واضح آرشیو وب فارسی:نافع: به گزارش نافع ، به آسمان بنگر! گاهی آفتابی گاهی اَبری به دریا بنگر! لحظه ای آرام لحظه ای طوفانی پرنده را ببین! برای رسیدن به مقصد عاشقانه پرواز می کند شبنم را ببین! چقدر آرام و زیبا روی گلبرگها می لغزد و زندگی را ببین! “ چقدر زیباست ” حال به خودت بیاندیش! آری به خودت . . . که خلقتِ بی نظیری هستی از دست خالق توانگر آنقدر توانایی داری که مختصر ناتوانی جسمی نمی تواند مانع پیشرفت و تکامل روحت شود به خودت بنگر به دنیا بنگر تو هیچ چیز کم نداری . . . زیرا خدا هست ؛ عشق هست ؛ اراده ای قوی داری ؛ و توانمندی ؛ اگر پاهایت توان دویدن ندارند با دلت ؛ دویدن را آغاز کن با دلت ؛ به سوی جاده موفقیت حرکت کن اگر دستهایت یاری نمی کنند با عشق ؛ جای خالی دستها را پُرکن و همچون بالهای یک پرنده به اوج آسمانِ خودباوری پَر بکش زیرا با بال شکسته پَرکشیدن هُنر است این را همه پرندگان می دانند اگر چشم هایت ؛ قدرتِ نگریستن ندارند ؛ با چشم دلت ببین ؛ با عشق ببین ؛ اگر گوشهایت ، آواز پرندگان را نمی شنوند ؛ و کلامی بر زبانت جاری نمی شود ؛ ملودی تمام آوازها را ، در بیکرانِ قلب مهربانت تداعی کن ؛ و صدای امواج آرام دریا را ؛ در لابه لای کتابچه ی زندگی حس کن ؛ خدا را حس کُن و عاشق باش ؛ عاشق رفتن ؛ عاشق رسیدن ؛ و عاشق نفس کشیدن می دانم که می بینی ؛ می دانم که می شنوی ؛ می دانم که می دوی ؛ می دانم که حرکت می کنی ؛ و ایمان دارم که می توانی ؛ می دانم که تو ناتوانی را ؛ از دیباچه ی ژرفای ذهنت پاک کرده ای . . . می دانم که واژه های : می خواهم . . . می توانم . . . اُمیدوارم . . . و تمامی واژه های سرشار از زندگی بر تک تک روزنه های دلِ آسمانیت حک شده تو دلی داری ؛ به وسعت دریا ، به اندازه آسمان ، به بُلندای کهکشان! تو قسمتی از روح خدا ئی ؛ تو بنده خدا یی ؛ ایمان داری ؛ اراده داری ؛ قدرت داری ؛ پس همه چیز داری . . . حمایت های خانواده ، برگ سبزی ست از عشق ؛ محبت دوستانت ، زیباترین مشوّق از وفاداری ؛ و اراده ی قوی تو ، محکم ترین عامل برای رسیدن ؛ پس بشکن حصارهای بیهوده را ؛ یا علی بگو ؛ حرکت کن ؛ تلاش کن ؛ خدا با توست ؛ خدا با همه بندگان است ؛ “ اَلا بذکرالله تطمئن القلوب ” بیا با مشکلات مُدارا کنیم ؛ سخت است ، تحمّل کنیم ؛ خسته می شویم ، لبخند بزنیم ؛ بیا به همنوع خود ، یاری رسانیم ؛ اما نه از سر دلسوزی ؛ بلکه با یاد خدا ؛ و قلبی سرشار از محبت! بیا قدردان زحمات پدر، مادر، خانواده ؛ و تمامی همنوعان خود باشم بیا تا زنده ایم ؛ و زندگی می کنیم ؛ باهم و به یاد هم باشیم ؛ من ؛ تو ؛ او ؛ و همه ما . . . بنده ای هستیم از بندگان خدا ؛ پس بیا عاشق زندگی باشیم ؛ بیا با یاری یکدیگر، و همفکری مسئولین ، موانع را از سر راه برداریم ؛ و بالاخره . . . بیا کبوتر دلهایمان را پرواز دهیم ؛ و برای سربلندی تمامی انسانها دعا کنیم...... نوشته : فرزانه حبوطی گردآوری :گروه ادبیات تبیان زنجان
شنبه ، ۱۳آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نافع]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 160]