تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833767087
آیا می دانستید عضلاتِ شما ساعت دارند؟! - مجله اینترنتی کمونه
واضح آرشیو وب فارسی:کمونه: به طور کلی، ساعت عضلات شما با پروتئین هایی به نام HIFs تعامل دارد که در نتیجه روی متابولیسم اثر می گذارد. وقتی سطح اکسیژن در سلول ها افت می کند، HIFs به سلول ها اجازه می دهد تا به تولید انرژی ادامه دهند. بنابراین عضله تان در زمان های خاصی از روز یعنی زمانی که ساعت درونی می تواند HIFs را به خوبی فعال کند، بهترین عملکرد را خواهد داشت.تحقیقات جدیدی که توسط Northwestern Medicine، انجام شده نشان می دهد ساعت شبانه روزی بافت عضلانی، واکنش متابولیک عضلات و کارآمدی انرژی را کنترل می کند، یعنی واکنش عضلات در ساعات مختلف روز، متفاوت است. این پژوهش در مورد متابولیسم سلولی روی داده و آشکار می کند که بر اساس ساعات روز، عضلات چگونه خودشان را با ورزش و استفاده از اکسیژن تطبیق می دهند. همه ی ما در سلول های بدن مان ساعت شبانه روزی داریم که فعالیت ما و واکنش نسبت به پیرامون مان را در طی یک دوره ی ۲۴ ساعته، کنترل می نماید. سرپرست تحقیقات، دکتر جوزف باس (Joseph Bass) و پروفسور چارلز اف کترینگ (Charles F. Kettering) می گویند: «اکسیژن و ساعت درونی در درون سلول، با هم همکاری می کنند تا انرژی تولید کنند و زمان روز، مشخص می کند این همکاری تا چه حد مناسب و مفید نتیجه دهد. ظرفیت یک سلول برای انجام بهترین عملکرد و انقباض خوب، طبق زمان روز، متفاوت است. منظور ما این نیست که می توانیم به ورزشکاران بگوییم چه زمانی باید ورزش کنند، اما در آینده شاید بتوانیم از این آگاهی و اطلاعات برای بهینه کردن عملکرد عضلانی بهره ببریم.» درست است که امروزه اپلیکیشن های تمرینی و ورزشی کمک زیادی به ما می کنند اما تحقیقات در این زمینه هم بسیار مهم است زیرا کمبود اکسیژن در سطح سلولی، عامل اصلی در حملات قلبی و سرطان می باشد. تقلیل اکسیژن در سلول ها، به سلول های سرطانی توانایی رشد و پیشرفت می دهد. در مورد دیابت، آگاهی از اینکه چطور می توانیم استفاده ی سلول ها از قند را تنظیم کنیم، می تواند در درمان های آینده مفید واقع شود. این تحقیقات روی موش ها انجام شد. موش ها در جلسات تمرینی، طی زمان های مختلفی از روز، روی تردمیل قرار گرفتند. زمان خاص این آزمایش، ساعت درونی فیبرهای عضلانی، از نظر ژنتیکی تغییر داده شد. با مشاهده ی ژن هایی که برای ورزش مهم هستند، محققان به این نتیجه رسیدند که تأثیر ساعت درونی بر چگونگی پردازش قند و چربی توسط عضلات و همچنین بر میزان اکسیژن، چشمگیر است. نقش مهم ساعت درونی دکتر باس می گوید: «وقتی ما ساعت درونی را از نظر ژنتیکی دست کاری کردیم، متوجه شدیم ناهنجاری های اساسی در عضلات پیدا شده است. این اتفاق ما را در مرحله ای قرار داد که فهمیدیم ساعت درونی تا چه حد در تعیین میزان انتقال انرژی توسط سلول، مهم است.» موش ها، شب فعال هستند و برای همین عضلات شان شب ها عملکرد بهتری دارد. شیوه ی فعال شدن این ژن ها، مستقیماً به ژن های انسان شباهت دارد، چون همین ژن ها در انسان وجود دارد و در طول روز(برعکس موش ها) واکنش بهتری نسبت به ورزش نشان می دهد. به طور کلی، ساعت عضلات شما با پروتئین هایی به نام HIFs تعامل دارد که در نتیجه روی متابولیسم اثر می گذارد. وقتی سطح اکسیژن در سلول ها افت می کند، HIFs به سلول ها اجازه می دهد تا به تولید انرژی ادامه دهند. وقتی با شدت زیاد ورزش می کنید، سطح اکسیژن افت می کند چون بیشتر از آنکه اکسیژن بگیرید، مصرف می کنید. این زمانی است که HIFs وارد عمل می شود و به عضله می گوید برای تأمین انرژی، سراغ قند برود (که موجب افزایش اسید لاکتیک می شود). اگر ساعت درونی تان را خاموش کنید، عضله ظرفیت طبیعی اش را برای سوزاندن قند و تولید اسید لاکتیک نخواهد داشت. بنابراین عضله تان در زمان های خاصی از روز یعنی زمانی که ساعت درونی می تواند HIFs را به خوبی فعال کند، بهترین عملکرد را خواهد داشت. به گفته ی دکتر باس، در آینده می توانیم با تنظیم مجدد ساعت درونی، راه های جدیدی برای دست کاری واکنش اکسیژن سلول پیدا کنیم. به طور کلی، نحوه ی مدیریت اکسیژن توسط ساعت درونی، به دلایل گوناگونی اهمیت دارد، اما پژوهشگران مایلند روی سلول های عضله متمرکز بمانند چون این سلول ها برای متابولیسم و انقباض، مخصوصاً حین تمرینات شدید، برای متابولیسم و انقباض، به اکسیژن وابستگی زیادی دارند. پس اگر احساس می کنید زمان خاصی از روز در بهترین شرایط ورزش کردن هستید، دلیل علمی برای آن وجود دارد. بوکسور معروف، فلوید می ودر جی آر (Floyd Mayweather Jr) برای مبارزات خود، در طول شب تمرین می کند و ساعت یک نیمه شب برای دویدن بیرون می رود. این ساعت درونی برای یک انسان، طبیعی نیست اما ظاهرا برای او جواب می دهد! آیا دمای مرکزی بدن هم روی عملکرد ورزشی تأثیر دارد؟ دمای مرکزی بدن، دمایی است که اندام های مرکزی تان در آن دما عمل می کنند. واکنش های آنزیمی، نسبت به تغییرات ثانوی در دمای مرکزی بدن، بی نهایت حساس هستند. برای سیستم های بیولوژیکی که در فعالیت های بسیار شدید بدنی درگیر هستند، دمای بهینه نسبتاً بالاست. دمای مرکزی بدن، شب ها پایین است، همزمان با بیدار شدن فوراً بالا می رود و در عصر، به بالاترین حد خود می رسد. بهترین زمان ورزش کردن طبق ساعت درونی هورمون ها، بیان ژن و دمای مرکزی بدن، بهترین زمان برای جلسات تمرینی معمولاً بین ساعت دو نیم بعد از ظهر و هشت و نیم شب است. اگر جلسه تمرین تان بیشتر از یک ساعت طول می کشد، کمی زودتر شروع کنید. این توصیه بر اساس این فرضیه ارائه می شود که شما به طور کلی در تاریکی می خوابید و وقتی هوا روشن می شود، بیدار می شوید. برای آن هایی که ساعت خواب و بیداری شان غیرعادی است، ترجیحاً باید بعد از بیدار شدن، دست کم ۶ ساعت صبر کنند و سپس تمرین را شروع کنند. بهترین زمان تمرین این افراد باید بیشتر نزدیک به هشت و نیم عصر باشد تا دوو نیم بعد از ظهر. تداوم زمان تمرین مسئله دیگری که در افزایش عملکرد ورزشی تان مهم است این است که وقتی بهترین زمان تمرینی تان را پیدا کردید، همیشه در همان زمان تمرین کنید. بدن شما ساعت درونی اش را با همان زمان تطبیق خواهد داد و هر چه از این زمان فاصله بگیرید، عملکردتان افت خواهد کرد. با همه ی این ها این انطباق، به ۲ دلیل ناکامل است. بدن تنها زمانی خودش را تطبیق می دهد که شما در زمانی تمرین کنید که چند ساعت از زمان بهینه ی تمرین بدنی تان فاصله گرفته باشد. در غیر این صورت، بدن انگیزه ای برای تطبیق ساعت درونی اش ندارد. بعد هم اینکه، باز هم این انطباق کامل نیست. چون سیستم عصبی از نظر استدلالی، خوب انطباق می پذیرد اما سیستم فیزیولوژیکی مانند تولید هورمونی، کمتر قابل انطباق است. مطالعات گوناگون، سایز عضلانی و دست آوردهای قدرتی در گروه های تمرینی را در زمان ها مختلف روز مورد بررسی قرار داده اند. حتی زمانی که افراد در زمان مشخص و ثابتی تمرین می کرده اند، اما افزایش قدرت و دست آوردهای عضلانی شان در تمرینات عصرگاهی بیشتر بود. استثنا اگر کار شما به گونه ای است که استرس زیادی به شما وارد می کند، شاید هنگام نهار برای ورزش کردن بهتر باشد تا بعد از پایان کار. استرس روانی مانند مسئولیت های خیلی سنگین یا رفت و آمدهای مکرر و فشارهای بدنی مانند کارهای دستی سنگین یا حتی همان کار ساده ولی در ساعات بسیار طولانی، عوارض مخربی بر بدن دارد. خستگی ناشی از کار می تواند در ساعات بعدی روز، شرایط خوب بدنی جهت ورزش کردن را از بین ببرد. مطالعه ای نشان داده افرادی که به طور شیفتی کار می کنند، قبل از شروع کار، بهترین عملکرد ورزشی را دارند و زمان نهار هم در الویت بعدی قرار دارد. بنابراین اگر کار شما هم خستگی زیادی در پی دارد، بهتر است جلسات تمرینی تان را برای قبل از شروع تایم کاری تنظیم کنید یا هنگام نهار را برای تمرین اختصاص دهید. یادتان باشد حتماً بدن تان را گرم کنید. عادت به تمرین و ورزش صبح زود، قبل از رفتن به محل کار، چیزی است که عادت کردن به آن کمی زمان می برد. این پژوهش در مورد متابولیسم سلولی روی داده و آشکار می کند که بر اساس ساعات روز، عضلات چگونه خودشان را با ورزش و استفاده از اکسیژن تطبیق می دهند. همه ی ما در سلول های بدن مان ساعت شبانه روزی داریم که فعالیت ما و واکنش نسبت به پیرامون مان را در طی یک دوره ی ۲۴ ساعته، کنترل می نماید. سرپرست تحقیقات، دکتر جوزف باس (Joseph Bass) و پروفسور چارلز اف کترینگ (Charles F. Kettering) می گویند: «اکسیژن و ساعت درونی در درون سلول، با هم همکاری می کنند تا انرژی تولید کنند و زمان روز، مشخص می کند این همکاری تا چه حد مناسب و مفید نتیجه دهد. ظرفیت یک سلول برای انجام بهترین عملکرد و انقباض خوب، طبق زمان روز، متفاوت است. منظور ما این نیست که می توانیم به ورزشکاران بگوییم چه زمانی باید ورزش کنند، اما در آینده شاید بتوانیم از این آگاهی و اطلاعات برای بهینه کردن عملکرد عضلانی بهره ببریم.» درست است که امروزه اپلیکیشن های تمرینی و ورزشی کمک زیادی به ما می کنند اما تحقیقات در این زمینه هم بسیار مهم است زیرا کمبود اکسیژن در سطح سلولی، عامل اصلی در حملات قلبی و سرطان می باشد. تقلیل اکسیژن در سلول ها، به سلول های سرطانی توانایی رشد و پیشرفت می دهد. در مورد دیابت، آگاهی از اینکه چطور می توانیم استفاده ی سلول ها از قند را تنظیم کنیم، می تواند در درمان های آینده مفید واقع شود. این تحقیقات روی موش ها انجام شد. موش ها در جلسات تمرینی، طی زمان های مختلفی از روز، روی تردمیل قرار گرفتند. زمان خاص این آزمایش، ساعت درونی فیبرهای عضلانی، از نظر ژنتیکی تغییر داده شد. با مشاهده ی ژن هایی که برای ورزش مهم هستند، محققان به این نتیجه رسیدند که تأثیر ساعت درونی بر چگونگی پردازش قند و چربی توسط عضلات و همچنین بر میزان اکسیژن، چشمگیر است. نقش مهم ساعت درونی دکتر باس می گوید: «وقتی ما ساعت درونی را از نظر ژنتیکی دست کاری کردیم، متوجه شدیم ناهنجاری های اساسی در عضلات پیدا شده است. این اتفاق ما را در مرحله ای قرار داد که فهمیدیم ساعت درونی تا چه حد در تعیین میزان انتقال انرژی توسط سلول، مهم است.» موش ها، شب فعال هستند و برای همین عضلات شان شب ها عملکرد بهتری دارد. شیوه ی فعال شدن این ژن ها، مستقیماً به ژن های انسان شباهت دارد، چون همین ژن ها در انسان وجود دارد و در طول روز(برعکس موش ها) واکنش بهتری نسبت به ورزش نشان می دهد. به طور کلی، ساعت عضلات شما با پروتئین هایی به نام HIFs تعامل دارد که در نتیجه روی متابولیسم اثر می گذارد. وقتی سطح اکسیژن در سلول ها افت می کند، HIFs به سلول ها اجازه می دهد تا به تولید انرژی ادامه دهند. وقتی با شدت زیاد ورزش می کنید، سطح اکسیژن افت می کند چون بیشتر از آنکه اکسیژن بگیرید، مصرف می کنید. این زمانی است که HIFs وارد عمل می شود و به عضله می گوید برای تأمین انرژی، سراغ قند برود (که موجب افزایش اسید لاکتیک می شود). اگر ساعت درونی تان را خاموش کنید، عضله ظرفیت طبیعی اش را برای سوزاندن قند و تولید اسید لاکتیک نخواهد داشت. بنابراین عضله تان در زمان های خاصی از روز یعنی زمانی که ساعت درونی می تواند HIFs را به خوبی فعال کند، بهترین عملکرد را خواهد داشت. به گفته ی دکتر باس، در آینده می توانیم با تنظیم مجدد ساعت درونی، راه های جدیدی برای دست کاری واکنش اکسیژن سلول پیدا کنیم. به طور کلی، نحوه ی مدیریت اکسیژن توسط ساعت درونی، به دلایل گوناگونی اهمیت دارد، اما پژوهشگران مایلند روی سلول های عضله متمرکز بمانند چون این سلول ها برای متابولیسم و انقباض، مخصوصاً حین تمرینات شدید، برای متابولیسم و انقباض، به اکسیژن وابستگی زیادی دارند. پس اگر احساس می کنید زمان خاصی از روز در بهترین شرایط ورزش کردن هستید، دلیل علمی برای آن وجود دارد. بوکسور معروف، فلوید می ودر جی آر (Floyd Mayweather Jr) برای مبارزات خود، در طول شب تمرین می کند و ساعت یک نیمه شب برای دویدن بیرون می رود. این ساعت درونی برای یک انسان، طبیعی نیست اما ظاهرا برای او جواب می دهد! آیا دمای مرکزی بدن هم روی عملکرد ورزشی تأثیر دارد؟ دمای مرکزی بدن، دمایی است که اندام های مرکزی تان در آن دما عمل می کنند. واکنش های آنزیمی، نسبت به تغییرات ثانوی در دمای مرکزی بدن، بی نهایت حساس هستند. برای سیستم های بیولوژیکی که در فعالیت های بسیار شدید بدنی درگیر هستند، دمای بهینه نسبتاً بالاست. دمای مرکزی بدن، شب ها پایین است، همزمان با بیدار شدن فوراً بالا می رود و در عصر، به بالاترین حد خود می رسد. بهترین زمان ورزش کردن طبق ساعت درونی هورمون ها، بیان ژن و دمای مرکزی بدن، بهترین زمان برای جلسات تمرینی معمولاً بین ساعت دو نیم بعد از ظهر و هشت و نیم شب است. اگر جلسه تمرین تان بیشتر از یک ساعت طول می کشد، کمی زودتر شروع کنید. این توصیه بر اساس این فرضیه ارائه می شود که شما به طور کلی در تاریکی می خوابید و وقتی هوا روشن می شود، بیدار می شوید. برای آن هایی که ساعت خواب و بیداری شان غیرعادی است، ترجیحاً باید بعد از بیدار شدن، دست کم ۶ ساعت صبر کنند و سپس تمرین را شروع کنند. بهترین زمان تمرین این افراد باید بیشتر نزدیک به هشت و نیم عصر باشد تا دو و نیم بعد از ظهر. تداوم زمان تمرین مسئله دیگری که در افزایش عملکرد ورزشی تان مهم است این است که وقتی بهترین زمان تمرینی تان را پیدا کردید، همیشه در همان زمان تمرین کنید. بدن شما ساعت درونی اش را با همان زمان تطبیق خواهد داد و هر چه از این زمان فاصله بگیرید، عملکردتان افت خواهد کرد. با همه ی این ها این انطباق، به ۲ دلیل ناکامل است. بدن تنها زمانی خودش را تطبیق می دهد که شما در زمانی تمرین کنید که چند ساعت از زمان بهینه ی تمرین بدنی تان فاصله گرفته باشد. در غیر این صورت، بدن انگیزه ای برای تطبیق ساعت درونی اش ندارد. بعد هم اینکه، باز هم این انطباق کامل نیست. چون سیستم عصبی از نظر استدلالی، خوب انطباق می پذیرد اما سیستم فیزیولوژیکی مانند تولید هورمونی، کمتر قابل انطباق است. مطالعات گوناگون، سایز عضلانی و دست آوردهای قدرتی در گروه های تمرینی را در زمان ها مختلف روز مورد بررسی قرار داده اند. حتی زمانی که افراد در زمان مشخص و ثابتی تمرین می کرده اند، اما افزایش قدرت و دست آوردهای عضلانی شان در تمرینات عصرگاهی بیشتر بود. استثنا اگر کار شما به گونه ای است که استرس زیادی به شما وارد می کند، شاید هنگام نهار برای ورزش کردن بهتر باشد تا بعد از پایان کار. استرس روانی مانند مسئولیت های خیلی سنگین یا رفت و آمدهای مکرر و فشارهای بدنی مانند کارهای دستی سنگین یا حتی همان کار ساده ولی در ساعات بسیار طولانی، عوارض مخربی بر بدن دارد. خستگی ناشی از کار می تواند در ساعات بعدی روز، شرایط خوب بدنی جهت ورزش کردن را از بین ببرد. مطالعه ای نشان داده افرادی که به طور شیفتی کار می کنند، قبل از شروع کار، بهترین عملکرد ورزشی را دارند و زمان نهار هم در الویت بعدی قرار دارد. بنابراین اگر کار شما هم خستگی زیادی در پی دارد، بهتر است جلسات تمرینی تان را برای قبل از شروع تایم کاری تنظیم کنید یا هنگام نهار را برای تمرین اختصاص دهید. یادتان باشد حتماً بدن تان را گرم کنید. عادت به تمرین و ورزش صبح زود، قبل از رفتن به محل کار، چیزی است که عادت کردن به آن کمی زمان می برد.
جمعه ، ۱۲آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کمونه]
[مشاهده در: www.kamooneh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها