تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817212651
سمن‌ها به کدام سو می‌روند؟
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: حتی منتقدان دولت هم قبول دارند که طی سه سال گذشته فعالیت سمن‌ها (سازمان‌های مردم‌نهاد) ظهور آشکارتری پیدا کرده‌است. امری که علاوه بر ایجاد جریان‌های تاثیرگذار اجتماعی، بخشی از فشارهای وارده بر پیکره ناکارآمد نظام اداری را جبران و خنثی می‌کند.
منتقدان نیز علاوه‌بر ابراز نگرانی در مورد آسیب‌های رشد ناگهانی تشکل‌ها از حیث سیاسی و امنیتی، بر این باورند که برخی از سمن‌ها اصطلاحا کاغذی هستند و هیچ نمود خارجی ندارند. در واقع عده‌ای سودجو با ثبت یک سمن، برای خود و دوستان و آشنایان خود نام و نشانی عامه‌پسند دست و پا کرده‌اند که یا پوششی برای فعالیت‌های اقتصادی است یا دسترسی آنها را به برخی حمایت‌های دولتی خصوصا امتیازات رانتی افزایش داده است. تردیدی نیست که ذات همه این تشکل‌ها، «غیردولتی» بودن است و طبعا نباید از بودجه‌های دولتی یا شبه‌دولتی ارتزاق کنند، اما کیست که نداند اکثر سمن‌ها به دلایل اقتصادی و درغیاب اسپانسرهای بی‌طمع، چشم امید به کمک‌ها و حمایت‌های مستقیم و غیرمستقیم نهادهای دولتی دارند؟ و این‌گونه می‌شود که گاهی وابستگی مالی، مانع از استقلال در انجام فعالیت‌ها و حتی موضعگیری‌ها می‌شود. با نگاهی موشکافانه به تشکل‌های غیردولتی میتوان نمونه‌هایی را مشاهده کرد که در عمل به تریبون توجیه‌گر مدیران دولتی تبدیل شده‌اند که متاسفانه به واسطه فقدان تجربه کارهای جمعی، عدم وجود فضای سیاسی مناسب برای نقادی و کم‌تحملی ملی در شنیدن انتقاد، معمولا باید با تسامح از کنار آن گذشت. این در حالی است که تجربه ایجاد خیریه‌ها، هیات‌ها و دسته‌جات مذهبی و قومی در جامعه ایران قدمت چند ده قرنی دارد و با کنار هم گذاشتن درس‌های آموخته از اداره این نهادهای خودجوش اجتماعی میتوان آنها را در زمینه‌های دیگر نیز شبیه‌سازی کرد. صرف‌نظر از این‌که یک تشکل در زمینه محیط زیستی فعالیت می‌کند یا اعتیاد یا اشتغال یا هر حوزه دیگر اجتماعی، «اعتماد» حلقه اتصال اعضای آن است. ادعاهای خلاف واقع، گزارش‌های اغراق‌آمیز، تمجیدهای دولتی پسند، انتقادهای غیرمستند، اظهارات بدون پشتوانه، مشارکت‌های کاسبکارانه، جانبداری‌های معطوف به گیشه، بازیگری برای جلب توجه و ترحم و دریافت و اعطای عناوین و القاب نمایشی، آسیب‌هایی است که یک سمن را از یک محل مشارکت، به یک بنگاه برای شراکت تبدیل خواهد کرد؛ بنگاهی که «اعتماد» اعضا در آن به حراج گذاشته می‌شود. دکتر اصغر محمدی‌فاضل - کارشناس محیط زیست
دوشنبه 12 مهر 1395 ساعت 09:39
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها