واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: بازیهای المپیک ۲۰۱۶ به پایان خود رسیده زمان آن شده که برزیل مزایا و نتایج سرمایهگذاری عظیم خود برای برگزاری این رویداد بزرگ ورزشی را برآورد کند.
به گزارش مهر به نقل از وبسایت تحلیلی Investors، بخش زیادی از تحقیقات صورت گرفته نشان میدهد که رویدادهای بزرگی مانند المپیک هیچ منفعت اقتصادی برای میزبان به همراه ندارد.شاید در وهله اول باور این مسئله مشکل به نظر برسد اما حقیقت دارد. صدها هزار بازدیدکننده و گردشگر به برزیل رفته و مقادیر هنگفتی را خرج سفر خود کردهاند. این مسئله نیز درست است که دولت برزیل بیش از میلیاردها دلار برای ساخت سالنهای المپیک، تمیز کردن خیابانها و مرتب ساختن آنها، و دیگر زیرساختهای این کشور هزینه کرده است و مقادیر زیادی از منابع مالی خود را نیز صرف تأمین امنیت و خدماترسانی به گردشگران کرده است. همه این اقدامات بر اساس آنچه مسئولان المپیک و البته عقل سلیم میگوید باید درنهایت منجر به یک محرک بزرگ برای اقتصاد این کشور شود اما تحقیقات مختلف نشان میدهد که نباید چنین انتظاری را از المپیک داشت و چنین عقیدهای از اساس باطل است.
باوجود اینهمه سراسیمگی و آشفتگی در فعالیتهای اقتصادی، شواهد نشان میدهد که انتظار سود اقتصادی داشتن از اتفاقات و رویدادهای بزرگی چون المپیک بسیار اغراقآمیز است. اقتصاددانان آمریکایی «کریستوفر کوپمن» و «توماس سویج» در مرکز «مرکاتوس» دانشگاه جورج میسون آمریکا در تحقیقات خود به این نتیجه رسیدهاند که «المپیک برگزار کردن ریو، مساوی با باختن در زمینه اقتصادی است».
المپیک لندن چقدر سود داشت؟
به گزارش اکونومیست، مطالعات زیادی هستند که نشان میدهند منافع حاصل از میزبانی بازیهای المپیک و دیگر تورنمنتهای ورزشی مانند جام جهانی در واقع موضوعی موهوم بیش نیست. حتی در لندن نیز یعنی جایی که گفته میشد منافع زیادی در المپیک پیشین در اختیار مردمش قرار گرفت، عواید المپیک فقط ۵.۲ میلیارد دلار بود درحالیکه دولت انگلیس هزینهای ۱۸ میلیارد دلاری برای برگزاری این بازیها صرف کرده بود. این میزان درآمد در قبال سرمایهگذاری عظیم انجام شده بسیار ناچیز است.
بااینوجود، در زمان تلاش برای گرفتن میزبانی چنین رویدادی، دولتها به شهروندانشان میگویند که این اقدام باعث به وجود آمدن هزاران شغل شده و ایجاد استادیوم و مسکن برای ورزشکاران میتواند رونق اقتصادی را به این کشورها بازگرداند. آنها میگویند که گردشگران به تمام شهرها سرازیر شده و با خود منافع اقتصادی به همراه میآورند و این باعث رونق گردشگری، هم در حین برگزاری بازیها و هم بعدازآن میشود و گرفتن مالیات از تمام این خدمات درنهایت به خزانه دولتها وارد میشود. همه این حرفها در حالی زده میشود که در بیشتر شهرها منافع حاصل از این برنامهها تنها به افراد کمی تعلق میگیرد و این با زیر پا گذاشتن منافع دیگر مردم میسر میشود. «ویکتور ماتسون» و «روبرت باد» در مجله «دیدگاههای اقتصادی» در اوایل سال جاری نوشتند که: «نتیجه این سرمایهگذاریهای عظیم در بیشتر شهرهایی که میزبان المپیک بودهاند باعث از بین رفتن پول در این شهرها شده و سودی با خود به همراه نداشته است.»
تجربه دلخراش المپیک سوچی
بسیاری بر این عقیدهاند که تعمیر و ساخت زیرساختهای موردنیاز برای بازیهای المپیک، یک سرمایهگذاریبلندمدت برای کشورهای میزبان است اما نکتهای وجود دارد که این دستاورد را نیز زیر سؤال میبرد: «در المپیک زمستانی سوچی(۲۰۱۴) که در روسیه برگزار شد، روسیه تا ۵۰ میلیارد دلار برای این المپیک هزینه کرد و این در حالی بود که تخمین هزینهها تنها ۱۲ میلیارد دلار بود. در نهایت نیز دو سال پس از برگزاری این المپیک بسیاری از سالنهایی که برای المپیک ساخته شده بود، به حال خود رهاشده و بهصورت خرابه درآمدهاند.»
شاید این هزینهها در کشورهای توسعهیافته باعث افزایش میزان گردشگری این شهرها شود اما نکته مهم اینجاست که در کشورهای درحالتوسعه مانند برزیل، این هزینهها در حالی انجام میشود که فرصت محدودی برای ساخت زیرساختهای لازم وجود داشت و محدودیت زمانی برای توسعه و تکمیل زیرساختها ، مساوی با افزایش میزان هزینه به صورتی غیرقابلاجتناب و غیرقابل مقایسه با اتفاقات دیگر و بهصورت غیرمنطقی است و این مسئله بر زیانهای ناشی از برگزاری المپیک میافزاید.
۰۲ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۱:۲۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]