محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832483568
کوبا بدون فیدل به کدا سو می رود - سایت خبری یزد فردا
واضح آرشیو وب فارسی:یزد فردا: به گزارش یزد فردا ، متن پیش رو در مثلث منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست فیدل کاسترو یک چهره پارادوکسیکال بود. هم چریک بود و هم در قامت یک سیاست مدار ظاهر می شد. هم کاریزماتیک بود و هم میلیون ها نفر از مخالفانش خواستار برچیده شدن حکومتش بودند فیدل کاسترو را باید در زمان و زمانه خودِ او مورد مطالعه قرار داد، او 90 ساله بود که از این دنیا رخت بربست. فیدل این دوره زمانی با فیدل کاسترویی که حدود نیم قرن پیش همراه با ارنستو چه گوارا قیام انقلابی و پارتیزانی خود را شروع کرد، متفاوت است؛ به هر جهت اتمسفر گفتمانی حاکم بر فعالیت های انقلابی در آن زمان تحت تاثیر مارکسیسم - لنینیسم قرار داشت و فیدل کاسترو نیز باتوجه به گرایش هایی که مجموعه فکری او در قالب سوسیالیسم- کمونیسم پیدا کرده بود، تحت تاثیر اندیشه های مارکسیست- لنینیستی زمینه یک انقلاب پارتیزانی را فراهم ساخت. لنین در جزوه «چه باید کرد» در سال 1902 میلادی به یک الیگارشی حزبی اشاره کرده بود و انقلاب ملل مختلف را ضد دیکتاتوری ها و پادشاهی هایی که به زعم مارکسیست ها محصول یک جریان سرمایه داری است، در چارچوب تجدیدنظر در آرای مارکس، متکی بر یک حزب حرفه ای و یک الیگارشی حزبی بازگردانده بود. این الیگارشی حزبی که در نظریه لنین در جزوه چه باید کرد جلوه پیدا کرده بود، در برخی از نگرش های انقلابی مانند نگرش چه گوارا و فیدل کاسترو در یک انقلاب پارتیزانی و چریکی ظهور پیدا کرد تا بتواند نوعی کاتالیزور یا شدت بخش جریان حرکت توده ها خارج از گذار از دترمنیسم یا جبرگرایی تاریخی مارکسیستی شود. بنابراین باید گفت که کاسترو بیشتر گرایش به بازتعریف میلیتاریستی یا نظامی گری اندیشه لنین در تجدیدنظر در آرا ی مارکس داشت و از این جهت توانست با بهره گیری از تجدیدنظرطلبی لنین در قالب یک عملکرد چریکی ضد دولت حاکم بر هاوانا، زمینه های یک انقلاب سوسیالیستی-مارکسیستی را در کوبا فراهم کند و بالغ بر نیم قرن او به عنوان رهبر انقلابی کوبا مطرح باشد. او به واسطه همین معنا تا حدود زیادی زیر تیغ نقدهای شدید مخالفان مارکسیسم- لنینیسم قرار داشت و از طرف دیگر به عنوان فردی که تا آخرین لحظه زندگی خود به سوسیالیسم وفادار بود و تلاش خود را در مبارزه با امپریالیسم با نماد ایالات متحده آمریکا به نمایش می گذاشت، مورد تقدیر واقع می گشت، به گونه ای که بسیاری از مذهبیون جهان که با نگرش های مارکسیستی در مبنای هستی شناسانه و معرفت شناسانه دارای چالش جدی هستند، به این دلیل که ماتریالیست مارکسیستی همه چیز را ماده می داند اما به خاطر جهت گیری های ضد امپریالیستی و ضد آمریکایی او، وی را می ستودند و به عنوان یکی از الگوهای عملی مبارزه با امپریالیست با سرکردگی ایالات متحده آمریکا آن را برمی شمرند. بنابراین او در وضعیتی قرا داشت که عده ای او را ستایش می کردند و عده ای نکوهش؛ اما به هر جهت باید پذیرفت که فیدل کاسترو یک شخصیت مهم هم در تاریخ آمریکای لاتین و هم نظام بین الملل محسوب می شود. سیاست خارجی فیدل متاثر از رویکرد مبارزه گرای وی و تیم او که بر هاوانا حاکم بودند به نگرش های مارکسیستی- سوسیالیستی منجر می شد. فیدل کاسترو از طرفی در پی ایجاد فضای دوقطبی در نظام بین الملل میان مبارزان با نظام امپریالیست جهانی یا حامیان نظام سوسیالیستی - مارکسیستی بود، او به مسکو نزدیک بود و در ماجرای خلیج خوک ها و بحران کوبا زمینه های آغاز جنگ سرد را باتوجه به آنچه در کوبا رخ داده بود آغاز کرده بود. کوبا از جهت ژئواستراتژیک در آمریکای لاتین نه تنها از منظر جغرافیای سیاسی که با وجود انقلاب کوبا و شخص فیدل کاسترو و مقاومتش در برابر واشنگتن از نظر ادبیات سیاسی و جهت گیری های مقاومت برانگیز در آمریکای لاتین علیه آمریکای شمالی به ویژه ایالات متحده آمریکا و کاخ سفید از اهمیت جدی برخوردار بود، به گونه ای که بسیاری از انقلاب های چپ در آمریکای لاتین را متاثر از هاوانا می دیدند، انقلاب نیکاراگوئه و حتی پینوشه به علت تلاقی زمانی با هم، متاثر از یکدیگر متصور می شدند که بی تردید نیز این چنین است؛ بنابراین نمی توانیم نقش فیدل کاسترو در ادبیات سیاسی آمریکای لاتین را در سیاست خارجی آمریکاستیز در منطقه آمریکای لاتین که از منظر سیاست خارجی آمریکا حیاط خلوت امنیتی این کشور محسوب می شود نادیده انگاریم. بنابراین سیاست خارجی فیدل تا دهه پایانی حیاتش که وی با یک زیرکی خاص قدرت را به رائول برادرش انتقال داد تا بتواند مساله کوبا و آمریکا را بدون وجود او و نیز بدون شکست در جایگاه مقاومت هاوانا با مرکزیت فیدل تحت الشعاع قرار دهد. فیدل زمینه سازی کرد تا با روی کار آمدن رائول و ایجاد یک فضای انتقال قدرت به وی زمینه های نوعی عقب نشینی در سیاست خارجی را فراهم کند که در نهایت باتوجه به روی کار آمدن اوباما در کاخ سفید در سال های پایانی زندگی فیدل منجر به حل و فصل مساله میان هاوانا و واشنگتن شد سفارت آمریکا در هاوانا با حضور جان کری وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا بازگشایی شد. این انتقال قدرت و نوع مدیریت زیرکانه فیدل کاسترو در رهبری حرکت هاوانا برای اصلاح جهت گیری های خود در حوزه سیاست خارجی به گونه ای انجام شد که رهبری فیدل کاسترو میان طرفدارانش با پرسش و چالش روبه رو نشود و از طرف دیگر مصالح ملی کوبا نیز از نظر دور نماند؛ هرچند این اقدام کاسترو موجب شد که هم اکنون مساله هاوانا و واشنگتن تا حدودی حل شود اما همچنان راه درازی در پیش است تا کوبای آینده میان دیدگاه های انقلابی دهه های نخست فیدل کاسترو، با دیدگاه نظام محورانه و حکومتی اواخر عمر او خود را تطبیق دهد. آینده نشان خواهد داد که ملت کوبا کدام فیدل را انتخاب خواهند کرد؛ فیدل انقلابی یا فیدلی که رهبری تحرکات ثبات بخش به نظام برخاسته از انقلاب را بیش از حرکت انقلابی خویش مورد توجه قرار داد و دهه آخر عمر خود را با کنار کشیدن از قدرت و انتقال قدرت اجرایی به رائول برادرش گذراند تا بتواند یکی از مهمترین مسائل موجود برای کوبای آینده پس از فوت خود را زودتر حل نماید. در این راستا باید گفت که رائول همواره سعی داشت تا خود را متعهد به دیدگاه های فیدل کاسترو نشان دهد که تا حدود زیادی هم موفق بوده است . رائول که سنی نزدیک به فیدل دارد به عنوان یکی از افسران پیر انقلاب کوبا به خوبی شناخته شده و در میان انقلابیون کوبا هم از جایگاه موثر و قابل احترامی برخوردار بوده است. در ضمن رائول کاسترو سعی کرده تا از آرمان های فیدل کاسترو دور نشود. در عین حال جهت گیری او در ایجاد یک فضای مثبت برای یک تغییر و تحول کنترل شده از دهه های گذشته برای آمادگی در جهت مدیریت دهه های آینده را به وجود آورده است . این موضوع که آیا رائول توانسته است پلی میان گذشته انقلابی هاوانا و آینده حکومتی و بعد از انقلابی هاوانا باشد و نیز یک پل مستحکمی برای گذار از دوران انقلابی به دوران پسا انقلابی در هاوانا به وجود آورد را باید منتظر بود و دید که رائول بدون فیدل کاسترو چگونه کوبای آینده را مدیریت خواهد کرد. اکنون زمان امتحان رائول و آزمایش نهایی وی در جهت رهبری آینده کوبا است. از این نظر باید بگوییم تاکنون آنچه رائول انجام می داده است تحت سیطره قدرت کاریزماتیک و تا حدود زیادی موثر فیدل کاسترو در جامعه کوبا بوده است . اکنون که او برادر قدرتمند خود را از دست داده است حال اینکه آیا می تواند با تکیه بر توانایی ها و قدرت خود این سوی پلی را که با حضور فیدل کاسترو آغاز کرد، در آن سوی جامعه پس از فیدل در کوبا محکم کند یا نه، جای پرسش بسیار دقیق و بررسی قابل تامل در این زمینه دارد. در نهایت این زمان است که نشان خواهد داد آیا رائول کاسترو می تواند رهبر کوبا باشد یا اینکه تنها به عنوان رئیس قوه مجریه عمل کرده و بعد از مدتی با ضعف در قدرت در بروز چالش های پسا فیدل کاسترو در کوبا روبه رو خواهد شد. در باب دوران پسافیدل باید گفت فیدل کاسترو نیز مانند همه رهبران جهان دارای نقاط قوت و ضعف متفاوتی است. اکنون که فیدل کاسترو چشم از جهان فرو بسته است، نظام قدرتمندی که او بعد از انقلاب هاوانا در کوبا مستقر کرد بدون وی احساس نوعی ضعف می کند، زیرا فیدل کاسترو به مثابه یک رهبر کاریزماتیک در انقلاب کوبا مطرح شد و بعد از مرگ چه گوارا او ستون اصلی و بی بدیل انقلاب کوبا محسوب می شد، بنابراین بعد از فیدل کاسترو دوران سختی برای رهبری انقلاب کوبا پیش می آید و بیش از آنکه نقاط قوت او که سال هاست بر آن پای فشرده شده و تبلیغات وسیعی در کوبا به طرفداری از آن صورت پذیرفته است، امروز با ضعف احتمالی پس از فروپاشی این قدرت کاریزماتیک در کوبا ممکن است بروز بیشتری پیدا کند و آرام آرام اندیشه های مخالف وی زمینه های رشد بیشتری در کوبا پیدا کند. باتوجه به آنکه کوبای امروز می بایست قدرتمندانه در عرصه اقتصاد سیاسی و نظامی بعد از حدود شش دهه پس از انقلاب وارد عمل شود، باید بگوییم که هم اکنون باتوجه به وضعیت اقتصادی و سیاسی که در منطقه آمریکای لاتین دارد با چالش های جدی برای پاسخگویی به مردم و ورود به یک بحران پاسخگویی پس از فیدل کاسترو نیز روبه رو خواهد بود که می تواند زمینه ساز نقد و بررسی بیشتر زندگی فیدل کاسترو و تصمیماتی شود که در جایگاه رهبر کوبا برای کوبا و آینده کوبا اتخاذ کرده است؛ ولی اگر بخواهیم منصفانه برخورد کنیم به تعبیر گادامر در هرمنوتیک وی باید پیوند افق ها را در نظر گیریم و فیدل کاسترو را همان گونه که د رآغاز سخن گفتم در زمان و زمانه خودِ او مورد بررسی قرار دهیم نه در اکنونِ زمان و آینده به قضاوت در باب اعمال او بنشینیم. برچسب ها : فیدل کاسترو کوبا
شنبه ، ۱۳آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یزد فردا]
[مشاهده در: www.yazdfarda.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها