محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844307274
دیمیتری بابیچ نگرانی روسیه از سیاست تغییر رژیم در آمریکای لاتین
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: دیمیتری بابیچنگرانی روسیه از سیاست تغییر رژیم در آمریکای لاتین
نیویورک تایمز در شب برکناری روسف اتهامات علیه او را «عامدانه» نامید و افزود که: «خانم روسف حق دارد که اقتدار اخلاقی سیاستمدارانی را که از او خواستند از قدرت کنار رود به پرسش بگیرد.»
دعوت دیپلماتیک روسیه برای محکوم کردن سیاست «تغییر رژیم» مورد حمایت آمریکا، به شهادت رویدادهایی که اخیرا در آمریکای لاتین در جریان است، بیش از هر زمانی به هنگام است. این تحولات که اکنون مرتبا تحت عنوان کودتاهای «نهادی» توصیف می شوند، با برکنار کردن رؤسای جمهور مردمی از قدرت و جایگزین کردنشان با حقوق بگیران نئولیبرالی همراه است که از حمایت کم و بیش غیرپنهان دولت آمریکا و سرمایه های مالی آمریکایی برخوردارند. سرگئی لاورف وزیر امور خارجه روسیه در کنفرانسی درباره توسعه آمریکای لاتین که در مسکو برگزار شد گفت: «آنچه که اکنون در جهان شاهدیم، تلاشی از سوی به اصطلاح غرب تاریخی برای حفظ سلطه خود در امور بین المللی است. آمریکای لاتین در این گرایش جهانی یک استثنا نیست. ما شاهد تلاش هایی از طرف ایالات متحده برای مداخله مستقیم در امور بین المللی برخی از کشورهای منطقه هستیم که آرژانتین، ونزوئلا و برزیل تنها چند نمونه اخیر آنها محسوب می شوند.» هفته گذشته رئیس جمهور چپگرای برزیل دیلما روسف توسط گروهی به شدت غیرمردمی از سناتورها از قدرت برکنار شد، با وجود آنکه 54 میلیون نفر از شهروندان این کشور به او رای داده و یک سال و نیم پیش تمایل خود را نسبت به او ابراز کرده بودند. روسف به دلیل اتهاماتی مبنی بر فساد مالی برکنار شد. اما حتی رسانه های جریان اصلی در ایالات متحده این اتهامات را چندان ریشه دار نمی دانند. نیویورک تایمز در شب برکناری روسف اتهامات علیه او را «عامدانه» نامید و افزود که: «خانم روسف حق دارد که اقتدار اخلاقی سیاستمدارانی را که از او خواستند از قدرت کنار رود به پرسش بگیرد.» در سال های 2015-2014 کارزار مشابهی در کنار حملات شخصی و «ترور شخصیت» در آرژانتین علیه کریستینا فرناندز رئیس جمهور چپگرای این کشور صورت گرفت. در هر دو مورد ترتیبی داده شد تا نامزدهای مورد ترجیح آمریکا به شکلی به عنوان تنها نامزدهای معتبر در برابر رهبران زن برکنار شده، قدرت را در دست گیرند. در برزیل مایکل تمر معاون سابق رئیس جمهور بدون انتخابات قدرت را در دست گرفت. آقای تمر که عدد محبوبیت او در برزیل یک رقمی است، به گفته خوآن مانوئل کارگ کارشناس شبکه راشا تودی در امور آمریکای لاتین، پیشاپیش با دعوت به یک «تغییر مسیر» در سیاست خارجی برزیل کار خود را آغاز کرد. این تغییر مسیر قرار است از رهگذر حرکت برزیل به سوی نزدیکی بیشتر به ایالات متحده و اتحادیه اروپا، با یا بدون مرکوسور (بلوکی از بازارهای و اقتصادهای یکپارچه همگرا در کشورهای آمریکای لاتین) انجام شود.» خوآن مانوئل کارگ در صفحه اسپانیایی راشا تودی می نویسد: «شایان ذکر است که برنامه سیاست خارجی پی ام دی بی، حزب تمر، از سال 2015 حتی اشاره ای به بریکز - برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی- به عنوان بلوکی مهم از کشورهایی که در سال 2009 برزیل نقش مهمی در تاسیس آن داشته نمی شود.» حزب پی ام دی بی که مخفف حزب جنبش دمکراتیک برزیل است، اتحادیه ای سست و متزلزل از نیروهای مرکزگرا و راست گراست که هیچگاه آرای بیشتری از حزب کارگران خانم روسف کسب نکرده است. خود تمر دارای یک نرخ آرای 58 درصدی در برزیل است. رئیس جمهور جدید آرژانتین موریسیو ماکری نیز به نظر نمی رسد اشتیاقی به دنبال کردن سیاست حزب فرناندز در کشف افق های تازه برای آرژانتین در چین و روسیه را داشته باشد. حزب دکرچنر کریستینا فرناندز تحت رهبری او از سال 2007 تا 2015 چند بار با رؤسای جمهوری روسیه ولادیمیر پوتین و دیمیتری مدودوف دیدار کرد و اجازه داد کانال راشاتودی اسپانیایی در مجموعه کانال هایی قرار گیرد که از طریق فرستنده های دولتی تلویزیون آرژانتین قابل دریافت هستند. همچنین وی روابط تجاری با روسیه را گسترش داد. این سیاست تاکنون از سوی ماکری ادامه نیافته است. در ونزوئلا وضعیت حتی از این هم روشن تر است. آمریکا در حمایت از نیروهای ضد چاویستا با پرزیدنت نیوکلاس مادورو جانشین رئیس جمهور پیشین این کشور هوگو چاوز، هیچ پنهان کاری نکرده است. اصطلاح «چاوزمو» که بر اساس نام چاوز شکل گرفته، تبدیل به یک ایدئولوژی شده که شامل فروش نفت به آمریکا و هزینه کردن درآمدهای ناشی از این فروش ها در زمینه توسعه اجتماعی است. رسانه های آمریکایی از اپوزیسیون ضد چاویستا با وجود نقش آن در اعتراضات خشونت آمیز بدون بهانه – به این دلیل که ونزوئلا یک دیکتاتوری نیست و اجازه چنین اعتراضاتی در آن داده می شود- حمایت کامل خود را به عمل می آورد. آندراس ایزارا یک وزیر کابینه آقای مادورو در سال 2014 می گوید: «در این کشور رسانه های زیادی وجود دارد که مخالف مادورو هستند و مردم فرصت انتخاب نمایندگان منتقدان مادورو را پیدا کرده اند که اکثریت را شکل می دهند. دولت ونزوئلا با دولت ایالات متحده دیالوگ برقرار کرده، ما خواهان یک مصالحه شدیم. اما واشنگتن جز به اصطلاح سیاست تغییر رژیم، اصولا چنین سیاستی نسبت به آمریکای لاتین ندارد.» اما چرا روسیه از فشار امریکا بر کشورهای آمریکای لاتین نگران است؟ به نظر می رسد که منافع اقتصادی مسکو متمرکز بر این منطقه نیست. سهم کشورهای آمریکای لاتین در تجارت خارجی روسیه بدون در نظر گرفتن استثنای قابل توجه ونزوئلا، نسبتا اندک است، و همچنان از تجارت روسیه با اتحادیه اروپا یا چین کمتر است. جاشوآ تارتاکوفسکی تحلیلگر سیاست خارجی ساکن آمریکا که اخیرا از ونزوئلا و اوکراین دیدار کرده، می گوید: «تلاش برای تثبیت انقلاب های رنگی تحت هدایت آمریکا در دیگر کشورها، اصلا کار عاقلانه ای نیست. دیر یا زود هواخواهان پر شر و شور امریکایی طرح تغییر رژیم، به دنبال تمام رژیم هایی می روند که حتی به طور بالقوه می توانند سلطه آمریکا را به چالش بکشند. ابتدا آنها این کار را در نیمکره غربی انجام خواهند داد، اما طولی نخواهد کشید که به سراغ روسیه و چین و هند نیز خواهند آمد. تنها راه برای بقای بریکز حفظ ارتباطات نزدیک و کار کردن با یکدیگر است، پیش از آنکه خیلی دیر شود.» سرگئی لاورف وزیرامور خارجه روسیه برخلاف نمایندگان رسمی هند و چین، علنا می گوید که او شاهد تلاش غرب برای عملی کردن سیاست «تغییر رژیم» در کشورش است. در آمریکای لاتین تنها وزیر امور خارجه ونزوئلا چنین شجاعتی را برای رویارو شدن با واقعیت ها دارد، در حالی که دیگران چیزی را ترجیح می دهند که تارتاکوفسکی آن را تاکتیک «تثبیت» توفان انقلاب های الهام گرفته از واشنگتن می نامد. لاورف در دیدار خود با کارشناسان سیاست خارجی در پاییز 2014 گفت: «من به حرف های رهبران غربی که علیه روسیه تحریم های اقتصادی وضع کرده اند گوش داده ام.» اشاره او به پیامدهای کودتای تحت حمایت آمریکا در اوکراین در سال 2014 بود که موجب برکناری رئیس جمهور مرکزگرای اوکراین یانوکوویچ شد و این کشور را به سوی یک جنگ داخلی سوق داد. لاورف در ادامه گفت: «این رهبران غربی علنا می گویند که تحریم ها باید به طریقی وضع شود که اقتصاد روسیه را فلج کند و به اعتراضات مردمی منجر شود. با این حساب غرب در حال ارسال یک پیام است: «ما حتی نمی خواهیم سیاست های فدراسیون روسیه را تغییر دهیم، می خواهیم رژیم فدراسیون روسیه را تغییر دهیم. در واقع آنها حتی این تمایل خود را نیز انکار نمی کنند.» تا کجا روسیه از استقلال کشورهای آمریکای لاتین حمایت خواهد کرد؟ چه کسی و چگونه می تواند سپر آنها در برابر سیاست تغییر رژیم شود که همسایه قدرتمند شمالی شان در پیش گرفته است؟ روشن است که لاورف گرفتار این توهم نیست که روس ها به تنهایی می توانند چنین استقلالی را تضمین کنند. نخست وزیر این کشور در شصت و نهمین مجمع عمومی سازمان ملل در پاییز 2014 پیشنهاد کرد که سازمان ملل با صدور یک اعلامیه ویژه، سیاست تغییر رژیم و کودتاهایی را که به رسمیت شناخته نمی شوند به عنوان شیوه های تغییر نقطه ثقل دولت ها غیرقابل قبول اعلام کند. در آن زمان رئیس جمهور برزیل دیلما روسف با اینکه در مجمع عمومی سازمان ملل حضور داشت، به طور علنی از این پیشنهاد حمایت نکرد. پیشتر در سال 2013 او حتی طی نطقی غضب آلود در سازمان ملل، استراق سمع نمایندگان برزیل در سازمان ملل و حتی در دفتر رئیس جمهور برزیل از سوی سازمان امنیت ملی آمریکا را محکوم کرد. روسف حتما از اینکه از فرصت پیش آمده برای اقدام علیه سیاست تغییر رژیم در آن زمان استفاده نکرد پشیمان است. اکنون به نظر می رسد که – برای او و به احتمال زیاد برای برزیل- بیش از حد دیر شده باشد. منبع: https://www.rt.com/op-edge/343439-dilma-rosseff-brazil-russia/ نوشته: دیمیتری بابیچ[1] ترجمه: محمود سبزواری [1] . mitry Babich با 25 سال سابقه روزنامه نگاری در حال حاضر به عنوان تحلیلگر سیاسی با اسپوتنیک اینترنشنال همکاری دارد. انتهای متن/
95/03/11 :: 00:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]
-
گوناگون
پربازدیدترینها