واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: تحریف چهره پیامبران الهی در هالیوود
زندگی نوح بیش از همه پیامبران خدا مورد استفاده کارگردانان قرار گرفته است اولین فیلم با نام کشتی نوح با دست مایه قرار دادن زندگی این پیامبر در سال 1928 به کارگردانی«مایکل کورتیز» و در دوره سینمای صامت ساخته شد که از«نوح» شخصيتى بسيار پرگو ارائه می دهد.
پیش از پیدایش هنر سینما ، بسیاری از هنرمندان در رشتههای گوناگون از دین به عنوان یک منبع غنی معرفتی الهام میگرفتند و آثار جاودانهای خلق میکردند. «فيلم»و «سينما» در جهان به عنوان يك عنصر آگاهى دهنده و نيز به عنوان قوىترين وسيله ارتباط فرهنگى در جهان امروز بشمار می رود ، زيرا تمامى مختصات لازم در جهت بكار گيرى «حواس انسانى»را داراست ، بطوریکه می توان گفت در عصر حاضر یکی از مهمترین ابزار موسوم به «جنگ نرم» بشمار می رود.
يكى از طرق فيلمسازى كه در طول تاريخ سينما ، همواره پشتيبانى گستردهاى از مردم را به همراه داشته است ، پرداختن به قالبهاى مذهبى و اساطيرى بوده است. سينما در اين قالب يعنى ارائه فيلمها با تم مذهبى در طول تاريخ هميشه تضمين كننده گيشه و جيب تهيه كنندگان بوده است از اين رو مضامين مذهبى در سينما از نظر سينماگران سوداگر تكيه گاه قابل اعتمادى بشمار میرفته است آنان كه جز تسخير گيشه ها و ارائه اهداف سياسى به چيزى نمی انديشيدند .
سینما در آن واحد که میتواند فیلم هایی با مزامین اخلاقی بسازد همان اندازه نیز می تواند در جهت تخریب ارزشهای انسانی،مذاهب و چهره پیامبران نقش داشته باشد..هر زمان پای هالیوود برای تهیه فیلم مذهبی به میان کشیده شد نه تنها تصوير درست و روشنى از مذهب ارائه نشد بلکه بدون نگرشی دقيق و تحریف وقایع تاریخی چهره نادرستی از اولیاء خدا ارائه شد. .هالیوود به خواسته فطرى انسانها يعنى دين و مذهب به عنوان يك اصل كه ريشه در اعماق وجود و فطرت انسانها دارد نپرداخته است ، بلكه مذاهب ،اديان ، شخصيتهاى بزرگ انسانى و رهبران روحانى و زندگى آنان را براى سودآورى بيشتر به خدمت گرفته است.
«سيسل ب. دوميل» كارگردان فیلم مذهبی” ده فرمان” مىی گويد: "هر فيلمى نيازمند هزينه هاى فراوان براى تبليغ است اما فيلمهاى مذهبى به دليل ارتباط نزديك مردم با مذهب نيازى به تبليغات ندارد”.
سوء استفاده از مذهب و زندگی پر رمز و راز و جذاب پیامبران با تم داستانی قوی که هر مخاطبی را جذب می کند همواره مورد سوء استفاده سینماگران مخصوصا هالیوودی ها قرار گرفته است طوری که جنبه درآمدزایی آن از مسائل اخلاقی و مذهبی پر رنگ تر است.
دين و مذهب در جامعه فعلى و جهان استثمارگر ، حربه مناسبى گرديده تا از طريق آن بتوانند در جهت مقاصد خود حركت نمايند و در يك كلام در جامعه جهانى امروز مذهب آلت دست سياستمداران گرديده و سينما بهترين عامل تبليغ آن در جهان قرار گرفته است و اين است كه سينما به عنوان يكى از بهترين عوامل تبليغى در جهان معاصر را در انحصار افكارى می بينيم كه در جهت استعمار و استثمار گام برمی دارند.
در باب آثار منتسب به سينماي مذهبي به چند شكل و غالب از فيلمها برمي خوريم. برخى آثار با رویكردى تبليغى و تجارى سينماى «شبه مذهبى» را تشكيل داده اند و آثارى ديگر در سينما صرفاً روايت كننده و فاقد جهان بينى هستند كه در ارائه شخصيتهاى مذهبى از هر گونه تفكر و تعقلى در بيان داستان عاجز مانده اند كه به اصطلاح آثارى خنثى ، توهین آمیز و نهایتاً سرگرم كننده اند.(همانند فيلمهاى «داوود و بتسابه»( ۱۹۵۲) هتک حرمت داوود پیامبر ، «كتاب آفرينش»(۱۹۶۶) با صحنه های عریان و بی پروا و توهین آمیز به ساحت پیامبران ، «سامسون و دليله»(۱۹۴۹) ملودرامی عشقی با برهنگی بی پروا ، «ده فرمان»(۱۹۵۶) ، «بن هور»(۱۹۵۹) و….) این آثار مذهبی به نوعی جزو آثاری قرار می گیرند که هتک حرمت پیامبران الهی پرداخته اند.
در این بین آثار ماندگار مذهبی که به درستی روایتگر مذهب و زندگی اولیاء خدا بوده اند اندک است ولى در ميان متفكران سينما ، از جايگاهى خاص برخوردار است. فیلمهای «انجيل به روايت متى«(۱۹۶۴) ، «محمد رسول الله»(۱۹۷۶) (اگرچه در این فیلم مقاطعی از زندگی پیامبر خصوصاً در برخورد با یهودیان و فتح «قلعة خیبر» بکلی حذف شده است ) و فیلم های مذهبی ساخت کشور ایران از قبیل :«مریم مقدس»(شهریار بحرانی)،«یوسف پیامبر»(فرح الله سلح شور)،«بشارت یک منجی»(نادر طالب زاده)،«ابراهیم خلیل الله»(محمد رضا ورزی) و «محمد رسول الله»(مجید مجیدی).
سنگ بنای سینمای هالیوود اول جذابیت و سپس سرگرم کردن مخاطب و پس از آن انتقال محتوا است.به غیر از فیلم های مذکور از انیمیشن هایی چون "یوگی و دوستان” (در توهین به حضرت نوح) و پینوکیو (توهین به حضرت یونس)و… که بگذریم به فیلم های جدیدی و تحریفات تازه ای در سال ۲۰۱۴ خواهیم رسید .
زندگی نوح بیش از همه پیامبران خدا مورد استفاده کارگردانان قرار گرفته است اولین فیلم با نام کشتی نوح با دست مایه قرار دادن زندگی این پیامبر در سال ۱۹۲۸ به کارگردانی«مایکل کورتیز» و در دوره سینمای صامت ساخته شد که از«نوح» شخصيتى بسيار پرگو ارائه می دهد. داستانی از کتاب مقدس، سرگذشت «نوح»(ع) و سیل بزرگ ، به همراه یک داستان موازی از سربازان در جنگ جهانی اول …. فیلم پس از یک مقدمه کوتاه به مسئلة ثروت به عنوان ریشه شرارت ها در دوران باستان و عصر حاضر اشاره دارد.
«آدم و حوا»(۱۹۱۲) ،«جودیت بتولیائی»(۱۹۱۴)، «همسر قابيل»(۱۹۱۳)، «یوسف در سرزمین مصر»(۱۹۱۴)، «سامسون»(۱۹۱۴) «ریاکاران»(۱۹۱۵)، «كتاب مقدس» (۱۹۲۰) ،«انجيل مقدس»(۱۹۲۰) ،«ملكة سبا»(۱۹۲۱) ،«سامسون و دلیله»(۱۹۲۲)، «ده فرمان»(۱۹۲۳)،« ازدواج چنین است؟»(۱۹۲۴) ،آواره»(۱۹۲۵) ،«مهد الهی»(۱۹۲۶)، «کشتی نوح»(۱۹۲۸)، «مراتع سبز»(۱۹۳۶) و…تنها اسامی فیلم هایی است که تنها تا سال ۱۹۳۶ در ارائه چهره ای تحریف شده از پیامبران ساخته شده اند و تا امروز صد ها فیلم دیگر از این قبیل روانه بازار شده .جدید ترین آن ها فیلم نوح ساخته دارن آرنوفسکی ۲۰۱۴ است.
در اکثر این فیلم ها چهره پیامبران خشن (نوح، مسیح و…)، درگیر غرایض،هوی و هوس و شهوت(ملکه صبا،سامسون و دلیله ،مصائب مسیح و..) ناتوان،ساده لوح (کتاب آفرینش) و…. به تصویر در آمده.کلا تحریف به سبک هالیوودی عنصر غیر قابل انکاری است که در تمامی آثار به وضوح دیده می شود.
کلیت کار« آرنوفسکی » هیچ شباهتی به کتاب عهد مقدس ندارد.این کارگردان با وارد کردن داستانهای پیرامونی به خط اصلی خواسته نو آوری هایی به رخ بیننده بکشد و بین عواطف انسانی و اراده خداوند به عذاب الهی یک قوم گمراه درگیری ایجاد کند تا اینگونه نگاهی نو به موضوعی تکراری داشته باشد .
شخصیت پیامبر خدا در این فیلم فاقد عواطف انسانی و ناتوان در تصمیم گیری،بی منطق،متمایل به خشونت و… تصویر شده است کسی که مامور شده تا همه انسانها را نابود کند و تنها جانوران را نجات بخشد!
نوح در این فیلم انسان خاص خداوند و منتخب او نیست و همچون شخصیت های دیگر فیلم های هالیوودی با وجدان و اراده اش در جنگ است و گاهی مغلوب او می شود.
همچنین تخیل مورد استفاده در این اثر به شخصیت نوح (ع) بسنده نمیکند بلکه با نمایش غولهایی بی شاخ و دم و بد هیبت به نام «واتچرز » فرشتگانی را نشان میدهد که به دلیل سرپیچی از فرمان خداوند سنگ شده اند و حال مسئول ساخت کشتی نوح اند! در حالی که چنین مطالبی به هیچ عنوان در هیچ کتب آسمانی نیامده است.
در فیلم نوح تحریفات گسترده آنقدر جدی شد که روزنامه «واتیکان» این فیلم را «نوح بدون خدا »و «فرصت از دست رفته »خواند و واکنش علنی پاپ را برانگیخت. دانشگاه الازهر نیز باانتشار بیانیهای ضمن محکوم کردن فیلم «نوح»، خواهان ممنوعیت نمایش «نوح» در این کشور شد. همچنین این فیلم موجب اعتراض گسترده مسلمانان در کشورهای مختلف شد به طوری که نمایش آن در کشورهای قطر، امارات ،بحرین واندونزی متوقف شد.
به طور کلی میتوان گفت نگاه اومانیستی و تاکید بر خود انسان (انسان معیار همه چیز است) در تمامی این فیلم ها ،گریز از دین و زندگی دینی و ناتوان نشان دادن پیامبران، پوچ نشان دادن زندگی آنان ،به سخره گرفتن اهدافشان ، نفی نقش مذهب و کم رنگ کردن الهامات دینی،معجزه ، زیر سوال بردن عصمت پیامبران ،ارائه نگاهی کاملا زمینی از رسولان الهی ، تحریف تاریخ حقیقی انبیاء و… ثمره تلاش چند ساله سینماگران ضد مذهب مخصوصا هالیوودی ها و یهودیان است.
استفاده از مذهب بر عليه مذهب در سينما با زبان تصوير ، براى ارائه و اشاعه افكار سياسى و يا غيرسياسى خاص كه در اصل مذهب و اصول اعتقادى و مورد احترام مردم به شيوه هاى مختلف و بديع به سخره گرفته مىشود و در اصل هدف كينه توزى و مخالفت با اصول اعتقادى و زدودن دين باورى ملتهاست.
در برخى از اينگونه آثار ضد مذهبى ، فيلمسازان با نگرشى سطحى و استفاده از خرافات مذهبى براى القاى افكار مادى و ضد الهى ، (در راستاى شعار تخدير جامعه بوسيله مذهب) ، و يا سياسى به توليد آثارى اقدام كردهاند ، كه براى زدودن رگههاى علايق مذهبى در ميان تودههاى مردم و يا بی اعتبار كردن اصول اعتقادى يك ملت ، نقش تعيين كننده اى داشته است كه عمدتاً اينگونه سفارشها از طرف صاحبان قدرت در پهنة سياست و متفكران مادى و ضد مذهبى صورت گرفته است.
در این بین می توان پرسید خوراک فکری و فرهنگی و حقوق خاص مخاطب چه می شود ؟و به راستی چه کسی مدافع حق خوراک فکری ای است که به او عرضه می شود؟
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۵ - ۱۲:۴۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]