محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852435588
تفاوت نماز واجب و مستحب چیست ؟ / چگونه مورد رحمت الهی قرار بگیریم؟ - پایگاه خبری - تحلیلی قدس آنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: آیت الله ضیاءآبادی در درس تفسیر سوره مبارکه «اسراء» با اشاره به تفاوت های نماز واجب و مستحب، ویژگی افرادی را که مورد رحمت الهی قرار می گیرند، تشریح کرد.به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری فارس، آیت الله محمد ضیاءآبادی در یکی از جلسات تفسیر به تبیین آیات 56 و 57 سوره مبارکه «اسراء» پرداخت که بخشی از آن در ادامه می آید؛ در نماز مستحبی قیام شرط صحت نیست اما در نماز واجب باید ایستاد مگر اینکه عذری وجود داشته باشد. در نمازهای مستحبی افراد می توانند نشسته نماز بخوانند ولو عذری نداشته باشند، علاوه بر این خواندن سوره شرط نیست بلکه می تواند تنها به خواندن سوره مبارکه «حمد» اکتفا کنند. تکبیر، سوره حمد، اشاره به سجده و اشاره به رکوع. پس نماز نافله مستحبی را در حال راه رفتن هم می توان خواند. قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلَا یَمْلِکُونَ کَشْفَ الضُّرِّ عَنْکُمْ وَلَا تَحْوِیلًا * أُولَئِکَ الَّذِینَ یَدْعُونَ یَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِیلَةَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ وَیَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَیَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّکَ کَانَ مَحْذُورًا؛ بگو کسانى را که به جاى او [معبود خود] پنداشتید بخوانید [آنها] نه اختیارى دارند که از شما دفع زیان کنند و نه [آنکه بلایى را از شما] بگردانند، آن کسانى را که ایشان مى خوانند [خود] به سوى پروردگارشان تقرب مى جویند [تا بدانند] کدام یک از آنها [به او] نزدیکترند و به رحمت وى امیدوارند و از عذابش مى ترسند چرا که عذاب پروردگارت همواره در خور پرهیز است». (اسراء/ 56 و 57) این آیات درباره اثبات توحید و ابطال شرک است. می دانیم دعوت انبیاء الهی بر محور سه اصل اساسی می چرخید. اصل توحید و مبدأ شناسی، دوم معاد و پایان شناسی و سوم اصل صراط مستقیم شناسی. انبیاء می خواهند به بشر بفهمانند که از کجا مبداء گرفته ای، از کجا حرکت کرده ای و در کجا مسیر به پایان می رسد و دیگر اینکه راهی که شما را به طور مستقیم به مقصد برساند، کدام است. این ها اصول اساسی دعوت انبیاء (ع) است. اصل اساسی توحید و معاد است، نبوت و امامت مکمل آنهاست، اخلاق و احکام نیز صراط مستقیم را نشان می دهند. «قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَنْ کَانَ یَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا، بگو من هم مثل شما بشرى هستم و[لى] به من وحى مى شود که خداى شما خدایى یگانه است پس هر کس به لقاى پروردگار خود امید دارد باید به کار شایسته بپردازد و هیچ کس را در پرستش پروردگارش شریک نسازد». (کهف/ 110) در این آیه متذکر می شود که آنچه پیامبر(ص) ما را به آن دعوت می کند درباره 3 مطلب است؛ اینکه خداوند مبدأ شما است و پایان کارتان هم دیدار خداست. اصل اول توحید، دومی معاد و سومی صراط مستقیم است. انسان بدان که تو حرکت کرده ای و عاقبت به دیدار خداوند می رسی. ما در نماز که سوره مبارکه «حمد» را می خوانیم سه مرحله را به نوعی بیان می کنیم. «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ- الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ* الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» تا اینجا مربوط به مبدأ است. شما خداوند را با صفات جلال و جمالش می شناسید. «مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ * إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ» روز قیامت یعنی کار شما، «اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ» بندگی کردن در پیشگاه خداوند یعنی همان صراط مستقیم. در حدیثی داریم: مشمول رحمت الهی آن انسانی است که بیندیشد از کجا آمده، به کجا می رود و از چه راهی حرکت می کند. از کجا آمدیم، وظیفه چیست و مقصد کجاست؛ این ها بسیار مهم است. فصل ممیز انسان و حیوانات، فکر است. اندیشه ات انسانیت توست. باید دید فکر کجا مصرف می شود. اگر انسان فکر را در مسیر تکمیل خوراک، پوشاک و مسکن به کار برد جنایت و خیانت شده است. یعنی نیروی انسانی را در راه تکمیل و تأمین زندگی حیوانی مصرف کرده و انسان را در خدمت حیوان قرار داده است. وقتی گفت «فکر می کنم، می فهمم» یعنی انسان است. فکر را امام علی(ع) و معاویه داشتند. معاویه خون ها ریخت تا به حکومت رسید. امام علی(ع) می فرمایند: «به خدا قسم اگر هر اقلیم را به من دهند و بگویند پر کاهی از دهان مورچه بگیر به خدا نمی کنم». ابن عباس می گوید در جنگ جمل همراه امام رفته بودیم لشکر توقف کرد. من به خیمه امام علی (ع) رفتم دیدم امام در حال وصله کردن کفشی است. گفتم ارزش ندارد این کار را کنید که امام فرمودند: به خدا قسم این لنگه کفش برایم ارزشمندتر است از حکومت بر شما. من اگر حکومت کردم برای این است که حقی را زنده کنم، باطلی را بمیرانم. اولین قدمی که انسان باید بردارد خودشناسی است. تا زمانی خود را نشناسیم خدا را نخواهیم شناخت. کافر که خدا را قبول ندارد، حمد خدا را می طلبد. ای انسان تو مادامی که خود را با پوچی ها پیوند زدی همیشه توخالی خواهی بود. هرگز حاصل جمع صد هزار گدا یک ثروتمند نمی شود. کافی نقل می کند در برخی کتاب های آسمانی پیشین از امام صادق که فرمودند: ای بشر، آدم با من باش؛ فارغ کن خود را برای بندگی من. به سمت من بیا و مطمئن باش جانت را از غنا و بی نیازی پر می کنم و همه درهای فقر را بر رویت می بندم. بسیاری افراد پولدارند اما قلباً گدا هستند. انسان وقتی عشق به عالی را از دست داد به دانی تعلق می گیرد. دل آدم از خدا خالی شود شیطان خیمه می زند و هوای نفس حاکم می شود و خداوند به کیفر این گناه دل افراد را کور و کر می کند. روزی پیامبر (ص)، ابوذر و اصحاب از گذرگاه می گذشتند، بچه ای بود که وقتی پیامبر (ص) را دید لبخندی زد و با چهره باز به ایشان سلام کرد. پیامبر (ص) فرمودند: مرا دوست داری؟ گفت: شما را خیلی دوست دارم. پیامبر (ص) فرمودند: مثل دو چشمانت دوست داری؟ گفت: بیشتر. فرمود: قدر مادر، پدر و خودت دوست داری؟ گفت: بیشتر. فرمود: مثل خدا مرا دوست داری؟ کودک قدری تأمل کرد و گفت: خدا خدا خدا، خدا را بیشتر دوست دارم محبتی که به خدا دارم به شما هم دارم. شما را برای خدا دوست دارم. پیامبر (ص) به اصحابش فرمودند: مثل این بچه باشید مرا به خاطر خدا بخواهید. امیدوارم زیر سایه قرآن، عترت، نورانیت تا نمرده ایم در جان ما پیدا شود. خدا به ما قرآن و عترت(ع) داده است ثروت بزرگی است. انشاالله دم مردن مولای ما امیرالمومنین(ع) به فریادمان برساند.
یکشنبه ، ۳۱مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
گوناگون
پربازدیدترینها