محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844254283
۳ نکته درباره حکم رهبر معظم انقلاب برای کالای قاچاق/ضررهای بازتوزیع از منافع آن بیشتر است - سامانه اطلاع رسانی سراج24
واضح آرشیو وب فارسی:سراج24: فلسفه ی امحاء و سوزاندن، در درجه ی اول، جلوگیری از توزیع مجدد کالای قاچاق در بازار داخلی است. لذا در آیین نامه ی اجرایی جدید ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، دو راهکار برای این امر پیش بینی شده است: صادرات این اجناس و در غیر این صورت، امحای آن ها.به گزارش سراج24 ،رهبرانقلاب در هفته ی گذشته با انتقاد شدید از عدم جدیت و قاطعیت در حمایت از تولید و مصرف کالای وطنی، یک دستور و راهکار کاملاً عملیاتی و اجرایی با عنوان «آتش زدن کالای قاچاق جلوی چشم همگان» ارائه دادند. * ریشه و خاستگاه حکم اینکه ایشان چرا در مقام رهبری انقلاب، این راهکار اجرایی را به مسئولان امر گوشزد کردند، شاید قدری به شعار سال برگردد که باید در راستای تحقق اقتصاد مقاومتی، یک اقدام و عمل جدی صورت گیرد تا مردم آثار و برکات آن را به صورت ملموس درک نمایند. قضیه این است که رهبر انقلاب سال هاست در مورد کالای قاچاق به مسئولان هشدارها و تذکرات لازم را داده اند و از فرمان ویژه ی ایشان در مورد ضرورت مبارزه ی قاطع و جدی با قاچاق و تشکیل یک کانون مرکزی نزدیک به ریاست جمهوری و دستگاه های مربوطه، بیش از چهارده سال می گذرد. اما در بازه ی کنونی که نظام جمهوری اسلامی با جنگ اقتصادی تمام عیار مواجه است، ضرورت این امر به مراتب بیش از گذشته است؛ چراکه مسئله ی قاچاق اکنون برای جمهوری اسلامی ایران تنها یک معضل اقتصادی صرف نیست و حاوی ابعاد امنیتی، سیاسی و فرهنگی است، به طوری که حجم اقتصاد غیررسمی (اقتصاد پنهان) که یکی از ابعاد آن قاچاق کالا و ارز است، نسبت به تولید ناخالص داخلی، به بالاترین میزان خود از سال 1355 تاکنون (یعنی 21.2 درصد در سال 1389) رسیده است. این مسئله می تواند با توجه به خصلت پنهانی بودن، زمینه ی بسیاری از فعالیت های مخل نظام، همچون گسترش اعتیاد، فساد اخلاقی، طلاق، فعالیت های تروریستی و خرابکارانه و مانند آن را فراهم سازد. فلسفه ی امحاء و سوزاندن، در درجه ی اول، جلوگیری از توزیع مجدد کالای قاچاق در بازار داخلی است. لذا در آیین نامه ی اجرایی جدید ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، دو راهکار برای این امر پیش بینی شده است: صادرات این اجناس و در غیر این صورت، امحای آن ها. با توجه به آمارهای ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز، اگرچه حجم تقریبی 25 میلیارد دلار قاچاق در کشور، در سنوات اخیر، کاهش یافته است، اما نمی توان تمام یا عمده ی این کاهش را معلول سیاست های درست و کنترل شده دانست و حداقل بخش عمده ی آن ناشی از رکود حاکم بر اقتصاد ملی و کاهش تقاضای داخلی و قدرت خرید مردم است. ضمن اینکه تعداد پرونده های کلان قاچاق با رشد نزدیک به پنجاه درصدی در سال 92 مواجه بوده است.1 همچنین اختصاص 82 درصد از پرونده های قاچاق به پرونده های با ارزش بالای یک میلیارد ریال، حکایت از حجم بالای قاچاق عمده و سازمان یافته توسط افرادی دارد که از منابع مالی، امکانات و نفوذ اجتماعی بالایی برخوردارند و احتمالاً با بهره گیری از رانت، از طریق مبادی رسمی اقدام به قاچاق می کنند.2 همچنین طبق ادعای سازمان بین المللی کار، در ازای هر یک میلیارد دلار کالای قاچاق، صد هزار فرصت شغلی از میان می رود و بنابراین تلاش در جهت کاهش انگیزه های قاچاق، می تواند از بیکاری مردم جلوگیری نماید. * شبهات و اشکالات حکم اما پرسشی که مطرح می شود آن است که آیا راهکار امحاء و آتش زدن کالای قاچاق، راهکاری معقول و منطقی و است؟ مثلاً آیا نمی توان به جای سوزاندن این کالاها، که در واقع از بین بردن نعمت های الهی است، آن ها را به نیازمندان و مؤسسات خیریه واگذار کرد تا مشکل ورود آن به عرصه ی بازار داخلی هم پیش نیاید؟ در پاسخ به شبهاتی از این دست، موارد زیر را می توان به اختصار بیان کرد: 1. هدف اصلی از اجرای حکم امحاء فلسفه ی امحاء و سوزاندن، در درجه ی اول، جلوگیری از توزیع مجدد کالای قاچاق در بازار داخلی است. لذا در آیین نامه ی اجرایی جدید ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، دو راهکار برای این امر پیش بینی شده است: صادرات این اجناس و در غیر این صورت، امحای آن ها. در نتیجه، تازمانی که امکان صدور این کالا و منتفع شدن از محل آن باشد، اولویت با صادرات است. بنابراین بازتوزیع آن، چه توسط دولت و چه توسط سایر افراد، به هیچ عنوان نمی تواند غایت مدنظر را محقق سازد. از سویی دیگر، اگر به صورت خرد، فردی و حتی بخشی، به سوزاندن کالای قاچاق نگاه کنیم، به نظر می رسد این امر مصداق اتلاف مال و در نتیجه، اسراف و حرام شرعی است. حداقلش این است که این کالا می توانست نیازهای افراد و خانواده های نیازمند را برطرف سازد. اما در یک نگاه کلان، که معطوف به همه ی ابعاد زندگی (اعم از اقتصادی، اجتماعی و سیاسی) مردم می شود، منافع این کالاها به مراتب از مضرات آن کمتر است؛ چراکه موجبات ورشکستگی صنایع و تولیدات داخلی و در نتیجه، بیکاری کارگران و کاهش درآمدها و سطح رفاه مردم را در پی خواهد داشت و ضررهای آن بیشتر از منافع اندک و محدود آن است. ضمن اینکه منافع حاصل از فعالیت های قاچاق عمدتاً به جیب مرزنشینان و کوله بران و مردمان ضعیف مناطق مرزی نمی رود، بلکه افراد صاحب نفوذ را به آلاف والوف می رساند. بنابراین عقل هم حکم می کند در چنین شرایطی، امحای چنین کالایی را بر لقایش ببخشیم. 2. ابعاد تربیتی و انگیزشی اجرای حکم در نظر رهبر انقلاب، تاکنون برخورد مناسب و قاطعی با این پدیده انجام نشده و عمدتاً به برخورد با کوله برها و موارد جزئی اکتفا شده است. در واقع یکی از دلایلی که باعث تداوم و حتی در برخی موارد افزایش قاچاق، آن هم به شکل گسترده و کانتینری شده، هزینه های پایین ناشی از این فعالیت غیرقانونی است. متأسفانه هم اکنون شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد به خاطر رکود حاکم بر بازار اجناس داخلی، انگیزه ی افراد برای ورود به فعالیت های قاچاق، بسیار تقویت شده است. بنابراین اگر با ابزارهای درست سیاستی سعی کنیم هزینه ی چنین جرائم و مشاغلی را بیشتر کنیم، قطعاً انگیزه های قاچاق کاهش می یابد و افراد را از فعالیت در این عرصه بازداشته ایم. بحث سوزاندن کالا در انظار عمومی می تواند با ایجاد یک جو روانی و اثرگذار تربیتی، قوه ی بازدارندگی و عبرت آموزی قوی ای داشته باشد؛ هم برای افراد درگیر در این فعالیت ناسالم و هم برای افرادی که در پی آنان، قصد داشته اند به این فعالیت ها بپیوندند (درست مانند آنچه در واقعه ی «اعدام در ملأ عام» متصور است). در نتیجه، این اقدام، آنان را از ورود به این فعالیت بسیار سودآور و البته پرریسک بازخواهد داشت. به عبارت دیگر، سوزاندن کالای قاچاق، انگیزه های قاچاق را نیز می سوزاند و انگیزه های تولید و مصرف کالای داخلی را احیا می کند. اگر به صورت خرد، فردی و حتی بخشی، به سوزاندن کالای قاچاق نگاه کنیم، به نظر می رسد این امر مصداق اتلاف مال و در نتیجه، اسراف و حرام شرعی است. اما در یک نگاه کلان، که معطوف به همه ی ابعاد زندگی مردم می شود، منافع این کالاها به مراتب از مضرات آن کمتر است. 3. تجربیات سایر کشورها در مبارزه با قاچاق این حکم در کشورهای دیگر که با معضل قاچاق گسترده و فزاینده مواجه بوده اند نیز تاکنون به اجرا درآمده است. نمونه ی آن کشور روسیه است. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، در ژوئن 2015 درخواست وزیر کشاورزی را در رابطه با صدور مجوز امحای محصولات قاچاق پذیرفت و حکم مربوطه را به امضا رساند. همچنین به نقل از برخی مسئولین این کشور، تجربه ی جهانی نشان می دهد تنها راه مؤثر برای مبارزه با قاچاق، جعل و تقلب، نابودی محصولات قاچاق و تقلبی است.3 همچنین مدیرکل حقوقی و بین الملل ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز معتقد است در کشوری مانند روسیه، مجوز مصرف یک پیچ قاچاق هم داده نمی شود، حتی اگر به آن نیاز داشته باشند و در 99 درصد کشورهای پیشرفته جهان، اجناس قاچاق بلافاصله بعد از کشف، معدوم می شوند.4 همچنین در بسیاری از کشورهای دیگر که همچون کشور ما با حجم عظیم اجناس قاچاق مواجه هستند، قانون امحا اجرایی شده است. به عنوان مثال، سوزاندن عاج فیل قاچاق در هنگ کنگ (که به طلای سفید معروف است)، غرق کردن محموله های قاچاق شکر و برنج در کنیا و نیز معدوم کردن دستگاه های فتوکپی، مبلمان اداری و تجهیزات الکترونیکی در این کشور، له کردن کالاهای تقلبی و خودروهای قاچاق در کشور تایلند و فیلیپین توسط بولدوزرها و سوزاندن محموله های حاوی اسباب بازی و عینک آفتابی و پوشاک در ویتنام،5 تنها بخشی از تجربیات موفق دنیا در مبارزه ی جدی با پدیده ی قاچاق است. * نکته ی پایانی نباید فراموش کرد که همیشه اقدامات جهادی و انقلابی نظیر امحای کالای قاچاق، با مقاومت های شدید و موانع سرسختی از سوی برخی ذی نفعان مواجه می شود، اما نتیجه ی کار قطعاً به نفع مجموعه ی مردم و کشور تمام خواهد شد.6 پی نوشت ها: 1. آمار پرونده های کلان (با ارزش بالای یک میلیارد ریال) شامل قاچاق در سال های 91 و 92، گمرک جمهوری اسلامی ایران، اداره ی کل آمار و اطلاعات ستاد. 2. کتاب الکترونیکی مسئله شناسی قاچاق کالا و ارز، ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز، ص24-25. 3. http://www.taadolnewspaper.ir/print/39102 (4 اسفند 1394) 4. http://www.yjc.ir/fa/news/5707739 (5 مرداد 1395) 5. http://www.epe.ir/Home/Single/10716 (25 مرداد 1395) 6. «کتِبَ عَلَیکمُ الْقِتالُ وَ هُوَ کرْهٌ لَکمْ وَ عَسی أَنْ تَکرَهُوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکمْ» (بقره: 216): جهاد بر شما واجب شد، درحالی که از آن خوشنود نیستید. چه بسا از امری اکراه داشته باشید و آن برای شما بهتر باشد. منبع:تسنیم
یکشنبه ، ۷شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سراج24]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
گوناگون
پربازدیدترینها