واضح آرشیو وب فارسی:تحلیل ایران: دانشیار دانشگاه اصفهان، بابیان اینکه مشکل اقتصاد ایران، سرمایه اقتصادی نیست بر لزوم برندسازی در کشور تأکید کرد. به گزارش تحلیل ایران ، محسن رنانی، پنج شنبه شب در چهارمین همایش برندینگ با رویکرد توسعه پایدار در مشهد با انتقاد از نبود برند جهانی در کشور اظهار داشت: اقتصادی که نتواند برند جهانی خلق کند باید چشم به بازارهای جهانی بدوزد، چنین اقتصادی نه تنها، توانایی ورود به بازارهای جهانی را ندارد بلکه توانایی توسعه را نیز ندارد. وی برند را شاخص چهارم انسجام در یک نظام اقتصادی عنوان کرد و افزود: در یک نظام سیاسی- اجتماعی چهار زیر نظام باید شکل بگیرد تا از درون آن ها برند تولید شود. این پژوهشگر اقتصادی تصریح کرد: شرط ایجاد فضای کسب وکار باثبات، فضای سیاسی باثبات است و خلق کارآفرین نوآور و ریسک پذیر نیز از آموزش در پیش دبستان و دبستان، شروع خواهد شد. رنانی همچنین نظام حقوق مالکیت را یکی از بااهمیت ترین نظام ها خواند و اظهار داشت: زمانی کارآفرینی ایجاد می شود که حقوق مالکیت معنوی فرد حفظ شود؛ نظام اجتماعی پویا نیز چهارمین نظام است که به مدیران و سرمایه گذاران توانایی مشارکت بلندمدت می دهد. وی بابیان اینکه یک اقتصاد سالم و پویا به چهار دسته سرمایه نیازمند دارد، گفت: سرمایه اقتصادی، انسانی و اجتماعی سه سرمایه ای است که باید به خلق ارزش بیانجامد در غیر این صورت کارایی ندارد. این پژوهشگر اقتصادی با اشاره به اینکه مشکل امروز اقتصاد ایران سه سرمایه فوق نیست، تصریح کرد: در طول سال گذشته 1200 میلیارد تومان پول در این اقتصاد وارد شد ولی اشتغال زا نبوده است. رنانی تصریح کرد: مشکل اقتصاد ایران، سرمایه اقتصادی نیست. وی ادامه داد: در کشورهای پیشرفتۀ دنیا رقمی بسیار پایین تر از این عدد در اقتصاد کشورها تزریق می شود و در طول یک سال پنج بار به گردش درمی آید ولی در ایران این عدد در مدت یک سال یک بار می چرخد. این پژوهشگر اقتصادی در ادامه بابیان اینکه چهارمین سرمایه جهت یک اقتصاد سالم و پویا، سرمایه های نمادین هستند، اظهار داشت: این سرمایه ها که به محض نمادین شدن، ارزش خود را هزاران برابر کرده، سرمایه ها را به سمت خود جذب می کنند و در بی ثباتی نیز به ایجاد ثبات می پردازند همچنین می توانند نیروهای اجتماعی را کنترل نمایند. رنانی تأکید کرد: سرمایه نمادین نیروهای اجتماعی جامعه را کنترل می کند و برند گونه ای از سرمایه نمادین است. وی بابیان این که سرمایه های نمادین هنجار و تحول آفرین هستند افزود: در حقیقت هر برندی در جایگاه خود، گونه ای از سرمایه های نمادین است به صورتی که اگر سه سرمایۀ اول را یک سازمان یا بنگاه اقتصادی در اختیار داشته باشد بازهم برای ایجاد تحول نیازمند یک سرمایۀ نمادین است چون یک برند یا یک سرمایۀ نمادین علاوه برجذب سرمایۀ مالی به خلق سرمایۀ اجتماعی(انسانی) و اعتماد پرداخته و تحول و پویایی را برای سازمان به ارمغان می آورد. این پژوهشگر اقتصادی به اهمیت سرمایه نمادین اشاره کرد و افزود: اهمیت سرمایه نمادین حتی از سرمایه اجتماعی هم بیشتر است چراکه تخریب سرمایه نمادین در جامعه ما یک روند تاریخی بوده اما تخریب سرمایه اجتماعی ممکن است مقطعی باشد. رنانی ابراز کرد: سرمایه نمادین سرمایه ای است که قابلیت جذب انواع دیگر سرمایه را دارد، یعنی هم خودش سرمایه است و هم می تواند سرمایه های دیگر را تولید یا جذب کند. وی در ادامه بابیان اینکه توسعه یعنی توانایی یک ملت در تولید، تکثیر و حفاظت از سرمایه های نمادین است اظهار داشت: ملتی که قادر به تولید سرمایه نمادین، تکثیر و حفاظت آن نباشد، توانایی توسعه ندارد؛ در واقع سرمایه نمادین یکی از انواع سرمایه های اقتصادی، انسانی و اجتماعی است که به مرز شهرت یعنی به مرز آگاهی عمومی رسیده است. این پژوهشگر اقتصادی با تأکید بر اینکه سرمایه نمادین ارزش خود و ارزش آنچه منتسب به خودش است را گاهی چندین برابر می کند افزود: سرمایه نمادین در هرجایی که به وجود آید، سرمایه های دیگر را مانند آهن ربا به خود جذب می کند. منبع:فارس
جمعه ، ۲۹مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تحلیل ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]