محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832981609
حسین راغفر :«پوپولیسم جدید» روحانی را تهدید می کند - پایگاه خبری شوشان
واضح آرشیو وب فارسی:شوشان: آرمان امروز- احسان انصاری: چرا تیم اقتصادی دولت آقای روحانی در اغلب اوقات تحت سیطره تیم سیاسی قرار داشته است؟ رقبای آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال۹۶ روی کدام نقاط ضعف اقتصادی دولت یازدهم تاکید خواهند کرد؟ آیا عدم تحقق بخشی از وعده های اقتصادی آقای روحانی پایگاه رای ایشان را برای انتخابات آینده به خطر نینداخته است؟ این سوالات از مهم ترین دغدغه های هواداران دولت حسن روحانی برای انتخابات ریاست جمهوری آینده است؛ انتخاباتی که از هم اکنون به نظر می رسد به یکی از مهم ترین و غیرقابل پیش بینی ترین انتخابات تاریخ انقلاب اسلامی تبدیل خواهد شد. به همین دلیل و برای تحلیل و بررسی چالش ها و فرصت های انتخاباتی حسن روحانی و رقبای وی با دکتر حسین راغفر اقتصاددان برجسته کشور و استاد دانشگاه الزهرا گفت وگو کردیم. دکتر راغفر در گفت وگو با«آرمان امروز» با هشدار نسبت به ظهور پوپولیسم در شکل جدیدش در انتخابات آینده عنوان می کند:«در شرایط کنونی جامعه با بحران های جدیدی در زمینه اقتصادی و اجتماعی مواجه شده است. در نتیجه خطر ظهور و بروز پوپولیسم در چنین شرایطی بیش از گذشته است. با این وجود نباید انتظار داشت پوپولیسم دوباره از رویکرد گذشته خود استفاده کند و با همان شعارهای گذشته وارد رقابت های انتخاباتی شود. بدون شک در انتخابات آینده پوپولیسم با شکل و رویکرد جدیدی ظهور می کند که ممکن است مختصات آن برای افکار عمومی تا حدودی ناشناخته باشد. در نتیجه خطر بروز پوپولیسم به شکل جدیدش به شدت آقای روحانی را تهدید می کند». در ادامه ماحصل گفت وگوی «آرمان امروز» با دکترحسین راغفر را می خوانید: در صورتی که آقای روحانی به ریاست جمهوری برسند چه اقدامات تکمیلی ای باید انجام دهند؟ بخشی از مشکلات کنونی اقتصاد ایران مربوط به دولت گذشته است و به همین دلیل هر کس در سال۹۶ به ریاست جمهوری برسد با چالش های امروزی مواجه خواهد شد. به نظر من مشکلات باقیمانده از دولت گذشته به اندازه ای عمیق ونهادینه شده است که تا ۲۵ سال آینده همه دولت ها را با خود درگیر خواهد کرد. نکته دیگر اینکه در شرایط کنونی ظرفیت های اقتصادی و سیاسی کشور مانند ۱۰ یا ۲۰ سال گذشته نیست. اقتصاد ایران در سال های اخیر به دلیل وجود بحران ها، تحریم های بین المللی و فرسایش های اجتماعی ضعیف و کم رمق شده است. در نتیجه رئیس جمهور بعدی ایران، هر کسی که می خواهد باشد، با مشکلات جدی تری در زمینه اقتصادی روبه رو خواهد بود. بدون شک در شرایط کنونی اغلب مشکلات سیاسی و اجتماعی کشور در گرو حل شدن مشکلات اقتصادی است و تا زمانی که مشکلات اقتصادی به صورت منطقی حل نشود، نمی توان نسبت به حل مشکلات سایر بخش ها امیدوار بود. در آینده سالانه حدود یک میلیون نفر وارد بازار کار می شوند که ۸۴۰ هزارنفر از این افراد تحصیلکرده هستند و باید براساس تحصیلاتشان برای آنها شغل در نظر گرفت. در نتیجه اگر شغل مناسب برای این افراد وجود نداشته باشد جامعه با مشکلات جدی اجتماعی و سیاسی مواجه خواهد شد. به همین دلیل صرف نظر از اینکه چه دولتی در سال۹۶ روی کار می آید، باید برای بحران جدی بیکاری یک راه حل مناسب و کاربردی در نظر گرفته شود. مشکل بزرگ دولت آینده گرفتار آمدن مساله تولید کشور در چنبره بحران های کهنه و قدیمی است. مهم ترین این بحران ها سلطه سرمایه تجاری و مالی براقتصاد کشور است. البته این مساله مختص به زمان کنونی نیست و از دوران قاجار تاکنون در اقتصاد ایران وجود داشته است. در نتیجه بخش هایی از سرمایه های اقتصادی که باید صرف رونق تولید اقتصادی کشور شود صرف خرید زمین، سکه، ارز، مسکن و مستغلات و دلالی در این زمینه می شود. از سوی دیگر بخش بزرگی از سرمایه اقتصادی ما صرف خرید کالاهای مصرفی لوکس و وارداتی می شود. به همین دلیل خدمات اقتصادی کشور به جای اینکه در خدمت رونق تولید داخلی باشد در اختیار کالاهای وارداتی و دلال بازی است. نکته دیگر اینکه هر دولتی که در سال۹۶ در کشور مستقر شود باید فضای کسب و کار را اصلاح کند. چرا تیم اقتصادی دولت آقای روحانی در اغلب اوقات تحت سیطره تیم سیاسی قرار داشته است؟آیا بیش از حد سیاسی بودن کابینه روی تصمیمات تیم اقتصادی دولت تاثیر منفی نگذاشت؟ سایه سیاست بر سر اقتصاد یک مساله جهانشمول است که در اغلب دولت ها و در جوامع مختلف وجود دارد. با این وجود شدت و ضعف این مساله در دولت های مختلف متفاوت است. در برخی از دولت ها این وضعیت شدت دارد و دربرخی از دولت ها شکل ملایم تر و خفیف تری پیدا می کند. سیاستمداران معمولا با توجه به مصلحت عمومی و کلی جامعه تصمیم می گیرند و پیامدهای تصمیمات اقتصادی را از نظر سیاسی و امنیتی در نظر می گیرند. با این وجود دولت آقای روحانی با مشکلات بسیار جدی در این زمینه روبه رو بوده است. در شرایط کنونی در حدود۵۰ درصد از اقتصاد کشور در اختیار جریان محافظه کار ایران قرار دارد که اغلب رسانه ها و سایر امکانات کشور را در اختیار دارد. نکته قابل تامل در این زمینه این است که این جریان از انتخاب آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور در سال۹۲ راضی نبود و ترجیح می داد شخص دیگری مدیریت اجرایی کشور را به دست بگیرد. به همین دلیل به چشم یک رقیب به آقای روحانی نگاه می کنند وحاضر نیستند دست از انحصار خود در اقتصاد بردارند. از سوی دیگر جریان محافظه کار تلاش می کند فسادها و بحران های اقتصادی که در دولت احمدی نژاد رخ داده را به شکل های مختلف پنهان کند یا اینکه مسئولیت آن را به گردن دولت آقای روحانی بیندازد. این در حالی است که کشور در شرایطی نیست که بتواند شرایط بازسازی را برای دولت آینده فراهم کند. بدون شک تخریب دولت کنونی با توجه به چشم اندازی که از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و همچنین تحولات جهانی وجود دارد به بدتر شدن وضعیت دولت بعدی منجر خواهد شد. به همین دلیل مخالفت با دولت آقای روحانی یک اقدام ضد منافع ملی است که توسط برخی افراد خواسته یا ناخواسته در حال انجام شدن است. با تمام این اوصاف نمی توان به انفعالی بودن سیاست های اقتصادی دولت نیز بی توجه بود. دولت یازدهم در ماه های پایانی خود تازه در حال بررسی مشکلات بنگاه هاست که چگونه می تواند مشکلات بنگاه ها را حل کند. این در حالی است که این تحقیقات باید در ابتدای دولت و در زمانی اتفاق می افتاد که هنوز کابینه تشکیل نشده بود. اگر در آن مقطع زمانی این تحقیقات انجام می شد در طول سه سال گذشته دولت مجبور می شد برای آن راه حل پیدا کند. متاسفانه دولت آقای روحانی تنها نگاه خوشبینانه به ظرفیت های برجام داشت که این ظرفیت ها هم محقق نشد و هم بخشی از آن توسط گروه های صاحبان قدرت های انحصاری در کشور مصادره شد. در نتیجه میوه برجام که می توانست برای کشور فواید بسیاری داشته باشد در نهایت نصیب صاحبان انحصاری سرمایه در کشور شد. رقبای آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال۹۶ روی کدام نقاط ضعف اقتصادی دولت یازدهم تاکید خواهند کرد؟کدام نقطه ضعف دولت می تواند برگ برنده رقبای انتخاباتی آقای روحانی شود؟ مهم ترین چالش آقای روحانی در انتخابات آینده که یکی از دغدغه های اصلی خانواده های جامعه نیز است مساله اشتغال است. بیکاری یکی از مهم ترین بحران های اقتصادی و اجتماعی دو دهه اخیر ایران است که دولت های مختلف را درگیر خود کرده است. این در حالی است که دولت آقای روحانی نیز مانند دیگر دولت ها در حل مشکل بیکاری توفیق چندانی به دست نیاورد و موفق نشد به مطالبات مردم در این زمینه به طور کامل جامه عمل بپوشاند. چالش دوم آقای روحانی در انتخابات آینده که ممکن است مورد توجه رقبای انتخاباتی ایشان قرار بگیرد وضعیت مسکن در جامعه است. در گذشته بخش هایی از هزینه کشور صرف ساختن مسکن در بیابان های اطراف شهرهای بزرگ شد و بخش دیگری از آن صرف ساختن مسکن های لوکس و گران قیمت شد که هر دو نیز بحران مسکن را در جامعه تشدید کردند. چالش سوم آقای روحانی در انتخابات نابرابری های فاحش اجتماعی و اقتصادی است که در جامعه به وجود آمده و روز به روز نیز در حال عمیق تر و گسترده شدن است. به نظر من این مساله از ابعاد مختلف می تواند وضعیت آقای روحانی را در انتخابات به خطر بیندازد. به نظر شما در حالی که برخی از مهم ترین وعده های اقتصادی آقای روحانی در سه سال گذشته محقق نشده ایشان با چه شعارهایی وارد رقابت های انتخاباتی خواهند شد؟ بدون شک آقای روحانی نیز مانند سایر رقبای انتخاباتی به دغدغه های و نیازهای مردم توجه خواهد کرد و شعارهای خود را براین اساس تنظیم خواهد کرد. شاید مهم ترین شعاری که آقای روحانی در انتخابات۹۶ از آن استفاده خواهد کرد مساله اشتغال و رفع بیکاری در جامعه باشد. در شرایط کنونی بیکاری در جامعه به بسیاری از بحران های دیگر اجتماعی مانند تاخیر در ازدواج جوانان، طلاق، اعتیاد و بزهکاری دامن زده است. بدون شک ریشه بسیاری از نابسامانی های جامعه را باید در مساله بیکاری جست وجو کرد. در نتیجه تا زمانی که مسئولان موفق نشوند برای بحران بیکاری یک راه حل منطقی و علمی پیدا کنند بحران های اجتماعی در جامعه تشدید خواهد شد. از سوی دیگر مساله «اشتغال» مهم ترین راه حل برای عبور از رکود و کاهش دهنده تورم است. آیا عدم تحقق بخشی از وعده های اقتصادی آقای روحانی در دولت اول خود پایگاه رای ایشان را برای انتخابات آینده به خطر نینداخته است؟ این مساله در سرنوشت انتخابات آینده بی تاثیر نیست. بدون شک ثمرات اقتصادی دولت یازدهم برای مردم چندان ملموس نبوده است این مساله می تواند در پایگاه رای آقای روحانی تاثیرگذار باشد. با این وجود مردم باید این نکته را در نظر داشته باشند که بسیاری از نابسامانی های اقتصادی کشور به دولت گذشته باز می شود و ریشه بحران های اجتماعی و اقتصادی را باید در عملکرد دولت گذشته جست وجو کرد. در شرایط کنونی عاقلانه ترین کار این است که دولت کاستی ها و نقصان های خود را بپذیرد و تلاش کند برای این کمبود ها راه حل مناسب ارائه دهد. دولت باید نگاه خود را از بنگاه های بزرگ به سمت بنگاه های کاربر که اشتغال بیشتری تولید می کند تغییر دهد و تلاش کند به صورت همزمان هم تولید داخلی و هم اشتغال را تقویت کند. بدون شک در انتخابات آینده شعارهایی مانند اینکه طی صد روز مشکلات اقتصادی کشور را می توان حل کرد مورد پذیرش مردم قرار نخواهد گرفت. این در حالی است که این شعارها از طرف هر شخصی که عنوان شود نمی تواند مورد توجه مردم قرار بگیرد. حافظه تاریخی جامعه ایران نشان می دهد در زمان هایی که تصمیم گیری برای مردم بین دو یا چند گزینه انتخاباتی مشکل می شود ساده ترین گزینه یعنی پوپولیسم را انتخاب می کنند. این در حالی است که برخی از کاندیداهای احتمالی انتخابات آینده با رویکرد پوپولیستی یا شبه پوپولیستی وارد عرصه انتخابات خواهند شد. به نظر شما خطر پوپولیسم تا چه اندازه برای آقای روحانی جدی است؟ در شرایط کنونی جناح محافظه کار ایران گزینه جدی برای رقابت با آقای روحانی در اختیار ندارد و این مساله می تواند یک اتفاق مثبت برای آقای روحانی قلمداد شود. با این وجود نکته مهم در این زمینه این است که چه کسانی و با چه برنامه هایی پا به عرصه رقابت های انتخاباتی خواهند گذاشت و در این مسیر از چه شعارهایی استفاده خواهند کرد. بدون شک در مقاطعی که بحران های اجتماعی و اقتصادی در جامعه تشدید شده خطر پوپولیسم بیش از هر زمان دیگری است. به همین دلیل برخی از رقبای آقای روحانی تلاش می کنند با شعارهای تهی و دهان پر کن رای طبقات آسیب خورده جامعه را به سود خود تغییر دهند. به نظر من ماه های آینده تا پایان دولت یازدهم سرنوشت انتخابات بعدی را مشخص خواهد کرد. اگر آقای روحانی در ماه های باقیمانده موفق شود تغییرات و تحولات جدیدی را در عرصه اقتصادی و در راستای مطالبات مردم ساماندهی کند می تواند به موفقیت در انتخابات ریاست جمهوری وشکست رقبای انتخاباتی خود امیدوار باشد. آیا ظهور پوپولیسم در مقطع کنونی به شکل سنتی خواهد بود یا اینکه با چهره ای جدید پا به عرصه رقابت های انتخاباتی خواهد گذاشت؟ در شرایط کنونی جامعه با بحران های جدیدی در زمینه اقتصادی و اجتماعی مواجه شده است. در نتیجه خطر ظهور و بروز پوپولیسم در چنین شرایطی بیش از گذشته است. با این وجود نباید انتظار داشت پوپولیسم دوباره از رویکرد گذشته خود استفاده کند و با همان شعارهای گذشته وارد رقابت های انتخاباتی شود. بدون شک در انتخابات آینده پوپولیسم با شکل و رویکرد جدیدی ظهور می کند که ممکن است مختصات آن برای افکار عمومی تا حدودی ناشناخته باشد. در نتیجه خطر بروز پوپولیسم به شکل جدیدش به شدت آقای روحانی را تهدید می کند. نکته دیگر اینکه در سال۸۴ که آقای احمدی نژاد با رویکردهای پوپولیستی وارد رقابت های انتخاباتی شد اغلب شعارهای ایشان برای مردم ناشناخته بود و مردم نمی توانستند سرانجام شعارهای ایشان را پیش بینی کنند. این در حالی است که در مقطع کنونی یک بار پوپولیسم آن هم در نوع افراطی تجربه شده و مردم به خوبی با مختصات فکری و سرانجام آن آشنا هستند. در نتیجه احتمال بسیاری کمی وجود دارد که مردم به صورت آگاهانه دوباره از پوپولیسم حمایت کنند. در شرایط کنونی مردم و تحصیلکردگان جامعه با پرسش های بسیار جدی در زمینه حمایت از پوپولیسم مواجه شده اند. با تمام این اوصاف ماه های آینده برای آقای روحانی بسیار سرنوشت ساز خواهد بود. بدون شک آقای روحانی به جای اینکه نگاه خود را به بیرون و رقبای انتخاباتی خود معطوف کند باید به عملکرد درونی دولت توجه کند و کارآیی و توانایی اقتصادی دولت را بالا ببرد. آیا آقای روحانی برای شعارهای جدیدی که در سال۹۶ مطرح خواهد کرد تیم اقتصادی خود را نیز متناسب با شعارهای مطرح شده تغییر خواهد داد؟ نکته قابل تامل در دولت آقای روحانی این است که اغلب اعضای تیم اقتصادی دولت که به صورت مستقیم یا مشاوره ای در دولت حضور دارند در بخش خصوصی نیز فعالیت می کنند. در نتیجه منافع اغلب اعضای دولت بین بخش خصوصی و دولتی دچار تعارض شده است. در اغلب کشورهای جهان هنگامی که چنین اتفاقی در یک دولت رخ می دهد زمینه های فساد به وجود می آید و دولت با چالش ناکارآمدی مواجه می شود. نمی توان شرایطی را در نظر گرفت که یک نفر در سیاست گذاری عمومی کشور تاثیرگذار باشد و در عین حال در بخش خصوصی نیز دارای منافع و نفوذ باشد. متاسفانه دولت آقای روحانی دچار این چالش مهم شده و به همین دلیل باید برای این مشکل یک راه حل منطقی و علمی پیدا کند. نکته دیگر اینکه کابینه آقای روحانی نیاز به افراد جوان تری دارد تا از انرژی و پتانسیل بیشتری در زمینه های مختلف برخوردار باشند. به همین دلیل جوان شدن اعضای کابینه آینده ایشان نیز یکی از ضرورت های اساسی دولت آینده ایشان است.
شنبه ، ۶شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شوشان]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]
-
گوناگون
پربازدیدترینها