محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832852247
رادیکالیسم وطن ندارد/ قصه تلخ مصائب رسانه‌های محلی/ از محرومیت‌های فراموش شده تالش تا «بازی»هایی با حاصل «هیچ» برای مردم
واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه/گروه سیاسی: «راه نما» ماهنامه مطالعات سیاسی که نخستین نشریه تخصصی مطالعات تروریسم است در شماره ۱۲ خود با «توحید قریشی» از ایرانیان پیوسته به داعش گفت‌وگو کرده است. موضوعی که این مصاحبه را برای مردم گیلان جذاب می‌کند محل تولد قریشی است که خود را اهل روستای «شلقون تالش» معرفی کرده است.قریشی در این مصاحبه گفته است که پیش از پیوستن به داعش امام‌جمعه روستای شلقون بوده. او در گفت‌وگو با خبرنگاران این ماهنامه که درصدد واکاوی چرایی پیوستن جوانانی مانند او به داعش هستند به نکات مختلفی اشاره می‌کند که مهم‌ترین آن باور شعارهای این گروه تروریستی درباره تشکیل حکومت اسلامی است. داستان قریشی نه مربوط به ماه‌های گذشته که سال ۹۲ است و تاریخ انتشار مجله هم مربوط به اردیبهشت‌ماه گذشته است.این مصاحبه به دلیل جذابیت‌های مختلف در برخی پایگاه‌های خبری کشور ازجمله چند سایت گیلانی بازنشر شد. دراین‌بین هفته‌نامه‌ی نوپای «جوانان دیار میرزا» که حاصل تلاش تحریریه پایگاه خبری و تحلیلی «دیارمیرزا» از رسانه های پرمخاطب و قدیمی گیلان است هم هم ۲۴ شهریورماه به «بازنشر» این مصاحبه عین متن منتشرشده در ماهنامه راه نما پرداخت و تنها با توجه به برخی اصول خبرنویسی مانند «دربرگیری و شگفتی» برای جذاب‌تر شدن موضوع تیتر از «تالش تا داعش» را برای این گفت‌وگوی بازنشری انتخاب کرد.حدود یک هفته بعدازانتشار این نشریه و درحالی‌که شماره ششم این هفته‌نامه در حال اتمام بود ناگهان موج عجیبی با ترجیع‌بند «توهین به قوم تالش از سوی یک هفته‌نامه» آغاز شد. جریان سازی ماجرا به‌طور هم‌زمان از یک سایت نه‌چندان خوش‌نام و چند سایت نوپا و فاقد مجوز رسمی فعالیت و چند گروه بی‌نام‌ونشان تلگرامی شروع شد.زمانی کوتاه لازم بود تا این موضوع هم مانند رویه غالب کاربران شبکه‌های اجتماعی در ایران بدون بررسی و توجه به محتوا و اصل مطلب یک مصاحبه طولانی بیش از ۲۸۰۰ کلمه‌ای اصطلاحا «داغ» شود. در موارد متعدد مشابه که یک گروه قومی نسبت به آنچه توهین به خود می دانند واکنش نشان می دهند و اقوام دیگر شروع به نقد نوع مواجه آنها با موضوع می کنند اما وقتی نوبت به خودشان می رسد راحت‌ترین کار ممکن در این مواقع از سوی اغلب کاربران شبکه‌های اجتماعی هم اشتراک گذاشتن با کَپشن وامصیبتا، توهین آشکار و درخواست برخورد قضایی و حتی انواع برخوردهای شخصی و تهدید کارکنان نشریه فوق بود. این‌همه در حالی بود که از اساس موضوع ارتباطی به قومیت نداشت و بحث تفکر و عقیده تغییر کرده یک فرد در میان بود که می‌توانست متولد هر جای گیلان و جهان باشد.ساعاتی بعد گروه‌های محفلی که در قالب پایگاه‌های خبری فعالیت می‌کنند وارد میدان شدند و درصدد حساس کردن موضوع برای ساکنان این منطقه برآمدند. موضوعی که بدون توجه آنها به ابعاد امنیتی و اجتماعی و تبعات بعضا غیرقابل کنترل فضای ایجاد شده صورت گرفت، آنها با خبرسازی و هیجانی کردن فضا و البته با مقاصد سیاسی به سراغ چهره‌های مخالف مدیرمسئول هفته‌نامه «امیر محمدپور» که مدیرکل کتابخانه‌های عمومی گیلان هم بود رفتند. گزینه بعدی نماینده نزدیک(و دایی) محمدپور، غلامعلی جعفرزاده نماینده حامی دولت در مجلس بود. چند مخالف شناخته‌شده محمدپور و جعفرزاده که طی حدود سه سال گذشته به طرز عجیبی از هر فرصتی برای تخطئه هم استفاده کرده‌اند با خبرسازی، موعد انتقام را مناسب تشخیص دادند. مخالفتی که روشن‌ترین وجه آن برای افکار عمومی یک انتصاب فامیلی حدود سه سال قبل در گیلان بود. موضوعی که نه اولین بار اتفاق افتاد و نه آخرین بار خواهد بود.خبرسازی‌ها و ایجاد حساسیت بین قوم تالش و یه عبارت دیگر گیلانیان تالش زبان کار را به‌جایی رساند که تمام دست‌اندرکاران نشریه رسما عذرخواهی خود را درباره تیتری که برای عده‌ای سوءتفاهم ایجاد کرده بود اعلام کردند(اینجا بخوانید). این اما برای آن‌هایی که قصدشان نوعی انتقام شخصی و غبارآلود کردن فضا بود کافی به نظر نمی‌آمد و آنها همچنان کینه‌توزانه و برخلاف اصول حرفه‌ای روزنامه‌نگاری و اخلاق صنفی بر آتش اختلاف می‌دمیدند.در این بین هم سکوت عجیبی در رسانه های استانی دیده می شد. اگرچه از به ظاهر رسانه هایی که عمدتا با یک نفر اداره می شوند و به وبلاگ شباهت دارند انتظاری وجود ندارد تا مصائب و مشکلات اداره چندساله یک رسانه با چندین پرسنل و نیرو و تبعات تعطیلی آن را درک کنند اما سکوت عجیب برخی مدعیان حقوق صنفی اهالی رسانه و مطبوعات و مدافعان آزادی مطبوعات سوال برانگیز بود.برکناری فقط به خاطر یک تیترسوم مهرماه علیرضا مختارپور دبیر کل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور هم در تصمیمی عجیب محمدپور را از سمتش برکنار کرد و برای این نهاد فرهنگی سرپرست تعیین کرد.(اینجا بخوانید)مخالفانی که در عدد کم شمار اما در ایجاد هیاهو و سروصدا خود را پرتعداد نشان می‌دادند شاید انتظار این تصمیم را نداشتند چون بعداز آن بازهم با انتشار متن‌های مختلف عطش خود را برای انتقام‌جویی بیشتر نشان دادند و خواستار برخورد قضایی و توقیف این نشریه شدند آن‌هم به خاطر انتخاب تیتری که تنها نشان‌دهنده خاستگاه یک فرد ملحق شده به یک گروه تروریستی است .یک دفاع صنفیدرباره این موضوع می‌توان به چند نکته اشاره کرد اما قبل از آن لازم است گفته شود که این تنها یک دفاع صنفی است . اگرچه نگارنده تاکنون نه امیر محمدپور را از نزدیک دیده‌ام و نه از دیگر عوامل هفته‌نامه دیارمیرزا شناخت چندانی ندارم اما حدود سه سال گذشته تقریبا هرروز عملکرد همکاران مجموعه تحت مدیریت محمدپور را در سایت «دیار میرزا» از نزدیک پیگیری کرده و دیده‌ام که آنها به دنبال تخطئه و جریان سازی علیه یک قوم نبوده و نیستند. هرچند من هم درگذشته یکی از مخالفان انتصاب امیرمحمدپور به سمت مدیرکلی کتابخانه‌ها به دلیل شائبه دخالت فامیلی بودم اما گذشت زمان ثابت کرد عملکرد محمدپورهرگز ضعیف‌تر از هیچ‌یک از مدیران کل باتجربه،مُسن و غیر فامیل در گیلان نبود و او در زمان حضورش در این پست توانست موفقیت‌های خوبی در زمینه کاری به دست آورد که نگاهی به بایگانی اخبار مرتبط با این نهاد در رسانه ها و پرس و جو از افراد و سازمان های مرتبط با این نهاد گواه این مساله است.از «بی تقوایی» تا جوزدگی و سیاسی بازیمی‌توان قاطعانه گفت بسیاری از افرادی که طی یک هفته گذشته درباره «تیتر» یک مطلب بلند به قضاوت نشسته‌اند هرگز زحمت مطالعه‌ی متن مصاحبه را به خود نداده‌اند و تنها بر اساس سطح ماجرا و تهییج افراد مغرض رای و نظر خود را علنی کرده‌اند. در بینشان هم افرادی حضور دارند که فراوان مردم را دعوت به تقوا و دوری از گناه می کنند. از برخی نزدیکان فرماندار یکی از شهرستان های غرب گیلان تا برخی فعالین سیاسی اصولگرا؛ در این میان موضوع گیری دو نماینده رشت در مجلس که ازقضا یک نفرشان دایی مدیرمسئول است عجیب‌تر به نظر می‌آید. جعفرزاده که در گفت‌وگوهای مختلف خود را مدافع آزادی بیان و حامی نقد می‌خواند در همان ابتدای امر و شاید برای جمع‌کردن دامان خود از ماجرا خواستار «برخورد قضایی» با مسببان ماجرا شد.(اینجا بخوانید)جبار کوچکی نژاد دیگر نماینده رشت هم که زاویه فکری عمیقی با جعفرزاده دارد و از قضا ریاست فراکسیون مطبوعات مجلس را بر عهده داردمی‌گوید: از دیدن «گزارش» و نه مصاحبه “از تالش تا داعش” دریکی از هفته‌نامه‌های گیلان بسیار متاسف شدم».(اینجا بخوانید)او که عضو کمیسیون «آموزش و تحقیقات» مجلس شورای اسلامی است بی‌توجه به محتوا به قضاوت نشسته و علی‌رغم آن‌که مصاحبه را گزارش دیده از ظن خودیار موضوع شده و بر این تصور مانده که حتما در متن گزارش مورد ادعایی به موضوع اهل سنت یا تشیع در تالش اشاره‌ای شده، درحالی‌که چنین نیست.در سودای تکرار ماجراهای سرزمین کهن و «عمو فیتیله‌ای‌ها»بولتن نویسان مخالف محمدپور و بعضی از کاربران تلگرام در تمام این مدت تنور این اختلاف را داغ‌کرده و تلاش داشتند در تالش جو کاذبی مانند آنچه پس از پخش دقایقی کوتاه از سریال «سرزمین کهن» به کارگردانی کمال تبریزی در تلویزیون رخ داد را به وجود بیاورند. سریال فاخری که به‌زعم منتقدانش به ایل بختیاری توهین کرده بود درحالی‌که این موضوع هرگز موردپذیرش کارگردان و بسیاری از منتقدان بی‌طرف نبود. همچنین دورنمای جریان سازان ماجرای توهین به قوم تالش سودای تکرار ماجرایی بود که پس از پخش آیتم طنز «هتل فیتیله» در برنامه کودک «عمو فیتیله‌ای‌ها» به وقوع پیوست که آن را توهین به قوم ترک می‌دانستند. اما گذشت زمان شرمندگی را برای مخالفانی برجای گذاشت که با صدای بلند از توهین به یک قوم سخن گفته بودند.اما واقعیت ماجرا این بود که موضوع مورداشاره هرگز به دغدغه اکثریت مردم تالش تبدیل نشد و تنها زحمت مخالفان این جریان زیاد شد که بیش از یک هفته تمرکز خود را به بازنشر و تولید مطالب پیرامون موضوعی اختصاص دادند که در حالت عادی ممکن بود خوانندگانش دورقمی هم نشوند.حتی اشاره‌های ناشیانه این افراد برای ایجاد حساسیت بین مردم مانند نوشتن کلمه «مقدس تالش» بر روی پرچم داعش و یا المان لباس تالشی و… هم نتوانست به کمک این افراد بیاید. توگویی ماهیت کلمات با نوشتن بر روی سطوح تغییر می‌کند. مگر بر روی همان پرچم اسامی جلاله مانند «لا اله الله، الله، رسول، محمد» درج نشده است؟ از آن گذشته بر اساس کدام باور و برداشت یک قوم و یا نام یک قوم «مقدس» می‌شود؟مگر می‌توان باور کرد که یک مخاطب به‌صرف دیدن یک کلمه در یک هفته‌نامه نوپا با تیراژ بسیار محدود نسبت به قومی که تاریخی به بلندای این سرزمین دارد بدبین شود؟کدام منطق می‌پذیرد که فردی با دیدن یک تیتر یادش برود که تالش هم متعلق به ایران است و سربازان و رزمندگان زیادی درراه دفاع از وطن داده است. درعین‌حال در تالش هم مانند هر جای ایران و جهان ممکن است افرادی برخلاف مشی عمومی مردمان منطقه تصمیم‌گیری و اقدام کنند. مگر اکثر سربازان داعش از اروپا به این گروه تروریستی نپیوسته‌اند؟ آیا اروپا و اروپاییان از چشم مردمان جهان افتاده‌اند؟مخالفانی که چند روز است تلاش می‌کنند با فضاسازی افرادی را از کار بیکار کرده و نشریه‌ای را به محاق توقیف ببرند نگاهی به وضعیت زبان گفتاری در این منطقه داشته باشند که با وضعیت حاکم، در آینده‌ای نزدیک تعداد افرادی که به زبان تالشی در «تالش» سخن می‌گویند آنقدر کم شمار خواهد شد که نگرانی‌های جدی دغدغه مندان این عرصه مبنی بر نابودی یک زبان اصیل تعبیر می‌شود.منتقدان به آمار بیکاری در تالش نظری داشته باشند و طبیعت و تاریخ بی‌نظیراش را به خاطر بیاورند که می‌توانست بامدیریتی ابتدایی و برنامه ریزی میان مدت این منطقه را به توسعه یافته‌ترین شهر ایران تبدیل کند. اما هنوز بسیاری از روستانشینان و شهروندان این استان پهناور برای بدست آوردن امکانات اولیه در حال تلاش هستند.آوازه تالش نه با تیتر از «تالش تا داعش» که با چند صد کودک بازمانده از تحصیل در همین سال تحصیلی تازه آغازشده، خدشه‌دار می‌شود. آزردگی خاطر مردمان این جغرافیا نه به خاطر یک تیتر که به‌واسطه وجود روستاهای فاقد امکانات اولیه عمیق می‌شود که با یک بارش شدید باران روزها از تهیه مایجتاج زندگی محروم می شوند. مردمان این دیار به گورهای باستانی می‌نگرند(اینجا بخوانید) که در دل خود تاریخی به بلندای چند هزار سال مدفون دارند اما اکنون بروی آن ویلاهایی بی‌تناسب با معماری منطقه سر برآورده است (اینجا بخوانید)تا درمجموع آنچه از این «بازی‌ها» نصیب مردم منطقه می‌شود «هیچ» باشد.
۱۲ مهر ۱۳۹۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[مشاهده در: www.gilnegah.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]
-
گوناگون
پربازدیدترینها