واضح آرشیو وب فارسی:نما: بازیگران پیشکسوتی که سال هابرای مردم خاطره آفرینی کرده اند،در ذهن هاخواهند ماند وهیچ گاه فراموش نمی شوند؛اماچه اتفاقی باعث می شود بیشتر آنها در دوران پیری، خانه نشین یا افسرده شوند؟به دشواری گذران زندگی کنندو از پس هزینه های معاش خود به سختی برآیند؟به گزارش نما به نقل از افکارنیوز، بدیهی است بازیگران پیشکسوتی که سال ها برای مردم خاطره آفرینی کرده اند، همیشه در ذهن ها خواهند ماند و هیچ گاه فراموش نمی شوند؛ اما چه اتفاقی باعث می شود بیشتر آنها در دوران پیری، خانه نشین یا افسرده شوند؟ چه چیزی باعث می شود آنها که در این عرصه مو سفید کرده اند، امروز به دشواری گذران زندگی کنند و از پس هزینه های معاش خود، به سختی برآیند؟ آیا آنها واقعاً دستمزد بالایی طلب می کنند؟ آیا میزان دستمزدی که طلب می کنند، خارج از عرف و تجربه های یک عمرشان است یا این که تهیه کنندگان و کارگردانان، ترجیح می دهند به دنبال کسانی از دوستان و آشنایان خودشان باشند که نصف همین دستمزد را بدهند و در عوض، روی ستاره هایی سرمایه گذاری کنند که باعث فروش فیلمشان می شوند؟ اگر به این موارد فکر کنیم از خودمان می پرسیم، مشکل از کجاست؟ از فیلمنامه هایی که در آن جایی برای کاراکترهای پدربزرگ و مادربزرگ وجود ندارد یا از ترس تهیه کنندگانی که تصور می کنند فیلم ها با چنین مضامینی، نمی فروشند و سرمایه شان برنمی گردد؟ اگر سنتان به دهه 60 بخورد، حتما فیلم «خواستگاری» را یادتان می آید. همان فیلمی که پیرمردی (با بازی زنده یاد هادی اسلامی) با داشتن چند نوه و فرزند، عاشق زن مسنی می شود که (ثریا قاسمی) همسایه روبه رویی خانه پسرش است. مرد تصمیم می گیرد با او ازدواج کند و... ما که آن سال ها بچه بودیم، اما شنیده ایم که در آن روزها، این فیلم چه فروشی کرد و هنوز که هنوز است، وقتی تلویزیون آن را بازپخش می کند با وجود تغییر سلیقه مردم، از آن استقبال می شود. مردم در این روزهایی که خندیدن سخت شده هم با دیدن کش و قوس های رسیدن این پیرزن و پیرمرد به هم، می خندند و به قول معروف، حالشان خوب می شود. این حال خوب، یعنی جامعه هنوز طالب این گونه فیلم هاست. پس چرا دیگر ردی از آنها در سینما دیده نمی شود؟ چرا کسی به یاد هنرمندانی که بعضاً، از دادن کرایه خانه شان هم عاجزند، نیست؟ نمی دانم، شاید بعضی مسئولان عادت کرده اند وقتی حال هنرمندی بد می شود، سراغش می روند، یا وقتی کارد به استخوانش رسیده و جایی حرفی زده است که برایشان گران تمام می شود! در این صورت، قطعاً چند نفر از مدیران به دیدار آن هنرمند می روند و کمک هایی می کنند که معمولاً پاسخگوی نیازهای روزمره او هم نیست و اگر آن هنرمند، به علت کهولت سن، هزینه درمان هم داشته باشد که با شرایط دشوارتری روبه روست. برای بررسی علل بیکاری این پیشکسوتان، سراغ دو بازیگر شناخته شده و یک فیلمنامه نویس رفتیم و نظر آنها را در این زمینه جویا شدیم که در ادامه می خوانید. با حقوق بازنشستگی زندگی می کنم شیرین یزدان بخش معروف به خاله شیرین سینما که در جشنواره فجر سال گذشته، نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای بازی در فیلم «ابد و یک روز» شد، در این باره گفت: من خودم را جزو پیشکسوتان هنرمند نمی دانم. چون سال ها کارمند دولت بودم و تازه، پنج شش سال است که فیلم بازی می کنم؛ اما به هر حال، هر انسانی پیری و ناتوانی دارد. انصاف نیست فیلمسازها برای ایفای نقش سالخورده ها دنبال چهره های کمتر دیده شده ای (مثل خود من) بگردند و کسانی را که سال ها بازیگری کرده اند، کنار بگذارند. او اظهار کرد: کسی که تمام عمر و جوانی اش را در این راه گذاشته است، الان باید چه کار کند؟ هزینه زندگی اش را از کجا باید تامین کند؟ اگر نقشی هم برایشان نیست، حداقل امکاناتی برایشان فراهم کنند که مستمری ثابتی بگیرند، بیمه ای داشته باشند و طوری نباشد که نگران اجاره خانه شان باشند. من که خودم زندگی ام را بر مبنای حقوق بازنشستگی ام می گردانم. چون اطمینانی به درآمد بازیگری نیست. یک روز شما را می خواهند یک روز نه! جامعه فقط از جوان ها تشکیل نشده است جمشید مشایخی استاد و بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر، تلویزیون و دارای نشان درجه یک فرهنگ و هنر است. او با گلایه از وضعیت معیشت بازیگرانی که عمری را در این راه گذاشته اند، گفت: یک سناریو برگرفته از جامعه ای است که در آن زندگی می کنیم. در هر جامعه پیر، جوان، زن، مرد و در واقع همه کنار هم زندگی می کنند. بنابراین، در یک سناریو هم باید نقش تمام این اشخاص، در هر رده سنی و موقعیتی که هستند، به شایستگی لحاظ شود. جامعه که فقط از جوان ها تشکیل نشده است! البته من می بینم در فیلم ها یا سریال های تلویزیونی، بعضاً نقش های مربوط به پدربزرگ ها و مادربزرگ ها وجود دارد، اما این نقش ها را، فیلمسازان اغلب به دوست و آشناهای خودشان محول می کنند و اصلا هم توجه نمی کنند که این ها چطور و با چه کیفیتی بازی می کنند! او ادامه داد: الان دو انجمن بازیگری فعال داریم که در یکی از آنها مسئولیتی دارم و در واقع خدمتگزاری دوستان را می کنم. آنجا دوستان بازیگری دارم که هنوز هم توان بازی دارند، اما از وجودشان استفاده نمی شود؛ حالا این که در این اوضاع اقتصادی، این دوستان چطور زندگی می کنند، بماند! فیلمنامه رضا عطارانی نداری! پیمان عباسی، فیلمنامه نویس مطرح سینما و تلویزیون که آثاری چون «پرتقال خونی»، «توفیق اجباری» و... را در کارنامه کاری اش دارد، در پاسخ به علل بیکاری هنرمندان کهنه کار توضیح داد: مجموعه ای از عوامل دست به دست هم داده اند که پیشکسوتان بازیگر ما الان بیکار یا کم کار باشند. اولین نکته، ضعیف بودن بدنه اقتصادی سینماست. همین موضوع باعث شده است، قدرت ریسک تهیه کننده ها پایین بیاید و آنها را به سمت متدهای تجربه شده سوق بدهد. به عنوان مثال، اگر رضا عطاران در فیلمی فروش می کند، به من ده ها تلفن می زنند که فیلمنامه رضا عطارانی نداری! بعد که می پرسم منظورتان چیست؟ جواب می دهند یعنی فیلمنامه ای که رضا رضایت بدهد در آن بازی کند! قطعاً در چنین ورطه تکراری، برخی بازیگرها پرکار و به قول معروف گران می شوند و برخی از پیشکسوتانی که نان و نمک این کار را سال ها خورده اند، بیکار در خانه هایشان می نشینند. او اظهار کرد: نکته دیگر، حجم عظیم علاقه مندان به سینما در همه رشته ها (بازیگری، صدابرداری، فیلمبرداری و...) است که همه ساله از مؤسسات و دانشکده های سینمایی فارغ التحصیل می شوند و به هر ترتیبی که هست، می خواهند در این عرصه حضور داشته باشند. به هر ترتیب، یعنی حقوق نمی خواهند، برای نقش گرفتن پول می دهند و... همین می شود که جا برای پیشکسوت ها یا خیلی از بازیگرهای دیگر، تنگ می شود. نویسنده سریال «مسیر انحرافی» تاکید کرد: به نظرم مدیران محترم تلویزیون، با بودجه ای که دارند، می توانند در مورد این مسئله کمک رسان باشند. مثلاً، یک سریال طولانی، شکیل و مفرح در فضایی مانند خانه سالمندان بسازند و از این بازیگران کم کار استفاده کنند، چراکه سینما نمی تواند در این مورد خیلی مفید باشد. چون یک سوم مبلغ فروش فیلم، به تهیه کننده برمی گردد و بقیه، خرج پخش، سینمادار، تبلیغات و... می شود و اساساً مسائل سینما را، سرمایه داران خصوصی تعیین می کنند. بنابراین، آنها ترجیح می دهند هزینه هایشان را طوری خرج کنند که فیلمشان در گیشه بفروشد.
یکشنبه ، ۷شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نما]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]