واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: کارشناسان: دولتها بیتوجه به نقشه راه کشور حرکت میکنند
مشكلات توليد سيب زميني و پياز ۷۰ سال است كه ادامه دارد، معمولا دولتها اولين معيار تصميمگيريشان حفظ مقبولیت است تا مصلحت مملكت؛ بعد از چهار دهه هنوز معلوم نيست كه در چه كالاي كشاورزي و صنعتي مزيت داريم و قرار است به اصطلاح چه كاره شويم...
نویسنده : بهناز قاسمی
مشكلات توليد سيب زميني و پياز ۷۰ سال است كه ادامه دارد، معمولا دولتها اولين معيار تصميمگيريشان حفظ مقبولیت است تا مصلحت مملكت؛ بعد از چهار دهه هنوز معلوم نيست كه در چه كالاي كشاورزي و صنعتي مزيت داريم و قرار است به اصطلاح چه كاره شويم...
جملات فوق گزيدهاي از اظهارات تعدادي از اقتصاددانان و كارشناسان كشاورزي و صنعتي است كه در عين حال بر نبود استراتژي و نقشه راه در تمام بخشها از آموزش و تحصيل گرفته تا توليد، صنعت و كشاورزي تأكيد دارند.
دكتر بيژن موسايي رئيس انجمن اقتصاد اسلامي، نبود نقشه راه و استراتژي آموزش را نخستين مشكلات فعلي صنعت و كشاورزي ميداند و معتقد است سالهاست كه سيستم آموزشي كشور تئوريك بود و دانشآموزان پس از اخذ ديپلم و پاس كردن واحدهاي سخت درسي در رياضيات، شيمي، فيزيك و.... بدون اينكه حرفهاي بياموزند، در انتظار قبولي در كنكور و دانشگاه ميمانند و تا رسيدن به ليسانس و فوقليسانس همچنان در يافتن شغل ناموفق هستند، زيرا سيستم آموزشي ايران نقشه راه درستي ندارد و نميتواند دانشآموختگان را به بازار توليد هدايت كند. البته اين مباحث سالهاست كه گفته ميشود و هيچ گوش شنوايي براي رفع آن نيست.
وي ميگويد: اما كشاورزي و صنعت كه اولويت اصلي اين گزارش است داراي مشكلات ساختاري هستند. زماني گفته ميشد كه كشاورزي بايد محور توسعه قرار گيرد، در حالي كه به دليل محدوديتهاي آب و زمين و كشاورزي سنتي، استراتژي موفقي براي ايران نميتواند باشد زيرا كشاورزي سنتي وابسته به طبيعت است و به خاطر عدم ثبات شرايط جوي نميتوانيم براي محصولات كشاورزي و صادرات آن برنامهريزي كنيم. موسايي مشكلات سياست خارجي و اقتصادي را مانع جدي براي صادرات ميداند و ميگويد: ما نميتوانيم محصولات كشاورزي را به اروپا و كشورهاي ثروتمند صادر كنيم و مجبوريم به كشورهاي همسايه كه جمعيت و بازار محدودي دارند، صادرات داشته باشيم. علاوه بر اين پس از سالها نتوانستيم بر محصولات كمآب بر تمركز كنيم. به عبارت ديگر بعد از چهار دهه معلوم نيست چه كارهايم و در چه كالايي مزيت توليد داريم. وي همين ناهماهنگي و بيبرنامگي را در توليد و صنعت عنوان ميكند و ميافزايد: كشورهايي كه در تمام صنايع و كالاها سرمايهگذاري ميكنند و در هيچ كدام برجستگي خاصي ندارند و فقط دم از خودكفايي ميزنند، برايشان مهم نيست كه كشورشان را به كدام سو هدايت ميكنند. به ويژه اينكه در ايران اقتصاد تحت تأثير سياست است و وجود نفت بر مشكلات اقتصادي دامن ميزند.... حال درچنين شرايطي وقتي استراتژي توليد هم نداشته باشيم، نتيجه آن ميشود كه صنايع يكي پس از ديگري ورشكسته شده و سرمايههاي مملكت به باد ميرود، اما در مقابل سفته بازي، دلالي و رباخواري جايگزين توليد ميشود. موسايي با اشاره به نقاط ضعف برنامههاي بلندمدت اقتصادي مانند برنامه ششم و غيره ميگويد: به عنوان مثال در برنامه ششم توسعه به همه چيز از گندم، جو، دانههاي روغني، برنج، فولاد، سيمان و... پرداخته اما مشخص نكرده كه در توليد كدام يك از اين كالاها مزيت داريم و ميتوانيم برجسته باشيم. فقط در اين برنامهها از تخصيص پول و بودجه سخن ميگويند و خبري از پيشرفت نيست.
بغضيان: دولتها اعتقادي به استراتژي ندارند
دكتر آلبرت بغضيان، اقتصاددان ميگويد: تا جايي كه من خبر دارم دولتها هر چهار سال يا هشت سال يكبار برنامههاي استراتژي در توليد صنعت، كشاورزي و.... را از نو تدوين ميكنند اما تا به زمان اجراي آن برسند، زمان دولت تمام شده و دولت ديگر روي كار ميآيد. وي تأكيد ميكند: البته احتمال ديگري نيز وجود دارد و آن اينكه اصولاً اعتقادي به اجراي برنامه ندارند، چرا همواره بهانهاي براي عدماجراي آن دارند مانند تحريمها، روابط سياسي و بينالمللي، پسا برجام، محدوديتهاي بانكي، كاهش قيمت نفت و....
وي ميگويد: در حال حاضر ما كارشناسان اميدمان به برنامه ششم و سختگيريهاي مجلس بود كه ظاهراً با حذف كارت سوخت، استقراض از روسيه و عدم حذف يارانه ثروتمندان كه روز گذشته در مجلس به تصويب رسيد، نشان ميدهد كه ممكن است برنامه ششم با تمام ابهامات و نواقصش به تصويب برسد و باز هم پنج سال آينده كشور بدون نقشه راه اداره شود.
بخشي: همواره محبوبيت بر مصلحت مملكت ارجح بوده است
دكتر لطفعلي بخشي، اقتصاددان نيز با تأكيد برمشكلات ۷۰ ساله كاشت سيب زميني و پياز ميگويد: متأسفانه دولتها حفظ محبوبيت را بر مصلحت مردم و كشور ترجيح دادند و هنوز نتوانستند اين مشكل نخ نماي كشاورزي را حل كنند؛زيرا وزراي كشاورزي در تمام دولتهاي پس از انقلاب به دنبال حفظ محبوبيت بودند و در مقابل خواستههاي كشاورزان، نمايندگان مجلس و مديران منطقهاي تسليم ميشوند. وي اشباع بازار از سيمان، مصالح ساختماني، لوازم خانگي و... را دليل صدور مجوزهاي بيمنطق ميداند و معتقد است اين دور باطل در تمام دولتها وجود داشته و دارد و سياست مدوني براي جراحي و اجراي برنامههاي استراتژي ندارند. بخشي ميگويد: رفع اين رابطهها و سياسيكاريها نياز به جراحي دردناك دارد و از آنجايي كه به دنبال حفظ محبوبيتشان هستند با تزريق پول به واحدهاي ورشكسته مشكلات را به دولتهاي بعد منتقل ميكنند؛ انگار قرار است اين برنامههاي استراتژي را با خودشان به گور ببرند. در آسيبشناسي تحولات بخش صنعت طي سالهاي اخير، فقدان استراتژي و نبود سياستهاي صنعتي عمودي (گزينشي) كاملاً برجسته و غالب است. بنابراين با توجه به سياستهاي كلي اقتصاد مقاومتي كه لازمه اجرايي شدن آن دو نكته اساسي محور قرار گرفتن بخش توليد و مردمي شدن اقتصاد از طريق تقويت نقش فعالان اقتصادي و ايجاد فرصت مناسب براي نقشآفريني مردم و همه فعالان اقتصادي در سايه تهيه و تدوين مقررات لازم و تدوين نقشه راه براي عرصههاي مختلف ميباشد، ضروري است وزارت صنعت، معدن و تجارت به تدوين نقشه راه (استراتژي) اهتمام ورزد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۳ شهريور ۱۳۹۵ - ۲۰:۵۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 105]