تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834770395
سوریه، برگ برنده روسیه در مقابل غرب
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: سوریه، برگ برنده روسیه در مقابل غرب تهران- ایرنا-روسیه به عنوان یکی از مهمترین بازیگران فرامنطقه ای و متحد استراتژیک دمشق خواهان ابقای نظام حاکم در سوریه می باشد و دلیل این امر نیز روشن است؛ با توجه به جایگاه سوریه در سیاست خارجی روسیه، این کشور علاوه بر حفظ پیوندهای اقتصادی و نظامی خود با سوریه، به دنبال جلوگیری از کاهش نفوذ خود در خاورمیانه و ممانعت از تسری ناآرامی ها از خاورمیانه به منطقه اوراسیا است.
منطقه خاورمیانه، موقعیت ویژه و حساسی در جغرافیای سیاسی و اقتصادی قدرت های بزرگ جهانی و کشورهای پیرامون آن در آغاز هزاره جدید میلادی به خود اختصاص داده است. سوریه یکی از کشورهایی است که در این منطقه از اهمیت ژئوپلتیک خاصی برخوردار است و امروزه با شکل گیری بحران سیاسی در این کشور، بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای مختلفی در آن حضور یافته و هر یک بر اساس منافع و سلایق خود، جهت گیری خاصی را در رابطه با این بحران اتخاذ نموده اند؛ روسیه نیز با توجه به منافع دیرپای خود در سوریه به پشتیبانی تمام عیار از دولت سوریه در مقابل معترضین داخلی، نیروهای تکفیری و فشارهای بین المللی پرداخته است.*** روابط سوریه و روسیه پیش از بحراناتحاد جماهیر شوروی در سال 1944 با سوریه روابط دیپلماتیک برقرار نمود. پس از استقلال سوریه از فرانسه در سال 1946، سیاست خارجی سوریه تحت تاثیر همسایگی با رژیم اسرائیل قرار گرفت و سوریه تلاش نمود برای توازن با اسرائیل، در صحنه بین الملل متحدانی بیابد که بتوانند از سوریه در برابر این رژیم حمایت به عمل آورند؛ از این رو بود که سوریه در خصوص رابطه با اتحاد جماهیر شوروی و در سال های آتی با روسیه و چین سرمایه گذاری نمود. از دهه 1960 تا اوایل 1990، مسکو با دمشق که تحت حاکمیت حافظ اسد بود، روابط نزدیک و متحدانه ای ایجاد کرد. به طور کلی در ارتباط با نگرش روسیه به خاورمیانه، سه رویکرد کلی امنیتی، سیاسی و اقتصادی وجود دارد و روابط کنونی دو کشور روسیه و سوریه، متاثر از سه عامل است. در بعد نظامی، پایگاه طرطوس به عنوان پایگاه نظامی دریایی و حمیمیم به عنوان پایگاه نیروی زمینی را می توان به عنوان عوامل نظامی همکاری این دو کشور معرفی کرد. در سال های پس از فروپاشی شوروی، روسیه تقریبا تمامی تجهیزات نظامی خود را که خارج از حیطه شوروی سابق قرار داشت از دست داد. یکی از معدود باقیمانده های این تجهیزات، پایگاه لجستیک دریایی در طرطوس سوریه بود. پایگاه طرطوس واقع در دریای مدیترانه با توجه به اهمیت استراتژیک خود تاکنون توسط روسیه حفظ شده است. جنگنده ها، زیردریایی ها و کشتی های تجاری بر اساس موافقت نامه منعقده اجازه بهره برداری از تجهیزات این بندر را کسب کرده اند. همچنین یکی از کارکرد های مهم این بندر تعمیر کشتی های نیروهای دریایی روسیه است که از دریای مدیترانه عبور می کنند. طرطوس به واسطه موقعیت پدافندی خود اهمیت ویژه ای برای روسیه دارد که به واسطه آن هم پاره ای از اهداف سیاسی تحقق می یابند و هم یک شریک استراتژیک در دنیای عرب حفظ خواهد شد.عامل اقتصادی، در روابط این دو کشور بیشتر حول بحث فروش تسلیحات و انرژی متمرکز است. در طول چندین دهه روابط شوروی سابق و روسیه کنونی با سوریه، دمشق به بازار استراتژیک جهت فروش و ارسال تسلیحات روسی بدل شده و یکی از اهداف روسیه در منطقه خاورمیانه را که یافتن بازارهای استراتژیک جهت فروش تسلیحات می باشد، محقق کرده است؛ علاوه بر بحث تسلیحات نظامی، روابط تجاری دیگری چون حضور شرکت های روسی در سوریه و همکاری در بخش انرژی را نیز شامل می شود. انرژی به دلیل اهمیت اقتصادی و استراتژیک خود، یکی از زمینه های مهم فعالیت روسیه در سوریه و در کل خاورمیانه را تشکیل می دهد. مسکو در صدد همکاری با کشورهای منطقه و ایجاد فشار بیشتر بر اتحادیه اروپا در این زمینه می باشد؛ منطقه خاورمیانه یکی از بزرگترین عرضه کنندگان گاز طبیعی و نفت است. در نهایت، بعد امنیتی روابط این دو کشور می باشد. بر این اساس امنیت روسیه از تحولات امنیتی در خاورمیانه متاثر است. بدین معنا که بروز هرگونه اختلال در صلح و ثبات منطقه ممکن است بر امنیت روسیه تاثیرگذار باشد و قطع نظر از زیان های اقتصادی، این کشور را وارد منازعات دامنه داری سازد. بنابراین روسیه در حمایت از رژیم های خاورمیانه که با خیزش عمومی روبرو می شوند، سیاست ثابت قدمی را اتخاذ می کند. همانطور که در سال های اخیر نیز در رابطه با حمایت از دولت اسد در مقابل مخالفان داخلی و فشارهای بین المللی متحمل سختی های فراوانی شده است. علاوه بر این، روسیه با اتخاذ سیاست بازگشت به منظقه تلاش کرد با کشورهای مسلمان منظقه از جمله ایران و سوریه روابط حسنه ای ایجاد کند تا از این طریق سیاست خویش را نسبت به قفقاز شمالی و جمعیت مسلمان آن تضمین نماید و از نفوذ اسلام افراطی به قلمرو خود جلوگیری کند. ***جایگاه سوریه در سیاست خارجی روسیه*عوامل سیاسیالف: نفوذ در خاورمیانهخاورمیانه به دلیل منابع غنی انرژی و موقعیت خاص ژئوپلتیک، حوزه غیرقابل اغماضی برای کشورهای بزرگ از جمله روسیه محسوب می شود. در زمان شوروی سابق منطقه خاورمیانه به دلیل نزدیکی جغرافیایی به قلمرو شوروی، مطرح بودن به عنوان یکی از عرصه های مهم رقابت مسکو و واشنگتن (برای نفوذ بیشتر در بازیگران خاورمیانه)، ظهور جنبش های ضد استعماری و وجود احزاب چپ و سوسیالیستی و در نهایت رویارویی اعراب و رژیم صهیونیستی که زمینه حضور فعال شوروی را در کشورهایی مثل یمن و عراق فراهم ساخت، اهمیت فراوانی برای شوروی داشته است. پس از فروپاشی شوروی در دوران یلستین توجه به خاورمیانه کاهش یافت؛ خاورمیانه و موضوعات معطوف به آن از مسایلی است که مسکو خصوصا از دوران دوم ریاست جمهوری پوتین توجه زیادی به آن مبذول داشته است. تردد بالای دیپلماتیک بین مقامات خاورمیانه ای و مسکو و بالعکس بخوبی بیانگر بروز تحرک و پویایی در سیاست خاورمیانه ای روسیه می باشد.منطقه خاورمیانه به دلایل ذیل در نزد مسکو حایز اهمیت جلوه می کند:1.نزدیکی جغرافیایی: مسافت میان گروزنی (پایتخت چچن) و موصل عراق تقریبا 600 مایل می باشد.2.مسلمانان: با فروپاشی دیوار آهنین شوروی، دیگر حصاری جدا کننده مسلمانان روسیه که یک هفتم جمعیت روسیه را تشکیل می دهند از سایر مسلمان منطقه در ترکیه، ایران، افغانستان و جهان عرب نمی شود.3.حضور مذهب و آشفتگی های سیاسی در جهان اسلام: ایده های افراط گرایانه و جنگ طلب از خاورمیانه به قفقاز شمالی، جمهوری های مرکزی روسیه و آسیای مرکزی خواهد رسید.4.دستیابی به انرژی منطقه: روسیه خود را یک قدرت انرژی می داند و بنابرین فرصت هایی را در خارج از مرزهای خود به ویژه در خاورمیانه به عنوان یکی از منابع مهم انرژی جستجو می کند.5.حضور آمریکا در منطقه: روسیه با توجه به حضور و تمرکز سیاسی و نظامی آمریکا بر منظقه خاورمیانه، به این منظقه توجه شایانی دارد.6.گسترش مناسبات اقتصادی با کشورهای منطقه، فروش تسلیحات نظامی و تشکیل بلوک انرژی از جمله منافع اقتصادی روسیه در خاورمیانه می باشد.ب: قدرت بازیگری میان طرف های درگیر در صلح خاورمیانهدر سال های اخیر، یکی از جهت گیری های عمده سیاست خارجی روسیه، تمایل به کنار گذاشتن احساس حقارت دهه 1990 و بازگشت روسیه به سطح بالایی در امور بین الملل بوده است. اتخاذ این سیاست بعد جدیدی به حضور روسیه در خاورمیانه که بسیاری از مناقشات در آنجا جاری است بخشید. تاثیرگذاری روسیه در حل این مشکلات لازمه حضور جدی این کشور به عنوان یک بازیکن بین المللی با جایگاهی برتر می باشد. در واقع می توان گفت روسیه با حضور در حل مناقشات، به دنبال ارائه تصویری از خود به عنوان یک قدرت فرامنطقه ای است. مسکو علاقمند است تا از طریق کانال های متعدد به حل بحران های خاورمیانه کمک کند تا بدین نحو از منطقه خاورمیانه و بحران ها و مسایل فراوان آن برای بازسازی نقش و قدرت خود به عنوان یک بازیگر مستقل و قدرتمند در جهان استفاده کند و نیز سیاست های آمریکا در خاورمیانه را در جهت منافع خود تحت تاثیر قرار دهد.**عوامل اقتصادیقبلا هم اشاره شد که یکی از مهم ترین اهداف روسیه از حضور در خاورمیانه، گسترش مناسبات اقتصادی با کشورهای منطقه می باشد و در این راستا فروش تسلیحات نظامی و تشکیل بلوک انرژی از جمله مهمترین منافع اقتصادی در منطقه خاورمیانه است؛ در این بین سوریه یکی از بازارهای استراتژیک روسیه در خاورمیانه محسوب می شود. سابقه طولانی فروش تسلیحات روسی به سوریه یکی از مهم ترین عوامل حمایت های اخیر روسیه از دولت اسد تلقی می شود. پس از بهار عربی و وقوع انقلاب در لیبی، روسیه عملا بازارهای این کشور را از دست داد؛ مسکو ابدا تمایلی به از دست دادن یکی دیگر از بازارهای سودمند خود نمی باشد. علاوه بر موضوع تسلیحات، هرچند مرکزیت منافع اقتصادی روسیه با سوریه بر اساس تجارت سودمند تسلیحات شناخته می شود، اما این روابط تجاری با حضور شرکت های روسی در سوریه و همکاری در بخش انرژی نیز همراه می شود. شرکت های روسی در زمینه اکتشاف و توسعه نفت و گاز در سوریه سرمایه گذاری کلانی را انجام داده اند. به عنوان مثال شرکت استروترانس گاز به عنوان تابع شرکت گازپروم، 319 کیلومتر از خط لوله بخش گازی اعراب در مسیر رهاب – حمص را ساخته است. علاوه بر کشف و توسعه نفت و گاز، شرکت های روسی در زمینه پروژه های انرژی هسته ای نیز در سوریه مشغول بوده اند. شرکت رزاتم در سال 2010 اعلام کرد که اولین کارخانه انرژی هسته ای در سوریه را خواهد ساخت و سرویس دهی به آن توسط تخنا پرامیک اسپرت که تولید تجهیزات انرژی را برعهده خواهد داشت، ادامه می یابد.کارخانه های تولیدی و ساخت روسی نقش مهمی در اقتصاد سوریه ایفا می کنند که از جمله آن ها می توان به کارخانه اورالماش اشاره نمود. این کارخانه در سال 2010 به منظور فراهم آوردن تجهیزات حفاری برای شرکت های نفتی سوریه با این کشور قراردادی منعقد نمود. شرکت تراکتورنیه زاودی برنامه هایی را به جهت معامله با شرکت های سوریه در زمینه ساخت تجهیزات کشاورزی اعلام کرده است. گروه سینا نیز مجموعه هتل هایی را در شهر لاذقیه ساخته است. شرکت سیترونیکز در سال 2008 قراردادی با سوریه منعقد نمود که بر اساس آن ساخت شبکه وایرلس را اجرا نمود. حضور فعال شرکت های روسی در سوریه و در زمینه های مختلف سبب رونق بخشیدن به اقتصاد این کشور شده است. درگیری در سوریه و به تبع آن تغییر رژیم در این کشور سبب هراس متخصصین روسی شده است. تحقق این امر سبب از دست رفتن قراردادهای سودمند خواهد شد و این احتمال وجود دارد که رژیم بعدی، پیوندهای اقتصادی را با حامیان امروز خود یعنی ترکیه، اروپا و ایالات متحده منعقد کنند.**عوامل نظامی1.پایگاه طرطوسطرطوس واقع در دریای مدیترانه تقریبا در 25 کیلومتری مرز سوریه با لبنان قرار دارد. این بندر تنها پایگاه دریایی خارج از اتحاد شوروی سابق است که با توجه به اهمیت استراتژیک آن تاکنون توسط روسیه حفظ شده است. اهمیت این پایگاه بی دلیل نیست. کشتی های مستقر در آن قابلیت دسترسی به دریای سرخ و اقیانوس را از طریق کانال سوئز و دسترسی به آتلانتیک به واسطه تنگه جبل الطارق ظرف چند روز دارا می باشند. علاوه بر این، این پایگاه فعالیت روسیه در دریای مدیترانه را ملموس تر نموده و این موقعیت را برای روسیه فراهم آورده است تا حضور خود را به دیگران یادآوری نماید. در ژوئن سال 2013 کشتی های هر چهار ناوگان روسیه در شرق مدیترانه جمع شدند تا بزرگترین تمرینات دریایی خود را از زمان فروپاشی شوروی تاکنون اجرا کنند. هدف این تمرینات ارسال این پیام بود که نیروی دریایی روسیه بعد از بیست سال به آب های بین المللی بازگشته است. طرطوس به واسطه موقعیت پدافندی خود نیز اهمیت ویژه ای برای روسیه دارد، زیرا به واسطه آن برخی از اهداف سیاسی را محقق ساخته و هم شریک استراتژیک خود را در دنیای عرب حفظ می کند. این پایگاه بر اساس موافقت نامه 1971 میان اتحاد شوروی و سوریه به نیروی دریایی شوروی جهت آموزش نیروهای خود واگذار شد. بر اساس این موافقت نامه جنگنده ها، زیردریایی ها و کشتی های تجاری شوروی اجازه بهره برداری از تجهیزات بندر طرطوس را کسب کردند نیروی دریایی روسیه به سوریه به عنوان یک پایگاه حیاتی در جهت اجرای عملکرد خود در حوزه مدیترانه و احاطه بر منطقه می نگرد.2 . خریدهای تسلیحاتیدرگیری نظامی سوریه با رژیم صهیونیستی و اشغال قسمتی از خاک سوریه همواره یکی از دغدغه های سوری ها بوده است. با توجه به قدرت نظامی رژیم صهیونیستی و تهدید این رژیم، سوریه راهبرد خود را بر اساس مقابله با تهدیدات این رژیم قرار داده است و به همین دلیل بودجه زیادی را برای ارتش اختصاص داده و قراردادهای کلانی را در این خصوص با بلوک شرق به ویژه پس از فروپاشی شوروی با روسیه داشته است. تجارت اسلحه میان شوروی سابق و سوریه تا دهه 90، در مجموع به 34 میلیارد دلار می رسید و شوروی منبع اصلی سوریه در تامین اسلحه و آموزش افسران نظامی این کشور بود. فروپاشی شوروی توانایی سوریه در دستیابی به تجهیزات مدرن نظامی را به طور جدی تحلیل برد و این مهم از طریق واردات از کره شمالی و ایران نیز جبران نمی شد. در سال 2005 پوتین تصمیم به از سرگیری تجارت اسلحه مسکو با دمشق گرفت. در این مسیر روسیه با اطمینان خاطر دادن به رژیم صهیونیستی در خصوص این که مسکو امنیت تلاویو را به خطر نخواهد انداخت و تمایلی در برهم زدن توازن قوای منطقه ندارد، ولی در عین حال هم نمی تواند بزرگترین منفعت خود را در سوریه نادیده بگیرد و این متحد قدیمی خود را بدون قدرت دفاعی رها کند، وارد تجارت تسلیحات و آموزش افسران سوری شد. تا سال 2006 تقریبا صدهزار افسر سوری هم در آکادمی های نظامی شوروی و سوریه آموزش دیده اند. در کنار این امر روسیه در خصوص تعمیر و بروزرسانی سخت افزارهای نظامی سوریه مداومت داشته است. به نظر می رسد روسیه عرضه تسلیحات به سوریه را به عنوان ابزار چانه زنی با آمریکا و اسرائیل قرار داده است. در مجموع نیز می توان سابقه تجارت طولانی مدت تسلیحات اسلحه با سوریه را دلیل محکمی بر پشتیبانی های اخیر روسیه از دولت اسد قلمداد کرد. روسیه با اتخاذ سیاست حمایتی خود درصدد است یکی از بازارهای پررونق خود در منطقه را از دست ندهد.***محرک های سیاست خارجی روسیه در قبال بحران داخلی سوریه1.جلوگیری از کاهش نفوذ روسیه در خاورمیانهدر تشریح حمایت روسیه از دولت اسد، دو حوزه خارجی اهداف استراتژیک آن قابل تمیز از یکدیگر می باشند:الف: از آنجا که روسیه علاقمند است تا خود را بار دیگر به عنوان یک بازیگر جهانی احیا نماید، منافع و نگرانی هایش را می بایست بر اساس قدرت بزرگ تطبیق دهد. این موضوع بیشتر در قالب درگیری با هژمونی جهانی آمریکا را درگیر ساخته و عمدتا در شکل مقاومت و ایستادگی خودنمایی می کند. روسیه در تلاش است تا از طریق موازنه قوای نرم یعنی بهره گیری از ابزار سیاسی و دیپلماتیک و سازمان های بین المللی این خواسته را محقق سازد.ب: روسیه علاقمند است تاثیر خود در خاورمیانه را بسط داده و یا در همین حد نگاه دارد. این تاثیرگذاری عمدتا در ارتباط روسیه با سوریه و ایران تبلور یافته است؛ از دست دادن هرکدام از آن ها به حذف آخرین ردپای باقیمانده روسیه در این منطقه می انجامد؛ بنابراین روسیه به حمایت و پشتیبانی از دولت سوریه پرداخته تا بتواند همچنان به حضور خود در این منطقه ادامه دهد.2.ممانعت از تسری ناآرامی ها از خاورمیانه به منطقه اوراسیاهمجواری جغرافیایی و فرهنگی میان جمهوری های آسیای مرکزی و قفقاز با خاورمیانه سبب شده تا حفظ امنیت و ثبات در این منطقه با حساسیت بیشتری از سوی روسیه پیگیری شود. هرچند پیوندهای اقتصادی نقش مهمی را در اتخاذ سیاست های روسیه در خصوص سوریه ایفا می نماید، اما تهدید بسط بی ثباتی سیاسی و افزایش اسلام گرایی افراطی، از جمله عواملی است که نگرانی سوریه را نسبت به گسترش بحران در سوریه بیش از پیش افزایش می دهد. علت اصلی این نگرانی این است که بیش از بیست میلیون مسلمان در نوار جنوبی این کشور به خصوص بخش قفقاز شمالی ساکن هستند. افزایش نرخ زاد و ولد مسلمانان در روسیه به موازات کاهش جمعیت اسلاوی ارتدوکسی روسیه، این نگرانی را تشدید نموده است. امروزه روسیه با اتخاذ سیاست حمایتی از دولت سوریه، تامین امنیت مرزهای جنوبی خود را دنبال می کند؛ رهبران روسیه از پتانسیل لازم در این مناطق برای ایجاد ناآرامی کاملا آگاهند و سعی می کنند از تحقق این امر جلوگیری کنند. امروزه بحران سوریه و حضور مخالفان اسد که متشکل از نیروهای جهادی و برخی نیز وابسته به القاعده می باشند، خطر ایجاد جنگ فرقه ای و تسری اسلام گرایی افراطی به مناطق دیگر از جمله حوزه اوراسیا را افزایش می دهد. تحقق این امر احتمالا منجر به افزایش گسترده سیل مهاجرین از منطقه به روسیه شده که به تبع آن امکان ظهور حملات تروریستی نیز بالا می رود.طبق این انگیزه ها طبیعی است که نیروهای روسیه از 30 سپتامبر 2015 در جنگ علیه تروریست ها در سوریه با نیروهای هوایی و زمینی خود مشارکت داشته باشند. نیروهای روسی در این عملیات ها از فرودگاهی نظامی در "حمیمیم" لاذقیه و پایگاهی دریایی در طرطوس استفاده می کنند.مسکو برای نخستین بار به صورت رسمی تعداد نظامیان و کارمندان غیر نظامی خود را که از آغاز عملیات نظامی روسیه در سوریه در سپتامبر 2015 در این عملیات مشارکت داشته اند، اعلام کرد.تاکنون 25 هزار نیروی روسی در جنگ سوریه حضور داشته اند.خروج انگلیس این متحد دیرینه آمریکا و ابزاری بر اعمال نفوذ آمریکا بر سیاست های اروپا و قدرتی برای مقابله در برابر بلوک شرق در اوراسیا از اتحادیه اروپا برگه برنده قوی برای روسیه است.یکی از چالش های آمریکا با خروج انگلیس از اتحادیه اروپا این است که مقامات آمریکایی نگران هستندکه با خروج انگلیس از اتحادیه اروپا این کشور قادر نباشد همچون گذشته اعضای اتحادیه اروپا را به وضع تحریم ها علیه روسیه و ایران ترغیب کند.در شرایطی که انگلیس همواره مانند پلی میان آمریکا و اروپا عمل می کرده و قاصد پیامهای واشنگتن به بروکسل و یا بالعکس بوده است؛ خروج این کشور از اتحادیه اروپا می تواند به مثابه واژگونی این پل و در نتیجه بروز اختلال در برقراری تماسهای خالی از تنش و اختلاف میان آمریکا و مقامات اتحادیه اروپا باشد.در نتیجه این بروز تشنج ها و نگرانی ها در بلوک غرب می تواند منافع زیادی برای روسیه و همپیمانانش مانند چین داشته باشد که با تضعیف محور غربی به دنبال سهم خواهی های خود هستند.تهیه : صغری رحیمیخاورم/9366/1275
05/04/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
سیاسی
پربازدیدترینها