محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804117761
دلبری صنایع دستی چینی در ویترین موزه های ایران!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: دلبری صنایع دستی چینی در ویترین موزه های ایران! نادرشاه افشار همین که از نبردهای خونینش فارغ شد و بر تخت نشست، «کلات» را به پایتختی برگزید؛ شهری که به مدد ویژگی های طبیعی خود، به دژی تسخیرناپذیر می مانست. این بود که «کاخ خورشید»ی بنا شد برای اقامت خاندان سلطنتی. این روزها اما همین کاخ به ظاهر نفوذناپذیر را چینی ها به آرامی فتح کرده اند؛ با سرازیرکردن آثار تمدنی و نمادهای فرهنگی شان.
کار به جایی رسیده که در موزه و کاخ خورشید هم زیورآلات، دستبافته ها و صنایع دستی چینی با نام و نشان مشخص این همسایه دور شرقی به فروش می رسد؛ بی هیچ مزاحمتی و بدون این که برای انبوه بازدیدکنندگان و حتی مسئولان میراث فرهنگی، پرسش برانگیز یا تعجب آور باشد.البته که بر تجار و صنعتگران و هنرمندان این کشور دوست و برادر و حتی دول و ملل دیگر از این بابت حرجی نیست. به هر حال، طبیعی است که هر دولت و ملتی به فکر تأمین حداکثری منافع خویش است و چین هم پیشینه تمدنی چند هزار ساله و لاجرم، رشته های متعدد صنایع دستی و هنری دارد. مشکل از ماست که سبب شده با سهل انگاری و غفلت، بازارهای کشورمان را به بیگانگان واگذار کنیم و این وضعیت بغرنج حتی در موزه ها و بناهای تاریخی جای جای کشورمان حاکم است، در حالی که بازدیدکنندگان و گردشگران در این اماکن باید با تاریخ کهن و پیشینه تمدنی ملتی که دست کم 7 هزار سال تاریخ مستند دارد، آشنا شوند اما دریغ!به گزارش ایرنا، همین چند روز پیش بود که «زهرا احمدی‌پور» رئیس جدید سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اذعان کرد که «صنعتگران صنایع دستی در حال حاضر امکان تولید انبوه دارند، اما برای فروش این آثار با مشکلاتی مواجه هستند». وی در دیدار نمایندگان مجمع زنان کارآفرین، به درستی بر این نکته تأکید کرد که تداوم حیات هنرهای سنتی در گرو کاربردی کردن صنایع دستی است و از برنامه این سازمان برای راه اندازی یک «شبکه منظم و منسجم فروش» صنایع دستی با دایرکردن 31 فروشگاه دائمی در استان ها به همراه «افزایش ارتباطات بین المللی» خبر داد.اگرچه شعار «هنر نزد ایرانیان است و بس» اندکی ناسیونالیستی جلوه می کند، اما قضاوت در این باره خیلی سخت نیست. مشکل فروش صنایع دستی کشورمان در سال های اخیر بارها مورد اشاره تولیدکنندگان و کارشناسان و حتی مسئولان قرار گرفته است. حالا دیگر چند سالی هست که بازار سوغات مشهد و قم، بازار سفال همدان و حتی میدان نقش جهان اصفهان در قرق اجناس چینی است. شاید در این تعبیر اندکی اغراق نهفته باشد، اما ظریفی می گفت: «غیر از خوراکی، هر چه از اصفهان می‌برند، سوغات اصفهان نیست، سوغات چین است!» به عبارتی، چینی ها نه تنها صنایع دستی خود را در حجم انبوه در کشورمان عرضه می کنند، بلکه حتی در موارد بسیاری، در حال تولید صنایع دستی ایرانی هستند و به علت این که کالای آن ها ارزان تر است، با وجود کیفیت نازل، از قضا فروش بیشتری دارند. کپی برابر اصل!**هم شغل و منبع درآمد، هم برندی برای کشورصنایع دستی مکمل صنعت گردشگری به شمار می رود و با توجه به نقش آن در توسعه مشاغل خرد و کارگاه های کوچک و نیز درآمدزایی اش برای بسیاری از خانواده های روستایی و عشایری، رونق یا رکود آن برای کشوری مثل ایران اهمیت زیادی دارد. صادرات صنایع دستی هم چنین به نوعی، صدور فرهنگ و نمادهای اصیل تمدنی کشور محسوب می شود و حتی می تواند مثل فرش دستباف، نوعی برند در دنیای توریسم هم باشد.ایران جزو کشورهایی است که از نظر صنایع دستی حرف های بسیاری برای گفتن دارد. گفته می شود صنایع دستی کشورمان شامل 101 رشته و 265 زیر مجموعه است. ایران با برخورداری از پیشینه فرهنگی کهن و تنوع قومی بسیار، قابلیت های فراوانی در این حوزه دارد و می توان با برنامه ریزی مدون، درآمد بالایی از این راه کسب کرد و بخشی از مشکل اشتغال را التیام بخشید؛ هرچند که به تصریح کارشناسان، تاکنون چندان که باید و شاید در این راه موفق نبوده ایم.در خراسان شمالی، استانی که لقب «گنجینه فرهنگ ها و رنگین کمان اقوام» را هم بر خود دارد، 51 رشته صنایع دستی فعال است و هنرمندان این خطه با خلق آثاری چشم نواز، پرچمدار فرهنگ و هنر این دیار در مجامع جهانی بوده اند. ثبت جهانی فرش های کردی و ترکمن خراسان شمالی، دریافت مهر اصالت یونسکو برای کلاه کرکی و معرفی «رویین» اسفراین به عنوان نخستین دهکده نساجی سنتی کشور و امثال آن، بیانگر این امر است. با این حال، این هنرمندان سختکوش سالهاست با مشکل فروش آثارشان روبرو هستند و هر سال که می گذرد، این روند تشدید می شود. به عنوان نمونه، نوروز 94 در بازارچه های عرضه صنایع دستی و سوغات استان درمجموع 4 میلیارد و 200 میلیون ریال کالا فروخته شد؛ حال آن که این رقم در نوروز امسال به 3 میلیارد ریال کاهش یافت. هم چنین، مجموع رقم صنایع دستی به فروش رفته در ششمین نمایشگاه سراسری صنایع دستی استان که شهریورماه امسال در بجنورد برپا شد، با 25 درصد کاهش در مقایسه با سال پیش، به کمتر از 4 میلیارد ریال رسید.اگرچه گردشگری پس از کشاورزی و پیش از بخش صنعت، جزو سه اولویت توسعه خراسان شمالی نامیده شده است، اما برخی کارشناسان با اشاره به واقع شدن این استان بین دو قطب گردشگری اصلی کشور یعنی مشهد مقدس و استان های سرسبز حاشیه دریای خزر، تلاش برای ماندگارکردن گردشگران در خراسان شمالی را بسیار دشوار و حتی محکوم به شکست می دانند و تنها راهکار بهره مندی استان از ظرفیت بالقوه عبور سالانه میلیون ها زائر و گردشگر از این مسیر را، رونق دادن به چرخه تولید و فروش صنایع دستی و سوغات برمی شمرند.ناگفته پیداست، این امر هم به نوبه خود مستلزم برندسازی و تبلیغات مؤثر و بازاریابی، سنجش سلیقه و نیاز مصرف کننده، نوآوری در طراحی و بسته بندی، ایجاد شبکه های ارزش افزوده و نمایشگاه های دائمی فروش است. نکته قابل تأمل در این میان که شاید کمتر به آن اشاره می شود، اهمیت بازیابی و بازاررسانی تولیدات است؛ علم و هنری که با تدبیر و تجربه در هم آمیخته است. با این حال، جامعه و رسانه های ما تا جایی که توانسته اند، واسطه های میان تولیدکننده و مصرف کننده را به عنوان «دلال» کوبیده اند و مباشران توزیع را که جزئی اساسی در زنجیره تولید و عرضه محصولات به شمار می آیند، با صفاتی مثل «زالوصفت» و امثال آن، محکوم و منکوب کرده اند و دلال و دلالی، نوعی درشت گویی و فحش محسوب می شود. درواقع، جامعه و رسانه ها با تسری افعال و اقدامات برخی افراد بی انصاف به همه واسطه ها، از یاد برده اند که اگر این حلقه را از زنجیره جدا کنیم، پیوند بین بخش تولید و مصرف یا همان بازار به دشواری ترمیم خواهد شد؛ چون فوت و فن این کار را اغلب تولیدکنندگان خرد و جزء ما نمی دانند. شعار «از تولید به مصرف» در دنیای نوین هم مفهومی بسط یافته، و عملیاتی شدنش نیازمند سرمایه گذاری کلان شرکت های بزرگی است که بتوانند همه حلقه های زنجیره تولید و ایجاد ارزش افزوده را یکجا فراهم کنند و بدون آن، تجربه شکست خورده بنگاه های کوچک زودبازده و کارگاه های خوداشتغالی تکرار می شود که محصولات شان روی دست تولیدکننده ماند و فقط بر شمار بدهکاران بانکی افزود. ** دریچه ای برای جهش صادرات صنایع دستی کشورچه خوب که برنامه هایی مثل همایش گلیم - سفره کردی، به عنوان نماد صنایع دستی خراسان شمالی، قرار است در استان برگزار شود. بهتر هم می شود چنان چه نمایشگاه های کوچکی که به تازگی در چند اداره مرکز استان برپا شد، به دانشگاه ها و مدارس و دیگر مراکز عمومی هم تعمیم یابد. صنایع و هنرهای دستی باید هر چه بیشتر به میان مردم بیاید و البته با طراحی های بدیع و کاربردی. تاریخ می گوید ژاپنی ها جنگ دوم جهانی را به ایالات متحده باختند، اما همین اهالی سرزمین خورشید تابان امروزه سرزمین دشمن شان را فتح کرده اند؛ بدون منازعه؛ بدون خونریزی؛ نشان به آن نشان که از در و دیوار کاخ سفید، تلفن ها و گیرنده ها و نمایشگرهای ژاپنی است که می بارد! بازندگان مغموم جنگ دوم بین الملل، این پیروزی را مدیون سختکوشی، نوآوری، بهره وری، علم مدیریت و هنر بازاریابی خود هستند. امروز هم «اژدهای زرد» را می توان با همین تدابیر مهار کرد و بر چالش هجوم انبوه کالاهای چینی در بازار هنرهای سنتی و صنایع دستی کشورمان چیره شد. کمتر از یک ماه دیگر که سال نو میلادی آغاز شود، جامعه ملل متحد درواقع به «سال بین المللی گردشگری پایدار در مسیر توسعه» گام می نهد. نام گذاری سال 2017 به این عنوان هم با هدف «ایجاد درک متقابل ملت ها از یکدیگر و ارزش گذاری تمدن بشری و کمک به استحکام صلح» بوده است و قرار است طی آن، مفاهیمی نظیر: رشد اقتصادی پایدار وهمه جانبه، برخورداری همه سطوح جامعه از مواهب توسعه و اشتغال، مبارزه با فقر، افزایش کارایی در بهره برداری از منابع، حفاظت از محیط زیست و مقابله با تبعات ناشی از تغییرات آب و هوایی، حفظ ارزش های فرهنگی، تنوع زیستی و میراث فرهنگی، ترویج شود.شاید در قالب برنامه های مجامع جهانی ذیل این عنوان بتوان جای پایی هم برای رونق هرچه بیشتر هنرهای سنتی و صنایع دستی کشورمان باز کرد. به این امید که با برنامه ای اصولی، صادرات کمتر از 200 میلیون دلاری کنونی صنایع دستی را پشت سر گذاشت و به چشم انداز صادرات یک میلیارد دلاری در پایان برنامه ششم توسعه، دست یافت./7184/ گزارش از محسن داوری خبرنگار ایرنا در خراسان شمالی** انتشاردهنده : علی اصغرافتاده
18/09/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها