تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834197920
یادداشت/محمد سلیمانی آیا به هم ریختگی در اقتصاد و رکود ایجاد شده در یازدهمین صد روز حل شده است؟
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/محمد سلیمانیآیا به هم ریختگی در اقتصاد و رکود ایجاد شده در یازدهمین صد روز حل شده است؟
نماینده دوره نهم مجلس شورای اسلامی گفت: دولت یازدهم قول داده بود هر ۱۰۰ روز عملکرد اقتصادی‌اش را به مردم بدهد و سؤال اینجاست آیا به هم ریختگی در اقتصاد و رکود ایجاد شده در یازده صد روز حل شده است؟
به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، محمد سلیمانی نماینده دوره نهم مجلس شورای اسلامی در یادداشتی به بررسی عملکرد اقتصادی دولت یازدهم از ابتدا تاکنون پرداخته است که متن این یادداشت به این شرح است: صد روز یازدهم دولت یازدهم نیز به پایان رسید. رئیس محترم جمهور قول داده بود هر صد روز یکبار گزارش عملکرد به ملت بدهد. در پایان صد روز اول همه مشتاقانه منتظر شنیدن گزارش بودند. وقتی گزارش ارائه شد. همه متوجه شدند که از عملکرد در گزارش خبری نبود و صرفاً فحشنامه‌ای به دولت قبل تشریح شد و ملت ایران حیران از رویکرد عجیب و غریب دولت و رئیس دولت که این چه بازی سیاسی جدیدی است؟ در گذشته، در چنین مواقعی مقایسه عملکردی با دولت‌های قبل صورت می گرفت. البته از فحوای گزارش صد روز اول سستی و تنبلی و عدم کارائی مشهود بود و آش آنقدر شور شد که دولت از دادن گزارش‌های صد روزه بعدی صرف نظر کرد و عملاً دولت در مسیر "ما نمی توانیم" گام بر داشت. اکنون که به پایان صد روز یازدهم دولت رسیده ایم، مرور کنیم که: آیا به هم ریختگی در اقتصاد و رکود ایجاد شده در یازده صد روز حل شده است؟ رکود همه جانبه ایجاد شده تا کی ادامه خواهد داشت و چه زمانی سر و سامان ملموسی خواهد یافت؟ آیا علی‌رغم تبلیغات گسترده دولت بر سر مسأله برجام، تحریم های قبلی بر داشته شد؟ خیر بلکه تحریم های جدید وضع شد و می‌شود؟ ملت ایران هر روز شاهد دستبردهای گسترده به ذخیره ها و دارائی هایش در خارج از کشور است. تولید ملی به سمت قهقرا رفته و می رود و اصولاً راهبرد دولت به سمت حمایت از تولید داخل بسیار کم رنگ و بی رمق بوده است. آیا اکثر کارخانجات دارای وضعیتی به مراتب وخیم تر از وضعیت سال گذشته در همین مقطع زمانی نیستند؟ چرا کارخانجات بزرگ نظیر ارج، فولاد، سیمان تعطیل شده و می شوند؟ آیا با تبلیغ اقتصاد آزاد، عملاً دولت به سمت ایجاد انحصار در اقتصاد به نفع گروههای خاصی حرکت نکرده است؟ آیا بازار بعضی کالاها با رانت به انحصار فرد یا عده ای در نیامد؟ ارتباط با کشورهای همسایه، که آنقدر برایش شعار داده شد، در این یازده صد روزه بهبود پیدا نکرد بلکه بدتر شد؟ چند دولت با ایران قطع رابطه کردند و چند دولت کوچک نیز برای ایران شاخ و شانه کشیدند. چرا دولت از بیان واقعیات بیکاری و نرخ بیکاری و اشتغال فرار می کند؟ آیا دولت نمی داند گزارشات در این حوزه وحشت آور است؟ اخراج دهها هزار نفر از کارخانجات و کارگاهها، تعطیل کردن بسیاری از طرحهای عمرانی، توقف مسکن مهر و رکود در حوزه مسکن، عدم شروع طرحهای ضروری جدید، و الی آخر، آیا همه حکایت از دست خالی دولت در این حوزه ندارد؟ آیا در بحث تورم، دولت عمدتاً بازی با کلمات و اعداد و ارقام را مشی خود قرار نداده است؟ مگر حرف اصلی و درست ریاست محترم جمهور که گفتند، جیب مردم ملاک است نه اعداد و ارقام دولتی، فراموش شده است؟ آیا انصافاً جیب مردم همین مقدار تورم اعلام شده دولتی را هم لمس و تأیید می کند؟ آیا وقتی پول به جامعه و طرحهای عمرانی و کارخانجات و حتی کشاورزی تزریق نگردد، رکود ایجاد نمی شود؟ آیا دولت یازدهم از این بابت دستاورد چندانی برای ارائه گزارشات صد روزه دارد؟ چگونه دولت می تواند مدعی شود در این مدت به حمایت از فرهنگ توسط بخش غیر دولتی پرداخته است؟ در حالیکه در جشنواره های فرهنگی نظیر فیلم عمار حاضر نشد تا احوالی از دست اندرکاران بپرسد و خسته نباشیدی بگوید؟ آیا دولت در گزارش خود خواهد گفت نشریات نُه دی، جهان نیوز، یالثارات و .... را به دلیل نقد دولت بستم و فیس بوک را فیلتر شکستم؟ با انتصابات انجام گرفته، آیا دولت می تواند بگوید فراجناحی عمل کرده است؟ آیا انتصابات تا مرحله انتظامات درب ادارات پیش نرفت؟ چگونه دولت در گزارش صد روزه یازدهم می خواهد ثابت کند با داس نیامده است؟ در حالیکه همه استانداران، فرمانداران، بخشداران و در یک کلمه همه مدیران را عوض کرده است و عمدتاً یک اصلاح طلب فعال در فتنه جایگزین شد. آیا دولت در گزارش صد روزه یازدهم می تواند گزارش دهد که در انتصابات فراجناحی عمل کرده است؟ هرگز! آیا افکار عمومی مردم باور نکرده است که کلید، گم شده یا از اولش کلیدی در کار نبوده است؟ آیا دولت می تواند در گزارش یازدهم، رکود ایجاد شده در حوزه علم و فنآوری را با عدم تخصیص بودجه هائی نظیر پروژه های کلان ملی را نگنجاند؟ در گزارش دولت راجع به مسکن دار کردن مردم خصوصاً افراد کم درآمد چه گزارشی خواهد آمد؟ آیا جامعه کشش دارد که دولت باز دل و روده ی مسکن مهر را بشکافد؟ آیا دولت می تواند در گزارش خود میزان دارائی شخصی دولتمردان فعلی را اعلام کند؟ و بگوید ما چه داریم؟ و اطمینان دهد که دولت یازدهم از جنس مردم است؟ آیا می تواند صاحبان فیشهای حقوقی نجومی را بر کنار کند؟ در این صورت آیا چند درصد از مدیران دولتی کنار می روند؟ آیا دولت مبالغ نجومی پرداخت شده به مدیران خود را از آنها خواهد گرفت؟ و اگر تخلف کرده اند آنها دادگاهی خواهد کرد؟ چگونه دولت می تواند عدم توانایی خود در تحقق درآمدهای مندرج در قانون بودجه را در گزارش به ملت شرح دهد؟ مگر اینطور نیست که تا درآمد نباشد، خرج هم نمی توان کرد، ولی رکود هست؟ از این سنخ چراها در ذهن مردم فراوان وجود دارد. اگر بخواهم ادامه دهم باید تا شماره هزاران پیش روم! از یک طرف دولت کوپن "انداختن همه تقصیرها و کوتاهی ها و نارسائی ها و کار نکردن ها" به گردن دولت قبل و صحبت تو خالی از "گشایشهای برجام" و "بر داشته شدن تحریمها" را در گذشته بارها و بارها و بیش از اندازه خرج کرده است و بدیهی است مردم قبول نمی کنند گزارش تکراری را و جائی هم برای مانور جدید نمانده است. از طرف دیگر هم با توجه به نکات بالا دستهای دولت از نظر عملکرد خالی است. پس باید حق داد که دولت دنبال مقصر دیگری بگردد. دولت چون در حوزه اقتصاد و معیشت و اشتغال و پیشرفت و فناوری و سازندگی و حسن رابط با همسایگان و غیره، دستی خالی دارد، به جای گزارش صد روزه یازدهم، محور فعالیت خود را بر حاشیه سازی گذاشته است. اکنون که عده ای مسیر را طوری طراحی کرده اند که تلقین کنند مشکلات بدون بالا بردن دست ها در مقابل استکبار حل نمی شود و هر روز در آن می دمند. پس بناچار ملت باید خود را آماده کند و مظلومانه از کیان و جایگاه انقلاب دفاع کند. طبیعی است که دولتِ کار نکرده گزارش عملکردی ندارد، پس مقصری و مجرمی باید ساخته شود! در یازده صد روز گذشته وضع دولتمردان یازدهم به نحوی پیش رفت که در حوزه های اقتصاد، اجتماع، فرهنگ، سیاست و در زیرمجموعه های کشاورزی، صنعت، معدن، تجارت، نفت و گاز، مسکن، و در مقوله های نظیر کاهش بیکاری، کاهش گرانی، افزایش اشتغال، افزایش رفاه عمومی، بهبود زندگی شهری و روستائی، کاهش هزینه درمان، کاهش هزینه اجاره، رشد و بالندگی علمی و ..... کاری نکردند تا دستاوردی برای ارائه داشته باشند. نگرانم عده ای به سمت نظام بروند و بخواهند مقصر را نظام اسلامی یا کلیت آن جلوه دهند. انتهای پیام/
95/04/25 :: 10:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
سیاسی
پربازدیدترینها