واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: سراب تركيه از"سپر فرات تا باتلاق سوريه"
در سرمقاله امروز روزنامه آفرینش آمده است:
تركيه در عمليات نظامي موسوم به "سپرفرات"، با ورود به بخشي از خاك سوريه و تصرف شهر جرابلس تحليلهاي مختلفي را در ميان کارشناسان ايجاد کرده است، به خصوص كه اين مداخله نظامي با اعتراض دولت دمشق و با نقض مقررات بين المللي صورت گرفته است. به عبارتي آنكارا براي رسيدن به اهداف مورد نظر خود حاضر به پذيرش شرايطي شده است كه پيامدهاي آن بسيار مخاطره آميز خواهد بود.
ارتش تركيه با همكاري ارتش آزاد(مخالفين بشاراسد) توانسته شهر جرابلس را از وجود تروريستهاي داعش خالي كند. اما اين تقابل نظامي به گونهاي بود كه با كمترين درگيري نظامي داعش از اين شهر عقب نشيني كرد. پس از اين مرحله نيروهاي ترك با استحكام مواضع به سمت غرب حركت كردند تا نوك پيكان قدرت نظامي خود را به سمت كردهاي سوريه نشانه گيري كنند.
شيوه مبارزه ائتلاف غرب و آمريكا در مبارزه با داعش در شمال سوريه، سبب نوعي تداخل در خواستههاي آنكارا گرديد و تركيه را مجبور به حضور نظامي و پا گذاشتن به باتلاق سوريه نمود. حمايت آمريكا از نظاميان كرد كه توانستند شهر مينج را از تصرف داعش خارج كنند، عملاً خواستهها و اهداف تركيه را مورد تنش قرار داد.
آنكارا كه به دنبال منطقه پرواز ممنوع در منطقهاي بين تركيه و سوريه ميباشد، به هيچ وجه حاضر به پذيرش يك قدرت يا ايالت خودمختاركرد در كنار مرزهاي خود نيست. لذا نيروهاي نظامي خود را به سمت كردها گسيل داده تا نيروهاي كرد را به سمت شرق فرات بازگرداند.
اين رفتار آنكارا موجب واكنش آمريكا درمورد حملات نظامي به كردها گرديده است. واشنگتن اخيراً حمايت علني خود از كردها درمقابل داعش را اعلام كرده است و درمقابل از تركيه خواسته تا حملات برعليه مواضع كردها را پايان دهد. ازآنجا كه اهميت وضعيت كردها براي دولت اردوغان به مراتب جدي تر از سرنوشت بشاراسد ميباشد، شاهد نوعي همپوشاني ميان تركيه، روسيه و ايران هستيم.
اين اقدام تركها اگرچه با مخالفت حاكميت سوريه انجام شده اما شدت زيادي نداشت و از سوي ديگر ايران و روسيه نيز به عنوان اصلي ترين حاميان بشاراسد، واكنش منفي وجدي به اين اقدام آنكارا نداشتند. چراكه ايران نيز به نوبه خود از بابت كردها و استقلال آنها ناخرسند است و از سوي ديگر روسها نيز خواستار مبارزه تركيه با داعش ميباشد كه اين خواسته آنها نيز تاحدي محقق گرديده است.
اما نكته بسيار جالب و ظريف اينجاست كه آمريكا خواسته يا ناخواسته پاي تركها را به باتلاق سوريه باز كرد و از اين طريق يكي از ارتشهاي منظم منطقه را به عنوان اهرمي در مبارزه با داعش براي خود به كارگرفت. چرا كه كردهاي سوريه عليرغم موفقيتهايي كه درتصرف مينج از داعش به دست آوردهاند، قادر به مقابله با داعش نيستند و اگر كمكها و حمايتهاي آمريكا نباشد، فجايعي همچون كوباني بار ديگر رخ خواهد داد.
شايد گفته شود كه آنكارا به سبب واكنشهاي سرد غرب نسبت به كودتاي اخير و عدم استرادد گولن از سوي آمريكا، تاحدي از دوستان سابق مكدر شده و در مبارزه با كردها به توصيههاي آمريكا توجهي نداشته باشد.
اما درجواب بايد به پاشنه آشيل تركيه يعني اقتصاد آن اشاره داشت. ريشه اقتصاد پوياي تركيه در كمپانيها و شركتهاي بازرگاني وتجاري است كه همه آنها سرمايه گذاران غربي و آمريكايي ميباشند. كافي است تا آمريكا بخشي از اين شركتها و كمپانيها را از فعايت در تركيه منع كند، ديگر هيچ مقاومتي براي دولت تركيه و مخالفت با غرب باقي نخواهد گذاشت.
به نظر ميرسد كارت كردها يك بازي از سوي آمريكا بود تا از اين طريق تركيه را به باتلاق سوريه بكشاند. حالا بايد ديد تركها در اين باتلاق فرو مي روند و يا با كاهش تحركات خود رفته، رفته خود را از اين ميدان نظامي بيرون ميكشند و متظر تحولات سياسي ميمانند.
تاریخ انتشار: ۰۷:۰۳ - ۱۴ شهريور ۱۳۹۵ - 04 September 2016
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]