پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1850489624
طنز؛ دوران سلطنت «اشتباهی»ها
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: آیدین سیارسریع در وبسایت چیزنا نوشت:
در فیلم «حضور» ساخته ی هال اشبی در سال ۱۹۷۹ یک باغبان عقب مانده که هیچگاه از خانه ی اربابش بیرون نرفته و دنیا را تنها از دریچه ی تلویزیون شناخته بعد از مرگ اربابش مجبور می شود که از خانه بیرون برود. «آقای چنس» در نهایت ساده لوحی و گیجی در خیابان های شهر پرسه می زند تا این که به طور اتفاقی سر از خانه ی یک سرمایه دار بزرگ که سابقا از اعضای دولت بوده سر در می آورد و این باعث می شود مرد گیج و نادان داستان ناخودآگاه وارد سیاست شود.
کم کم از جمله های مسخره ای که در وصف درختان و شیوه های کار باغبانی می گوید برداشت های سیاسی می شود و حتی رئیس جمهور امریکا هم از او نقل قول هایی می آورد که همین باعث می شود چنس تبدیل به یکی از چهره های مهم امریکا شود. این داستان را برای کپی کردن فیلمسازان و فیلمنامه نویسان عزیز کشور نقل نکردم، می خواهم بگویم وضعیت امروز جامعه ی ما هم چیزی شبیه به داستان این فیلم است. همین الان که اینستاگرام تان را باز کنید و یک چرخی در آن بزنید می بینید یک سری از شهروندان که از نظر ذهنی تعادل کافی را ندارند تبدیل به سلبریتی های مجازی شده اند. الحمدلله در همه مشاغل هم یک نمونه از آنها یافت می شود.
گزارشگر، رزمی کار، خواننده، کارگر ساده (!) … اینها دنبال کنندگان بسیار دارند و البته هیچکس مشکلی با این قضیه ندارد. وسائل سرگرمی هستند و مردم هم به سرگرمی نیاز دارند. مشکل از جایی شروع می شود که آنها خودشان را جدی می گیرند. به پشتوانه ی لایک و فالوئر بالا برای خودشان ارتش راه می اندازند و ادعای خدایی و پادشاهی و فرمانداری می کنند. کینگ و کوئین می شوند! ما تا جایی برایشان دلسوزی می کردیم و می گفتیم طفلک ها باور کرده اند که ملت برای هنرشان (!) دنبالشان می کنند.
بعد از مدتی اما دیدیم خودمان از همه طفلکی تریم! یک سری جدی جدی فدایی و جان نثار این افراد شده اند. یعنی تا آن لحظه که خواهر و مادرمان توسط یکی از فدائیان اینها درگیر قضیه شدند باورمان نمی شد که داستان حقیقت دارد! البته هیچ توجیهی برای ملامت و پس گردنی روشنفکرانه به این دسته از نوجوانان و نوگلان باغ وطن وجود ندارد. هر نسلی دنبال کننده آن چیزی است که در جامعه نمی بیند. حالا یک زمانی یک چیزهایی در جامعه نمی دیدند و می رفتند پای صحبت شریعتی ها، امروز هم صداقت و یک رنگی نمی بینند و می نشینند پای ویدیوهای یک سری دیوانه ساده لوح که مطمئن اند خودشانند و فیلم بازی نمی کنند!
۰۶ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۳:۰۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-