واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: اگر شما در خانه بنشینید و از طرف من فرماندار محلى نباشید آیا مردم به شما هدیه اى مى دهند؟...
پایگاه خبری تحلیلی تراز: یکى از بلاهاى بزرگى که از قدیم ترین زمان ها دامنگیر بشر شده و امروز با شدت بیشتر، ادامه دارد، بلاى رشوه خوارى است که یکى از بزرگترین موانع اجراى عدالت اجتماعى بوده و هست. همیشه قدرتمندان از توان وثروت لازم برای پیشبرد اهداف خود بهره مندندو این ضعفا هستند که باید منافع و حقوق آنها در پناه قانون حفظ شود. رشوه خواری باعث می شود قانون دور زده شود، ضعفا ضعیف تر و اقویا قوی تر شوند. رشوه خواری باعث میشود قانون بازیچه دست عده ای باشد نه حامی عامه مردم.
جالب اینجاست که زشتى رشوه سبب مى شود این هدف شوم در لابلاى عبارات و عناوین فریبنده دیگر انجام گیرد و رشوه خوار و رشوه دهنده از نام هایى مانند: هدیه، تعارف، حق و حساب، حق الزحمه و انعام استفاده کنند، اما روشن است: این تغییر نام ها به هیچ وجه تغییرى در ماهیت آن نمى دهد و در هر صورت، پولى که از این طریق گرفته مى شود حرامو نامشروع است.
در ایه 169 سوره اعراف می خوانیم:
«فَخَلَفَ مِنۢ بَعْدِهِمْ خَلْفٌۭ وَرِثُوا ٱلْكِتَابَ يَأْخُذُونَ عَرَضَ هَذَا ٱلْأَدْنَى...»
«پس از آنها، فرزندانی جای آنها را گرفتند که وارث کتاب (آسمانی، تورات) شدند؛ (امّا با این حال،) متاع این دنیای پست را گرفته، (بر اطاعت فرمان خدا ترجیح میدهند) و میگویند: «(اگر ما گنهکاریم توبه میکنیم و) بزودی بخشیده خواهیم شد!» اما اگر متاع دیگری همانند آن به دستشان بیفتد، آن را (نیز) میگیرند، (و باز حکم خدا را پشت سر میافکنند.) آیا پیمان کتاب (خدا) از آنها گرفته نشده که بر خدا (دروغ نبندند، و) جز حق نگویند، و آنان بارها آنرا خواندهاند؟! و سرای آخرت برای پرهیزگاران بهتر است، آیا نمیفهمید؟!»
***
سه نکته:
* معنای عَرَض در آیه فوق چیست؟
«عَرَض»، به معناى هرگونه سرمايه است، ولى «عَرْض»، تنها پول نقد مى باشد، همچنين به موجود عارضى و كم دوام و ناپايدار «عَرَض» مى گويند، لذا چون دنيا ناپايدار است، به آن عرض گفته مى شود. فيض كاشانى مى گويد: مراد از «عَرَض» در آيه، رشوه است.
** گناهی هم ردیف کفر
رشوه و حرامخوارى در اديان ديگر نيز مورد انتقاد و توبيخ بوده است. يهوديان به گناه خود اعتراف داشتند، ولى می گفتند بخشيده خواهيم شد. مساله رشوه در اسلامبه قدرى مهم است که امام صادق (ع) درباره آن مى فرماید:
«وَ اَمَّا الرِّشا فِی الْحُکْمِ فَهُوَ الْکُفْرُ بِاللّهِ الْعَظِیمِ»؛ (اما رشوه در قضاوت، کفر به خداوند بزرگ است). (كافى»، جلد 5، صفحه 126، حديث 1)
*** چرا رسول اکرم(ص) یکی از فرماندهانش را برکنار کرد؟
اسلام رشوه را در هر شکل و قیافه اى محکوم کرده است، در تاریخ زندگى پیغمبر اکرم (صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: به او خبر دادند: یکى از فرماندارانش رشوه اى در شکل هدیه پذیرفته، حضرت بر آشفت و به او فرمود: «کَیْفَ تَاْخُذُ ما لَیْسَ لَکَ بِحَقٍّ»؛ (چرا آنچه حق تو نیست مى گیرى؟!)
او در پاسخ با معذرت خواهى گفت: «لَقَدْ کانَتْ هَدِیَّهً یا رَسُولَ اللّهِ»؛ (آنچه گرفتم هدیه بود اى پیامبر خدا!)
پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «اَ رَایْتَ لَوْ قَعَدَ اَحَدُکُمْ فِى دارِهِ وَ لَمْ نُوَلِّهِ عَمَلاً اَ کانَ النّاسُ یَهْدُونَهُ شَیْیاً»؛ (اگر شما در خانه بنشینید و از طرف من فرماندار محلى نباشید آیا مردم به شما هدیه اى مى دهند؟)
سپس دستور داد: هدیه را گرفتند و در بیت المال قرار دادند و وى را از کار برکنار کرد. (الامام على عليه السلام، جلد 1، ص 155)
زمانبندی انتشار: 11 مهر 1395 - 11:46
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]