واضح آرشیو وب فارسی:الف: آلودگی هوا؛ آلوده ی سیاست زدگی
علی نبوی، 27 آبان 95
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۰۰
بعد از اشباع شدن خبر پیروزی ترامپ و مسائل مربوط به حوادث پس از انتخابات در آمریکا؛ موضوع آلودگی هوا تیتر یک رسانه را در چمبره ی خود گرفته و با وجود پرداختن های مکرر به آن؛ اما به واسطه ی درگیر شدن همه روزه مردم با آن؛ موضوعی است که نمی شود از کنار آن گذشت و رجوع به آن امری مهم می نماید. فارغ از مقایسههای مغرضانهای که اهداف سیاسی را در پس ظاهر مطالبه گر خوددارند؛ نباید از این نکته غافل شد که موضوعی مانند آلودگی هوا ساخته ذهن مخالفان و یا بهواسطهی تصویرسازی رسانههای بیگانه و یا مخالف دولت نیست؛ تنگی نفس و تار بودن میدان دید در این روزهای شهر تهران؛ خود بهترین خبررسان و صادقترین رسانهای در این امر است. پس اگر مقایسهای هم با سالهای پیشین و دولت های پیشین انجام میگردد؛ بهتر است به این دید نگاه شود که از آن دولت تا این دولت هنوز کسی مشکلات را بهصورت ریشهای حل ننموده است. در موضوع آلودگی هوا ارگان، سازمان و نهاد های مختلفی دخیل هستند که در رأس آن دولت و شهرداری هستند و بالاترین سهم را در تأثیرگذاری دارند. متأسفانه به دلیل نگاههای سیاسی که همیشه در تمام شئون کشور وجود دارد؛ موضوع حیاتی آلودگی هوا نیز بیشتر از حیث تخریب های سیاسی و شخصی بهکار می رود و حلقه مفقوده این معضل سلامت مردم است. در دولت قبل و در بحبوحهی تهدیدات سیاسی آمریکا موضوع تحریم فروش بنزین به ایران؛ دولت وقت خبر خودکفایی در تولید بنزین را در رسانهها اعلام کرد. واکنشها به این خبر از تحلیل کارشناسان محیطزیست آغاز شد و با اظهارنظر مسئولین سابق این سازمان و حتی مقامات سیاسی منتقد دولت ادامه یافت. نکتهای که در آن روزها مطرح شد این بود؛ که امکان تولید بنزین باکیفیت بالا آن هم در عرض مدتی کوتاه غیرممکن است! اما در آن سالها با اسرار دولت عرضه بنزین فوق انجام شد و درست در نکته جالبی که وجود دارد این است که همان مخالفان؛ امروز که گزارشهای مختلفی از غیراستاندارد بودن بنزین وارداتی و تولیدی کشور مخابره میشود سکوت پیشه کرده و یا علت آلودگی را مسائل دیگری میدانند. این نشان میدهد که آن گله گذاریها صرفاً سیاسی بوده و بیتفاوتی و توجیههای این ایام هم برای رفع تکلیف و پاک جلوه دادن دست های موثر در شکلگیری شرایط کنونی است. نمونه بارز این تناقضات موضعگیریها و افشاگری های معصومه ابتکار از بنزین ارائهشده در دولت قبل است که تا همین دو سال پیش هم پیگیر رسیدگی به راهکار دولت قبل بود. اما در معلوم نیست که خانم ابتکار چرا این روزها سکوت پیشه کرده است. از طرفی نظرات کارشناسی نیره پیروز بخت رئیس سازمان ملی استاندارد کشور؛ که زیرمجموعه نهاد ریاست جمهوری است هم در نوع خود جالب است. پیروز بخت در دی ماه سال پیش گفته بود: تغییرات آب و هوا، بلندمرتبهسازی و موتورخانهها دلیل اصلی آلودگی هواست، نه کیفیت بنزین! این اظهارنظرها بیشتر یک بازی سیاسی است؛ چرا که از جنجال های رسانهای فراتر نمی رود و در زمان تصدیگری منتقدان؛ همان ایرادات به محسنات تغییر میابد. متأسفانه سازمان های رسیدگی به محیطزیست زیر نظر دولتها هستند و شاخص استاندارد و سلامت در زمان تصدی یک دولت ارتباط مستقیمی با نظر مسئولان قوهی مجریه دارد. این موضوع تنها متوجه یک دولت نبوده و نمونههایی از آن را در هر دولتی میتوان یافت. یکی دیگر از عوامل دخیل در آلودگی هوای شهرها بهویژه شهر تهران؛ شهرداریها هستند که به برکت سیاست زدگی تمام بخش های کشور؛ این سازمان نیز همواره نقد و مدح های متأثر از مسائل جناحی و سیاسی را به خود میبیند. در شهرداری کلانشهری مانند تهران؛ درحالیکه کارشناسان حوزههای مختلفِ مرتبط با مدیریت شهری؛ از تصمیمات غلط و یا ناکافی شهرداری چه در حوزه ساختوساز و چه در زمینهی سامانههای حملونقل عمومی میگویند؛ این انتقادات راه بهجایی نبرده و عموماً با توجیهات و توضیحات تکراری مواجه میشوند. بهعنوان مثال وقتی موضوعاتی نظیر: ارائه مجوز ساخت ساز بیشازحد؛ بهویژه در مناطق حساس از حیث مدخل های ورود و خروج هوای شهر تهران، سیستم حمل و نقل عمومی ضعیف و کمبود وسایل نقلیه عمومی سبز و عدم بهرهگیری از سامانههای جدید و مدرن حملونقل عمومی و مسائلی ازایندست مطرح میشود؛ عمدتاً یا تقصیر به گردن دولتها میافتد و یا از نداشتن اعتبارات لازم برای تأمین و ایجاد این موارد سخن گفته میشود. پلیس راهنمایی و رانندگی بهعنوان مسئول اصلی نظارت و کنترل ترافیک شهر؛ عامل موثر دیگری در مورد موضوع آلودگی هواست که این امر را بهواسطهی ایجاد طرح های ترافیکی انجام میدهد. اما نحوهی عملکرد این سازمان برای بهبود شرایط هوای تهران خوب نبوده و نیست و طرح زوج و فرد و ترافیک که سادهترین و سهلترین راه برای کنترل آلودگی هوا است را با یک رویهی منظم و منسجم اجرا نمیکند. شاهد ای موضوع اظهارنظر سال قبل ریاست این سازمان است که در آن از کاهش ساعات طرح زوج و فرد به دلیل رفاه حال مردم خبر داده بود؛ حال آنکه در روزهای اوجگیری آلودگی بهتدریج محدودیت ترافیکی بیشتر میشود. البته این سازمان با فروش بیرویهی طرح ترافیک بازدارندگی و اثر این طرح را به نحوی از بین میبرد. شما برای ورود به طرح ترافیک مبلغ ناقابل 37 هزار تومان را باید بپردازید که نه تنها بازدارنده نیست بلکه محدود نبودن و یا شمار بالای ارائهی آن موجب میشود که تا میزان قابلتوجهی از تأثیر این طرح کاسته شود. در کنار دولت و سازمانهای موثر بر کنترل و مدیریت وضعیت هوای شهرها عوامل دیگری هم وجود داند که بهصورت چراغ خاموش و زیر چتر حمایت یک مقام، مسئول و یا حتی ارگان در حال فعالیت هستند و هیچگاه نه نامی از آنها برده میشود و نه مورد بازخواست قرار میگیرند. افراد مذکور در هر قشر، مقام و حوزهای وجود دارند و اسامی مختلفی نظیر: مافیا، یقهسفیدها، آقازاده و رانتخوار را یدک میکشند. این افراد بهواسطهی اهداف مادی و کسب ثروت های هنگفت دستبهکارهایی میزنند؛ که در اثر آن خون ملت و امتی را در شیشه میکنند و همچون زالو از آن تناول میکنند. بهعنوان مثال افراد موثر در تولید خودروهای بیکیفیت داخلی و انحصارگران مدافع تولید آن؛ بخشی از پروژهی ظلم به هم وطنان را بر عهدهدارند که با همکاری افراد، سازمان های مختلف و حتی خریداران این محصولات؛ در جهت نیل به اهدافشان تلاش میکنند. وقتی بخشی از این اتفاقات را مرور میکنیم به ارادهی عظیم و موثری در رخ دادن آن پی میبریم؛ که در آن از یک شهروند گرفته تا بالاترین مقامات مسئول دخیل هستند؛ اما نباید از این نکته غافل شد مه سهم اثرگذاری در رخ دادن و تعمیم پیدا کردن آن به دیگر حوزه در میان این جامعهی آماری عظیم متفاوت است. پر واضح است که دود ناشی از خودروی یک فرد بیمبالات و بیتوجه به مضرات ورود خودروهای تک سرنشین به داخل شهری مانند تهران؛ میلیونها با کمتر از آن مدیری است که بنزین غیراستاندارد، بیکیفیت و حاوی مواد سمی و کشنده را وارد کشور میکند و تنها دغدغه او کسب سودی هنگفت بهواسطهی یک رانت دولتی است. خون انسانهایی که به علت آلودگی هوا جان میسپارند به گردن هر دوی اینها است؛ اما جرم حاصل از شلیک یک گلوله کجا و کشتار با بمب هستهای کجا! در این روزها سادهترین و سهلترین راهی که برای مقابله با معضل آلودگی هوا وجود دارد این است؛ که ابتدا هر کس بهنوبهی خود رعایت حال نزار شهر و همنوعان خود را بکند و در وهلهی بعد با مطالبه کردن آن از طرق مختلف؛ مسئولان مرتبط را مجبور به خدمت رسانی و انجام کارهای موثر کند تا دیگر شرایط مساعدی برای فعالیت زالوصفتان و کفتار منشان سودجو در این جامعه وجود نداشته باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]