واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا:
سوء رفتار عبارت است از انجام یا مسامحه در انجام هر عملی که منجر به صدمه رساندن به سالمند و ایجاد مشکلات بهداشتی شود یا آسایش و سلامت روحی سالمند را تهدید کند. هر سوء استفاده، سهلانگاری، بهرهبرداری، پرخاشگری، عمل خارج از نزاکت، بیاحترامی یا هر عملی که منجر به جراحت، صدمه یا فساد شود سوءرفتار قلمداد میشود. به گزارش ایسنا، به نقل از روابط عمومی معاونت درمان سازمان تامین اجتماعی، سوءرفتار ممکن است عمدی یا غیرعمدی باشد. سوءرفتار عمدی شامل تحمیل آگاهانه و تعمدی، صدمه یا جراحت، ضرب و جرح یا سوءرفتار کلامی است، اما سوءرفتار غیرعمدی زمانی رخ میدهد که عملی سهوی انجام گیرد که منجر به آسیب به شخص سالمند شود. سوءرفتار با سالمندان ممکن است به اشکال جسمی، غفلت، روانشناختی مالی و تجاوز به حقوق رخ دهد. در سوءرفتارهای جسمی سالمندان با جراحاتی که معمولا توسط مراقبین ایجاد شده به مراکز اورژانس و سوانح مراجعه میکنند. علائمی نظیر کبودی، ورم و سوختگی، آثار ناشی از بستن با طناب، شکستگی، دررفتگی، خراشیدگی و غیره میتوانند نمایانگر این نوع از سوء رفتار باشد. غفلت، شایعترین شکل سوءرفتار خصوصا در میان خانوادههای کمدرآمد است. بهداشت و تغذیه نامناسب، سوختگی ناشی از ادرار، زخمهای بستر، علائم کمآبی در بدن، بهداشت نامناسب پوست، لباس نامناسب، مصرف نامناسب دارو، تنها ماندن سالمند در منزل و عدم ایمنی در منزل از مصادیق بارز غلفت به شمار میرود. علاوه بر این به هرگونه توهین به صورت کلامی یا غیرکلامی که روی احساسات سالمند عزت نفس، اعتماد به نفس و تعامل وی با دیگران تاثیر بگذارد یا هرگونه خصومت، خشونت، تهدید کلامی و انزوای اجتماعی که سبب به هم خوردن تعادل روانی عاطفی سالمند شود سوءرفتار روانشناختی اطلاق میشود. از طرفی بهرهبرداری از منابع و اموال نقدی و غیرنقدی سالمند برای استفاده شخص و نیز عدم توجه اعضای خانواده به سالمند زمانی که وی به علت فقر قادر به خرید غذا، دارو، لباس یا سایر مایحتاج ضروری زندگی نباشد نیز سوءرفتار مالی محسوب میشود. گرفتن تصمیم در رابطه با امور زندگی، حق ضروری هر شخص از جمله افراد سالمند است. تجاوز به حقوق شامل محروم کردن سالمند از هر نوع حقوق قانونی شامل آزادی شخصی، اموال شخصی، آزادی بیان و حق تصمیمگیری است. سوءرفتار سبب بروز مشکلات جسمی، رفتاری و روانی در سالمند میشود که عبارتند از احتیاط در تعامل با دیگران، ترس آشکار از اعضای خانواده، خیره شدن به یک نقطه، دروغگویی، فقدان عکسالعمل در هنگام فرآیندهای خطرناک، احساس نگرانی از شنیدن صدای گریه دیگران، کاهش اعتماد به نفس، وجود تصویر ذهنی منفی، جلب توجه کردن با پرخاشگری، وابستگی دارویی، انزواطلبی، کنارهگیری و افسردگی. انواع سوءرفتار با سالمندان در بین مردم با مذاهب نژادها، قومیتها، وضعیت اقتصادی و اجتماعی مختلف یافت میشود. دلایل ایجاد سوء رفتار توسط اعضای خانواده متنوع بوده و پنج مورد در ایجاد سوءرفتار با سالمندان موثر هستند که شامل فشارهای خارجی، عوامل فردی، کنارهگیری اجتماعی، انتقال رفتار خشونتآمیز از نسلی به نسل دیگر و وابستگی بین سوءرفتارکننده و سالمند میشود. محیط یکی از عوامل بالقوه مهم در ایجاد سوء رفتار با سالمندان است به طوری که یافتههای تحقیقاتی نشان داده که محیط میتواند به عنوان یک عامل تنشزای مزمن ایفای نقش کند. مشکلات اقتصادی، عاطفی و سایر بحرانهای خانواده نیز از جمله این گونه عوامل هستند. نبود حمایت کافی از آموزش در جامعه باعث میشود که اعضای خانواده نسبت به نیازهای سالمند آگاه نبوده و در مواقعی که هیچ راه نجاتی برای کم کردن احساس خشونتبار خود پیدا نمیکنند، این احساس خصمانه را متوجه فرد سالمند کنند. مشکلات بهداشتی و بیماریهای جسمانی، مشکلات بهداشت روان و بیماریهای روانی، تفاوت خلق و تفاوتهای رفتاری سالمند ممکن است عواملی جهت ایجاد فشار روانی به حساب آیند. سالمندان دچار مشکلات بهداشتی چهار برابر بیشتر از سایر سالمندان در معرض سوءرفتار توسط مراقبین قرار دارند. مهمترین کمک به سالمندانی که تحت سوءرفتار قرار دارند یافتن نیازهایی است که سبب افزایش فشار روی مراقبین میشود زیرا سلامندان مایلند تحت هر شرایطی با اعضای خانواده خود زندگی کنند حتی اگر مورد سوء رفتار یا مراقبتهای غیر استاندارد قرار گیرند. اقداماتی که بایستی پیش از شروع سوءرفتار صورت گیرد و امکان بروز بعدی سوءرفتار را از بین ببرد شامل شناسایی خانوادههای در معرض خطر، تقویت خانواده جهت پذیرش و سازگاری بیشتر با نیازهای سالمند و فشارهای مختلف زندگی و فراهم کردن منابع حیاتی در جامعه است. حمایت و غنیسازی روانشناختی در خانوادهها و اشخاص در معرض خطر یکی از تدابیر مهم در پیشگیری است که به صورت آموزش مهارتهای ارتباطی، شخصی، گروهی و خانواده از طریق کلاس و جزوه امکانپذیر است. برقراری ارتباط موثر با خانواده دارای اهمیت است زیرا این گونه خانوادهها مشتاق به بحث و صحبت در رابطه با مشکلاتشان نیستند، شناسایی منابع حمایتی جامعه و ارجاع به منابع دومین اقدام و در نهایت مشاوره برای اعضا سوء رفتارکننده خانواده به پیشگیری از سوء رفتار نسبت به سالمند یاری میرساند. از آنجا که امروزه گستردگی خانوادهها بسیار کم شده وجود یک مشاور یا دوست نزدیک میتواند نقش حیاتی در خانواده ایفا کند و حمایت و محبتی که اعضای خانواده نیاز دارند را فراهم کنند چراکه هدف اصلی برقراری رابطه مثبت بین اعضای خانواده و سالمند تقویت اعتماد به نفس و تغییر عادات و نگرشهای کهنه است که شخص مشاور میتواند انجام دهد. اساسیترین راه پیشگیری و نهایتا درمان سوء رفتار داشتن یک الگوی تربیتی صحیح در زندگی بشر است که طبعا با تذکرات مکرر و آموزشهای مستقیم و غیرمستقم وصول به این امر امکانپذیر است.
انتهای پیام
پنجشنبه / ۱۴ مرداد ۱۳۹۵ / ۱۰:۲۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 118]