محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829278124
تعلق به جامعه، تجاری نشود
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: در فلسفه سیاسی حکمای ایرانی و اسلامی وقتی از سیاست سخن به میان می‌آید، منظور از آن شهر است که با واژه تدبیر، آمیختگی عمیقی دارد. طبق این تعریف وقتی فرد قادر می‌شود در جامعه انسانی زندگی کند، می‌تواند مدنیت را نیز خلق کرده، برای اداره یا «تدبیر مُدُن» قواعدی ایجاد کند و از بالاترین درجه عقلانیت برای اداره زندگی جمعی بهره ببرد.
بنابراین طبق این نگاه می‌توان فرهنگ شهروندی را مقوله‌ای سیاسی دانست که استمرار مفهوم شهروندی در آن در گرو فرهنگ است. به نظر می‌رسد در ذهن و جامعه ما ایرانی‌ها، با همه تحولاتی که در 150 سال اخیر تجربه کرده‌ایم (روستاهایمان کوچک شده، شهرها بزرگ شده، عشایر به واحدهای حاشیه‌ای جامعه ایرانی مبدل شده‌اند و تکنولوژی به زندگی‌مان آمده) هنوز ذهنیت قبیله‌ای‌مان عمیقا دستخوش تحول نشده و شهروند به عنوان مقوله‌ای که در قانون اساسی شکل گرفته، به معنی واقعی متبلور نشده است. به عبارت دیگر هر کدام از ما دارای شناسنامه و کارت ملی و شخصیت حقیقی و حقوقی هستیم، ولی در ذهنمان هنوز شهروندی که در یک نظام جمهوری زندگی می‌کند و باید نسبت به جامعه و مردمش حساسیت داشته باشد، شکل نگرفته است. بنابراین باید به همگان بیاموزیم زندگی ما و سرزمین‌مان آباد نمی‌شود، مگر با شکل‌گیری اراده جمعی که اراده ملت است. اگر چنین شود حقوق شهروندی و رابطه شهروند با شهروند نیز سامان گرفته، تعمیق و توسعه می‌یابد، اما اینکه رسیدن به این نقطه چگونه میسر است سوالی اساسی است که می‌توان عوامل زیادی را در آن دخیل دانست که همگی زیر عنوان آموزش همگانی می‌روند. درواقع یادگیری حقوق شهروندی از خانواده شروع می‌شود و توسط رسانه‌های جمعی و گفتار و کردار حکمرانان دنبال می‌شود، ولی مهم‌تر از همه اینها نظام آموزشی است که همه کودکی و نوجوانی افراد را در اختیار دارد و سهمش از جامعه‌پذیر کردن افراد قابل ملاحظه است. اما واقعیت این است که این بخش از وظیفه نظام آموزشی‌مان رو به سوی تنزل دارد و ما با وارد کردن مفهوم تجاری‌سازی به آموزش و پرورش به جای ایجاد وفاق و رفاقت میان کودکان و نوجوانان آنها را درگیر رقابت‌های فرسایشی کرده‌ایم. بدیهی است وقتی حس تعلق به جامعه و همنوعان تجاری شود، حقوق شهروندی نیز کور می‌شود و تربیت شهروند خلاق، آزاد، منتقد و پرسشگر به عنوان ملزومات جامعه مدرن، ابتر می‌ماند. دکتر سید جواد میری - جامعه‌شناس و دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی
پنج شنبه 27 آبان 1395 ساعت 08:33
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها