محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832839044
طنز؛ چرا و چطوری من معتاد شدم؟
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: پوريا عالمي در روزنامه شرق نوشت:
این داستان صددرصد واقعی است:
خدا برای شما پیش نیاورد. بابای سوفیا همیشه اصرار داشت من مشکل کار را حل کنم. من به بابای سوفیا می‌گفتم حل مشکل کار، وظیفه دولت‌هاست. بابای سوفیا می‌گفت بهانه آدم نفاخ، نان جو است. خلاصه یک‌بار من را از خانه‌شان بیرون کرد و گفت یا می‌روی سر کار، یا سوفیا بی‌سوفیا.
من هم به‌سختی یک کار پیدا کردم و با یک قرارداد شش‌ساعته (قبلاها شش‌ماهه بود، الان شش‌ساعته ببندند باید کلاهت را بیندازی هوا) مشغول به کار شدم. کار ما خیلی سخت بود و حقوق هم که نمی‌دادند.
چندبار ما اعتراض کردیم و جلو در کارخانه نشستیم کف جاده که اعتراض کنیم و حقوق‌های معوقه‌مان را بگیریم که مجبور شدیم چندشب آب‌خنک بخوریم. خیلی عجیب بود.
خلاصه فکر می‌کنید برای حل مشکل ماه کارفرمایان ما چی‌کار کردند؟ هیچی. گفتند کار شما سخت است؟ گفتیم بله. گفتند ای ول، یک کام از این بگیر سبک شی. ما یک کام گرفتیم و کمی سبک شدیم.
کارفرما گفت آها... باریکلا... حالا سه کام بگیر و نفست را حبس کن. ما سه کام گرفتیم و نفس را حبس کردیم و داشتیم می‌رفتیم تو فضا که کارفرما گفت: ها ماشالا... تو قهرمان منی... تو یک کارگر خوبی که روی حرف کارفرماش حرف نمی‌زنه... حقوق می‌خوای چی‌کار؟ پاشو... پاشو برو سر کارت... هروقت احساس کردی پول لازم داری یا از شرایط کار ناراضی هستی، بیا اینجا یه کام بگیر.
این‌طوری شد که من معتاد شدم و راستش فکر هم نمی‌کردم کار بدی می‌کنم. چون این الان بین برخی از کارفرماها متداول است که کارگرها را معتاد نگه دارند.
حتی دیروز سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر گفته: «برخی کارفرمایان و پیمانکاران پروژه‌ای به اعتیاد به‌عنوان راهکاری برای افزایش کارایی کارگران نگاه می‌کنند». منتها بابای سوفیا این حرف‌ها حالیش نبود. بابای سوفیا نه عشق را می‌فهمید، نه مسائل کارگری را. به دلیل همین چیزها هم من را از خانه‌اش بیرون کرد.
وصیت
سوفیا... ببین من به‌خاطر تو رفتم پیش بابات و به‌خاطر بابات رفتم سر کار و به‌خاطر کار معتاد شدم. حالا وایمیسی به پام و می‌سوزی و می‌سازی؟ یا تو هم مثل بابات هستی و از آن بی‌معرفتاشی؟
۱۵ مهر ۱۳۹۵ - ۱۰:۵۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها