد شود ایمان از در دیگر بیرون می‌رود.**ریشه‌های خشونت در جامعه مصطفی فروتن ـ روان‌شناس و محقق علوم رفتاری معتقداست: پرخاشگری و مشاهده آن از عوامل ایجاد ناکامی، یاس، ناامیدی و افزایش خشونت در سطح اجتماع است.وی درباره علل و ریشه‌های بروز خشونت در جامعه می‌افزاید: زمانی که می‌خواهیم به انواع خشونت و به ویژه خشونت‌های اجتماعی بپردازیم؛ دو دسته از عوامل مورد توجه قرار می‌گیرند؛ یک دسته عوامل فردی و دسته دیگر عوامل اجتماعی است که در حوزه عوامل فردی، نحوه فرزندپروری و سبک زندگی مدنظر است.فروتن به مهاجرت نیز به عنوان عاملی در بروز خشونت اشاره می‌کند و اظهار می‌دارد: امروزه به جمعیت شهرها افزوده شده است، چنانکه در فضایی که قبلاً فقط 5 نفر زندگی می‌کردند، امروزه تا 50 نفر هم زندگی می‌کنند.این افزایش جمعیت یکی از دستاوردهای زندگی جمعی است و توده شدن منابع در یک شهر یا استان یا در جایی که شرایط کار یا روابط اجتماعی راحت‌تر قابل اجرا باشند، مهاجرت را به دنبال دارد.به دنبال مهاجرت شاهد تداخل فرهنگ‌ها و خرده‌فرهنگ‌ها خواهیم بود و زمانی که افرادی از گروه‌های مختلف با رویکردهای روانی - اجتماعی متفاوت در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، معمولاً نمی‌توانند حرف یکدیگر را به خوبی بفهمند و به همین دلیل ممکن است نتوانند مسائل را به درستی حل کنند و در نتیجه به مشکل برمی خورند.این روان‌شناس، با بیان اینکه سوءمصرف مواد مخدر و محرک از دیگر عوامل ایجاد خشونت در جامعه است، ادامه می‌دهد: در گذشته صرفاً مواد مخدر وجود داشت و معتاد به فردی خمیده و ژولیده گفته می‌شد، اما این روزها با ورود مواد محرک صنعتی، شاهد آن هستیم افرادی که دارای سوءمصرف این مواد هستند؛ رفتارهای پرخاشگرانه‌ای بروز می‌دهند که تاثیر بسزایی در افزایش خشونت در جامعه دارد.این محقق علوم رفتاری با اشاره به اینکه ناامیدی‌های اجتماعی از دیگر عوامل اجتماعی بروز خشونت در جامعه است، اضافه می‌کند: این مقوله را می‌توان در موقعیت‌های فردی و اجتماعی تعبیر کرد؛ به عبارت دیگر وقتی فرد در اجتماع به تبعیض‌ها توجه می‌کند، ناخودآگاه احساس بی‌عدالتی مزمن در وجودش ریشه می‌دواند و او را به سمتی می‌برد که فکر می‌کند، فردای من نیز چنین است و هرچه تلاش کنم به جایی نمی‌رسم! مصداق این قضیه آن است که در بحران‌های اجتماعی یا جشن‌های ملی، برخی از افراد از چنین فضاهایی سوءاستفاده می‌کنند تا بتوانند فشارهای روانی خود را تخلیه کنند که این مسئله نیز بر خشونت‌ها تاثیرگذار است.**کاهش منابع در برابر افزایش جمعیتفروتن می‌افزاید: محدودیت منابع که به دنبال افزایش جمعیت رخ می‌دهد، انسان را به یاد بازی موزیک و صندلی می‌اندازد که در این بازی 5 نفر با 4 صندلی وجود دارند که با پایان یافتن موزیک نواخته شده در طول بازی، هریک از افراد باید بر صندلی بنشینند و در پایان یک نفر بدون صندلی باقی خواهد ماند. التهاب و اضطراب بازیکنان، شما را متوجه می‌کند که محدودیت منابع چه تبعاتی به دنبال خواهد داشت.این روان‌شناس با بیان اینکه بسیاری فقر و عوامل اقتصادی را زمینه‌ساز خشونت می‌دانند، تاکید می‌کند: چنین موضوعی حقیقت ندارد و اگر قرار باشد فقر را به عنوان عاملی برای تولید خشونت بدانیم، لزوماً باید خشونت در کشورهای خیلی فقیر بسیار بالا باشد، در حالی که کشوری مثل هند که جمعیت زیاد و فقر زیادی دارد، شاخص خشونت آن به اندازه سایر کشورها بالا نیست.فروتن اضافه می‌کند: عامل اصلی خشونت در جوامع، معمولاً تحقیر و ناکامی است و زمانی که هر یک از ما احساس می‌کنیم به آنچه که باید نمی‌رسیم؛ خشونت رخ می‌دهد و زمانی رفتار خشونت بار انجام می‌دهیم که احساس ناکامی می‌کنیم. خشونت محصول ناکامی است و در زوایای گوناگون اتفاق می‌افتد.**تیپ‌های چهارگانه شخصیتی این محقق علوم رفتاری با تاکید براینکه به لحاظ تیپ‌شناسی شخصیتی و رفتار اجتماعی 4 سبک شخصیتی وجود دارد، عنوان می‌کند: یک تیپ مربوط به شخص «پرخاشگر مستقیم» است. چنین فردی اگر احساس کند حقی از وی ضایع یا ناکام شده است، فریاد می‌کشد و مبارزه و مجادله می‌کند. دسته دیگری از افراد به صورت «منفعل» عمل می‌کنند؛ یعنی فکر می‌کنند که کاری از دستشان بر نمی‌آید و در نتیجه تصمیم موقعیت و ظلم‌پذیر می‌شوند.گروه دیگری از تیپ‌های شخصیتی، پرخاشگر «غیرمنفعل» هستند، یعنی افرادی که نمی‌توانند از موقعیت خود دفاع کنند و به صورت غیرمستقیم خود را خالی می‌کنند؛ مانند کارمندی که در اداره خود از نظام نابرابر حقوقی رنج می‌برد و با کم‌کاری، تمرد و تخریب منابع، خشونت پنهان خود را نشان می‌دهد، اما فقط یک دسته از افراد هستند که به صورت شجاعانه و علمی با قضایا مواجه می‌شوند که متاسفانه تعدادشان بسیار کم است.**آلودگی‌های زیست‌محیطی فروتن، به نقش آلودگی‌های زیست محیطی در ترویج خشونت اشاره می‌کند و می‌افزاید: با افزایش جمعیت و کاهش منابع، خشونت اتفاق می‌افتد. همچنین آلودگی‌های صوتی، زیست‌محیطی و آلودگی در هر زمینه‌ای می‌تواند عاملی برای تحریک باشد، یعنی آلودگی‌ها عاملی تحریک‌کننده و نه تعیین‌کننده در ایجاد خشونت است.این روان‌شناس با بیان اینکه افراد، عامل خشونت هستند و این پدیده در فرد متبلور می‌شود، اظهار می‌دارد: بحثی در خصوص خشونت وجود دارد که براساس آن، هیچ کس نمی‌تواند دیگری را وادار به خشونت کند و تا زمانی که خود فرد نخواهد، خشونت رخ نمی‌دهد. یعنی مادامی که من نخواهم، هیچ کس نمی‌تواند من را به بروز رفتارهای پرخاشگرانه وادار کند.فروتن با اظهار تاسف از اینکه برخی خانواده‌ها فکر می‌کنند با شیوه‌های آموزشی پرخاشگرانه یا استبدادی می‌توانند فرزندان خود را از خطر و بلایا حفظ کنند، ادامه می‌دهد: این اشتباهی بزرگ است که در خانواده‌ها اتفاق می‌افتد. ما آموزش مهارت‌های کنترل خشم در خانواده‌ها را به عنوان هسته مرکزی جامعه، ضروری می‌دانیم و درخواست ما از خانواده‌ها این است که شیوه‌های درست را هم بیاموزند و به فرزندان خود هم بیاموزانند.**راهکارها کدامند؟کارشناسان برای مقابله با پدیده خشونت‌های خانوادگی و اجتماعی، راهکارهایی به شرح زیر را توصیه می‌کنند:* ترویج فرهنگ رواداری و مدارا در خانواده: چنانچه اعضای بزرگتر خانواده در برابر نظرات و دیدگاه‌های مختلف یک دیگر با صبر و بردباری و مدارا واکنش نشان دهند، فرزندان نیز می‌آموزند که در جامعه و در برابر دیگران، با صبوری و آرامش، واکنش نشان دهند.* تامل پیش از کُنش: شواهد نشان از آن دارند که اگر افراد پیش از دست یازیدن به هر اقدامی، اندکی تامل کنند، بسیاری از رفتارهای تکانشگرانه خشم‌آلودشان مهار می‌شود و فرصت ظهور و بروز نمی‌یابد. * رواج فرهنگ گفتگو در خانواده: چنانچه اعضای خانواده بیاموزند که تعارضات و اختلافات خود را با بهره‌گیری از زبان و به شیوه‌ای مسالمت‌آمیز از میان بردارند، بخش عمده‌ای از خشونت‌ها از میان می‌رود.* انجام غربالگری در مدارس: به منظور شناسایی و درمان افراد مستعد جامعه ستیز.* آموزش مهارت‌های کنترل خشم به همه اعضای خانواده: پژوهش‌ها نشان داده است بسیاری از افراد جامعه نیاموخته‌اند که چگونه مانع از تبدیل هیجان، خشم و عصبانیت خود به رفتار های پرخاشگرانه شوند و از اینرو آموزش مهارت‌های کنترل خشم به خانواده‌ها ضرورت دارد.*منبع: روزنامه اطلاعات، 1395.9.22 **گروه اطلاع رسانی**9165**9131**انتشار دهنده: شهربانو جمعه
22/09/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]
-
گوناگون
پربازدیدترینها