واضح آرشیو وب فارسی:بیتوته:
گال یک بیماری مسری پوست که توسط کنه های کوچک در پوست ایجاد می شود یک عفونت مسری پوستی است که توسط هیره انجام میشود.کرم های انگل کوچک، معمولا به طور مستقیم قابل مشاهده نیست، زیر پوست شخص، باعث خارش شدید آلرژیک است. عفونت در حیوانات غیر از انسان است که توسط یک گونه کرم های مختلف ایجاد می شود، و به مرض جرب یا گال معروف است گال یا جرب ( Scabies ) یک بیماری بسیار مسری و خیلی خارش دار پوست که توسط کنه های کوچک ( انگل سارکوپتس ) که در پوست نقب می زند ایجاد می شود. خارش شدید و بی امان یک علامت غالب از گال است گال می تواند در همه سنین با همه نوع درآمد و سطح اجتماعی تاثیر بگذارد. حتی افرادی که خود را بسیار تمیز نگه می دارند ممکن است گال دریافت کنند. آلودگی گال بسیار معمول و در سراسر جهان رخ می دهد. برآورد شده است که در سراسر جهان، در حدود 300 میلیون مورد وجود داشته باشد.
چگونه گال گسترش می یابد؟
تماس جنسی رایج ترین شکل انتقال گال در میان جوانانی که از نظر جنسی فعال هستند می باشد گسترش گال از طریق تماس نزدیک با فردی که گال دارد و همچنین می تواند توسط حوله مشترک و سایر وسایل شخصی پخش شود گال اغلب می تواند روی چند عضو خانواده در یک زمان تاثیر گذارد. و می توانید آن را به شخص دیگر منتقل کنید قبل از اینکه شما علائمی داشته باشید. مکان هایی که انگل وارد می شود در ( فضاهای بین انگشتان دست، سطوح فلکسور مچ دست، آرنج، زیر بغل، خط کمربند، پا، کیسه بیضه ها ( در مردان ) و سینه ( زنان ) می باشد.
در سالمندان، گال بیشتر در پشت رخ می دهد در نوزادان و کودکان کوچک، لانه ها معمولا در کف دستها و پاها قرار دارد. پاپول قرمز و وزیکول به اندازه یک تا 3 میلی متر در بزرگسالان دیده می شود. این ضایعات حباب مانند و پر از مایع روشن است.
علائم گال چه هستند؟
گال سبب خارش شدید معمولا در شب، راش یا زخم با تاول های کوچک می شود. در بچه های کوچک و افراد مسن بدترین خارش را ایجاد می کند در کودکان به طور معمول واکنشهای پوستی بدتر است. اگر اولین بار است که شما گال گرفته اید ممکن است چند هفته قبل از خارش و زخم پوست گرفتار شده باشید. اما اگر شما قبلا گال گرفته باشید علائم احتمالا در عرض چند روز شروع می شود. گاهی اوقات در اثر خارش بیش از حد در گال، پوست تحریک شده و ملتهب می شود و می تواند منجر به عفونت ثانویه پوست شود. چگونه گال تشخیص داده می شود؟
پزشک بر اساس نشانه های شما ( به ویژه اگر در تماس نزدیک با افراد مبتلا به گال بوده اید ) مشکوک به گال می شود. گاهی اوقات پزشک به دنبال نشانه های انگل در نمونه ای از پوست، تشخیص را تایید می کند. دکتر به آرامی خراشی بر روی پوست های خشک در منطقه آسیب دیده می دهد و سپس آن را زیر میکروسکوپ بررسی می کند و بیماری گال را تشخیص می دهد. کنه ها انگل کوچک و هشت پا و فقط 1/3 میلی متر طول دارند و در پوست نقب زنده و سبب خارش شدید می شوند که این خارش در شب بدتر می شود کنه گال با یک ذره بین یا میکروسکوپ دیده می شود. کنه گال، دست و پا دارد اما قادر به پرواز و یا پرش نمی باشد آنها در دمای زیر 20 درجه سانتیگراد بی حرکت می باشد اگر چه آنها ممکن است برای مدت های طولانی در این دما زنده بمانند.
درمان بیماری گال چیست
گال بدون درمان از بین نمی رود. نیاز به استفاده از کرم یا لوسیون با نسخه پزشک می باشد درمان شامل داروهای scabicidal خوراکی یا موضعی می باشد.
بعضی از داروهای گال برای کودکان، افراد مسن و زنان باردار یا شیرده خطرناک است.
اگر شما گال دارید شما و هر کسی که در تماس نزدیک با شما می باشد باید همزمان درمان شوید شما همچنین باید با دقت تمام لباس ها، حوله و ملافه ها را بشویید.
پس از درمان، خارش معمولا 2 تا 4 هفته دیگر طول می کشد. اگر علائم شما هنوز هم پس از 4 هفته وجود دارند شما ممکن است به درمان دیگری نیاز داشته باشید. درمان گال شامل تجویز یک عامل ضد کنه مانند ( پرمترین، لیندان و یا ایورمکتین ) و اگر یک عفونت ثانویه وجود داشته باشد یک عامل ضد میکروبی مناسب استفاده شود.
کرم پرمترین ( Elimite) از گردن به پایین مالیده شود به مدت یک شب بماند و سپس شسته شود. که معمولا بعد از هفت روز تکرار می شود. پرمترین برای استفاده از سن 2 ماه و بیشتر تایید شده است .
درمان های جایگزین 28 گرم از لوسیون 1 ٪ و یا 30 گرم از کرم لیندان را از گردن به پایین استفاده و پس از حدود هشت ساعت شسته شود از آنجا که لیندان زمانی که از طریق پوست جذب می شود می تواند منجر به تشنج شود لذا در پوست های حساس و تحریک پذیر، مرطوب، بیماری های پوست، بثورات جلدی یا بعد از حمام استفاده نشود برای احتیاط بیشتر، لیندان را در زنان باردار، پرستار، افراد مسن، افراد مبتلا به زخم های پوستی، کودکان کمتر از 2 سال سن و افرادی با وزن کمتر از 5 کیلوگرم، نباید استفاده شود. لیندان خط اول درمان نیست و فقط توصیه می شود در بیمارانی که نمی توانند سایر درمان ها را تحمل کند و یا سایر درمان ها موثر نباشد استفاده شود. خارش را ممکن است تا حدی با یک آنتی هیستامین خوراکی مانند ( هیدروکسی هیدروکلراید ( Atarax )، دیفن هیدرامین هیدروکلراید ( Benadryl) و یا قرص سیپروهپتادین هیدروکلراید ( Periactin ) کاهش داد. در موارد نادر، ممکن است پردنیزون برای درمان خارش شدید استفاده می شود.
منبع:foodregime.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بیتوته]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 137]