محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832407106
بررسی برجام به عنوان عامل فشار اقتصادی - سایت خبری مردم دیر
واضح آرشیو وب فارسی:مطاف24: به گزارش "مطاف24"، به نقل از مشرق ، رهبر انقلاب در دیدار بسیجیان بیان داشتند: «حرف من به مسئولین و به مردم این است که این توافق هسته ای که اسمش را گذاشته اند برجام، نباید تبدیل بشود به یک وسیله ای برای فشار هرچند وقت یک باری از سوی دشمن به ملت ایران و به کشور ما؛ یعنی نباید اجازه بدهیم که این را وسیله ی فشار کنند. مسئولین به ما گفتند که ما این کار را انجام می دهیم، این اقدام را می کنیم برای اینکه فشارهای تحریم برداشته بشود. حالا علاوه بر اینکه آن کاری را که آن وقت قول دادند بکنند و بنا بود همان روز اول انجام بگیرد و تا هشت و نُه ماه هنوز به طور کامل انجام نگرفته و ناقص است (که مسئولین ما این را صریحاً بیان می کنند؛ آن هایی که خودشان دست اندرکار بودند این را صریحاً بیان کردند و بیان می کنند) [انجام ندادند]، این را باز وسیله ای قرار بدهند برای فشارهای مجدد به جمهوری اسلامی؛ نه، جمهوری اسلامی با اتکا به قدرت الهی و با باور کردن قدرت حضور مردم، از هیچ قدرتی در دنیا هراس ندارد. اگر کسی به تقلید از روحیه های ضعیف بنی اسرائیل می گوید که اِنّا لَمُدرَکون. حالا به ما می رسند و پدر ما را درمی آورند. ما هم به تقلید از حضرت موسی عرض می کنیم که کَلّا اِنَّ مَعِیَ رَبّی سَیَهدین.» اما منظور رهبر انقلاب از برجام به عنوان وسیله ی فشار چیست؟ در این یادداشت تلاش خواهیم کرد تا به برخی از منافذی که سبب شده است آمریکایی ها به واسطه ی آن ها علیه ملت ایران فشار وارد آورند، اشاره شود. اشاره خواهد شد که آمریکایی ها در حین مذاکرات از سیاست حفظ چارچوب و معماری تحریم ها علیه ایران نه تنها در بیان و سخنان نخبگان اجرایی خود، بلکه در حوزه ی عمل نیز استفاده کردند. همچنین با دستاویز قرار دادن موضوعی به نام «التزام ایران به روح برجام»، که ترجمه ی «لزوم تغییر رفتار ایران در قبال آمریکا» بود، تلاش کردند این گونه القا کنند که هیچ دستاوردی از جانب برجام برای ایران ایجاد نخواهد شد، مگر ایران رفتارش را تغییر دهد یا اصطلاحاً به روح برجام نیز ملتزم باشد. پارادوکس ها چند صباحی است آمریکایی ها به هر بهانه ای تحریم های جدید را علیه ایران وضع می کنند یا به واسطه ی آن، فشار روانی می آورند که ممکن است ایران را تحریم کنند و چون هیچ واکنشی از سوی مقامات دولتی دریافت نمی کنند (که اظهارات خود را متوقف کنند)، مسیر اعمال فشار خود را ادامه می دهند. تا حدی که به گزافه گویی در مورد تحریم ها عادت کرده اند و هر روز یک سناریوی جدید را علیه ایران آزمون می کنند. عده ای در داخل به طرز عجیبی این گونه فکر می کنند که رئیس جمهور کنونی آمریکا برای ایران یک موهبت الهی بوده است و اگر او نبود، مسئله ی هسته ای ایران قطعاً حل و رفع نمی شد. این در حالی است که شدیدترین فشارهای اقتصادی علیه ایران در طول تاریخ بعد از انقلاب در زمان همین رئیس جمهور دموکرات و به اصطلاح روشنفکر آمریکا تحمیل شده است. قانون تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد درست در زمان ریاست باراک اوباما تقدیم این نهاد شد و سبب شد بخش های زیادی از اقتصاد ایران تحت تأثیر قرار گیرد. اما در یک ناهمخوانی آشکار، یک جناح سیاسی خاص در بوق و کرنا می کند که این رئیس جمهور فعلی آمریکا روشنفکرترین رئیس جمهور این کشور است و اگر شخص دیگری بود، به ایرانیان امتیازی نمی داد. غافل از اینکه اساساً امتیازی در کار نبوده است که تفاوتی بین این و آن وجود داشته باشد. مگر همین باراک اوباما نبود که اظهار داشت اگر بتواند تمام پیچ ومهره های صنعت هسته ای ایران را از بین خواهد برد تا این صنعت را به طور کلی از ایران برچیند. مگر نه اینکه صنعت هسته ای ایران نماد و نمود پیشرفت علمی و فناوری کشور بوده است و بسیاری از مردم اعتمادبه نفس ملی و عزت ملی خود را با آن تعریف کرده اند؟ استدلال بسیار ساده است. وقتی آمریکایی ها می خواهند تمام پیچ ومهره های صنعت هسته ای ایران را از بین ببرند و برچینند، بدین معنی نیست که به طور کلی با علم و فناوری در ایران سر سازگاری ندارند؟ چنین فرد و کشوری چگونه به دنبال برطرف شدن مشکلات اقتصادی کشوری است که در اساس و به طور ماهوی خود را دشمن او تعریف می کند؟ کشوری که یکی از مبانی اساسی انقلاب و قانون اساسی او را مقابله با استکبار (که مصداق تام آن نیز آمریکاست) شکل می دهد، چگونه می تواند انتظار داشته باشد که مشکلات معیشتی او را دشمنش حل و رفع کند؟ این کوته بینانه نیست که برخی دائم از رابطه با آمریکا به عنوان حلال مشکلات اقتصادی کشور یاد می کنند؟ این بدین معنی نیست که برخی یا علم به مبانی قانون اساسی خود ندارند و یا برداشت شان نسبت به آمریکا به همان تعاریف موجود در کتب ترجمه شده ی غربی ختم می شود؟ سیاست های آمریکا برای فشار به ایران از ناحیه ی برجام در زیر به دو گامی که توسط همین رئیس جمهور روشنفکر آمریکا علیه ایران اخذ شده است تا اقتصاد ایران به فروپاشی (از نظر خود آن ها) ختم شود، اشاره می شود. اولین گام: سیاست حفظ معماری تحریم ها آمریکایی ها در حین و بعد از مذاکرات، سیاست حفظ چارچوب و معماری تحریم ها را در دستورکار خود قرار دادند. این موضوع نیز در سخنان وزیر خزانه داری آن ها مشهود بود. حتی مقامات غیراقتصادی آن ها همچون جان کری نیز بر این موضوع تأکید داشتند. برای مثال، در اینجا به چند نمونه از این اظهارات اشاره خواهد شد. باراک اوباما بلافاصله بعد از جمع بندی مذاکرات در 14 جولای (23 تیر)، به صراحت به این موضوع اشاره کرد و گفت: «تحریم هایی که مربوط به حمایت ایران از تروریسم، برنامه ی موشک های بالستیک و نقض حقوق بشر می شود را حفظ خواهیم کرد.»[1] پیش تر نیز وقتی خبرنگار بی بی سی از کری می پرسد بسیاری منتظرند ببینند که توافق هسته ای به بهبود روابط تهران و واشنگتن در دیگر حوزه ها کمک می کند یا نه. آیا امیدوار هستید که تغییری بنیادین در نوع نگاه ایران و آمریکا به هم ایجاد شود؟ کری در پاسخ گفته بود: «فکر می کنم همه می توانند با تغییر لحن و کم کردن از شعارها شروع کنند. اول از همه شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل.» همچنین جک لو، وزیر خزانه داری آمریکا، نیز در این خصوص اظهار داشته بود که «حفظ معماری تحریم ها در حین فراهم آوردن تخفیف از طریق معافیت های تحریمی، شرط دوم ما (یعنی برخورداری از توانایی بازگرداندن تحریم ها در صورت عدم پایبندی ایران به تعهداتش) را تقویت می کند.»[2] یک نمونه ی دیگر کریس بک مایر، معاون هماهنگ کننده ی سیاست تحریم ها در وزارت خارجه ی آمریکا و مشاور جان کری، بود که در این باره چنین گفت: «با توافق هسته ای همه ی تحریم های ما علیه ایران برداشته نخواهد شد. تحریم هایی وجود دارد که به علت حمایت ایران از تروریسم اعمال شده است. این تحریم ها به قوت خود باقی خواهند ماند. تحریم های مربوط به نقض حقوق بشر در ایران نیز همچنان باقی خواهند ماند. تحریم هایی وجود دارد که به حمایت ایران از رژیم بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، مربوط است و این تحریم ها نیز باقی خواهند ماند. بنابراین می بینیم که بسیاری از این تحریم ها همچنان باقی خواهند ماند.»[3] بنابراین همان طور که مشاهده می شود، آمریکایی ها یا اساساً معتقد بودند چارچوب تحریم ها بایستی تغییر نکند یا آن را مستلزم انجام کارهایی از سوی ایران کردند که خود نسبت به عدم امکان انجام آن واقف بودند. به طور دقیق، منظور این است که آمریکایی ها اندیشه ی تحریم و فشار علیه ملت ایران را هیچ گاه ترک نکردند. حتی در حین مذاکرات و توافق نیز از آن دست برنداشتند و این گزاره ها شواهدی برای تأیید این محتواست. واکنش رهبر انقلاب به سیاست حفظ معماری تحریم ها به همین علت، رهبر انقلاب از مسئولان امر مطالبه کردند که جواب سخنان طرف مقابل را به صراحت بدهند: «اگر بنا است تحریم ها برداشته نشود، پس معامله ای وجود ندارد. دیگر اصلاً این معنا ندارد. مسئولین این را باید مشخص کنند و نگویند که مثلاً او برای قانع کردن رقبای داخلی خودش این حرف را می زند. بله، دعوایی که در آمریکا هست، دعوای واقعی است. بنده عقیده ندارم که دعوای صوری و ظاهری است. واقعاً اختلاف دارند. علت اختلافشان هم برای ما روشن است، لکن به هرحال آنچه رسماً گفته می شود، پاسخ لازم دارد. اگر پاسخ داده نشود، همان تثبیت خواهد شد.» دومین گام: مسئله ی عدم التزام ایران به «روح برجام» در همین فضای به اصطلاح پسابرجام، بارها و بارها مسئولان آمریکا از آنچه «روح برجام» قلمداد کرده اند، سخن رانده اند و ایران را متهم به عدم التزام به روح برجام کرده اند. در داخل اما در یک سناریوی بسیار مشخص همین روح برجام به عنوان برجام های دو، سه و... مورد پیگیری قرار گرفته است که این نیز در جای خود بایستی مورد بررسی قرار گیرد. منظور از روح برجام چیست؟ بهترین کد برای تشریح نیت آمریکایی ها از روح برجام به بامداد 14 فروردین 1395 برمی گردد. به عبارتی موضوع التزام ایران به روح برجام را اولین بار رئیس جمهور دموکرات و روشنفکر آمریکا در حاشیه ی نشست امنیت هسته ای واشنگتن بیان داشت. آنجا که اظهار داشت: «نکته ی دیگری که من می گویم و آن هم مهم است، رفتار خود ایران برای اطمینان آفرینی از امن بودن این کشور جهت انجام تجارت است. در توافقی مانند این، اولویت اول من... نگرانی اول من... این بود مطمئن شوم که ما برنامه ی هسته ای آن ها را متوقف کنیم و اینکه مواد (هسته ای) که آن موقع داشتند و به آن ها زمان گریز کوتاه می داد، انتقال داده شوند.» وی در ادامه با بیان موضوع هراس شرکت های بین المللی برای ورود به ایران، مسئله ی التزام به روح توافق را برای اولین بار این گونه بیان کرد: «این اتفاق افتاده است و من همیشه گفته ام که نمی توانم قول بدهم که ایران از فرصت فراهم شده در این رهگذر برای ورود مجدد به جامعه ی بین الملل استفاده کند. ایران تاکنون متن توافق را رعایت کرده است، اما روح توافق، مستلزم این است که ایران به جامعه ی جهانی و شرکت ها سیگنال هایی بفرستد مبنی بر اینکه اقدام به انجام طیفی از اقدامات تحریک آمیزی که شرکت ها را هراسان می کند، نخواهد کرد. وقتی آن ها موشک بالستیک با شعارهایی برای نابودی اسرائیل شلیک می کنند، این شرکت ها را مشوش می کند. برخی خطرهای ژئوپلیتیک وجود دارند که وقتی آن ها (شرکت ها) می بینند این اتفاق دارد می افتد، تشدید می شوند.» او در ادامه وارد حوزه ی موشکی ایران شد تا به طور شفاف نظرات خود را در مورد روح برجام توضیح داده باشد: «اگر ایران به ارسال موشک به حزب الله ادامه بدهد، این کار شرکت ها را مضطرب می کند. بنابراین بخشی از آنچه من امیدوارم اتفاق بیفتد... ما مسئولیت داریم که درباره ی قواعد حاکم توضیحات ارائه کنیم تا مردم ایران در واقع بتوانند از بهبود وضعیت اقتصادی بهره مند شوند. اما ایران باید آن چیزی که هر کشور دیگری در دنیا می فهمد را درک کند و آن اینکه شرکت ها می خواهند جایی بروند که احساس امنیت بکنند؛ جایی که شاهد مناقشات گسترده نباشند، جایی که بتوانند مطمئن باشند مبادلات طبق روال معمول انجام می شوند و این هم سازگاری ای است که ایران باید آن را انجام دهد.» رهبر انقلاب و پیش بینی فشار آمریکا به انحای مختلف کاملاً مشخص بود که آمریکایی ها زیر میز مذاکرات خواهند زد و نقض عهد خواهند کرد. پیش از آن نیز رهبر انقلاب به انحای مختلف اشاره کرده بودند که آمریکایی ها بدعهدی خواهند کرد. برای مثال، درست دو هفته پیش از این صحبت های باراک اوباما، رهبر انقلاب در پیش بینی صحیح درخصوص رفتار آمریکایی ها، بیان داشتند: «یک دیدگاه خاص معتقد است مشکلات اقتصادی کشور تنها در صورتی حل خواهد شد که در موارد مختلف با آمریکا گفت وگو کنیم و از مواضع خود کوتاه بیاییم. این افراد می گویند همان طور که توافق هسته ای، برجام نام گرفت، گفت وگو با آمریکا در موارد دیگر و حتی موضوع قانون اساسی کشور می تواند برجام های 2 و 3 و 4 باشند تا با این گفت وگوها و توافق ها، مردم راحت زندگی کنند و مشکلات آنان حل شود.» ایشان در ادامه ی سخنان خود افزودند: «معنای حقیقی این تفکر خطرناک این است که جمهوری اسلامی ایران به تدریج از مبانی قدرت و امنیت خود و از مسائل اساسی که به حکم اسلام و در چارچوب نظام اسلامی، به آن ها پایبند است، همچون مسئله ی حمایت از مقاومت و پشتیبانی سیاسی از ملت های فلسطین، یمن و بحرین، صرف نظر و مواضع خود را به خواسته های آمریکا نزدیک کند.» پی نوشت ها: [1]. https://www.whitehouse.gov/the-press-office/2015/07/14/statement-president-iran [2]. http://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/view/remarks-of-treasury-secretary-jacob-j.-lew#.VUJ8jicbSkk.twitter [3]. http://www.tasnimnews.com/Home/Single/828692 نویسنده: احمد صدیقی پایگاه برهان
شنبه ، ۱۳آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مطاف24]
[مشاهده در: www.motaf24.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]
-
گوناگون
پربازدیدترینها