تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804403877
عربستان به سمت تجزیه حرکت می کند - پایگاه خبری تحلیلی خرداد
واضح آرشیو وب فارسی:خرداد: در نظر گرفتن موقعیت عربستان در منطقه و نوع نگرش این کشور به رقابت با ایران همواره مورد تحلیل و توجه کارشناسان است اما بخصوص پس از تحولات منطقه و تحولات داخلی عربستان، باید شرایط این کشور را بیش از همیشه مورد بررسی قرار داد. بسیاری از تحلیلگران نیز معتقدند وضعیت حاکمیت آل سعود در عربستان به شدت شکننده است و هر لحظه امکان سقوط وجود دارد اما هیچ گاه درباره جایگزین های آل سعود در عربستان تحلیل جامعی صورت نگرفته و همواره این سوال وجود داشته که آیا یک حکومت دموکراتیک، بعد از آل سعود امکان استقرار در عربستان را دارد یا اینکه داعش و القاعده که سیطره فرهنگی زیادی در این کشور دارند، جایگزین آل سعود خواهند شد. البته تحلیل سومی هم مطرح می شود که اعتقاد دارد عربستان بعد از آل سعود دچار از هم پاشیدگی شده و تجزیه خواهد شد. به بهانه بررسی وضعیت داخلی عربستان و آینده این کشور «آرمان امروز» با فریدون مجلسی، کارشناس برجسته روابط بین الملل به گفت وگو پرداخته است که در ادامه می خوانید. مجلس نمایندگان آمریکا مصوبه ای به تصویب رسانده است که بر مبنای آن، خانواده های قربانیان حادثه ۱۱ سپتامبر می توانند علیه عربستان شکایت کرده و غرامت دریافت کنند. تصویب این مصوبه در مجلس نمایندگان ایالات متحده را چگونه ارزیابی می کنید؟ در زمانی که چنین مصوبه ای علیه اموال ایران در آمریکا به تصویب رسید در یادداشتی در همین روزنامه اعلام کردم که هدف از جریمه ایران تحت فشار قرار دادن عربستان سعودی است، زیرا اگر این انفجار نامربوط در جنگی که یک طرف آن آمریکا بود، موجب چنین رایی توسط محافل دادگستری داخلی آمریکا علیه ایران شده باشد، با منطق حقوقی همخوانی ندارد. بنابراین افرادی که با پول و تبلیغات رسمی عربستان بسیج شده بودند و حادثه یازده سپتامبر را به وجود آوردند را می توان هدف نهایی هشدار آمریکا به عربستان دانست. عربستان نیز آمریکا را تهدید کرده بود که اگر این مورد توسط آمریکا عنوان شود، ۷۲۰ میلیارد دلار از دارایی های خود را از آمریکا منتقل خواهد کرد. البته اگر عربستان بخواهد چنین تهدیدی را عملی کند، آمریکا سکوت نخواهد کرد و پیشا پیش مانع خروج آن مبلغ تا زمانی خواهد شد که تکلیف شکایت کنندگان از عربستان به دلیل حادثه ۱۱سپتامبر مشخص شود. حال باید منتظر ماند که در آینده این مساله به کجا خواهد رسید. برخی از رسانه ها و تحلیلگران معتقدند عربستان در درون خود، با گرفتاری هایی مواجه شده که ممکن است موجب تحولاتی در داخل این کشور شود. بر این اساس، وضعیت داخلی عربستان را چگونه ارزیابی می کنید؟ مساله اساسی این است که امروز تحولات داخلی عربستان منجر به پدیدار شدن دو شاخه بزرگ در این کشور شده است. نخستین شاخه، روشنفکران هستند که دوام خاندان سلطنتی و قبیله ای عربستان را نمی پذیرند. گروه دوم را فرودست ترین افراد در عربستان تشکیل می دهند که در طول سال های گذشته رشد کرده و به جایی رسیده اند که مالکیت خاندان سلطنتی بر تمامی دارایی های عربستان را قبول ندارند و داعش و القاعده نیز از این گروه به وجود آمده اند. بنابراین وضعیت دولت عربستان بسیار متزلزل است و آمریکایی ها هم احتمالا نخواهند توانست با یک حکومتی که با بندبازی به ثبات خود ادامه می دهد ارتباط مستحکمی برقرار کنند. زیرا هر روز این حکومت در معرض خطر از سوی هر دو جناح مخالف و منتقد حاکمان عربستان است. هر چند هنوز جامعه مترقی و روشنفکر عربستان درحد و اندازه ای نیستند که رهبری اقدامی را در این کشور به دست بگیرند و اگر هم این توان در آنها به وجود بیاید، با مقاومت شدید فرودستان عربستان مواجه خواهند شد. بنابراین با بررسی شرایط داخلی عربستان، این نتیجه حاصل خواهد شد که آنها در وضعیت بی ثباتی قرار دارند و برخلاف آنچه تصور می شود که دلارهای نفتی می تواند اشتغال و رشد اقتصادی و ثبات را در عربستان پدید آورد اما این گونه نیست، چرا که عربستان در یک بی ثباتی قرار دارد. با توجه به آنچه اشاره داشتید، طبقه روشنفکر نمی تواند در معادلات داخلی عربستان در آینده ایفای نقش کند. اگر این کشور دچار تحولاتی در داخل شود، جانشین این خاندان چه گروه و نگرش فکری خواهد بود؟ عربستان دارای دوران پرالتهابی در آینده خواهد بود. البته گروه روشنفکران نیز در این کشور چندان ضعیف نیستند. ضمن اینکه باید در نظر داشت پراکندگی جمعیت به صورت ناگهانی در این کشور از ۸۰ درصد روستایی و ۲۰ درصد شهری به ۸۰ درصد شهرنشین و ۲۰ درصد روستایی تغییر پیداکرده است که آثار فرهنگی این تغییر با تاخیر در جامعه عربستان مشخص خواهد شد. برای درک بهتر این موضوع باید اذعان داشت که تحولات آینده عربستان به سمت وسوی جامعه مدنی خواهد بود اما اگر در موقعیت فعلی برای حکومت آل سعود مشکلی پدید آید، این کشور به احتمال زیاد به سمت تجزیه حرکت خواهد کرد. از یک سو بخش های عمده که اختلافات قبیله ای با یکدیگر دارند و از سوی دیگر اختلافاتی که با همسایگانی اعم از قطر، امارات و مسقط وجود دارد، منجر به بی ثباتی در عربستان می شود به نحوی که هر یک از بخش های منتقد داخلی در عربستان به حکومت محلی و منطقه ای منتهی می شوند. از این نکته نباید غافل شد، اختلاف در درون خانواده سلطنتی عربستان هم در حال افزایش است زیرا بسیاری از نسل های جدید آنها در دانشگاه های درجه یک جهان تحصیلکرده و دارای دیدگاه های بینالمللی هستند و با دیدگاه های قبیله ای، واپسگرایانه، القاعده زده عربستانی و داعشی وار هماهنگ نیستند. شاهزاده خانم دختر فقید ملک عبدا... حقوقی را برای خود و برای اولین بار برای زنان عربستان از درون عربستان مطالبه کرده بود و حتی دختر ملک سعود یکی دیگر از این اشخاص تحولخواه است. برخی بر این اعتقاد هستند که درموقعیت فعلی اگر آل سعود در عربستان حاکم نباشند، بی ثباتی در این کشور به وجود می آید بنابراین بهترین حاکمیت در مقطع فعلی آل سعود است. این تحلیل تا چه اندازه منطقی است؟ اگر بهترین حاکمیت را حفظ وضع موجود و قدرت یک دولتی بدانیم که سودی برای ملت ندارد باید این تحلیل را پذیرفت. اما اگر قرار باشد ملت ارتباطی با دولت خود نداشته باشد و رابطه آن حاکمیت با ملت رابطه متعارف دولت و ملت نباشد بلکه رابطه یک شرکت سهامی باشد که کل سهام آن متعلق به یک خانواده است و شهروندان آن کشور حتی جزو سهامداران خرد هم محسوب نمی شوند، آن گاه باید این تحلیل را پذیرفت. اگر رابطه بین مردم و حکومت این چنین باشد چه باکی از تفکیک این مملکت وجود دارد و چرا هر بخش و قبیله ای سرنوشت خود را خودش در دست نگیرد به این معنی که در چنین شرایطی برای یک شرکت احساسات ملی وجود ندارد که مایل به حفظ و بقای آن قدرت به عنوان بهترین راه حل باشد. این گونه منطق ها که بر اساس حفظ وضعیت موجود است درباره حکومت هایی است که آن حکومت ها متعلق به ملت خود هستند، نه کشوری که بین ملت خود و حاکمیت و دارایی های این کشور ارتباط مستحکم و تنگاتنگی وجود ندارد. برخی از آینده پژوهان بر این اعتقاد هستند که آمریکا برای آینده عربستان نوعی دموکراسی فرمایشی را در نظر دارد که اگر تحولی در داخل این کشور به وجود آمد از طریق این نوع دموکراسی بتواند مردم سالاری را در عربستان حاکم کند، این نوع نگرش اساسا تا چه اندازه با واقعیت های این کشور سازگاری دارد؟ به هیچ وجه. یک دشمن را نباید فقیر و بیچاره شمرد تا برسد به این نکته که کشور قدرتمندی مانند آمریکا چنین تصورات کودکانه ای درباره عربستان داشته باشد. دموکراسی در جامعه عربستان امری است که آمریکایی ها بهتر از همه به غیر ممکن و محال بودن آن در شرایط کنونی اذعان دارند؛ یعنی اگر قرار باشد به این معنا که هر نفر یک رای در عربستان داشته باشد، باید مطمئن بود بیش از ۵۰ درصد مردم عربستان به روش های القاعده و داعش رای خواهند داد و سلطنت را کنار خواهند گذاشت. حال سوال این است که این نگرش که بر مبنای اکثریت است را می توان دموکراسی نامید و آیا آمریکا خشنود خواهد شد؟ آمریکایی ها حداکثر کاری که می توانند در عربستان انجام دهند این است که ارزش های آمریکایی را در عربستان رواج دهند و شکل زندگی را در عربستان طوری طراحی کنند که به جای کلمه دموکراسی زندگی به شیوه غربی و آمریکایی را چنان در این کشور جا بیندازند که بعدها که زمینه فرهنگی به وجود آمد آن گاه شیوه های حکومتی را در عربستان القای کنند. این مورد هم تا بیست تا سی سال آینده امکان پذیر نیست. آنچه در مدارس و دانشگاه ها و موسسات فرهنگی عربستان تدریس می شود تفاوتی با مکتب خانه ها و روش های وهابی قدیمی ندارد. در بخش های آرامکو نوعی زندگی متفاوتی عادی شده است و حتی اتباع عربستانی هایی که در آن قسمت ها کار می کنند از ذهنیت بازتری به قضایا نگاه می کنند که تبدیل آنها به یک روحیه ملی و گسترده در سراسر سرزمین قبایلی عربستان در زمان فعلی محال است و آمریکایی ها هم در اتاق های فکر خود که از کارشناسان درجه یک دانشگاهی برخوردار هستند یقینا می دانند عربستان آخرین بخش در کشورهای خاورمیانه است که به سوی دموکراسی حرکت می کند. لذا بنده این مورد را نه به عنوان یک سیاست داخلی و نه به عنوان یک سیاست القایی و تدریجی عملی نمی دانم و محال است این سیاست اجرایی شود. در چنین شرایطی چگونه از عربستان و حاکمیت این کشور به عنوان متحد استراتژیک آمریکا در منطقه نام برده می شود. آیا این سیاست در آمریکا نسبت به عربستان تغییر کرده است؟ یک زمانی مردم در چنان سطح پایینی بودند که تابع محض ملوک خود بودند. ازجمله مردم عربستان سعودی از این قاعده مستثنا نبودند. در زمان سیطره آل سعود در عربستان و بخصوص پیدا شدن نفت در این کشور هیچ کسی فکر نمی کرد که مردم عربستان برای خود حقی درقدرت قائل باشند، بنابراین در آن شرایط شرکت های نفتی تنها با حاکمیت عربستان قرارداد می بستند و در فکر چیز دیگری نبودند. آمریکایی در آن زمان تنها به دنبال اطمینان از دستیابی به منافع انرژی بودند. هرچند منابع انرژی آمریکایی ها در همان زمان هم از همه جای دنیا بیشتر بود ولی می دانستند آن منابع در آینده رو به کاهش خواهد بود و درک کرده بودند که اگر منابع انرژی بیشتری در اختیار داشته باشند بربخش های دیگر دنیا هم نفوذ خواهند داشت لذا دلیل حضور آمریکا در عربستان وجود منابع سرشار انرژی است. کما اینکه یکی از دلایل شکست محروم دکتر مصدق هم این بود که تصور می کرد دنیا نیازمند الزامی به نفت ایران است درحالی که وقتی نفت ما تحریم شد و خریداری نشد دنیا هیچ آسیبی ندید. زیرا آرامکو در عربستان و وجود نفت در عربستان بود که نبود نفت ایران را پوشش داد. این کشور هنوز هم بزرگ ترین تولیدکننده و صادرکننده نفت در جهان است، ولی این اتحاد استراتژیک آمریکا با عربستان هیچ گاه جنبه نظامی نداشته است. روش زندگی مردم عربستان و وابستگی مردم به یارانه ها طوری این ملت را ضعیف کرده بود که وقتی صدام به کویت حمله نظامی کرد همین عربستانی که امروز این همه ادعا دارد و در عرصه بین المللی نفس کش می طلبد در برابر صدام حسین هیچ عکس العملی نشان نداد و تنها پایگاه های خود را در اختیار نیروهای آمریکایی گذاشت تا آنها صدام را از کویت بیرون کنند. لذا این عربستان است که متحد استراتژیک آمریکا است و در این مدت خریدهای سلاح خود را افزایش داده است، درصورتی که خرید سلاح کافی نیست، باید توانایی استفاده از آن وجود داشته باشد. البته عربستان هنوز بزرگ ترین کشور نفتی است و برای آمریکا این موضوع اهمیت دارد ولی اساس و بنیان حاکمیت در عربستان سست است و این بنیان روزبه روز هم متزلزل تر خواهد شد. ایران همسایه این کشور است و در قطع کامل روابط دیپلماتیک با این کشور قرار داریم، ایران در این شرایط باید چه رویکردی نسبت به عربستان داشته باشد؟ ایران قربانی حمایت از حقوق اعراب است اما همین اعراب در برابر درخواست عربستان در کنفرانس اسلامی علیه ایرانیان رای دادند و از عربستان حمایت کردند و ایران را متهم می کنند که به چه علت از حقوق مردم فلسطین حمایت می کند. ایران هم حمایت از حقوق مردم فلسطین را مبنای استراتژیک خود قرار داده است و تنها مساله این است که ایران به تنهایی باید این حمایت را انجام دهد یا سعی داشته باشد این حمایت به صورت دسته جمعی توسط کشورهای عربی و اسلامی صورت بگیرد تا ایران را به تنهایی به دام مبارزه نیندازند. با یک دولت اشغالگر با روش اصولی تری باید مبارزه کرد؛ و یکه تازی ایران در این مورد، مورد کمال بهره برداری را برای آل سعود داشته است، لذا این مساله نیاز به کار کارشناسی سطح بالا دارد تا ضمن حفظ اصول حمایت از حقوق مردم این اقدام به شکلی صورت بگیرد که این بهانه ها از آنها گرفته شود. منبع: آرمان
پنجشنبه ، ۲۵شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خرداد]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها